Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «veux que vous pensiez quand nous réfléchissons » (Français → Néerlandais) :
(Applaudissements) Mais la chose à laquelle je veux que vous pensiez quand nous réfléchissons sur les conservateurs -- pas seulement ce problème sur la convention de 1980 -- la chose sur laquelle réfléchir est: Ils vont à l'église.
(Applaus) Wanneer we het over conservatieven hebben -- niet zozeer die van deze conventie van 1980 -- wil ik jullie laten nadenken over het volgende: Ze gaan naar de kerk.
Donc ce à quoi je veux que vous pensiez, quand quelqu'un généralisera à propos de la religion, c'est que, peut-être, il n'existe pas de chose telle qu'une religion, telle que la religion, et que donc, ce qu'ils disent ne peut possiblement pas être vrai.
Bedenk dus de volgende keer wanneer iemand religie generaliseert, dat er misschien helemaal niet zoiets als religie bestaat en dat wat ze zeggen daarom helemaal niet waar kan zijn. (Applaus)
Peut-être avez-vous déjà eu des idées grandioses, mais vous vous êtes arrêtés en pensant: C'est impossible ou Ça coûte trop cher ou Ça ne m'apportera rien . Pour le meilleur ou le pire, nous les enfants ne nous embarrassons pas autant quand nous réfléchissons aux raisons de ne pas faire les choses.
Misschien had je ooit grote plannen, maar werd je weerhouden door de gedachte: Dat is onmogelijk of te duur of ik heb er geen voordeel bij. In goede of slechte tijden, kinderen worden niet weerhouden door gedachten waarom je iets niet zou doen.
D
onc quand vous parlez d'apprentissage à rythme individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentissage différencié -- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de
classe. Parce qu'à chaque fois qu'on a fait cela, dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours, il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'enfants un peu plus lent. Et dans un modèle traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfant
...[+++]s doués, voici les enfants lents. Peut-être devraient-ils être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre rythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
A
ls je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gedifferentieerd leren -- maar het is nogal gek als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen een groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een groep kinderen een beetje trager zijn. Als je in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage kinderen. Misschien moeten we ze anders opvolgen. Misschien moeten we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling op zijn eigen tempo laat werken -- we
...[+++]zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtan
t été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la
laisser sortir. Un ...[+++]juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent
van de tweeduizend ...[+++]mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Je vais vous parler de la façon par laquelle on pourrait exploiter une ressource vraiment sous-utilisée en ce qui concerne les soins médicaux, qui n'est autre que le patient, ou -- comme j'aime utiliser, le terme scientifique -- la
personne. Parce que nous sommes tous des patients, nous sommes tous des personnes. Même les docteurs deviennent des patients à un mom
ent donné. Alors je veux vous parler de cela comme une opportunité que nous n'avons réellement pas saisi dans ce pays et, en fait, dans le monde. Si vous voulez vraiment vous
...[+++]attaquer à la grosse partie -- Je veux dire, au niveau de la santé publique, là où j'ai été formé -- vous avez à faire à des problèmes comportementaux, vous avez à faire à des situations où les personnes sont en fait données des informations, et ils ne vont pas jusqu'au bout. C'est un problème qui se manifeste dans le cas du diabète, de l'obésité, de nombreuses formes de maladie du coeur, même dans certaines formes de cancer -- quand on pense aux fumeurs.
Ik zal het hebben over hoe we een beter gebruik kunnen maken van een echt onderbenut hulpmiddel in de gezondheidszorg namelijk de patiënt. Of beter (ik heb liever de weten
schappelijke term): mensen. Omdat we allemaal patiënten zijn. We zijn allemaal mensen
. Zelfs artsen zijn soms patiënten. Ik beschouw deze toestand als een
gemiste kans in dit land. In feite in de hele wereld. Als je wil kijken naar het grotere plaatje, (En dat bed
...[+++]oel ik in relatie tot de openbare gezondheidszorg, waar ik vandaan kom) gaat het over gedrag. Het gaat over mensen die concrete informatie krijgen en er niets doen mee. Dit probleem heeft betrekking op diabetes, zwaarlijvigheid, verschillende hart- en vaatziekten, zelfs bepaalde vormen van kanker - denk maar aan roken.V
ous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit. « Maman, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends vraiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vous soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numé
...[+++]riques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van on
...[+++]ze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...C'est splendide. Je veux dire, combien de temps ça leur a pris pour le construire ? C'est juste... Eh bien, hum, waouh
! (Rires) Ensuite, nous avons une sorte de règle d'or, c'est qu'on ne me dit jamais vraiment où on en est, parce qu'on ne sais pas où on en est. Que va-t-il arriver entre ce point-ci et ce point-là ? Que va donner la météo, et les courants, et que Dieu me garde, vous êtes piquée
, alors que vous ne pensiez pas pouvoir être pi ...[+++]quée, avec toute cette armure. Et Bonnie a pris une décision, au matin du troisième jour, parce que je souffrais, et que je ne tenais qu'à un fil, elle m'a dit : «Viens là», Je me suis rapprochée du bateau, et elle m'a dit : « Regarde, regarde là-bas », et j'ai vu de la lumière, et comme c'est plus facile le jour que la nuit, j'ai pensé que le jour arrivait, et j'ai vu une ligne de lumière blanche sur l'horizon, et j'ai dit : « Ça va bientôt être le matin. » Elle m'a répondu : « Non, ce sont les lumières de Key West ». Il restait encore 15 heures, ce qui, pour la plupart des nageurs, serait très long. (Rires) (Applaudissements) Vous n'avez pas idée du nombre d'entraînements de 15 heures que j'ai fait.
