Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "vraiment être ensemble " (Frans → Nederlands) :
Disons que nous sommes un peu bizarres et beaucoup d'entre nous sont fous du groupe de musique. Nous aimons vraiment être ensemble et nous nous entraidons en cas de besoin.
We zijn een beetje dwaas, velen van ons zijn verzot op de band, maar we genieten echt van elkaars gezelschap. We helpen elkaar waar nodig.
Et, en étant de l'autre côté de la barrière, j'ai personnellement supervisé l'investissement de dizaines de millions de dollars dans des entreprises qui m'ont présenté des pitchs sous PowerPoint. Donc, je pense qu'on peut dire que je m'y connais un peu sur la manière de faire des pitchs. La toute première question que vous devez tous comprendre est : quelle est la chose la plus importante qu'un capital-risqueur cherche quand vous venez lui présenter une nouvelle idée d'affaire? Il y a évidemment toutes sortes de choses. Il y a le modèle économique, il y a des données financières, et il y a la d
emande, etc. Dans l' ...[+++]ensemble, parmi tout ce que vous avez à faire, quelle est la chose la plus importante dans laquelle le capital-risqueur va investir? Quelqu'un? Qu'est-ce que c'est? Le public : Les gens. Les gens? Vous! C'est ça : vous êtes la personne. Et donc tout l'objet d'un pitch pour capital-risqueurs est de les convaincre que vous êtes l'entrepreneur dans lequel ils vont investir leur argent et gagner beaucoup d'argent en retour. Maintenant, comment fait-on ça? On ne peut pas simplement arriver et dire: Bonjour, je suis quelqu'un de vraiment bien, et vous devriez vraiment investir en moi , n'est-ce pas? Donc, pendant votre pitch, vous avez très peu de temps… La plupart des pitchs… Les pitchs pour capital-risqueurs durent 15 minutes, la plupart devraient durer moins d'une demi-heure, l'attention des gens diminuant après 18 minutes. Des test l'ont prouvé. Alors, pendant ces 18 minutes, ou 10 minutes, ou 5 minutes, vous devez transmettre un ensemble d'idées différentes. Vous devez en fait transmettre environ 10 caractéristiques différentes pendant que vous êtes face à eux. Quelle est la chose la plus importante que vous avez à transmettre? Comment? Le public : L'intégrité. Eh bien! C'est une réponse directe que nous avons là-bas. Et je n'ai même pas eu à la suggérer.
Toen, de zaken omdraaiend, heb ik investeringen van tientallen miljoenen dollars begeleid, aan bedrijven die mij pitchten met PowerPointpresentaties. Dus ik weet het een en ander over het proces van pitchen. Het eerste vraag die je moet beantwoorden is: wat is het allerbelangrijkste dat een durfkapitalist wil zien wanneer je bij hem aanklopt met je nieuwe zakelijke idee? Er zijn allerhande dingen uiteraard. Er zijn bedrijfsmodellen, financiën, er zijn markten. Maar wat is van alle dingen het belangrijkste waarin een durfkapitalist investeert? Iemand? Wat? Publiek: Mensen. Mensen. Jij! Dat is het -- jij bent die persoon. Daarom is het doel van een pitch hen te overtuigen dat jij de ondernemer bent waarin zij hun geld gaan investeren en veel
...[+++]geld gaan terugverdienen. Nu, hoe doe je dat? Je kunt niet op komen dagen en zeggen: Hoi, ik ben echt een geschikte man/vrouw en u moet echt in me investeren. Tijdens je pitch heb je slechts enkele minuten. De meeste pitches aan privé-investeerders duren zo'n 15 minuten; aan durfkapitalisten, minder dan een half uur. De aandacht van mensen daalt na 18 minuten. Gebleken uit onderzoek. Dus in die 18 minuten, of 10 minuten, of vijf, moet je een hele hoop verschillende kenmerken overbrengen. Je moet 10 verschillende kenmerken overbrengen terwijl je daar staat. Wat is het belangrijkste dat je moet overbrengen? Wat? Publiek: Integriteit. Tjonge! Die hebben we hier staan. Ik heb het niet eens ingegeven.Permettez-moi de joindre le geste à la parole et de vous montr
er que nous pouvons vraiment produire un rendu normal, et quelles sont les implications de tou
t ceci. Voici trois ensembles de modèles d’activation. Celui d'en haut est celui d'un animal normal, celui du milieu est celui d'un animal aveugle qu'on a traité avec ce dispositif d'encodeur-transducteur, et celui du bas est celui d'un animal aveugle traité avec une prothèse classique. Celui d'en bas est le dispositif nec plus ultra qui est actuellement sur le marché, et qui se co
