Vertaling van "aandoeningen er dient " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

respiratoire aandoeningen bij | dermatomyositis (M33.0-M33.1) | respiratoire aandoeningen bij | granulomatose van Wegener (M31.3) | respiratoire aandoeningen bij | lupus erythematodes disseminatus (M32.1) | respiratoire aandoeningen bij | polymyositis (M33.2) | respiratoire aandoeningen bij | siccasyndroom [Sjögren] (M35.0) | respiratoire aandoeningen bij | systemische sclerose (M34.8)
Troubles respiratoires au cours de:dermatomyosite (M33.0-M33.1+) | granulomatose de Wegener (M31.3+) | lupus erythémateux disséminé (M32.1+) | polymyosite (M33.2+) | sclérodermie (M34.8+) | syndrome de Gougerot-Sjögren (M35.0+)

glomerulaire aandoeningen bij | bof (B26.8) | glomerulaire aandoeningen bij | malaria door Plasmodium malariae (B52.0) | glomerulaire aandoeningen bij | schistosomiasis [bilharziasis] (B65.-) | glomerulaire aandoeningen bij | sepsis (A40-A41) | glomerulaire aandoeningen bij | strongyloidiasis (B78.-) | glomerulaire aandoeningen bij | syfilis (A52.7)
Glomérulopathie au cours de:anguillulose [strongyloïdose] (B78.-+) | oreillons (B26.8+) | paludisme à Plasmodium malariae (B52.0+) | schistosomiase [bilharziose] (B65.-+) | septicémie (A40-A41+) | syphilis (A52.7+)

glomerulaire aandoeningen bij | cryoglobulinemie (D89.1) | glomerulaire aandoeningen bij | gedissemineerde intravasale stolling [defibrinatiesyndroom] (D65) | glomerulaire aandoeningen bij | hemolytisch-uremisch syndroom (D59.3) | glomerulaire aandoeningen bij | purpura van Henoch(-Schönlein) (D69.0) | glomerulaire aandoeningen bij | sikkelcelaandoeningen (D57.-)
Glomérulopathie au cours de:coagulation intravasculaire disséminée [syndrome de défibrination] (D65+) | cryoglobulinémie (D89.1+) | maladie à hématies falciformes [drépanocytaires] (D57.-+) | purpura rhumatoïde [syndrome de Schönlein-Henoch] (D69.0+) | syndrome hémolytique urémique (D59.3+)

glomerulaire aandoeningen bij | granulomatose van Wegener (M31.3) | glomerulaire aandoeningen bij | lupus erythematodes disseminatus (M32.1) | glomerulaire aandoeningen bij | microscopische polyangiitis (M31.7) | glomerulaire aandoeningen bij | syndroom van Goodpasture (M31.0) | glomerulaire aandoeningen bij | trombotische trombocytopenische purpura (M31.1)
Glomérulopathie au cours de:granulomatose de Wegener (M31.3+) | lupus érythémateux disséminé (M32.1+) | périartérite noueuse (M30.0+) | micropolyangéite microscopique (M31.7+) | purpura thrombocytopénique thrombotique (M31.1+) | syndrome de Goodpasture (M31.0+)

respiratoire aandoeningen bij | amoebiasis (A06.5) | respiratoire aandoeningen bij | cryoglobulinemie (D89.1) | respiratoire aandoeningen bij | spondylitis ankylopoetica (M45) | respiratoire aandoeningen bij | sporotrichose (B42.0) | respiratoire aandoeningen bij | syfilis (A52.7)
Troubles respiratoires au cours de:abcès amibien du poumon (A06.5+) | cryoglobulinémie (D89.1+) | spondylarthrite ankylosante (M45+) | sporotrichose (B42.0+) | syphilis (A52.7+)

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

glomerulaire aandoeningen bij | amyloïdose (E85.-) | glomerulaire aandoeningen bij | lecithine-cholesterol-acyltransferasedeficiëntie (E78.6) | glomerulaire aandoeningen bij | ziekte van Fabry(-Anderson) (E75.2)
Glomérulopathie au cours de:amylose (E85.-+) | déficit en lécithine-cholestérol-acyltransférase (E78.6+) | maladie de Fabry(-Anderson) (E75.2+)

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Cardiovasculaire aandoeningen: aripiprazol dient met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten met bekende cardiovasculaire aandoeningen (voorgeschiedenis van myocardinfarct of ischemische hartaandoening, hartfalen of geleidingsstoornissen), cerebrovasculaire aandoeningen, condities welke voor de patiënt predisponerend zijn voor hypotensie (dehydratie, hypovolemie en behandeling met antihypertensieve geneesmiddelen) of hypertensie, inclusief maligne.
Troubles cardiovasculaires: l’aripiprazole doit être utilisé avec prudence chez les patients avec une pathologie cardiovasculaire connue (antécédent d’infarctus du myocarde ou de maladie cardiaque ischémique, insuffisance cardiaque, ou troubles de la conduction), une maladie cérébrovasculaire, toute pathologie pouvant favoriser une hypotension (déshydratation, hypovolémie, et traitement par des médicaments antihypertenseurs) ou une hypertension artérielle accélérée ou maligne.

