De bron van de onrust en van de afs
tand waarover u het zelf had, is de buitensporig reg
ulerende wetgeving. Hierdoor worden besluiten die hier worden genomen door de gewone man opgevat als betutteling door Brussel. Als u, mijnheer de voorzitter van de Commissie, daarvan een
voorbeeld wilt zien waarvoor u zelf verantwoordel
ijk bent, dan raad ik u aan ...[+++]om ’s avonds kort voor het slapengaan de richtlijn over de bodembescherming te lezen.
Die Quelle des Unbehagens, der Distanz, die Sie auch angesprochen haben, ist eine überregulierende Gesetzgebung, die hier Entscheidungen trifft, die unten als Brüsseler Gängelei ankommen. Falls Sie, Herr Kommissionspräsident, dafür ein Beispiel aus Ihrer Verantwortung haben wollen, dann empfehle ich Ihnen, abends kurz vor dem Schlafengehen die Richtlinie zum Bodenschutz zu studieren.