Traduction de «4 juni 1987 heeft » (Néerlandais → Français) :

Het voorschrift van artikel 5, tweede lid, van het koninklijk besluit van 4 juni 1987 heeft geen betrekking op de verklaring die van de betrokken zorgverstrekker werd afgenomen en die gewoonlijk " proces-verbaal van verhoor" wordt genoemd.
Het voorschrift van artikel 5, tweede lid, van het koninklijk besluit van 4 juni 1987 heeft geen betrekking op de verklaring die van de betrokken zorgverstrekker werd afgenomen en die gewoonlijk “proces-verbaal van verhoor” wordt genoemd.

De Nationale Raad heeft tot zijn spijt vastgesteld dat het besluit van de Vlaamse Executieve van 25 juni 1987 geen enkele van de garanties biedt die de Nationale Raad heeft gevraagd in zijn advies van 18 juli 1987 waarvan een kopie gaat als bijlage.
Le Conseil national regrette de devoir constater que l'arrêté de l'Exécutif flamand du 25 juin 1987 n'offre aucune des garanties demandées par le Conseil national dans son avis du 18 juillet 1987 dont copie en annexe.

Uw brief van 5 juni 1987 betreffende de deontologische richtlijnen van de Orde der geneesheren bij de wet van 13 juni 1986 betreffende het wegnemen en transplanteren van organen, heeft op de Nationale Raad verbazing verwekt.
Votre lettre du 5 juin 1987 concernant les directives déontologiques émises par l'Ordre des Médecins au sujet de la loi du 13 juin 1986 relative au prélèvement et à la transplantation d'organes, a suscité l'étonnement du Conseil national.

Het Koninklijk besluit van 27 februari 1987 tot vaststelling van een vergoeding aan de levende donor, bedoeld in artikel 4, § 2, van de Wet van 13 juni 1986, heeft betrekking op de levende donor die geen verzekering voor geneeskundige zorgen en uitkeringen heeft.
L’arrêté royal du 27 février 1987 fixant un dédommagement à accorder au donneur vivant, visé à l’article 4, § 2, de la loi du 13 juin 1986 sur le prélèvement et la transplantation d’organes vise le donneur vivant qui ne bénéficie pas d’une couverture d’assurance soins de santé et indemnités.

Naar aanleiding van een door de Nationale Raad in juli 1987(1) uitgebracht advies m.b.t. de medische urgentiekaart, deelt de Minister van Volksgezondheid en Leefmilieu van de Vlaamse Gemeenschap in zijn schrijven aan de Nationale Raad mede dat " het decreet van 23 december 1986 houdende het invoeren van een eenvormige medische urgentiekaart en het uitvoeringsbesluit van 25 juni 1987 tot vaststelling van de praktische modaliteiten ter uitvoering van artikel 4 van voornoemd decreet, rekening houden met de bezwaren die bestaan tegen het invoeren van medische kaarten als Medicard of Biokaart, zoals geformuleerd in de adviezen van de Orde der geneesheren.
Suite à l'avis émis par le Conseil national, en juillet 1987(1), concernant la carte d'urgence médicale, le Ministre de la Santé publique et de l'Environnement de la Communauté flamande, écrit au Conseil national que " le décret du 23 décembre 1986 portant l'instauration d'une carte uniforme d'urgence médicale et l'arrêté d'exécution du 25 juin 1987 fixant les modalités pratiques en exécution de l'article 4 du décret précité, tiennent compte des objections exprimées dans les avis de l'Ordre des médecins au sujet de la mise en circulation de cartes médicales telles que la Medicard ou la Biocarte.

In een arrest van 24 juni 1987 had de Franse 0Raad van State in verband met een besluit van 17 juni 1985 tot schrapping van de lijst van de vergoedbare geneesmiddelen en tot wijziging van de vergoedingspercentages al geoordeeld dat het een besluit van reglementaire aard betrof, dat niet moest worden onderworpen aan de bepalingen van de Franse wet nr. 79.587 van 11 juli 1979 betreffende de motivering van de individuele administratieve beslissingen.
Dans un arrêt du 24 juin 1987, le Conseil d’Etat français avait déjà jugé, à propos d’un arrêté du 17 juin 1985 procédant à la radiation de la liste des médicaments remboursables et à la modification de taux de remboursement, qu’il s’agissait d’un arrêté de nature réglementaire ne devant pas être soumis aux dispositions de la loi française n°79.587 du 11 juillet 1979 concernant la motivation des décisions administratives individuelles.

Het Arbeidshof van Luik had deze problematiek eertijds onderzocht in het kader van de controle van de inbreuken op het koninklijk besluit van 4 juni 1987 tot vaststelling van de modaliteiten voor het houden van een verstrekkingenregister door de kinesitherapeuten en verpleegkundigen (Arbh Luik, 1 e Kamer, 20.12.2001, Justel, nr. F-20011220-4).
Auparavant, la Cour du travail de Liège avait examiné cette problématique, dans le cadre différent du contrôle des manquements relatifs à l’arrêté royal du 4 juin 1987 fixant les modalités de tenue d’un registre de prestations par les kinésithérapeutes et les praticiens de l’art infirmier (C. T. Liège, 1 re ch., 20.12.2001, Justel, n° F-20011220-4).

Bij arrest van 17 maart 1997 3 werd geoordeeld dat de administratieve geldboetes bepaald bij de artikelen 6 en 7 van het koninklijk besluit van 4 juni 1987 tot vaststelling van de regelen inzake het bijhouden van een verstrekkingenregister door kinesitherapeuten en tot bepaling van de administratieve geldboetes ingeval van inbreuk op deze voorschriften administratieve sancties zijn.
Par arrêté du 17 mars 1997 3 , la Cour a jugé que les amendes administratives prévues par les articles 6 et 7 de l’arrêté royal du 4 juin 1987 fixant les modalités de tenue d’un registre de prestations par les kinésithérapeutes et déterminant les amendes administratives applicables en cas d’infraction à ces dispositions, constituent des sanctions administratives.

De administratieve geldboeten zoals voorzien in de koninklijke besluiten van 4 juni 1987 en van 25 november 1996 zijn geen strafsancties in de zin van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (E.V. R.M) of 15.1 van het Internationaal Verdrag voor Burgerrechten en Politieke rechten (BUPO).
Les amendes administratives visées dans les arrêtés royaux du 4 juin 1987 et du 25 novembre 1996 ne sont pas des sanctions pénales au sens de l’article 6.1 de la Convention Européenne des Droits de l’Homme (CEDH) ou 15.1 du Pacte International relatif aux Droits civils et politiques (PIDCP).

het koninklijk besluit van 10 juni 2006 (Belgisch Staatsblad (B.S) van 16 juni 2007) heeft het voordeel van de kleine risico’s in het raam van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging uitgebreid tot 2 groepen van rechthebbenden van de zelfstandige regeling:
l’A.R. du 10 juin 2006 (publié au M.B. du 16 juin 2006) permet à 2 nouveaux groupes de bénéficiaires du régime indépendant de bénéficier, à partir du 1 er juillet 2007, de l’avantage des petits risques dans le cadre de l’assurance obligatoire soins de santé: