Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "toutes les écoles du monde devraient " (Frans → Nederlands) :
Voilà quelque chose que toutes les écoles du monde devraient faire.
Zoiets moeten we op alle scholen ter wereld doen.
certaines sortes d'universités. Je ne veux pas dire qu'il ne faut pas y
aller, mais tout le monde n'en a pas besoin, et tout le monde n'a pas besoin d'y aller maintenant. Peut-être qu'ils y iront plus tard, pas tout de suite. Et j'étais à San Francisco il y a un certain temps à une séance de dédicaces. Il y avait ce type qui achetait un livre, la trentaine. Et je lui ai dit, Vous faites quoi? Et il a répondu, Je suis pompier. Et j'ai dit, Depuis combien de temps êtes-vous pompier? Il dit, Toujours, j'ai toujours été pompier. Et j'ai dit, Eh bien, quand av
...[+++]ez vous choisi? Il a dit, Tout gamin , et ajouta, En fait, c'était un problème pour moi à l'école, parce qu'à l'école, tout le monde voulait être pompier. Il a dit, Mais je voulais être pompier. Et il a dit, Quand je suis arrivé en Terminale, mes profs ne m'ont pas pris au sérieux.
bepaalde soorten universiteiten. Ik zeg niet dat je niet naar de universiteit moet gaan, maar niet iedereen hoeft er heen te gaan. en niet iedereen hoeft er nu heen te gaan. Misschien gaan ze later, niet meteen. Ik was een tijd geleden in San Fransisco voor een signeerse
ssie. Daar was deze jongen die een boek kocht, hij was een dertiger. En ik zei, Wat doe je voor werk? En hij zei, Ik ben brandweerman. En ik zei, Hoe lang ben je al brandweerman? Hij zei, Altijd, ik ben altijd al een brandweerman geweest. En ik zei, Wel, wanneer besloot je het te worden? Hij zei: Toen ik een kind was. Hij zei, Eigenlijk was het een probleem voor me op sch
...[+++]ool, omdat iedereen op school brandweerman wilde worden. Hij zei, Maar ik wilde écht brandweerman worden. En hij zei, Toen ik in het laatste schooljaar zat, namen mijn docenten het niet serieus.et que, pour plusieurs rais
ons, je voulais que tout le monde ignore à jamais mais que je me sens obligé de révéler ici. (Rires) À la fin des années 1980, dans l'inconscience de la jeunes
se, je suis allé en école de droit. (Rires) Aux États-Unis, le droit est une spécialisation professionnelle : Vous obtenez un diplôme universitaire, puis vous allez en école de droit. Et quand je suis allé en école de droit, je ne m'en suis pas bien sorti. Je ne m'en suis pas bien sorti du tout. En fait, j'ai obtenu mon diplôme par
...[+++]mi ceux de la classe qui font des autres 90%... les meilleurs.
iets waarvan ik wilde dat niemand het wist, maar hier voel ik me verplicht het te onthullen. (Gelach) In de late jaren 80, in een moment van jeugdige overmoed, ben ik rechten gaan studeren. (Gelach) Welnu, in Amerika is rechten een beroepsdiploma. Na je universitair diploma studeer je verder af in rechten. En toen ik ging studeren deed ik het niet zo goed. Dat is nog zacht uitgedrukt. Ik studeerde af in het deel van mijn rechtenklas dat de top 90 procent mogelijk maakte.
Et puis on a eu un nouveau Premier ministre peu après. Et il a dit, Mechai, pouvez-vous venir et participer ? Il m'a demandé car il aimait beaucoup mon épouse. J'ai donc dit, OK. Il est devenu le président du Comité National SIDA et a multiplié le budget par cinquante. Chaque ministre, même les juges, doit être impliqué dans la sensibilisati
on au sida. Tout le monde. Et on a dit le public, les institutions, les autorit
és religieuses, les écoles -- tout le monde éta
it impliqué. Et là, toutes ...[+++] les personnalités médiatiques devaient être formées au sujet du sida. Et on a donné à toutes les stations 30 secondes supplémentaires de publicité pour lever des fonds.
