Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "vous sentir aimé et apprécié comme jamais " (Frans → Nederlands) :
Vous allez vous sentir aimé et apprécié comme jamais avant et reprendre contact avec des amis et des connaissances perdues de vue depuis des années.
Je zal je geliefd en gewaardeerd voelen zoals nooit tevoren en je opnieuw verbonden voelen met vrienden en bekenden die je al jaren niet meer gesproken hebt.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un d
écouvre un moyen de ...[+++]sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...(Rires) Mais je vais vous épargner ça. Voici donc certains de mes montages préférés qui ont été recueillis: Je sens tellement mon père vivant en moi qu'il n'y a même plus de place pour moi. Je me sens très seule. J'ai besoin d'être dans un village de
campagne afin de me sentir belle. J'ai le sentiment d'être invisible pour toi. Je ne l'aurais pas caché, si la société ne m'a pas fait sentir combien j
'en avais besoin. J'aime Carolyn. Je me sens si vilain. Je sens que ces gens bizarres sont en réalité un plus de la vie au col
lège (Rire ...[+++]s) J'aime comment je me sens aujourd'hui. Donc, comme vous pouvez le constater, We Feel Fine utilise une technique que j'appelle l'observation passive. Ce que je veux dire par là c'est qu'il observe passivement les gens, comme ils vivent leur vie. Il scanne les blogs du monde entier et examine ce que les gens ont écrit, et ces gens ne savent pas qu'ils sont observés ou interrogés.
(Gelach) Maar dit zal ik jullie besparen. Hier zijn enkele van mijn lievelingsmontages die werden verzameld: Ik voel de aanwezigheid van mijn vader zo sterk in mij, dat er geen plaats is voor mezelf. Ik voel
me heel eenzaam. Ik moet me in een godvergeten plek bevinden om me mooi te voelen Ik voel me door jou genegeerd. Ik zou het niet verstoppen als de samenleving me niet het gevoel gaf dat het moet. Ik ben verliefd op Carolyn. Ik voel me zo geniepig. Ik voel dat deze rare snuiters een aanwinst zijn voor het universitaire leven. (Gelach) Ik hou van hoe ik me voel vandaag. Zoals je ziet, maakt 'We Feel Fine' gebruik van een techniek die i
...[+++]k 'passieve observatie' noem. Daarmee bedoel ik dat mensen passief worden geobserveerd terwijl ze hun leven leiden. Blogs over heel de wereld worden gescand en geanalyseerd, terwijl deze mensen zich er niet van bewust zijn.Et vous vous dites, « Mon dieu, pourquoi ne suis-je pas rien qu'un petit peu invalide ? » (Rires) Et puis, il faut que je vous dise, j'ai des tonnes de problèmes, la paralysie n'en est qu'un parm
i 99 autres. S'il y avait des Jeux Olympiques de l'Oppression, je gagnerais la médaille d'or. Je suis Palestinienne, Mus
ulmane, je suis une femme, je suis invalide, et je vis dans le New Jersey. (Rires) (Applaudissements) Ça devrai
t vous aider à vous sentir mieux dan ...[+++]s votre peau. J'ai grandi à Cliffside Park, dans le New Jersey. J'ai toujours aimé le fait que mon quartier et mon affection partagent les même initiales. J'aime aussi le fait que si je voulais marcher de ma maison jusqu'à New York, je pouvais.