Hij is prachtig! Ik bedoel, hoe lang hebben ze daar niet aan moeten bouwen? Het is gewoon -- Nou ja, kierewiet. (Gelach) We hebben een soort hoofdregel dat mij echt nooit verteld wordt hoe ver het is, omdat we niet weten hoe ver het is. Wat gaat er met je gebeuren tussen hier en daar? Wat gaat er gebeuren met het weer en de stromingen en, God verhoede, als je gestoken wordt wanneer je niet denkt dat je gestoken zou kunnen worden in al die bescherming Bonnie nam een besluit toen we die derde morgen ingingen dat ik leed en dat ik aan mijn laatste draadje hing en ze zei: Kom hier , en ik kwam dicht naar de boot en ze zei: Kijk, kijk daar eens en ik zag licht, want de dag is makkelijker dan de nacht en ik dacht dat we de dag ingingen en zag een
...[+++] strook wit licht langs de horizon. Ik zei: Het zal snel ochtend worden. En zij zei: Nee, dat zijn de lichten van Key West. Het was nog 15 uur, wat voor de meeste zwemmers lang zou zijn. (Gelach) (Applaus) Je hebt geen idee hoe veel trainingen van 15 uur ik had gezwommen.Et voici la biologie - la biologie, avec sa question fondamentale, qui est encore sans réponse, qui est essentiellement: Si il y a une vie sur d'autr
es planètes, devons-nous nous attendre à ce qu'elle ressemble à la vie sur Terre? Et laissez-moi vous dire tout de suite ici, quan
d je dis vie, je ne veux pas dire «dolce vita», la belle vie, la vie humaine. Je veux dire la vie sur Terre, passé et présent, des microbes à nous les humains dans sa riche diversité moléculaire la façon dont nous comprenons maintenant la vie sur Terre comme un
...[+++] ensemble de molécules et de réactions chimiques - et nous appelons ça , collectivement, la biochimie, la vie en tant que processus chimique, en tant que phénomène chimique. La question est donc: est-ce un phénomène chimique universel, ou est-ce quelque chose qui dépend de la planète? Est-ce comme la gravité, qui est la même partout dans l'univers, ou il y aurait toutes sortes de différentes biochimies partout où nous les trouverons? Nous avons besoin de savoir ce que nous recherchons lorsque nous essayons de faire cela. Et c'est une question fondamentale, dont nous ne connaissons pas la réponse, mais nous pouvons essayer - et nous essayons - d'y répondre en laboratoire. Nous n'avons pas besoin d'aller dans l'espace pour répondre à cette question. Et oui, c'est ce que nous essayons de faire. Et c'est ce que beaucoup de gens maintenant essayent de faire.
En hier komt de biologie op de proppen- biologie, met zijn fundamentele vraag, die nog steeds onbeantwoord is, en die in wezen is: Als er leven is op andere planeten, we verwachten dan dat het net als het leven op aarde zal zijn? En laat ik u meteen even vertellen, als ik zeg het leven, ik bedoel niet dolce vita het goede leven, het menselijk leven. Ik bedoel het leven zoals het was en is op aard
e, van microben tot mensen in zijn rijke moleculaire diversiteit de manier waarop we nu leven op aarde begrijpen als een verzameling van moleculen en chemische reacties - en dat noemen we biochemie, leven als een chemisch proces, als een chemisch
...[+++] fenomeen. De vraag is dus: is dat chemische verschijnsel universeel, of is het iets dat afhankelijk is van de planeet? Is het zoals de zwaartekracht, die overal dezelfde is in de kosmos, of zouden er allerlei verschillende soorten biochemie zijn waar we ze ook vinden? Wij moeten weten wat we zoeken wanneer wij dat proberen te doen. En dat is een heel fundamentele vraag waar we het antwoord niet op weten, maar die we kunnen proberen - en we proberen - te beantwoorden in het lab. We hoeven niet de ruimte in om deze vraag te beantwoorden. Dat is wat wij proberen te doen. En dat is wat veel mensen nu proberen te doen.Et c'est à partir de l'expérience tirée de 20 ou 25 années
à faire cela que je veux vous apporter le message ce matin, que la douleur est une maladie. La p
lupart du temps, on pense à la douleur comme d'un symptôme d'une maladie. Et c'est vrai la plupart du temps. C'est le symptôme d'une tumeur ou d'une infection ou une inflammation ou une opération. Mais environ 10 pour cent du temps, après que le patient se soit remis d'une de ces conditions, la douleur persiste. Elle persiste pendant des mois et parfois pen
dant des a ...[+++]nnées. Et quand cela arrive, elle devient sa propre maladie. Et avant de vous dire comment nous pensons que cela arrive et ce que nous pouvons y faire, je veux vous montrer à quoi cela ressemble pour mes patients.
Op basis van zo'n 20 of 25 jaar ervaring hiermee ga ik jullie vanmorgen vertellen dat pijn een ziekte is. Meestal denkt men aan aan pijn als een symptoom van een ziekte. Dat is meestal ook zo. Het is het symptoom van een tumor, een infectie, een ontsteking of een operatie. Maar ongeveer in 10 procent van de gevallen blijft, nadat de patiënt hiervan hersteld is, de pijn aanhouden. Maandenlang, vaak jarenlang. Wanneer dat gebeurt, wordt het een ziekte op zichzelf. Voordat ik hier dieper op inga en wat eraan te doen is, wil ik jullie laten zien hoe dat aanvoelt voor mijn patiënten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
veux que vous pensiez quand nous réfléchissons ->
Date index: 2024-07-30