Kort daarna kregen we een nieuwe premier. En hij zei: Mechai, wil je met ons meedoen? Hij vroeg mij omdat hij mijn vrouw nogal leuk vond. Dus ik zei: Oke. Hij werd de voorzitter van de Nationale Aidscommissie en verhoogde het budget met factor 50. Elk ministerie, ook rechters, moesten worden betrokken bij het aids-onderwijs. Iedereen. Dat betekende het publiek, de instellingen, religieuze instellingen, scholen - iedereen werd er bij betrokken. Hier zie je dat alle mediapersonen moesten worden opgeleid in HIV. We gaven elk station een halve minuut extra voor reclame om meer geld te verdienen.
Alors on s'est dit, On aura tous ces écrivains et
éditeurs et tout le monde - une espèce de communauté d'écrivains venant au burea
u tous les jours de toute façon, pourquoi nous n'ouvrons pas tout simplement l'entrée de l'immeuble pour qu'i
ls viennent après l'école, recevoir de l'aide supplémentaire pour leurs devoirs écrits, et donc essentiellement ne plus avoir de barrière entre ces deux communautés ? Et donc l'idée c'était que l'
...[+++]on pouvait travailler sur ce qu'on était en train de faire, mais à 14h30 les élèves débarquent et on arrête de faire ce qu'on fait, ou on l'échange, ou on travaille un peu plus tard après ou quoi que ce soit.
Dus dachten wij: We hebben straks al die schrijvers en redacteuren enzo -- een soort schrijfgemeenschap die toch elke dag op kantoor komt, waarom openen we niet gewoon de voordeur voor leerlingen zodat die daar na schooltijd extra hulp kunnen krijgen met hun s
chrijftaken, op die manier is er geen barrière tussen die twee gemeenschappen. Het
idee was dus dat we zouden werken waaraan we aan het werk waren, om 14.30 stromen de leerlingen binnen en leg je neer waar je mee bezig bent, of je ruilt of je doet het later op de dag of wat dan o
...[+++]ok.Et étant enfant, personne ne peut dire que ça ne peut pas arriver parce qu'on est trop limité pour réaliser qu'on ne peut pas tout comprendre. Je pense que nous avons l'obligation, en tant que parents et société de commencer à enseigner à nos enfants a pêcher plutôt que de leur donner le poisson. La vieille parabole, Donner un poisson à un homme le nourrit un jour. Lui apprendre à pêcher le nourrit toute sa vie. Si nous pouvions apprendre à nos enfants à devenir des entrepreneurs, à ceux qui possèdent ces traits de caractères, comme nous poussons vers les sciences ceux qui ont le don des sciences. Que se passerait-il si nous voyions ceux qui ont l'esprit d'entreprise et leur apprenions à être des entrepreneurs? Nous pourrions faire que tous
...[+++] ces enfants développent des entreprises au lieu d'attendre des aides financières de l'état. Ce que l'on fait c'est que l'on s'asseoit pour apprendre à nos enfants toutes les choses qu'ils ne devraient pas faire.¥ Ne frappe pas; ne mords pas; ne jure pas. Actuellement nous apprenons à nos enfants à courir après des boulots vraiment bons, vous savez, et le système scolaire les pousse à courir après des choses comme devenir docteur et devenir avocat et devenir comptable et dentiste et professeur et pilote. Et les médias disent que ça serait vraiment cool si on pouvait sortir et devenir mannequin ou chanteur ou une figure du monde sportif comme Sidney Crosby.
En als kind zal niemand je zeggen dat het onmogelijk is, omdat je te dom bent om te beseffen dat je er niet uitkomt.
