Traduction de «aangezien ace-remmers de vorming van angiotensine ii blijken » (Néerlandais → Français) :

Chirurgie/anesthesie: Hoewel er geen gegevens zijn waaruit blijkt dat er een interactie is tussen quinapril en anesthetica die hypotensie produceren, is voorzichtigheid geboden als patiënten een belangrijke chirurgische ingreep of anesthesie ondergaan, aangezien ACE-remmers de vorming van angiotensine II blijken te blokkeren, secundair aan een compensatoire reninesecretie.
Intervention chirurgicale/anesthésie : Il n’y a pas de données disponibles qui indiquent que l’interaction entre le quinapril et les agents anesthésiques pourrait produire une hypotension. Cependant, la prudence est de rigueur lorsque des patients doivent subir une intervention chirurgicale majeure ou une anesthésie car les inhibiteurs de l’ECA bloquent la formation d’angiotensine II suite à la sécrétion compensatoire de rénine.

Chirurgie / Anesthesie: ACE-remmers kunnen hypotensie of zelfs hypotensieve shock veroorzaken bij patiënten die een grote chirurgische ingreep ondergaan of tijdens de anesthesie, aangezien ACE-remmers de vorming van angiotensine II kunnen blokkeren na compensatoire reninesecretie.
Chirurgie/Anesthésie : Les inhibiteurs de l’ECA peuvent conduire à une hypotension ou même à un choc hypotensif chez les patients qui subissent une intervention majeure ou durant l'anesthésie parce qu'ils peuvent bloquer la formation d'angiotensine II secondaire à la libération compensatoire de rénine.

Chirurgie / Anesthesie : ACE-remmers kunnen hypotensie of zelfs hypotensieve shock veroorzaken bij patiënten die een grote chirurgische ingreep ondergaan of tijdens de anesthesie, gezien ze de vorming van angiotensine-II secundair aan de compensatoire afgifte van renine kunnen blokkeren.
Chirurgie/Anesthésie : Les inhibiteurs de l’ECA peuvent conduire à une hypotension ou même à un choc hypotensif chez les patients qui subissent une intervention majeure ou durant l'anesthésie parce qu'ils peuvent bloquer la formation d'angiotensine II secondaire à la libération compensatoire de rénine.

Chirurgie / Anesthesie Hoewel er geen gegevens beschikbaar zijn die wijzen op een interactie tussen quinapril en anesthetica die hypotensie veroorzaken, dient hiermee toch rekening gehouden te worden wanneer patiënten een zware operatie of anesthesie ondergaan. Van ACE-remmers is namelijk aangetoond dat ze de vorming van angiotensine II blokkeren na een compensatoire reninesecretie.
Chirurgie/anesthésie Même si aucune donnée n’est disponible pour indiquer l’existence d’une interaction entre le quinapril et les anesthésiques induisant une hypotension, la prudence est de rigueur chez les patients subissant une chirurgie majeure ou une anesthésie, car on a constaté que les IECA bloquent la formation d’angiotensine II secondaire à la libération compensatoire de rénine.

Aangezien er geen effect is op ACE en geen potentiëring van bradykinine of substance P, is het niet waarschijnlijk dat angiotensine II-antagonisten geassocieerd zijn met hoesten. In een klinische studies waar valsartan vergeleken werd met een ACE-remmer, was de incidentie van droge hoest significant (P < 0,05) lager bij patiënten behandeld met valsartan dan bij degenen behandeld met een ACE-remmer (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).
Les antagonistes de l’angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux, dans la mesure où ils n’agissent pas sur l’enzyme de conversion et ne potentialisent pas l’action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l’incidence d’une toux sèche était significativement plus faible (p < 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).

Aangezien angiotensine II-antagonisten geen effect hebben op ACE en geen potentiëring van bradykinine of “substance P” teweegbrengen, is het onwaarschijnlijk dat ze hoest veroorzaken. In klinische onderzoeken waarin valsartan vergeleken werd met een ACE-remmer, was de incidentie van droge hoest significant (p < 0,05) kleiner bij patiënten behandeld met valsartan in vergelijking met degenen behandeld met een ACE-remmer (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).
Les antagonistes de l'angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux dans la mesure où ils n'agissent pas sur l'enzyme de conversion et ne potentialisent pas l'action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l'incidence d'une toux sèche était significativement plus faible (p < 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).

Bovengenoemde effecten blijken te worden veroorzaakt door de farmacologische effecten van hoge doses valsartan (blokkade van angiotensine-II-geïnduceerde remming van renineafgifte, met stimulatie van renineproducerende cellen) wat ook plaatsvindt bij ACE-remmers. Deze bevindingen blijken geen relevantie te hebben bij het gebruik van therapeutische doses van valsartan bij mensen.
Les effets mentionnés ci-dessus semblent être dus aux effets pharmacologiques du valsartan à doses élevées (blocage de l’inhibition par l’angiotensine II de la libération de rénine, avec stimulation des cellules productrices de rénine) et ils surviennent également avec les IEC. Ces données ne semblent pas pertinentes en cas d’administration de doses thérapeutiques de valsartan chez l’homme.