Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pourquoi laissons-nous tout " (Frans → Nederlands) :
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'a
...[+++]nnée décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Alice Dreger travaille avec des gens aux frontières de l'anatomie, tels que des siamois ou des intersexués. Dans ses observations, la limite entre mâle et femelle est souvent floue, entre autres distinctions anatomiques. Ce qui soulève une importante question : pourquoi laissons-nous notre anatomie déterminer notre destin?
Alice Dreger werkt met mensen aan de rand van de anatomie, zoals Siamese tweelingen en interseksuele mensen. Zij stelt vast dat de lijn tussen man en vrouw vaak vaag is, net als andere anatomische verschillen. Dat leidt tot een grote vraag: waarom laten we onze anatomie ons lot bepalen?
Pourquoi lançons-nous toutes ces missions et pourquoi les étudions nous ?
Waarom ondernemen we deze missies en waarom verkennen we ze?
Maintenant, si tout cela est vrai, alors pourquoi faisons-nous tout autant de travers ?
Als dat allemaal waar is, waarom pakken we het dan zo verkeerd aan?
Quelle superficie serait-il nécessaire pour alimenter en énergie un pays comme le Royaume-Uni avec des énergies renouvelables ? L'équivalent d'un pays entier. Dans ce discours pragmatique, David MacKay fait le tour des notions de base de mathématiques qui démontrent les inquiétantes limites des options à notre disposition en matière d'énergies renouvelables et explique pourquoi nous devrions tout de même continuer à les explorer. (Filmé à TEDxWarwick.)
Hoeveel land heb je nodig om hernieuwbare energie te leveren aan een land als het Verenigd Koninkrijk? Een volledig land. In deze pragmatische talk geeft David MacKay een overzicht van de simpele wiskunde die aantoont welke verontrustende beperkingen er zijn aan onze opties voor hernieuwbare energie. hij toont aan waarom we ze toch moeten uitoefenen. (Gefilmd op TEDxWarwick.)
Donc pourquoi faisons-nous tout cela ?
Waarom doen we dit?
Et pourquoi elle menaçait tout ce qui nous rend humains.
Hij legde uit dat Ebola alles wat ons menselijk maakt in gevaar bracht.
Pourquoi ignorons-nous toutes ces femmes?
Waarom leerden we niets over deze vrouwen?
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Alors, nous tombons dans l'eau, et il nous suffit d'aller sur le bord de cette falaise
, et puis nous nous laissons descendre, descendre, descendre. On m'a demandé: «Ça doit être long de descendre si bas ? Non, cela ne prend q
ue quelques minutes pour se rendre tout en bas à 90 ou 120 mètres, ce qui est notre but. C'est un peu comme une chute libre au ralenti. C'est vraiment très intéressant -- si vous vous souvenez d 'Abyss , et du passage où Ed Harris, s'enfonce le long du mur? Ça ressemble à ce qu'on ressent. C'e
...[+++]st fantastique. De plus, lorsque vous y descendez, l'eau est très, très claire. C'est de l'eau extrêmement claire, car il n'y a guère de plancton. Mais, lorsque vous allumez votre lampe, vous explorez les grottes, et tout d'un coup, vous êtes confronté à une diversité incroyable, beaucoup plus qu'on ne l'aurait cru. En réalité toutes les espèces ne sont pas nouvelles, tel ce poisson avec la bande blanche que vous voyez là, c'est une espèce connue. Mais, si vous regardez attentivement dans les fissures et les crevasses, vous verrez des petites bêtes courir dans tous les sens.
We vallen in het water, gaan over de rand van de klif en beginnen dan te vallen, vallen, vallen. Men
sen vroegen me: Het moet wel lang duren om er te komen? Nee, het duurt slechts een paar minuten om de hele weg naar beneden af te leggen. Zo'n 90 tot 120 meter diep gaan we. Net vertraagd parachutespringen. Zeer leuk. Heb je ooit The Abyss gezien waar Ed Harris langs die wand naar beneden zakt? Dat is een beetje hoe het voelt. Verbazingwekkend. Daar beneden is het water is zeer, zeer helder. Omdat er nauwelijks plankton is. Met je licht aan, rondsnuffelend in de grotten, wordt je ineens geconfronteerd met een enorme diversiteit van leven.
...[+++]Veel meer dan we vroeger dachten. Het zijn niet allemaal nieuwe soorten - zoals die vis met de witte streep, dat is een bekende soort. Maar als je goed kijkt in de scheuren en spleten, zie je overal kleine dingen rondscharrelen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pourquoi laissons-nous tout ->
Date index: 2022-01-28