Traduction de «ahus-patiënten de vaakst » (Néerlandais → Français) :

Bij zuigelingen en kinderen met aHUS (leeftijd van 2 maanden tot jonger dan 12 jaar) die in de retrospectieve studie C09-001r opgenomen waren, is het veiligheidsprofiel vergelijkbaar met het profiel dat werd waargenomen bij volwassen/adolescente aHUS-patiënten. De vaakst gemelde bijwerkingen (> 10%) bij pediatrische patiënten waren diarree, braken, pyrexie, infectie van de bovenste luchtwegen en hoofdpijn.
Chez le nourrison et l’enfant atteints de SHU atypique (âgés de 2 mois à moins de 12 ans) inclus dans l’étude rétrospective C09-001r, le profil de

Bij aHUS-patiënten correleert de farmacodynamische activiteit direct met serumconcentraties van eculizumab en handhaving van dalspiegels van ongeveer 50-100 microgram/ml resulteert bij alle aHUS-patiënten in een vrijwel volledige blokkade van de activiteit van het terminale complement.
Chez les patients atteints de SHU atypique, l’activité pharmacodynamique est directement corrélée avec les concentrations sériques d’eculizumab ; le maintien de taux minimal d’environ 50 à 100 microgrammes / ml entraîne un blocage quasi complet de l’activité de la voie terminale du complément chez tous les patients atteints de SHU atypique.

Controle van de behandeling aHUS-patiënten moeten worden opgevolgd voor klachten en verschijnselen van trombotische microangiopathie (TMA) (zie rubriek 4.4 aHUS laboratoriumonderzoek).
La surveillance des signes et symptômes de microangiopathie thrombotique (MAT) doit être réalisée chez les patients atteints de SHU atypique (voir rubrique 4.4 Surveillance biologique dans le SHU atypique).

Bij atypisch hemolytisch-uremisch syndroom (aHUS): Het doseringsschema voor aHUS voor volwassen patiënten (� 18 jaar) bestaat uit een initiële fase van 4 weken, gevolgd door een onderhoudsfase:
Dans le Syndrome Hémolytique et Urémique atypique (SHU atypique) : La posologie dans le SHU atypique chez l’adulte (≥ 18 ans) comporte une phase initiale de 4 semaines suivie d’une phase d’entretien :

aHUS laboratoriumonderzoek aHUS-patiënten die met Soliris worden behandeld, moeten worden gecontroleerd op trombotische microangiopathie door het bepalen van het aantal bloedplaatjes, meting van LDH in serum en serumcreatinine, en mogelijk moet binnen het aanbevolen doseringsschema van 14 ± 2 dagen gedurende de onderhoudsfase de dosis worden aangepast (maximaal elke 12 dagen).
Surveillance biologique dans le SHU atypique La surveillance de la MAT des patients atteints de SHU atypique traités par Soliris doit être réalisée par la numération plaquettaire, le dosage des taux sériques de LDH et de créatinine ; un ajustement de la dose peut alors s’avérer nécessaire dans les limites du schéma posologique recommandé de 14 jours ± 2 jours lors de la phase d’entretien (jusqu’à 12 jours).

aHUS De farmacokinetiek van Soliris is bestudeerd bij aHUS-patiënten met diverse nierfunctiestoornissen en van diverse leeftijden.
SHU atypique La pharmacocinétique de Soliris a été étudiée chez les patients atteints de SHU atypique présentant des stades d’insuffisance rénale et des âges différents.

De vaakst gemelde bijwerkingen als gevolg van gemcitabine zijn: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (AST/ALT) en alkalisch fosfatase, gemeld bij ongeveer 60% van de patiënten; proteïnurie en hematurie, gemeld bij ongeveer 50% van de patiënten; dyspneu, gemeld bij 10-40% van de patiënten (hoogste incidentie bij longkankerpatiënten); allergische huiduitslag komt voor bij ongeveer 25% van de patiënten en gaat gepaard met jeuk bij 10% van de patiënten.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés en association avec le traitement par la gemcitabine incluent : nausées avec ou sans vomissements ; élévation des transaminases hépatiques (AST/ALT) et des phosphatases alcalines, rapportée chez environ 60% de patients ; protéinurie et hématurie rapportées chez environ 50% des patients ; dyspnée rapportée chez 10 à 40% des patients (incidence la plus élevée chez les patients atteints d’un cancer du poumon) ; des éruptions cutanées allergiques surviennent chez environ 25% des patients et sont associées à un prurit chez 10% des patients.

De vaakst gerapporteerde aan het geneesmiddel gerelateerde bijwerkingen waren hoofdpijn, bij ongeveer 14% van de patiënten, palpitaties, bij ongeveer 9% van de patiënten, vochtretentie en misselijkheid, beide bij ongeveer 6% van de patiënten, en diarree bij 5% van de patiënten.
Les réactions indésirables les plus fréquentes considérées comme étant liées au traitement ont été les maux de tête, rencontrés chez environ 14 % des patients, les palpitations, chez environ 9 %, la rétention aqueuse et les nausées, chez environ 6 %, et les diarrhées chez 5 %.

Bij de patiënten die werden behandeld met Pom + LD-Dex waren pneumonie en infecties van de bovenste luchtwegen de vaakst gemelde infecties (bij respectievelijk 10,7% en 9,3% van de patiënten), waarbij 24,3% van de gemelde infecties ernstig en fataal waren (graad 5) die optraden bij 2,7% van de behandelde patiënten.
Chez les patients traités par l’association Pom + Dex-DF, les infections les plus fréquentes ont été des pneumonies et des infections des voies respiratoires supérieures (10,7 % et 9,3 % des patients respectivement) ; 24,3 % des infections ont été rapportées comme graves et des infections fatales (grade 5) sont survenues chez 2,7 % des patients traités.

Infectie Infectie was de vaakst voorkomende niet-hematologische toxiciteit; dit kwam voor bij 55,0% van de patiënten die werden behandeld met Pom + LD-Dex en bij 48,3% van de patiënten die werden behandeld met HD-Dex.
Infections Les infections ont été l’effet indésirable non hématologique le plus fréquent ; des infections ont été rapportées chez 55,0 % des patients recevant Pom + Dex-DF et chez 48,3 % des patients recevant Dex-DE.