Vertaling van "2 jaar werd geëvalueerd " (Nederlands → Frans) :

Gedurende een klinisch onderzoek uitgevoerd bij 113 gezonde proefpersonen, tussen 40 en 78 jaar, die hun laatste vaccinatie tegen difterie, tetanus en poliomyelitis meer dan 10 jaar eerder kregen, veroorzaakte REVAXiS® een bevredigende herhalingsrespons; De persistentie van antilichamen gedurende een periode van 2 jaar werd geëvalueerd bij 113 gezonde volwassenen.
Au cours d'une étude clinique effectuée chez 113 sujets sains, âgés de 40 à 78 ans, ayant reçu leur dernière vaccination contre la diphtérie, le tétanos et la poliomyélite plus de 10 ans auparavant, REVAXiS® a provoqué une réponse de rappel satisfaisante. La persistance des anticorps pendant une période de 2 ans a été évaluée chez 113 adultes sains.

De farmacokinetiek van rocuroniumbromide bij pediatrische patiënten (n=146) in de leeftijd van 0 tot 17 jaar werd geëvalueerd met behulp van een populatieanalyse van de samengevoegde farmacokinetische gegevensverzameling uit twee klinische studies bij anesthesie met sevofluraan (inductie) en isofluraan/lachgas (onderhoud).
Population pédiatrique La pharmacocinétique du bromure de rocuronium chez des patients pédiatriques âgés de 0 à 17 ans (n = 146) a été évaluée à l’aide d’une analyse de population à partir de la compilation des données de pharmacocinétique issues de deux essais cliniques sur l’anesthésie par sevoflurane (induction) et isoflurane/protoxyde d’azote (entretien).

4.8 Bijwerkingen Volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar De veiligheid van loperamide HCl werd geëvalueerd bij 3076 volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar die deelnamen aan 31 gecontroleerde of niet-gecontroleerde klinische studies waarbij loperamide HCl werd gebruikt voor de behandeling van diarree.
Adultes et enfants à partir de 12 ans La sécurité du chlorhydrate de lopéramide a été évaluée auprès de 3 076 adultes et enfants à partir de 12 ans qui ont participé à 31 essais cliniques contrôlés et non contrôlés, lors desquels le chlorhydrate de lopéramide a été utilisé pour le traitement de la diarrhée.

** In een één jaar durend klinisch onderzoek waarin de groei werd geëvalueerd van prepuberale kinderen die eenmaal daags 110 microgram fluticasonfuroaat kregen, werd een gemiddeld behandelverschil van -0,27 cm per jaar waargenomen in groeisnelheid vergeleken met placebo (zie Klinische ervaring).
** Au cours d'une étude clinique d'un an évaluant la croissance chez des enfants prépubères recevant 110 microgrammes de furoate de fluticasone une fois par jour, une différence moyenne de la vitesse de croissance de -0,27 cm par an a été observée dans le groupe de traitement par rapport au placebo (voir Expérience clinique ci-dessous).

Klinische werkzaamheid van de osteoporosebehandeling bij patiënten met een verhoogd risico op fracturen na een recente heupfractuur (RFT) De incidentie van klinische fracturen, inclusief wervel-, niet-wervel- en heupfracturen werd geëvalueerd bij 2.127 mannen en vrouwen tussen 50-95 jaar (gemiddelde leeftijd 74,5 jaar) met een recente (binnen 90 dagen) laag-energetische heupfractuur, die gedurende gemiddeld 2 jaar op studiemedicatie werden gevolgd.
Efficacité clinique dans le traitement de l’ostéoporose chez les patients à risque élevé de fractures après une fracture de hanche récente (RFT) L’incidence des fractures cliniques, incluant les fractures vertébrales, non vertébrales et les fractures de hanche a été évaluée chez 2 127 hommes et femmes âgés de 50 à 95 ans (âge moyen 74,5 ans) ayant une fracture de hanche récente, secondaire à un traumatisme modéré (dans les 90 jours) et suivis sous traitement pendant environ 2 ans.

Osteoporose bij mannen met een verhoogd risico op fracturen De werkzaamheid van alendronaat 10 mg eenmaal per dag bij mannen (31-87 jaar, gemiddelde leeftijd 63 jaar, n=241) met osteoporose werd geëvalueerd in een twee jaar durend onderzoek.
Ostéoporose chez l’homme présentant un risque accru de fractures L’efficacité de l’alendronate 10 mg une fois par jour chez l’homme (31-87 ans, âge moyen de 63 ans, n = 241) souffrant d’ostéoporose a été évaluée au cours d’une étude de deux ans.

Het antihypertensieve effect van valsartan werd geëvalueerd in vier gerandomiseerde, dubbelblinde klinische studies onder 561 pediatrische patiënten in de leeftijd van 6 tot 18 jaar en 165 pediatrische patiënten in de leeftijd van 1 tot 6 jaar.
L’effet antihypertenseur du valsartan a été évalué dans quatre études cliniques randomisées réalisées en double aveugle chez 561 patients pédiatriques âgés de 6 à 18 ans et chez 165 patients âgés de 1 à 6 ans.

Laat-verworven ziekte van Pompe De farmacokinetiek van alglucosidase alfa werd geëvalueerd in een onderzoek bij 5 patiënten met de laat-verworven ziekte van Pompe in de leeftijd van 6 tot 15 jaar die eens in de 2 weken 20 mg/kg Myozyme kregen.
Forme tardive de la maladie de Pompe La pharmacocinétique de l’alpha alglucosidase a été évaluée dans un essai chez 5 patients atteints de la maladie de Pompe d'apparition tardive âgés de 6 à 15 ans qui ont reçu 20 mg/kg d’alpha alglucosidase une fois toutes les 2 semaines.

Het effect op het tijdstip waarop dood weefsel werd verwijderd, werd geëvalueerd bij patiënten bij wie dood weefsel met succes werd verwijderd (waarbij minstens 90% van dood weefsel van alle gecombineerde wonden van een patiënt kon worden verwijderd) door de tijdsduur van het letsel evenals de tijdsduur van de geïnformeerde toestemming tot succesvolle verwijdering te bepalen.
L’effet sur le moment du retrait de l’escarre a été évalué chez les patients dont les escarres ont pu être retirées avec succès (avec la suppression d'au moins 90 % des escarres de toutes les plaies d'un patient donné) en déterminant le délai entre la blessure, ainsi que le consentement éclairé, et le retrait effectif.

Vervolgens werd de dosering opgehoogd na 1 week (voordat de reactie op de lagere dosering werd geëvalueerd) naar respectievelijk irbesartan/hydrochloorthiazide 300 mg/25 mg en irbesartan 300 mg.
Quand l'irbésartan est administré en association avec de faibles doses d’hydrochlorothiazide (telles que 12,5 mg par jour), la réponse antihypertensive des patients noirs se rapproche de celle des patients non noirs.