Traduction de «tout un marché gris du lego » (Français → Néerlandais) :

Il y a tout un marché gris du Lego, Des milliers de business fait-maison. Et certains financent leur passion pour le Lego en vendant les petits bonshommes. Mais après vous n’avez plus de bonhomme sur le bâteau. Juste quelques exemples. Tout ça c’est de vraies sculptures.
Er is een hele grijze markt voor Lego, duizenden kleine ondernemers. En sommige mensen bekostigen hun hele Lego-gedrag door de kleine mannetjes te verkopen. Maar dan heb je geen mannetjes in je schepen. En hier nog wat voorbeelden. Dit is echt beeldhouwwerk.

On ne veut pas réinitialiser toute la machine parce que la voiture en Lego n'a pas marché..
Maar je wil niet de hele machine resetten omdat de Lego-auto aan het eind niet werkt, duidelijk.

D'abord, on peut prendre de vielles particules que l'on connaît un peu et les coller ensemble pour construire de nouvelles particules *composites*. C'est ce que les himistes et biologistes moléculaires passent beaucoup de temps à faire, c'est un peu comme essayer de voir ce qu'on peut construire avec des legos. Ensuite, on peut cogner de vieilles particules ensemble, toujours plus fort, en espérant soit qu'on va casser la particule en des composants inconnus, ou créer une nouvelle particule en excitant les champs quantiques sous jacent à toute la réalité. Parfois ça marche et la collision révèle un bloc constructeur de l'univers *fondamentale* entièrement nouveau, comme les quarks. ou le Boson de Higgs. Mais la plupart du temps, ça fait juste une gros boxon, une explosion de vieilles particules que l'on connaît déjà. Enfin, on peut mettre de vieilles particules dans un nouvel environnement pour qu'elle se comportent différemment. Ou mettre de vieilles particules ensemble de manière différente pour que de nouveaux comportement particulaires émergent à travers leurs interactions quantiques *collective* Par exemple, dans certains cristaux, les particules que se déplacent ne sont pas les électrons eux-mêmes mais des trous ou interstice dans une mer d'électrons dense.
Als eerste kan je bekende deeltjes, waar je de eigenschappen al van kent, aan elkaar plakken om nieuwe composieten deeltjes te maken. Dit is wat scheikundigen en moleculaire biologen grotendeels doen. In feite is het uitvogelen wat je kan maken met Lego. Ten tweede kan je oude deeltjes steeds harder tegen elkaar aan laten botsen hopende dat een oud deeltje opengebroken wordt, waaruit eerder onbekende bestanddelen gevonden worden, of waaruit een geheel nieuw deeltje in het leven geblazen wordt vanuit de kwantumvelden waar de realiteit op gebaseerd is. Dit lukt soms en het botsen onthult dan een volledig nieuw fundamenteel elementair deeltje van het universum, zoals quarks of het Higgsboson. Meestal wordt het echter een enorme puinhoop, een explosie van oude deeltjes die we al kenden. Ten derde, kan je oude deeltjes in een nieuwe omgeving stoppen zodat ze zich anders gedragen of je stopt oude deeltjes bij elkaar op nieuwe manieren zodat nieuw gedrag van schijndeeltjes ontstaat door hun collectieve kwantum interacties. In bepaalde kristallen, bijvoorbeeld, zijn de bewegende deeltjes niet de elektronen, maar in feite gaten of ruimtes in een dichte zee van elektronen.