Je sme
ekt: Ah God, mag ik niet een beetje gehandicapt zijn? (Gelach) Ook moet ik je zeggen dat ik 99 problemen heb. Hersenverlamming is er maar één van. Als er een Onderdrukkingsolympiade bestond, zou ik goud winnen. Ik ben Palestijnse, moslim, vrouw, gehandicapt en ik woon in New Jersey. (Gelach) (Applaus
) Als je je nu niet beter voelt, wordt dat misschien tijd. Cliffside Park, New Jersey is mijn woonplaats. Ik vond het altijd geweldig dat mijn buurt en mijn aandoening in het Engels dezelfde initialen hebben. Ik vind het ook geweldig
...[+++] dat ik, als ik zou willen, van mijn huis naar New York City zou kunnen lopen.Le seu
l reproche que j'ai jamais entendu à son adresse a été quand l'un de nos clients a dit, « Solly, vous êtes pathologiquement serviable. » (Rires) Quand j'ai commencé ma carrière professionnelle de guide dans cet environnement, Solly a été mon pisteur. Nous avons travaillé en équipe. Et nos tout premiers visiteurs ont été une association caritative de votre Côte Est, ils ont pris Solly à part, et ils lui ont dit, « Avant même d'aller voir les lions et les léopards, nous voulons voir où vous vivez. » Nous les avons donc amenés chez lui. Cette visite des philanthropes dans sa maison a coïncidé av
ec une époque où la ...[+++]femme de Solly, qui apprenait l'Anglais, traversait une phase durant laquelle elle ouvrait la porte en disant, « Bonjour, je vous aime. Bienvenue, je vous aime. » (Rires) Il y avait quelque chose de magnifiquement africain pour moi, là dedans, cette petite maison, avec un énorme cœur dedans. Le jour où Solly m'a sauvé la vie, il était déjà mon héro. C'était un jour de chaleur, et nous nous trouvions près de la rivière. A cause de la chaleur, j'ai enlevé mes chaussures, remonté mon pantalon, et je me suis mis à marcher dans l'eau. Solly est resté sur la rive. L'eau limpide s'écoulait sur le sable, et nous avons commencé à remonter le courant.
De enige keer dat ik hem ooit beschuldigd hoorde worden, was toen een cl
iënt zei: Solly, je bent pathologisch behulpzaam. (Gelach) Toen ik professioneel mensen begon te gidsen in die omgeving, was Solly mijn spoorzoeker. We werkten samen als een team. De eerste gasten die we ooit kregen, was een groep filantropen van de oostkust van de VS. Die zeiden tegen Solly: Voordat we eropuit gaan om leeuwen en luipaarden te zien, willen we zien waar jij woont. Dus namen we ze mee naar zijn huis, en dit bezoek van de filantropen aan zijn huis, was in de tijd dat Solly's echtgenote, die Engels aan het leren was, door een fase gi
...[+++]ng dat ze de deur opende en in het Engels zei: Hallo, ik hou van je. Welkom, ik hou van je. (Gelach) Dat vond ik zo prachtig Afrikaans: dit kleine huisje met een enorm hart erin. Op de dag dat Solly mijn leven redde, was hij al mijn held. Het was een hete dag, en we waren aan de oever van de rivier. Vanwege de hitte deed ik mijn schoenen uit en rolde mijn broek op en liep het water in. Solly bleef op de oever. Het water stroomde helder over zand. We keerden om en begonnen stroomopwaarts te gaan.C'est à 10 ans, en 1927, qu'elle publia son premier recueil de poèmes intitulé The Janitor's Boy ( Le Fils du Concierge ). La voici. Et voici son poème
. (Musique) ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'aime, moi ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'
aime, moi ♫ ♫ Il va partir en quête d'une île déserte ♫ ♫ dans notre géographie ♫ ♫ Une île déserte ♫ ♫ pleine d'arbres épicés ♫ ♫ quelque part sur Sheepshead Bay ♫ ♫ Un bon petit coin ♫ ♫ pour deux ♫ ♫ où nous pourrons v
...[+++]ivre pour toujours ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ est tout affairé ♫ ♫ En bas dans la cave, il construit un radeau ♫ ♫ à partir d'un vieux canapé ♫ ♫ Il m'emmènera ♫ ♫ j'en suis sûre ♫ ♫ car ses cheveux sont extrêmement roux ♫ ♫ et la seule chose ♫ ♫ qui me vient à l'esprit ♫ ♫ c'est de consciencieusement frémir dans mon lit ♫ ♫ Et le jour où nous naviguerons ♫ ♫ je laisserai un petit mot ♫ ♫ pour mes parents que je déteste énerver ♫ ♫ Je me suis enfuie sur une île ♫ ♫ dans la baie ♫ ♫ avec mon rouquin ♫ ♫ de fils de concierge, ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Je m'en vais naviguer ♫ ♫ jusqu'à Sheepshead Bay ♫ ♫ avec mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Sur un vieux canapé ♫ ♫ mon garçon aux cheveux roux et moi ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ (Applaudissements) Le prochain poème est de E.E. Cummings, Maggie et Milly et Molly et May. (Musique) ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ elles sont allées à la plage ♫ ♫ un jour pour jouer ♫ ♫ Et Maggie a découvert ♫ ♫ un coquillage qui chantait ♫ ♫ si doucement qu'elle en oublia ♫ ♫ ses soucis ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly ...
