Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "école tout le monde porte des jeans " (Frans → Nederlands) :
en école. Tout le monde porte des jeans, tout le monde est pareil. Et cependant ce n'est pas le cas. Il y a donc un esprit d'égalité, combiné avec de profondes inégalités. Ce qui nous amène à une situation très stressante. Il est aussi improbable aujourd'hui de devenir riche et célèbre comme Bill Gates, qu'il était improbable au 17ème siècle d'accéder aux rangs de l'aristocratie Française.
in een scho
ol. Iedereen draagt jeans, iedereen is hetzelfde. Maar toch ook weer niet. Naast het gevoel van gelijkh
eid bestaan dus ook enorme verschillen. En dat levert een zeer gespannen situatie op. Tegenwoordig is het net zo onwaarschijnlijk om even
rijk en beroemd te worden als Bill Gates, als het in de 17e eeuw was om toe te t
reden tot ...[+++]de Franse adel.certaines sortes d'universités. Je ne veux pas dire qu'il ne fau
t pas y aller, mais tout le monde n'en a pas besoin, et tout le
monde n'a pas besoin d'y aller maintenant. Peut-être qu'ils y iront plus tard, pas tout de suite. Et j'étais à San Francisco il y a un certain temps à une séance de dédicaces. Il y avait ce type qui achetait un livre, la trentaine. Et je lui ai dit, Vous faites quoi? Et il a répondu, Je suis pompier. Et j'ai dit, Depuis combien de temps êtes-vous pompier? Il dit, Toujours, j'ai toujours é
...[+++]té pompier. Et j'ai dit, Eh bien, quand avez vous choisi? Il a dit, Tout gamin , et ajouta, En fait, c'était un problème pour moi à l'école, parce qu'à l'école, tout le monde voulait être pompier. Il a dit, Mais je voulais être pompier. Et il a dit, Quand je suis arrivé en Terminale, mes profs ne m'ont pas pris au sérieux.
b
epaalde soorten universiteiten. Ik zeg niet dat je niet n
aar de universiteit moet gaan, maar niet iedereen hoeft er heen te gaan. en niet iedereen hoeft er nu heen te gaan. Misschien gaan ze later, niet meteen. Ik was een tijd geleden in San Fransisco voor een signeerse
ssie. Daar was deze jongen die een boek kocht, hij was een dertiger. En ik zei, Wat doe je voor werk? En hij zei, Ik ben brandweerman. En ik ze
...[+++]i, Hoe lang ben je al brandweerman? Hij zei, Altijd, ik ben altijd al een brandweerman geweest. En ik zei, Wel, wanneer besloot je het te worden? Hij zei: Toen ik een kind was. Hij zei, Eigenlijk was het een probleem voor me op school, omdat iedereen op school brandweerman wilde worden. Hij zei, Maar ik wilde écht brandweerman worden. En hij zei, Toen ik in het laatste schooljaar zat, namen mijn docenten het niet serieus.Et puis on a eu un nouveau Premier ministre peu après. Et il a dit, Mechai, pouvez-vous venir et participer ? Il m'a demandé car il aimait beaucoup mon épouse. J'ai donc dit, OK. Il est devenu le président du Comité National SIDA et a multiplié le budget par cinquante. Chaque ministre, même les juges,
doit être impliqué dans la sensi
bilisation au sida. Tout le monde. Et on a dit le public, les institutions, les autorit
és religieuses, les écoles -- tout l ...[+++]e monde était impliqué. Et là, toutes les personnalités médiatiques devaient être formées au sujet du sida. Et on a donné à toutes les stations 30 secondes supplémentaires de publicité pour lever des fonds.
Kort daarna kregen we een nieuwe premier. En hij zei: Mechai, wil je met ons meedoen? Hij vroeg mij omdat hij mi
jn vrouw nogal leuk vond. Dus ik zei: Oke. Hij werd de voorzitter van de Nationale Aidscommissie en verhoogde het budget met factor 50. Elk ministerie, ook rechters, moesten worden betrokken bij het aids-onderwijs. Iedereen. Dat betekende het publiek, de instellingen, religieuze instellingen, scholen - iedereen werd er bij betrokken. Hier zie je dat alle mediapersonen moesten worden opgeleid in HIV. We gaven elk station een halve minuut extra vo
...[+++]or reclame om meer geld te verdienen. J'ai persuadé ma famille de faire ça, et ils ne savaient pas ce que je faisais. Et j'ai dit, «Habillez-vous pour un enterrement. Nous allons faire une oeuvre. Et donc nous sommes allés à la tombe et avons fait ça, ce qui était hilarant - l'attention que nous avons eu. Donc ce qui se passe c'est que vous dansez sur la tombe. Et une fois vo
tre danse terminée, tout le monde porte un toast et vous dit combien vous êtes génial. Et vous avez en fait un enterrement auquel vous êtes présent. C'est mon papa et ma maman. C'est une oeuvre de Jason Birdsong. Il s'intéresse à la façon dont nous voyons comme u
...[+++]n animal, combien nous sommes intéressés par le mimétisme et le camouflage.