Ik denk dat we als ouders en als maatschappij de plicht hebben onze kinderen te leren vissen in plaats van ze vis te geven. Het oude gezegde Als je een man een vis geeft, geef je hem eten voor een dag. Als je een man leert te vissen, geef je hem eten voor de rest van zijn leven. Als we onze kinderen kunnen leren om ondernemend te worden, degene die deze talenten tonen te hebben, net zoals we degene met wetenschappelijke talenten aanmoedigen daarmee verder te gaan. Wat als we degene met ondern
emerstalenten eruit ...[+++]konden pikken en ze te leren ondernemers te worden? We zouden overal kinderen hebben die bedrijven beginnen, in plaats van te wachten op brochures van de overheid. Wat we nu doen is onze kinderen vooral vertellen wat ze niet moeten doen: niet slaan, niet bijten, niet vloeken. Nu stimuleren we onze kinderen om een goede baan te vinden, weet je, en het schoolsysteem leert ze om te proberen dokter of advocaat te worden of accountant, tandarts, leraar of piloot. En de media leert ons dat het erg 'cool' is om model of zanger te worden of een sportheld als Sidney Crosby.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'a
...[+++]nnée décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Donc quand vous parlez d'apprentissage à rythme
individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentissage différencié -- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de classe. Parce qu'à chaque fois qu'on a fait cela, dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours, il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'enfants un peu plus lent. Et dans un modèle traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfants doués, voici les enfan
ts lents. Peut-être devraient-ils ...[+++] être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre rythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
Als je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gedifferentieerd leren -- maar het is nogal gek als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen een groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een groep kinderen een beetje trager zijn. Als je
in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage
kinderen. Misschien moeten we ze anders opvolg ...[+++]en. Misschien moeten we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling op zijn eigen tempo laat werken -- we zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren.en école. Tout le monde porte des jeans, tout le monde est pareil. Et cependant ce n'est pas le cas. Il y a donc un esprit d'égalité, combiné avec de profondes inégalités. Ce qui nous amène à une situation très stressante. Il est aussi improbable aujourd'hui de devenir riche et célèbre comme Bill Gates, qu'il était improbable au 17ème siècle d'accéder aux rangs de l'aristocratie Française.
in een school. Iedereen draagt jeans, iedereen is hetzelfde. Maar toch ook weer niet. Naast het gevoel van gelijkheid bestaan dus ook enorme verschillen. En dat levert een zeer gespannen situatie op. Tegenwoordig is het net zo onwaarschijnlijk om even rijk en beroemd te worden als Bill Gates, als het in de 17e eeuw was om toe te treden tot de Franse adel.
Et je suis passée des politiques de sécurité à la nourriture parce que je me suis rendue compte que quand j'ai faim, je suis très énervée. Et je suppose que c'est aussi le cas pour le
reste du monde. Surtout si vous avez faim et que vos enfants ont faim et que les enfants de vos voisins ont faim et que tout votre quartier a faim, vous êtes assez en colère. Et en fait, surprise surprise, il semble que les régions du
monde qui ont faim sont aussi celles où il y a le plus d'insécurité. Donc j'ai accepté un poste aux Programme Alimentaire Mondial de l'ONU pour traiter ces problèmes d'insécurité à tra
...[+++]vers les problèmes de sécurité alimentaire. Et pendant que j'étais là-bas, j'ai découvert ce qui me semble être le plus génial de leurs programmes. Ca s'appelle les Repas Scolaires et c'est vraiment une idée simple pour s'insérer dans le cycle de la pauvreté et de la faim qui se poursuit pour de nombreuses personnes dans le monde, et ainsi l'arrêter. En donnant aux enfants un repas scolaire gratuit, on les fait venir à l'école, ce qui est bien sûr de l'éducation, le premier pas pour sortir de la pauvreté. Mais cela leur donne aussi les micro- et macro-nutriments nécessaires pour se développer sur le plan mental et physique.
Van het veiligheidsbeleid ben ik bij eten gekomen, omdat ik me realiseerde dat wanneer ik honger heb, ik erg kwaad ben. En ik neem aan de rest van de wereld ook. Vooral als je honger hebt, en je kinderen hebben honger, en de kinderen van de buren hebben honger, en je hele buurt heeft honger, dan ben je behoorlijk kwaad. En inderdaad, zie daar, het lijkt erop dat de delen van de wereld met honger ook de onveiligste delen van de wereld zijn. Dus nam ik een baan aan bij het voedselprogramma van de Verenigde Naties om deze veiligheidsproblemen helpen op te lossen door voedsel veilig te stellen. Terwijl ik daar werkte, stootte ik op naar mijn mening hun briljantste hulpprogramma. Het heet 'Schoolvoeding' en het is een heel eenvoudig idee om zo'n
...[+++] beetje midden in de cyclus van armoede en honger te komen die wereldwijd voor een hoop mensen bestaat, en deze te stoppen. Door kinderen een gratis schoolmaaltijd te geven, dit krijgt ze naar school, wat natuurlijk opleiding is, de eerste stap uit de armoede. Maar het geeft ze ook de micro- en macrovoedingsstoffen die ze nodig hebben om zich zowel mentaal als fysiek volledig te ontwikkelen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
toutes les écoles du monde devraient ->
Date index: 2025-06-06