...[+++]mpose essentiellement de détecteurs de lumière, mais n'a pas d'encodeur. Alors ce que nous avons fait, nous avons présenté des films de choses de la vie quotidienne -- des gens, des bébés, des bancs dans un parc, vous savez, des choses normales -- et nous avons enregistré les réactions des rétines de ces trois groupes d'animaux. Juste pour vous donner des repères, chaque case montre les modèles d'activation de plusieurs cellules, et tout comme dans les diapos précédentes, chaque rangée est une cellule différente, et j'ai seulement réduit les impulsions et je les ai rendues plus minces pour vous montrer tout un ensemble de données. Et comme vous pouvez le voir, les modèles d’activation de l'animal aveugle traité avec l'encodeur-transducteur sont vraiment très proches des modèles d’activation normaux -- et ce n'est pas parfait, mais c'est plutôt bien. et l'animal aveugle traité avec la prothèse classique, les réactions ne sont pas du tout bonnes. Et donc avec la méthode classique, les cellules 's'activent, mais elles ne s'activent pas selon les modèles normaux parce que elles n'ont pas le bon code. Quelle importance cela a-t-il? Quel est l'impact potentiel sur la capacité de voir du patient?
Om dit hard te maken wil ik julli
e laten zien dat we normale output kunnen produceren en wat de implicaties ervan zijn. Hier zijn drie sets van signaalpatronen. De bovenste is van een normaal dier, de middelste van een blind dier dat behandeld is met dit encoder-transducerapparaat en de onderste van een blind dier met een standaardprothese. De onderste is het state-of-the-a
rt apparaat van dit moment. Het is in principe opgebouwd uit lichtdetectoren, maar heeft geen encoder. We toonden films van alledaagse dingen - mensen, baby's, bank
...[+++]jes in het park, kortom gewone dingen - en we hebben de reacties van het netvlies van deze drie groepen van dieren opgenomen. Om je even wegwijs te maken: elk vak toont de signaalpatronen van meerdere cellen. Net als in de vorige dia's staat elke rij voor een andere cel. Ik maakte de pulsen een beetje kleiner en dunner, zodat ik jullie een lange strook van gegevens kon laten zien. Zoals je kunt zien sluiten de signaalpatronen van het blinde dier, behandeld met de encoder-transducer, echt heel nauw aan bij de normale signaalpatronen. Niet perfect, maar toch vrij goed. Van het blinde dier behandeld met de standaardprothese is de respons niet echt goed. Met de standaardmethode geven de cellen wel een signaal, maar ze geven geen normale signaalpatronen omdat ze de juiste code niet hebben. Hoe belangrijk is dit? Wat is de mogelijke impact op het gezichtsvermogen van een patiënt?Bien sûr, il y a un côté plus sombre à cette vérité, qui est qu'il a fallu en fait des décennies pour que le monde dans son ensemble en vienne à une position de confiance, pour croire vraiment que le handicap et les sports peuvent aller ensemble de manière convaincante et intéressante.
Ik keek naar de Paralympics, en bedacht hoe ongelooflijk het is, hoe technologie heeft bijgedragen tot spijkerharde bewijzen dat een handicap geen hinderpaal is om het hoogste niveau van sportieve prestatie te bereiken. Natuurlijk heeft die waarheid ook een grimmiger kant, namelijk dat het tientallen jaren heeft geduurd voor de goegemeente het vertrouwen heeft gekregen, om echt te geloven dat handicap en sport kunnen samengaan op overtuigende en interessante wijze.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et aujourd'hui, après la crise économique globale, Il y a eu tout un ensemble de règles sur comment un état doit intervenir. Ainsi les idées changent les états. Et je me suis penché sur l'Inde et me suis dit, vraiment il y a quatre types d'idées qui ont réellement un impact sur l'Inde. Le premier, selon moi, est ce que j'appelle les idées qui sont arrivées . Ces idées ont amené ensemble quelque chose qui fait que l'Inde est ce qu'elle est aujourd'hui.
En vandaag, na de mondiale economische crisis, was er een hele nieuwe verzameling regels over hoe de staat zou moeten ingrijpen. Dus ideeën veranderen landen. Ik bekeek India en zei: er zijn vier soorten ideeën die een echte impact op India hebben. De eerste is volgens mij zoals ik het noem: de ideeën die zijn gearriveerd . Deze ideeën hebben iets bij elkaar gebracht die het India van vandaag hebben gevormd.