Ik kreeg mijn fami
lie zover om dit te doen. Ze wisten niet wat ik aan het doen was. Ik zei: Kleed je voor een begrafenis. We gaan samen wat werk doen. We gingen naar het kerkhof en maakten dit. Het was hilarisch - de aandach
t die we kregen. Je danst op het graf en nadat je j
e dans gedaan hebt, toast iedereen op je en vertelt je hoe geweldig je bent. Je hebt in wezen een begrafenis waarbij je zelf aanwezig bent. Dat
zijn mijn ...[+++] vader en moeder. Dit is gemaakt door Jason Birdsong. Hij is geïnteresseerd in hoe wij zien als een dier, hoe wij geïnteresseerd zijn in nabootsing en camouflage.Tout le monde achète des jeans usés.
Iedereen koopt versleten jeans.
Et alors que je m'approchais de la porte d'entrée, Abed m'a vu, mon jean, la flanelle et la canne, et j'ai vu Abed, monsieur tout le monde, de taille moyenne.
Abed zag me terwijl ik naar de voordeur liep, mijn jeans en flanel en stok, en ik zag Abed, een doodgewone man van gemiddelde lengte.
et que, pour plusieurs rais
ons, je voulais que tout le monde ignore à ja
mais mais que je me sens obligé de révéler ici. (Rires) À la fin des années 1980, dans l'inconscience de la jeunes
se, je suis allé en école de droit. (Rires) Aux États-Unis, le droit est une spécialisation professionnelle : Vous obtenez un diplôme universitaire, puis vous allez en école de droit. Et quand je suis allé e
...[+++]n école de droit, je ne m'en suis pas bien sorti. Je ne m'en suis pas bien sorti du tout. En fait, j'ai obtenu mon diplôme parmi ceux de la classe qui font des autres 90%... les meilleurs.
iets waarvan ik wilde dat niemand het wist, maar hier voel ik me verplicht het te onthullen. (Gelach) In de late jaren 80, in een moment van jeugdige overmoed, ben ik rechten gaan studeren. (Gelach) Welnu, in Amerika is rechten een beroepsdiploma. Na je universitair diploma studeer je verder af in rechten. En toen ik ging studeren deed ik het niet zo goed. Dat is nog zacht uitgedrukt. Ik studeerde af in het deel van mijn rechtenklas dat de top 90 procent mogelijk maakte.
Alors on s'est dit, On aura tous ces écriv
ains et éditeurs et tout le monde - une espèce de com
munauté d'écrivains venant au burea
u tous les jours de toute façon, pourquoi nous n'ouvrons pas tout simplement l'entrée de l'immeuble pour qu'i
ls viennent après l'école, recevoir de l'aide supplémentaire pour leurs devoirs écrits, et donc essentiellement
...[+++]ne plus avoir de barrière entre ces deux communautés ? Et donc l'idée c'était que l'on pouvait travailler sur ce qu'on était en train de faire, mais à 14h30 les élèves débarquent et on arrête de faire ce qu'on fait, ou on l'échange, ou on travaille un peu plus tard après ou quoi que ce soit.
Dus dachten wij: We hebben straks al die schrijvers en redacteuren enzo -- een soort sch
rijfgemeenschap die toch elke dag op kantoor komt, waarom openen we niet gewoon de voordeur voor leerlingen zodat die daar na schooltijd extra hulp kunnen krijgen met hun s
chrijftaken, op die manier is er geen barrière tussen die twee
gemeenschappen. Het idee was dus dat we zouden werken waaraan we aan het werk waren, om 14.30 stromen de leerlin
...[+++]gen binnen en leg je neer waar je mee bezig bent, of je ruilt of je doet het later op de dag of wat dan ook.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, d
e dire qu'il allait ...[+++]apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en st
rategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het besl
issende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in
...[+++] 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Quand o
n conduit, on entre dans une bulle de verre
. On verrouille les portes et on appuie sur l'accélérateur, en comptant sur nos yeux pour nous guider — même si notre champ de vision se limite à quelques autos devant et quelque autos derrière. Mais qu'arriverait-il si nos voitures s'informaient entre elles de leur position et de leur vitesse, et utilisaient des modèles prédictifs pour déterminer les routes les plu
s sécuritaires pour tout le monde? Jennifer ...[+++]Healey imagine un monde sans accidents. (Filmé sur TED@Intel.)
Als we autorijden, dan zitten we in een glazen koepel, sluiten de deuren en trappen op het gaspedaal, we vertrouwen erop dat onze ogen ons zullen leiden - ook al kunnen we maar een paar auto's voor ons en een paar auto's achter ons zien. Maar wat als auto's gegevens konden uitwisselen met elkaar over hun positie en hun snelheid, als er voorspellende modellen gebruikt worden om de veiligste weg voor iedereen uit te stippelen? Jennifer Healey ziet een wereld voor zich zonder auto-ongelukken. (Gefilmd op TED@Intel.)
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
école tout le monde porte des jeans ->
Date index: 2022-12-14