Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "une bonne manière de sortir de leurs silos " (Frans → Nederlands) :
En fait si vous prenez juste un domaine comme Alzheimer, la recherche de médicaments par exemple, vous vous apercevez qu'il y a beaucoup de Linked Data qui apparaissent car les scientifiques de ce domaine se sont aperçu que c'était une bonne manière de sortir de leurs silos. Il y avait des données sur le génome dans cette base de données, dans ce bâtiment, et il y avait des données sur les protéines dans une autre...
Ik ga in op één gebied -- als je bijvoorbeeld op zoek bent naar medicijnen tegen Alzheimer -- er is net veel gelinkte data daarover gepubliceerd, omdat wetenschappers op dat terrein zich realiseren dat dit een geweldige manier is om uit die silo's te komen, want ze hadden hun erfelijkheidsdata in de ene database in het ene gebouw, en de data over eiwitten stond in een andere.
Mais je ne suis pas vraiment sûre que leur aide soit canalisée de la bonne manière.
Maar ik vraag me af of hun assistentie in de juiste richting wordt gestuurd.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas qu
e ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de
grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la
laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijl
aten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar ...[+++] kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Derrière ces millions d'enfants qui grandissent dans des institutions, il y a souvent l'histoire de parents désespérés qui ont le sentiment d'
avoir épuisé toutes leurs possibilités, comme Natalia en Moldavie, qui n'avait asse
z d'argent que pour nourrir son nouveau-né. Elle
a dû envoyer son fils aîné dans un orphelinat. Ou Desi, en Bulgarie, qui s'est occupée de ses 4 enfants à la maison jusqu'à la mort de son mari. Mais quand il a
...[+++]fallu qu'elle travaille à plein temps, sans aucune aide, elle a n'a pas eu d'autre choix que de se séparer de l'un de ses enfants, celui qui était handicapé, pour le placer en centre spécialisé. Ou ces nombreuses adolescentes qui, trop terrifiées de dire à leurs parents qu'elles sont enceintes, préfèrent laisser leur bébé à l'hôpital, ou de ces nouveaux parents, jeunes couples qui apprennent à la naissance de leur premier enfant que celui-ci souffre d'un handicap, et qui, au lieu d'être nourris de messages positifs sur le potentiel de leur enfant, sont souvent conseillés de cette manière par les médecins: Oubliez la, confiez la à une institution, rentrez à la maison, et faites-en un autre en bonne santé. Cet état des choses n'est ni nécessaire, ni inévitable.
Achter elk van die één miljoen kinderen in instellingen zit meestal een verhaal van ouders die wanhopig zijn en denken dat ze geen opties meer hebben, zoals Natalia in Moldavië, die maar genoeg geld had om haar baby te voeden en haar oudere zoon dus naar een instelling moest sturen. Of Desi in Bulgarije, die thuis voor haar 4 kinderen zorgde tot haar echtgenoot stierf. Toen moest ze voltijds gaan werken. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaatsen. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaats
en. Of de ontelbare jonge meisjes die te bang ...[+++] zijn om hun ouders te vertellen dat ze zwanger zijn, en die hun baby's in een ziekenhuis achterlaten. Of de jonge ouders die pas vernamen dat hun eerste kind gehandicapt is en die, in plaats van positieve berichten over het potentieel van hun kind, van de dokters te horen krijgen: Vergeet haar, laat haar in de instelling, ga naar huis en maak een gezond kind. Deze toestand is niet nodig en niet onvermijdelijk.Bon, qu’avons-nous trouvé ? Qu’avons-nous trouvé dans ce gang ? Laissez-moi vous dire que nous avons eu un accès complet à tout le monde dans le gan
g. Nous avons pu le voir intégralement, de la base au sommet. Ils ont eu confiance en Sudhir, une confiance que jusqu’ici aucun chercheur, qu’aucun étranger au gang, n’avait jamais réussi à obtenir de ces gangs. À tel point qu’ils nous ont laissé consulter ce qui était le plus int
éressant pour moi : leur comptabilité, les rapports financiers qu’ils tenaient. Et ils nous les ont fournis. Et
...[+++] pas seulement pour les étudier : nous pouvions aussi leur poser des questions sur leur contenu. Si je devais résumer rapidement, dans le peu de temps qu’il me reste, les conclusions qu’on peut tirer de ce gang, c’est que s’il fallait comparer le gang à une autre organisation, on pourrait dire qu’un gang, c’est comme McDonald’s. Malgré des différences évidentes, comme les restaurants McDonald’s D’abord, d’une manière qui n’est peut-être pas la plus intéressante, mais qui permet de poser des bonnes bases, dans son organisation. Dans la hiérarchie du gang, ce à quoi il ressemble. Voici donc à quoi ressemble l’organigramme du gang.
