Vertaling van "aangezien deze patiënten doorgaans sterker reageren " (Nederlands → Frans) :

Het is de bedoeling een therapeutisch effect te bekomen met de laagst mogelijke dosis, in het bijzonder bij depressieve bejaarde patiënten met een onstabiel autonoom zenuwstelsel, aangezien deze patiënten doorgaans sterker reageren op Ludiomil dan jongere patiënten.
Le but est d’obtenir un effet thérapeutique avec la plus faible dose possible, tout particulièrement chez les patients dépressifs âgés dont le système nerveux autonome est instable, sachant que ces patients réagissent habituellement plus fort à Ludiomil que des patients plus jeunes.

Anafylactische reacties Bij inname van bètablokkers kan het gebeuren dat patiënten met een voorgeschiedenis van atopie of van ernstige anafylactische reactie op allerhande allergenen sterker reageren bij een nieuw contact met dergelijke allergenen en niet reageren op de gebruikelijke doses van adrenaline die worden gebruikt om anafylactische reacties te behandelen.
Réactions anaphylactiques Pendant un traitement par bêtabloquants, les patients qui présentent un antécédent d’atopie ou un antécédent de réaction anaphylactique sévère à divers allergènes peuvent se montrer plus réactifs à la confrontation répétée avec ces allergènes et ne pas répondre à la dose habituelle d’adrénaline utilisée pour traiter les réactions anaphylactiques.

Het is mogelijk dat, tijdens een behandeling met bètablokkers, patiënten met antecedenten van atopie of ernstige anafylactische reacties voor een reeks allergenen, sterker reageren op herhaalde blootstelling aan dergelijke allergenen en niet reageren op de gebruikelijke dosissen adrenaline die toegediend worden om anafylactische reacties te behandelen.
Sous bêta-bloquants, les patients ayant des antécédents d'atopie ou de réaction anaphylactique sévère à une série d'allergènes peuvent être plus réactifs à une mise en contact répétée avec ces allergènes et ne pas réagir aux doses habituelles d'adrénaline administrées pour traiter les réactions anaphylactiques.

Anafylactische reacties Bij inname van bètablokkers kan het gebeuren dat patiënten met een voorgeschiedenis van atopie of van ernstige anafylactische reactie op allerhande allergenen sterker reageren bij een nieuw contact met dergelijke allergenen en niet reageren op de gebruikelijke dosis van adrenaline die wordt gebruikt om anafylactische reacties te behandelen.
Réactions anaphylactiques Sous traitement bêtabloquant, les patients présentant un antécédent d’atopie ou de réaction anaphylactique sévère à divers allergènes peuvent être plus réactifs à l’exposition répétée à de tels allergènes et ne pas répondre à la dose usuelle d’adrénaline utilisée pour traiter les réactions anaphylactiques.

Anafylactische reacties Tijdens het innemen van bètablokkers, kunnen patiënten met een voorgeschiedenis van atopie of een voorgeschiedenis van ernstige anafylactische reactie op een verscheidenheid aan allergenen sterker reageren op herhaalde provocatie met dergelijke allergenen en mogelijk niet reageren op de gebruikelijke dosis adrenaline die worden gebruikt voor de behandeling van anafylactische reacties.
Réactions anaphylactiques Pendant qu’ils sont sous bêtabloquants, les patients avec des antécédents d’atopie ou des antécédents de réaction anaphylactique grave à une série d’allergènes peuvent réagir davantage à une provocation répétée avec de tels allergènes et ne pas répondre à la dose habituelle d’adrénaline utilisée pour traiter les réactions anaphylactiques.

Anafylactische reacties: Tijdens inname van bètablokkers kunnen patiënten met een voorgeschiedenis van atopie of een voorgeschiedenis van ernstige anafylactische reactie op allerhande allergenen sterker reageren op een nieuwe provocatie met dergelijke allergenen en reageren ze misschien niet op de gebruikelijke dosis van adrenaline die wordt gebruikt om anafylactische reacties te behandelen. Concomitante behandeling De volgende concomitante medicatie wordt niet aanbevolen:
Réactions anaphylactiques Pendant la prise de bêtabloquants, les patients ayant des antécédents d’atopie ou de réaction anaphylactique sévère à une variété d’allergènes peuvent être plus réactifs à une exposition répétée à ces allergènes et il est possible qu’ils ne répondent pas aux doses habituelles d’adrénaline utilisées pour traiter les réactions anaphylactiques.

Anafylactische reacties Tijdens inname van bètablokkers kunnen patiënten met een voorgeschiedenis van atopie of een voorgeschiedenis van ernstige anafylactische reactie op allerhande allergenen sterker reageren op een herhaalde blootstelling aan dergelijke allergenen en reageren ze mogelijk niet op de gebruikelijke dosis van adrenaline die wordt gebruikt om anafylactische reacties te behandelen.
Réactions anaphylactiques Lorsqu’ils prennent des bêtabloquants, les patients avec antécédents d’atopie ou de réaction anaphylactique grave à divers allergènes peuvent réagir davantage à une provocation répétée avec ces allergènes et ne pas répondre à la dose habituelle d’adrénaline utilisée pour traiter les réactions anaphylactiques.

Primair aldosteronisme Patiënten met primair aldosteronisme zullen doorgaans niet reageren op antihypertensiva die hun werking uitoefenen door remming van het renine-angiotensinesysteem.
Hyperaldostéronisme primaire Les patients atteints d'hyperaldostéronisme primaire ne répondent généralement pas aux traitements antihypertenseurs agissant par inhibition du système rénine-angiotensine.

Ernstige primaire IGFD omvat patiënten met mutaties in de GH-receptor (GHR) en de post-GHRsignaalroute, en met IGF-1-gendefecten; aangezien deze patiënten niet GH-deficiënt zijn, kan niet worden verwacht dat zij adequaat op behandeling met exogeen GH reageren.
L’IGFD primaire sévère inclut des patients ayant des mutations du récepteur de la GH (GHR), des altérations de la voie de transmission du signal post-GHR ou des altérations du gène de l’IGF-1 ; ils n’ont pas de déficit en hormone de croissance et aucune réponse satisfaisante au traitement par hormone de croissance exogène n’est donc à espérer.

Het aantal van deze potentiële bloedgevers dat in de inductiefase van ontijzering zit, is niet exact gekend maar kan worden geschat op 10 % aangezien de fase van intensieve behandeling doorgaans 24 maanden van het leeftijdsvenster voor bloed geven door HH-patiënten (zie hoger) in beslag neemt.
Le nombre de ces donneurs de sang potentiels en phase d’induction de la déplétion n’est pas exactement connu mais peut être estimé à 10 % étant donné que cette phase de traitement intensif dure en moyenne 24 mois durant la tranche d’âge permettant le don de sang par les patients à HH (voir plus haut).