Patiënten met bestaande, of een voorgeschiedenis van ernstige psychiatrische aandoeningen: Wanneer behandeling met Pegasys noodzakelijk geacht wordt bij patiënten met ernstige psychiatrische aandoeningen, of bij patiënten met een voorgeschiedenis van ernstige psychiatrische aandoeningen, dan dient de behandeling slechts begonnen te worden nadat geschikte individuele diagnostische en therapeutische behandeling van de psychiatrische aandoening verzekerd is.Het gebruik van Pegasys bij kinderen en adolescenten met een bestaande of eerdere ernstige psychiatrische aandoening is gecontraindiceerd (zie rubriek 4.3).
Patients avec des antécédents de troubles psychiatriques sévères : Si un traitement par Pegasys s’avère nécessaire chez des patients atteints ou présentant des antécédents de troubles psychiatriques sévères, celui-ci ne pourra être instauré qu’après avoir posé un diagnostic individuel approprié et mis en place une prise en charge thérapeutique adaptée de l’affection psychiatrique. L’utilisation de Pegasys chez les enfants et adolescents présentant des troubles psychiatriques sévères ou ayant eu des antécédents de troubles psychiatriques sévères est contre-indiquée (voir rubrique 4.3).

Patiënten met bestaande, of een voorgeschiedenis van ernstige psychiatrische aandoeningen: Wanneer behandeling met Pegasys noodzakelijk geacht wordt bij patiënten met ernstige psychiatrische aandoeningen, of bij patiënten met een voorgeschiedenis van ernstige psychiatrische aandoeningen, dan dient de behandeling slechts begonnen te worden nadat geschikte individuele diagnostische en therapeutische behandeling van de psychiatrische aandoening verzekerd is.
Patients avec des antécédents de troubles psychiatriques sévères : Si un traitement par Pegasys s’avère nécessaire chez des patients atteints ou présentant des antécédents de troubles psychiatriques sévères, celui-ci ne pourra être instauré qu’après avoir posé un diagnostic individuel approprié et mis en place une prise en charge thérapeutique adaptée de l’affection psychiatrique.

Cardiovasculaire aandoeningen Er dient voorzichtigheid in acht te worden genomen als quetiapine wordt gebruikt bij patiënten van wie bekend is dat zij lijden aan een cardiovasculaire aandoening, een cerebrovasculaire aandoening of andere aandoeningen die hypotensie tot gevolg kunnen hebben.
Maladie cardiovasculaire La quétiapine doit être utilisée avec prudence chez les patients connus comme souffrant de maladie cardiovasculaire, de maladie vasculaire cérébrale ou d’autres symptômes prédisposant à l’hypotension.

Neurologische of psychiatrische aandoeningen: Azitromycine dient met voorzichtigheid te worden toegepast bij patiënten met neurologische of psychiatrische aandoeningen.
Pathologies neurologiques ou psychiatriques: L’azithromycine doit être administrée avec prudence aux patients souffrant de troubles neurologiques ou psychiatriques.

Patiënten met een bestaan of voorgeschiedenis van ernstige psychiatrische aandoeningen: Indien een behandeling met Copegus in combinatie met peginterferon alfa-2a of interferon alfa-2a noodzakelijk geacht wordt bij patiënten met een bestaan of voorgeschiedenis van ernstige psychiatrische aandoeningen, dan dient de behandeling slechts begonnen te worden nadat een geschikte individuele diagnostische en therapeutische behandeling van de psychiatrische aandoening zijn gegarandeerd.
Patients atteints ou présentant des antécédents de troubles psychiatriques sévères : Si un traitement par Copegus en association au peginterféron alfa-2a ou à l'interféron alfa-2a s’avère nécessaire chez des patients atteints ou présentant des antécédents de troubles psychiatriques sévères, celui-ci ne pourra être instauré qu’après avoir posé un diagnostic individuel approprié et mis en place une prise en charge thérapeutique adaptée de l’affection psychiatrique.

Indien symptomen van psychiatrische aandoeningen optreden dient de voorschrijvende arts te denken aan de potentiële ernst van deze bijwerkingen en dient de noodzaak van een adequate therapeutische behandeling overwogen te worden.
En cas de survenue de symptômes de troubles psychiatriques, le médecin devra prendre en compte la gravité potentielle de ces effets indésirables et envisager une prise en charge thérapeutique adaptée.

Ze kunnen oraal, vaginaal of transdermaal gebruikt worden. Vooraleer een oestroprogestageen anticonceptivum voor te schrijven dient men er zich van te vergewissen dat er geen contra-indicaties zijn (zoals arteriële en veneuze trombo-embolische aandoeningen, antecedenten van borstcarcinoom of andere oestrogeen-afhankelijke tumoren, hepatobiliaire aandoeningen; zie 7.3.6. in het Repertorium).
convient de s’assurer de l’absence de contreindications (telles que affections thrombo-emboliques artérielles et veineuses, antécédents de carcinome mammaire ou d’autre tumeur estrogénodépendante, affections hépato-biliaires; voir 7.3.6. dans le Répertoire).

Hierbij dient opgemerkt dat vastleggen van een bloeddrukwaarde waarboven een verhoogd risico van cardiovasculaire aandoeningen bestaat, arbitrair is.
Encore faut-il ici remarquer qu’il est arbitraire de fixer une valeur tensionnelle à partir de laquelle il existe un risque accru de maladies cardio-vasculaires.

Bij de evaluatie van de contra-indicaties bij een welbepaalde patiënt dient men echter aandachtig te zijn voor soms miskende aandoeningen, en voor medicamenteuze interacties met metformine die het risico van melkzuuracidose kunnen verhogen.
Lors de l’évaluation des contreindications chez un patient en particulier, il convient toutefois de rester attentif aux affections parfois méconnues et aux interactions médicamenteuses avec la metformine pouvant augmenter le risque d’acidose lactique.