9) Craquer les doigts cause l'arthrite. Énervant? Oui. Cause l'arthrite plus tard dans la vie comme une punition karmique? Non. 8) On n'utilise que 10% du cerveau. Si vous n'avez jamais vu un drame médicale depuis 30 ans, vous ne savez peut-être pas que les médecins ont des machines qui peuvent voir à l'intérieur du cerveau et, contrairement à la légende urbaine, 90% des neurones ne font pas rien de leurs jours. Même si la science ne connaît pas exactement le rôle de chaque pièce, ils savent que toutes les pièces sont importantes.. Donc si tu crois que quelqu'un peut retirer 90% de ton cerveau et tu serais tout aussi bien, peut-être que tu n'en utilise que 10%. 7) Les inuits ont plus de 100 mots pour la neige. Ceci est techniquement correct
...[+++], mais induit en erreur. Quelques langues, comme l'allemand, aiment faire des mots composés en collant pluseurs petits mots ensemble ce qui explique pourquoi les mots allemands sont parfois ridiculement longs. Les langues Inuites utilisent aussi des mots composés donc au lieu de dire neige jaune comme un francophone le dit un inuit combine les deux mots ensemble, mais ce n'est pas vraiment un nouveau mot, juste une particularité grammaticale.
9
) Je knokkels kraken veroorzaakt reuma. Sociaal afstotelijk? Ja. Veroorzaakt reuma later in je leven als een straf van karma? Nee.
8) Mensen gebruiken enkel 10% van hun hersenen. Als je nog nooit medisch drama hebt gezien in de afgelopen oh, 30 jaar, zou je gezien hebben dat doctoren nu machines machines hebben die in mensen in hersenen kunnen kijken en, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, 90% van neuronen zitten niet de hele dag niets te doen. Ondanks dat wetenschappens nog niet precies weten wat ieder deel doet, weten ze w
...[+++]el dat alle kleine delen belangrijk zijn. Dus als je denkt dat je 90% van je hersenen uit kan lepelen en nog steeds in orde zou zijn, dan gebruik je misschien toch maar 10% ervan. 7) Eskimos hebben honderden woorden voor sneeuw. Deze is technisch gezien correct, but misleidend. Sommige talen, zoals Duits, houden ervan woorden samen te stellen door meerdere kleinere aan elkaar woorden te rijgen, waardoor Duitse woorden soms absurd lang zijn. De talen van de Inuit gebruiken ook samengestelde woorden dus in plaats van te zeggen ‘gele sneeuw’ zoals je zeggen in het Engels, als Inuit spreker combineerd de twee worden in een, maar het is niet echt een nieuw woord, maar eerder een streek van grammatica.Ça a été ton grand eurêka. Comme tu ne pouvais pas voir, il a bien sûr fallu que tu apprennes par toi-même. Derek Paravicini : J'ai appris à jouer par moi-même. AO : Tu as appris à jouer par toi-même, et par conséquent, jouer du piano consistait pour toi, Derek, à donner des tas de coups de poing et de karaté, parfois tu avais même recours à ton nez. La nourrice a aussi pensé à enregistrer ta musique sur un de ces anciens magnétophones de l'époque, et voici ce merveilleux enregistrement de Derek en train de jouer quand tu avais quatre ans. DP : « Molly Malone (Coques et Moules) ». AO : En fait, ce n'est pas « Coques et Moules ». C'est « Jardin de Campagne en Angleterre ». DP : « Jardin de Campagne en Angleterre ». (Musique : « Jardin de Cam
...[+++]pagne en Angleterre » ) AO : Et voilà. (Applaudissements) Je trouve ça vraiment fantastique. Vous voyez, ce petit enfant ne pouvait pas voir, ni vraiment comprendre le monde autour de lui, il n'avait personne dans sa famille qui jouait d'un instrument, et pourtant il a trouvé le moyen d'apprendre à jouer ça. Comme vous pouvez le voir sur la photo, ton corps s’agitait beaucoup lorsque tu jouais, Derek. J'ai rencontré Derek quand il avait quatre ans et demi, et pour être honnête, Derek, au début j'ai cru que tu étais fou, parce que, quand tu jouais du piano, tu semblais vouloir jouer toutes les touches du clavier en même temps, et tu avais aussi la manie de me taper pour m'écarter. Dès que j'essayais de m'approcher du piano, tu me repoussais fermement. Comme j'avais dit à ton père, Nick, que j'essaierais de t'enseigner le piano, je ne voyais pas bien comment j'allais m’y prendre si je ne pouvais pas m'en approcher. Mais au bout d'un moment, le seul moyen que j’ai trouvé a été de te prendre dans mes bras, de déposer Derek de l'autre côté de la pièce, et, pendant les 10 secondes que j'avais avant qu'il ne revienne, de lui jouer très vite quelque chose, pour le lui apprendre. Finalement, je pense que tu as été d'accord avec moi, Derek, ...
