Vertaling van "adequaat en goed gecontroleerd onderzoek " (Nederlands → Frans) :

Zwangerschap Er is geen adequaat en goed gecontroleerd onderzoek over azithromycine bij zwangere vrouwen.
Grossesse Aucune étude adéquate et bien contrôlée n’a été réalisée chez les femmes enceintes.

Azitromycine wordt bij de mens uitgescheiden in de moedermelk, maar er is onvoldoende goed gecontroleerd onderzoek uitgevoerd met vrouwen die borstvoeding geven om de farmacokinetiek van de uitscheiding van azitromycine in moedermelk te kunnen karakteriseren.
Il a été rapporté que l'azithromycine est excrétée dans le lait maternel humain, mais aucune étude clinique bien contrôlée chez des femmes qui allaitent n'a caractérisé la pharmacocinétique de l'excrétion de l'azithromycine dans le lait maternel humain.

Er werd één placebo-gecontroleerd onderzoek uitgevoerd waaraan 481 patiënten deelnamen (Copaxone n = 243, placebo n = 238), bij patiënten met een goed gedefinieerd, op zichzelf staande, unifocale, neurologische manifestatie en MRI-kenmerken die in hoge mate op MS wezen (ten minste 2 cerebrale laesies met een diameter van meer dan 6 mm op de T 2 - gewogen MRI).
Une étude contrôlée contre placebo impliquant 481 sujets (Copaxone n=243, placebo n=238) a été conduite sur des patients présentant une manifestation neurologique unifocale bien définie unique et des caractéristiques IRM suggérant fortement une SEP (au moins 2 lésions cérébrales de plus de 6 mm de diamètre sur les images IRM T2-pondérées).

Volgens goed gecontroleerd klinisch onderzoek komt 10-13 mg oxycodonhydrochloride overeen met ongeveer 20 mg morfinesulfaat, beide in de vorm van tabletten met verlengde afgifte.
D’après des études cliniques bien contrôlées, 10-13 mg de chlorhydrate d’oxycodone correspondent approximativement à 20 mg de sulfate de morphine, tous deux sous formulation à libération prolongée.

Actief-gecontroleerde studies bij patiënten die niet-responders waren voor monotherapie Een multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, actief-gecontroleerd parallelgroeponderzoek liet een normalisatie van de bloeddruk (diastolische dalbloeddruk in zittende houding < 90 mmHg aan het eind van het onderzoek) zien bij patiënten bij wie de bloeddruk niet adequaat onder controle was met 160 mg valsartan. Deze normalisatie trad op bij 75% van de patiënten die amlodipine/valsartan 10 mg/160 mg kregen en bij 62% van de patiënten die amlodipine/valsartan 5 mg/160 mg kregen, ten opzichte van 53% van de patiënten die 160 mg valsartan bleven nemen.
Essais contrôlés contre comparateur actif chez les patients non-répondeurs à une monothérapie Un essai multicentrique randomisé, en double aveugle, contrôlé contre un produit actif, sur groupes parallèles, a mis en évidence une normalisation de la pression artérielle (pression artérielle diastolique résiduelle en position assise < 90 mm Hg à la fin de l'essai) chez les patients insuffisamment contrôlés sous valsartan 160 mg chez 75 % des patients traités par l'amlodipine/valsartan 10 mg/160 mg et chez 62 % des patients traités par l'amlodipine/valsartan 5 mg/160 mg contre 53 % des patients restés sous valsartan 160 mg.

Een multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, actief-gecontroleerd parallelgroeponderzoek liet een normalisatie van de bloeddruk (diastolische dalbloeddruk in zittende houding < 90 mmHg aan het eind van het onderzoek) zien bij patiënten bij wie de bloeddruk niet adequaat onder controle was met 10 mg amlodipine. Deze normalisatie trad op bij 78% van de patiënten die amlodipine/valsartan 10 mg/160 mg kregen, ten opzichte van 67% van de patiënten die 10 mg amlodipine bleven nemen.
Un essai multicentrique randomisé, en double aveugle, contrôlé contre un produit actif, sur groupes parallèles, a mis en évidence une normalisation de la pression artérielle (pression artérielle diastolique résiduelle en position assise < 90 mm Hg à la fin de l'essai) chez les patients insuffisamment contrôlés sous amlodipine 10 mg chez 78 % des patients traités par l'amlodipine/valsartan 10 mg/160 mg contre 67 % des patients restés sous amlodipine 10 mg.

Tijdens gecontroleerd klinisch onderzoek bij gezonde proefpersonen werden eenmalige doses tot 800 mg sitagliptine over het algemeen goed verdragen.
Au cours des essais cliniques contrôlés conduits chez des sujets sains, des doses uniques allant jusqu'à 800 mg de sitagliptine ont été généralement bien tolérées.