In 1927, toen ze 10 jaar oud was, publiceerde ze haar eerste dichtbundel getiteld: De zoon van de conciërge . Hier is ze. En hier is haar gedicht. (Muziek) ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd ♫ op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Hij gaat op zoek naar een onbewoond eiland bij ons in de buurt. ♫ ♫ Een onbewoond eiland met geurige bomen. ♫ ♫ Ergens in Sheepshead Bay; ♫ ♫ Een echte fijne plek, alleen voor ons twee. ♫ ♫ Waar we voor altijd kunnen wonen. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërg
...[+++]e ♫ ♫ en de zoon van de conciërge is druk aan het werk. ♫ ♫ Onder in de kelder maakt hij een vlot van een oude sofa. ♫ ♫ Hij neemt me vast mee, dat weet ik zeker. ♫ ♫ Want zijn haar is ontzettend rood. ♫ ♫ En het enige dat ik hoef te doen ♫ ♫ is plichtsgetrouw liggen rillen in bed. ♫ ♫ En op de dag dat we uitvaren zal ik een briefje achterlaten, ♫ ♫ want ik wil niet dat mijn ouders ongerust zijn: ♫ ♫ Ik ben weg naar een eiland in de baai, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Ik vaar weg van hier, ♫ ♫ weg naar Sheepshead Bay, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Op een oude sofa, ♫ ♫ mijn roodharige jongen en ik, ♫ ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ (Applaus) Het volgende gedicht is van E.E. Cummings, Maggie en Milly en Molly en May. (Muziek) ♫ Maggie en Milly, Molly en May ♫ ♫ gingen op een dag naar het strand om te spelen. ♫ ♫ En Maggie vond een schelp die zo mooi zong, ♫ ♫ dat ze al haar zorgen vergat. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Mil ... Pour simplifier, on présumait jusqu'à présent que si on donnait assez de connectivité aux gens, si vous leurs donnez assez d'appareils, la démocratie suivrait inévitablement. Et à
vrai dire, je n'ai jamais adhéré à cet argument, en partie parce que je n'ai jamais vu 3 pr
ésidents américains tomber d'accord sur quoi que ce soit dans le passé. (Rires) Mais vous savez, même au delà de ça, si vous pensez à la logique sous-jacente, c'est ce que j'appelle le libéralisme iPod. Nous supposons que chaque Iranien ou Chi
nois qui p ...[+++]ossède et aime son ipod aimera aussi la démocratie libérale.
Om het simpel te zeggen, de assumptie is tot nu toe geweest dat als je mensen genoeg mogelijkheid tot aansluiting geeft, als je hen genoeg toestellen geeft, democratie automatisch zal volgen. En om eerlijk te zijn, ik heb dit argument nooit echt geloofd, deels omdat ik nooit zag dat drie Amerikaanse presidenten het in het verleden ergens over eens waren. (Gelach) Maar, weet je, zelfs los daarvan, als je nadenkt over de onderliggende logica, is het iets wat ik iPod-liberalisme noem. Waarbij we veronderstellen dat elke Iraniër of Chinees die toevallig een iPod heeft en die leuk vindt ook liberale democratie leuk zal vinden.