Dat was het grote eureka-moment. Dat je niet kunt zien, betekende natuurlijk dat je het jezelf moest leren. DP: Ik leerde mezelf spelen. AO: Dat deed je inderdaad en dat hield in dat je bij jouw pianospel, Derek, veel knokkels, karateslagen en zelfs af en toe je neus gebruikte. Het kindermeisje nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. Dit is een prachtige opname van jou, Derek, toen je 4 jaar was. DP: 'Molly Malone (Cockles and Mussels).' AO: Eigenlijk is het 'English country garden'. DP: 'English country garden'. (Muziek: 'English country garden') AO: Kijk eens aan. (Applaus) Volgens mij is dit gewoon fantastisch. Daar is dat kleine kind dat niet kan zien, eigenlijk niet veel v
...[+++]an de wereld begrijpt, niemand van zijn familie bespeelt een instrument en toch leert hij het zichzelf aan. Zoals op de foto's te zien is, speelde je met je hele lichaam, Derek. speelde je met je hele lichaam, Derek. Derek en ik maakten kennis met elkaar toen hij vierenhalf was. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat je gek was, Derek, want als je pianospeelde, leek je iedere noot op je keyboard te willen spelen. Ook had je de gewoonte om me uit de weg te slaan. Zo gauw ik in de buurt van de piano kwam, werd ik stevig weggeduwd. Omdat ik je vader - Nick - had beloofd dat ik zou proberen om je les te geven, wist ik even niet hoe ik dat moest aanpakken, als ik niet bij de piano mocht komen. De enige manier die ik kon bedenken, was om je op te pakken en aan de andere kant van de kamer neer te zetten. In de 10 seconden die ik had voordat Derek terug was, kon ik net iets heel korts spelen, wat hij kon naspelen. Uiteindelijk denk ik dat je inzag, Derek, dat het best leuk kon zijn om samen piano te spelen.Alors avec tous ces gens qui produisent tant de choses étonnantes et comprennent vraiment ce sur quoi ils travaillaient j'avais vraiment envie d'essayer de faire un projet collaboratif où les gens travailleraient ensemble pour construire quelque chose.
Terwijl iedereen zulke geweldige dingen maakte en daadwerkelijk begreep waar ze aan werkten, was ik erg geïnteresseerd om te proberen een collaboratief project te maken waar mensen samenwerkten om iets te bouwen.
Après un mois, elle me dit :
Est-ce que ça s'est vraiment passé ? Et je réponds : Oui. Et elle dit : Donc si Donc si j'étais sortie des bois... voici son frère et sa sœur... Si j'étais sortie, Avalon et Donovan
, auraient pu, eux, être partis. Oui. Mais je pourrais les revoir en Amérique. Non. Mais si je les revoyais,
on pourrait rester ensemble ? Non. Donc papa pourrait être parti. Oui. Elle est restée fascinée puis s'est mise à pl
...[+++]eurer, et je me suis mise à pleurer, et son père pleurait aussi, et on pleurait tous. Il ne s'attendait pas vraiment à rentrer chez lui en plein Passage du Milieu, mais bon c'est arrivé. (Rires) Et donc, on a fait ce jeu, et elle a compris.
na een maand zegt ze: Is dit echt gebeurd? Ik: Ja. Zij: Dus als ik het bos uitkwam, -- dit zijn haar broer en zus -- dan zouden Avalon en Donavan weg kunnen zijn? Ja. Maar ik zou ze in Amerika terugzien? Nee. Maar als ik ze zag? Konden we dan samenblijven? Nee. Papa zou weg kunnen zijn. Ja. Ze was gefascineerd. Ze begon te huilen. Ik begon te huilen. Haar vader begon te huilen. Iedereen huilde. Hij verwachtte niet thuis na zijn werk de Middenpassage aan te treffen, maar ja. (Gelach) thuis na zijn werk de Middenpassage aan te treffen, maar ja. (Gelach) We maakten dit spel en ze begreep het.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
vraiment être ensemble ->
Date index: 2021-09-13