Wat waren onze bevindingen? Wat vonden we in de bende? Laat me één ding zeggen, we hadden toegang tot echt iedereen in de bende. We hebben een kijkje kunnen nemen in de bende, van de laagste ranken tot de top. Zij vertrouwden Sudhir, zoals geen enkele academicus ooit - of andere buitenstaander - ooit het vertrouwen heeft kunnen winnen van deze bendes, tot aan het punt waar zij openstelden wat het meest interessant voor mij was: hun boeken, de financiële verslagen die zij bijhielden. En uiteindelijk stelden zij die beschikbaar voor ons. We konden ze niet alleen bestuderen, maar we konden ook vragen stellen over wat er in stond. Dus als ik
...[+++] het allemaal heel snel samenvat in de korte tijd die ik heb, wat ik heb meegenomen uit de ervaringen met de bende, is dat als ik een parallel moet trekken tussen de bende en elke andere organisatie, dan zou het zijn dat de bende is als McDonald's. Op heel veel manieren, net als McDonald's. Ten eerste, is op een bepaalde manier, misschien niet de meest interessante, maar het is een goede manier om te beginnen, is de manier waarop het is georganiseerd. De hiërarchie van de bende, de manier waarop ze eruit ziet. Dus dit is hoe een organigram van hoe de bende eruit ziet. Roberto D'Angelo et Francesca Fedeli pensaient que leur bébé Mario était en bonne santé... jusqu'à ce qu'ils découvrent à ses 10 jours, qu'il avait eu un accident vasculaire cérébral périnatal. Mario ne pouvait contrôler le côté gauche de son corps, et eux se débattaient face à des questions difficiles : sera-t-il normal ? Pourra-t-il vivre une vie pleine ? L'histoire poignante de parents face à leurs peurs... et de la manière dont ils en ont fait leurs forces.
Roberto D'Angelo en Francesca Fedeli dachten dat hun baby'tje Mario gezond was. Toen hij 10 dagen oud was, ontdekten ze dat hij een perinatale beroerte had gehad. Mario had geen controle over de linkerkant van zijn lichaam en zij worstelden met moeilijke vragen: zou hij 'normaal' worden? Zou hij ten volle kunnen leven? Een hartverscheurend verhaal over ouders die geconfronteerd worden met hun angsten — en hoe zij dat veranderden.
Nous allons le faire à la bonne vielle manière américaine, nous allons nous en sortir en inventant, en travaillant ensemble.
We gaan het op de ouderwetse Amerikaanse manier doen: door nieuwe manieren te bedenken, door samen te werken.
Mais pour lancer les gros engins, on va au milieu de nulle part... Black Rock Desert, c'est là qu'on fait les trucs dangereux. Et les enfants grandissent, et les fusées grandissent. Et ils utilisent des moteurs, ils utilisent des v
rais propulseurs de missiles. Ça vous remue les tripes et même les photographes restent bouche bée devant le spectacle. Ces fusées-ci utilisent des moteurs expérimentaux, à l'oxyde nitreux par exemple. Elles utilisent le plus souvent des combustibles solides. C'est une passion étrange. Nous avons un site web, Rocketmavericks.com, avec mes photos, si vous voulez en apprendre plus - ou participer, venir assister
...[+++]à un lancement. Des dingues. On se devait de l'appeler Rocket Mavericks. Celle-là était très bonne. Elle est montée à 30 000 mètres mais elle n'a pas vraiment... en fait, elle s'est enfoncée de 3 mètres dans le sol et s'est transformée en super-foreuse s'enfonçant dans le sol... on a dû creuser pour la sortir de là. Les fusées partent souvent en vrille si vous leur donnez trop de combustible. Ça c'était une course de sprint. La nuit vous pouvez voir ce qui s'est passé en une seconde, le jour on a affaire à des 'requins des terres'.
Maar om de echt grote te lanceren, gaan we naar niemandsland -- Black Rock Desert, waar gevaarlijke zaken gebeuren. En naarmate de jongens groter worden, worden ook de raketten groter. Ze gebruiken motoren die ze ook echt gebruiken op kruisraketten. Ze laten je buik rommelen en verbazen fotografen die het spektakel bekijken. Deze raketten gebruiken experimentele motoren op lachgas. Het vaakst gebruiken ze een vaste stuwst
of. Het is een raar soort liefde. We hebben een website: Rocketmavericks.com met daarop mijn foto's, indien men meer hierover zou willen leren, willen deelnemen of zou willen komen kijken. We hebben ze Rocket Mavericks g
...[+++]enoemd. Deze was fantastisch. Hij ging tot 100.000 voet, en ging uiteindelijk 11 voet diep in de vaste klei, een zogeheten bunker-breker, na zich in de klei geboord te hebben moest ze uitgegraven worden. Raketten gaan kronkelen als ze teveel drijfkracht produceert. Dit was gedurende een race. 's Nachts kan je zien wat er gebeurt in een seconde, overdag noemen we ze 'landhaaien'.Nous nous sommes très rapidement aperçu que le monde de la recherche médicale, mais également le développement des médicaments et des traitements, est dominé par, comme on pouvait s'y attendre, de grands organismes, mais dans un nouveau domaine, les grands organismes ont parfoi
s vraiment du mal à sortir de leur propre façon de faire, et parfois ils ne pe
uvent pas poser les bonnes questions, et il y a un fossé énorme qui s'est encore plus élargi entre la recherche universitaire, d'une part et l
...[+++]es sociétés pharmaceutiques et de biotechnologie, chargées de nous fournir tous nos médicaments et beaucoup de nos traitements, et nous savions donc que pour vraiment accélérer les traitements et thérapies, nous allions devoir nous attaquer à deux choses : de nouvelles technologies et aussi un nouveau modèle de recherche.
We zagen al snel dat de wereld van medisch onderzoek en de ontwikkeling van medicijnen en behandelingen zoals verwacht wordt gedomineerd door grote organisaties. Maar in een nieuw veld kunnen grote organisaties soms maar moe
ilijk van hun eigen manier van werken afstappen en soms stellen ze niet de juiste vragen. Er is een steeds groter wordende kloof tussen academisch onderzoek aan de ene kant en farmaceutische en biotechnologisc
he bedrijven die al onze medicijne ...[+++]n moeten leveren en veel van onze behandelingen. Als we sneller behandelingen wilden vinden, moeten we dit met twee dingen aanpakken: nieuwe technologie en een nieuw onderzoeksmodel. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
une bonne manière de sortir de leurs silos ->
Date index: 2024-07-23