Le parfum que vous allez sentir, vous ne pourrez jamais plus le sentir ainsi.
Het parfum dat je zult ruiken, zul je nooit meer op deze manier kunnen ruiken.
C'était une expérience vraiment merveilleuse. Mais quand je suis rentrée à la maison, je me suis sentie complètement détachée et brusquement enfermée et isolée. J'étais vraiment étonnée par ces sentiments. Je m'attendais bien à ce que ça soit difficile, a
voir des nuits sans sommeil, allaiter constamment, mais je ne m'attendais pas à ce sentiment d'isolement et de solitude que j'ai ressenti. J'étais vraiment étonnée que personne ne m'ait
dit que j'allais me sentir de cette façon. J'ai appelé ma sœur avec qui je suis très proche -- et q
...[+++]ui a eu trois enfants -- et je lui ai demandé, Pourquoi ne m'as-tu pas dit que j'allais me sentir de cette façon, que j'allais avoir ces -- me sentir incroyablement isolée ? Et elle m'a dit -- Je n'oublierai jamais -- Ce n'est pas précisément quelque chose que tu as envie de dire à une mère qui a un enfant pour la première fois. RG : Et évidemment, nous pensons que c'est précisément ce que vous devriez dire aux mères qui ont des enfants pour la première fois.
Het was echt een fantastische ervaring. Maar toen ik thuiskwam, voelde ik me plots erg vervreemd, en plots ingesloten en uitgesloten. Die gevoelens verbaasden me echt. Ik had verwacht dat het moeilijk zou zijn, met slapeloze nachten, constante voedingen, maar was niet voorbereid op de gevoelens van isolement en eenzaamheid die ik ervaarde. Ik was echt verbaasd dat niemand me dat had gezegd, dat ik me zo zou voelen. Ik belde mijn zus op, met wie ik een goede band heb -- ze heeft 3 kinderen -- en ik vroeg haar: Waarom heb je mij niet gezegd dat ik me zo zou voelen, dat ik me zo ongelooflijk geïsoleerd zou voelen? Ze zei -- ik vergeet het nooit -- Dat zeg je nu
...[+++] eenmaal niet tegen een moeder die voor het eerst een baby krijgt. RG: En natuurlijk denken wij dat je dat net wel moet zeggen aan moeders die voor het eerst een baby krijgen. Et les livres sont réellement les journaux de ma vie. Je
n'ai jamais -- je n'aime pas les intrigues. Je ne sais pas
ce qu'une intrigue veut dire. Je ne supporte pas l'idée de q
uoi que ce soit qui commence au début, vous savez, début, milieu et fin, ça me terrifie vraiment, parce que ma vie est trop imprévue et confuse, et c'est
...[+++]comme ça que je l'aime. Mais bref, donc j'étais, nous étions à Venise, et c'est notre chambre, et j'ai fait ce rêve que je portais cette superbe robe verte, et je regardais par la fenêtre, et c'était vraiment beau. Et donc j'ai pu mettre ça dans cette histoire, qui est un alphabet, et je l'espère passer à autre chose.
De boeken zijn verslagen van mijn leven. Ik houd niet van verhaallijnen. Een verhaallijn zegt me niets. Ik ben wars van alles met een begin... en ..begin, midden en eind. Het beangstigt me, want mijn leven is te willekeurig en verward, en daar houd ik van. Maar hoe dan ook, we waren in Venetië. Dit is onze kamer. Ik droomde dat ik een fantastische groene japon droeg en uit het raam keek. Het was iets heel moois. Nu kon ik dat in dit verhaal stoppen, dat een alfabet is, om dan hopelijk op iets anders uit te komen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
vous sentir aimé et apprécié comme jamais ->
Date index: 2024-08-07