Traduction de «behandeld met combinatietherapie vergeleken » (Néerlandais → Français) :

In een andere vooraf gespecificeerde subgroepanalyse werd een statistisch significante behandeling-per-geslacht-interactie geïdentificeerd (p = 0,01), die duidde op een mogelijk behandelvoordeel van combinatietherapie bij mannen (p = 0,037) maar een mogelijk hoger risico voor het primaire resultaat bij vrouwen die werden behandeld met combinatietherapie vergeleken met simvastatine monotherapie (p = 0,069).
Une autre analyse de sous-groupe prédéfini a identifié une interaction statistiquement significative (p = 0,01) entre le traitement et le sexe, indiquant un bénéfice thérapeutique possible de l’association chez l’homme (p = 0,037) mais un risque potentiellement plus élevé d’évènements du critère principal chez les femmes traitées par l’association, par rapport à un traitement par la simvastatine seule (p= 0,069).

In een andere vooraf gespecificeerde subgroepanalyse werd een statistisch significante behandeling-pergeslacht-interactie geïdentificeerd (p = 0,01), die duidde op een mogelijk behandelvoordeel van combinatietherapie bij mannen (p = 0,037) maar een mogelijk hoger risico voor het primaire resultaat bij vrouwen die werden behandeld met combinatietherapie vergeleken met simvastatine monotherapie (p = 0,069).
Une autre analyse de sous-groupe prédéfine a identifié une interaction entre le traitement et le sexe statistiquement significative (p = 0,01), indiquant un bénéfice thérapeutique possible de l’association chez l’homme (p = 0,037) mais un risque potentiellement plus élevé d’évènements du critère principal chez les femmes traitées par l’association, par rapport à un traitement par la simvastatine seule (p= 0,069).

ALAT/ASAT Gemiddelde en mediane stijgingen in alanineaminotransferase (ALAT) van respectievelijk 3,0 U/l en 2,0 U/l en in aspartaataminotransferase (ASAT) van respectievelijk 2,7 U/l en 2,0 U/l van de uitgangssituatie tot het eind van de studie, werden waargenomen bij de groepen behandeld met Ilaris vergeleken met de groep(en) behandeld met triamcinolonacetonide. De incidentie van klinisch significante veranderingen (≥3x de bovengrens van de normaalwaarde) was hoger bij patiënten behandeld met triamcinolonacetonide (2,5% voor zowel ASAT als ALAT) vergeleken met patiënten behandeld met Ilaris (1,6% voor ALAT en 0,8% voor ASAT).
ALAT/ASAT Des augmentations de la moyenne et de la médiane de l’alanine aminotransférase (ALAT), respectivement de 3,0 U/l et 2,0 U/l, et de l‘aspartate aminotransférase (ASAT), respectivement de 2,7 U/l et 2,0 U/l, entre le début et la fin de l’étude ont été observées dans les groupes traités par Ilaris versus le(s) groupe(s) traité(s) par l’acétonide de triamcinolone ; cependant l’incidence des modifications cliniquement significatives (≥ 3 x limite supérieure de la normale (LSN)) a été plus élevée chez les patients traités par l’acétonide de triamcinolone (2,5 % pour l’ASAT comme pour l’ALAT) que chez les patients traités par Ilaris (1,6 % pour l’ALAT et 0,8 % pour l’ASAT).

In een 144 weken durend gecontroleerd klinisch onderzoek onder volwassen patiënten die nog niet eerder met antiretrovirale middelen waren behandeld, waarbij tenofovirdisoproxilfumaraat vergeleken werd met stavudine in combinatie met lamivudine en efavirenz, hadden patiënten die tenofovirdisoproxil kregen een significant lagere incidentie van lipodystrofie vergeleken met patiënten die stavudine kregen.
Au cours d’une étude clinique contrôlée de 144 semaines comparant le fumarate de ténofovir disoproxil à la stavudine, en association à la lamivudine et à l’éfavirenz, chez des patients adultes naïfs de traitement antirétroviral, les patients du groupe ténofovir disoproxil ont eu une incidence significativement plus faible de lypodistrophie que les patients du groupe stavudine.

Het percentage patiënten dat na 12 weken de beoogde bloeddruk bereikte (< 140/90 mmHg voor patiënten zonder diabetes en < 130/80 voor patiënten met diabetes) bedroeg 34,9% tot 46,6% voor de behandelingsgroepen onder combinatietherapie vergeleken met 64,3% voor FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/25 mg.
La proportion de patients atteignant les valeurs cibles de pressions artérielles systolique et diastolique (< 140/90 mmHg chez les patients non diabétiques et < 130/80 mmHg chez les patients diabétiques) à la semaine 12 variait de 34,9% à 46,6% pour les groupes de traitements correspondants aux associations doubles versus 64,3% pour FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/25 mg.

Bovendien geven deze gegevens en andere studies aan dat er een verhoogd risico van teratogene effecten is bij gebruik van anti-epileptica in combinatietherapie, vergeleken met monotherapie.
De plus, des données issues de ces registres et d’autres études indiquent que, comparé à la monothérapie, il y a une augmentation du risque d’effets tératogènes lors de l’utilisation des médicaments antiépileptiques en polythérapie.

Bovendien suggereren deze gegevens en andere studies dat er een verhoogd risico van teratogene effecten kan zijn bij gebruik van anti-epileptica in combinatietherapie, vergeleken met monotherapie.
De plus, des données issues de ces registres ou d’autres études suggèrent que, comparé à la monothérapie, il pourrait y avoir une augmentation du risque d’effets tératogènes lors de l’utilisation des médicaments antiépileptiques en polythérapie.

Laboratoriumafwijkingen bij patiënten met jichtartritis Hematologie Verlaagde aantallen witte bloedcellen (WBC) ≤0,8x de ondergrens van de normaalwaarde (LLN) werden gemeld bij 6,7% van de patiënten behandeld met Ilaris vergeleken met 1,4% behandeld met triamcinolonacetonide.
Anomalies biologiques chez les patients atteints d’arthrite goutteuse Hématologie Une diminution du nombre de globules blancs (GB) à ≤ 0,8 x limite inférieure de la normale (LIN) a été rapportée chez 6,7 % des patients traités par Ilaris versus 1,4 % des patients traités par l’acétonide de triamcinolone.

In een gerandomiseerd placebogecontroleerd onderzoek met MDS-patiënten werd de behandeling met romiplostim vroegtijdig gestopt vanwege een numerieke toename van gevallen van ziekteprogressie van MDS naar AML en gevallen van voorbijgaande verhoogde aantallen blasten bij patiënten behandeld met romiplostim vergeleken met patiënten behandeld met placebo.
Au cours d’un essai clinique randomisé, contrôlé versus placebo, chez des sujets présentant un SMD, le traitement par romiplostim a été prématurément arrêté en raison d’une augmentation du nombre de cas de progression de SMD en LAM et d‘augmentations transitoires du nombre de cellules blastiques chez les patients traités par romiplostim par rapport au placebo.