Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «tout le monde dispose-t-il des ressources de base » (Français → Néerlandais) :
Tout d'abord, tout le monde dispose-t-il des ressources de base : nourriture, eau, logement, sécurité ?
Ten eerste, heeft iedereen de eerste levensbehoeften: voedsel, water, onderdak en veiligheid?
Et pour beaucoup de gens dans le monde entier, la prévention du cancer par l'alimentation pourrait être la seule solution pratique car tout le monde n'a pas les moyens d'assumer le coût des onéreux traitements du cancer en phase terminale, mais tout le monde pourrait bénéficier d'un régime sain basé sur des récoltes locales d'aliments antiangiogéniques.
En voor velen over de wereld zal diëtaire kankerpreventie misschien de enige praktische mogelijkheid zijn omdat niet iedereen zich dure eindstadium kankerbehandelingen kan veroorloven, maar iedereen zou kunnen genieten van een gezond dieet gebaseerd op locale, duurzame antiangiogene gewassen.
La technologie Open Source, que tout le monde peut utiliser gratuitement, des ressources éducatives ouvertes, du contenu que les gens produisent et mettent sur internet pour que le reste du monde puisse l'utiliser gratuitement.
Open-source technologie, technologie die iedereen gratis kan gebruiken, open onderwijsmiddelen, materiaal dat mensen ontwikkelen en op het internet zetten zodat de hele wereld er gratis gebruik van kan maken.
Je veux dire, j'ai passé 12 ans à étudier parce que tout le monde pense que le corps est la base de tout dans la vie.
Ik heb tenslotte 12 jaar gestudeerd omdat het lichaam het fundament voor alles in ons leven zou moeten zijn.
Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit
« Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een v
rouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable,
mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het besl
issende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...D
onc tout le monde savait que ce n'est pas seulement un projet inutile mais aussi un projet totalement destructeur, un projet terrible, sans parler de l'endettement futur du pays pour ces centaines de millions de dollars, et du dét
ournement des rares ressources économiques utiles pour des activités beaucoup plus importantes comme les écoles, hôpitaux etc. Alors nous avons tous rejeté ce projet. Aucun des donateurs n'était prêt à avoir son nom associé à ça, et c'était le premier projet à être implementé. Les bons projets, que nous, en
...[+++]tant que communauté de donateurs, prenions sous nos ailes, ils prenaient des années, vous savez, vous aviez un très grand nombre d'études, et souvent ils n'ont pas réussi. Mais ces mauvais projets, qui étaient absolument destructeurs de l'économie, pour plusieurs générations, pour l'environnement, pour des milliers de familles qui ont besoin d'être relogées. Ils étaient brusquement mis ensemble par des consortiums de banques, d'agences d'approvisionnement, d'agences d'assurance, comme en Allemagne, Hermes, etc Et ils sont revenus très, très rapidement, conduits par une alliance démoniaque entre les puissantes élites dans les pays là-bas, et les fournisseurs du nord. Maintenant, ces fournisseurs étaient nos grandes entreprises. Ils étaient les acteurs de ce marché global, celui que j'ai mentionné au début. Ils étaient les Siemens de ce monde, venant de France, du Royaume-Uni, du Japon, du Canada, d'Allemagne, et ils étaient systématiquement conduits par une corruption systématique, à grande échelle.
Dus iedereen wist dat dit niet alleen een nutteloos project was maar een absoluut verwoestend, verschrikkelijk project, om nog niet te spreken over de toekomstige schulde
n van het land voor deze honderden miljoenen dollar, en de overheveling van de schaarse middelen van de economie weg van veel belangrijker activiteiten zoals scholen, zoals ziekenhuiz
en en zo verder. En toch, wij verwierpen met zijn allen dit project. Geen een van de donoren was bereid om zijn naam eraan te verbinden en toch was dit het eerste project dat werd
geïmplemen ...[+++]teerd. De goede projecten, die wij als een donorgemeenschap onder onze vleugels wilden nemen, die duurden jaren, weet je, er waren te veel studies en heel vaak liepen ze niet goed af. Maar deze slechte projecten, die absoluut verwoestend waren voor de economie, voor vele generaties, voor het milieu, voor duizenden families die moesten verhuizen. Ze werden ineens opgezet door consortia van banken, van kantoren van leveranciers, van verzekeringsmaatschappijen, zoals Hermes in Duitsland, en zo verder. En ze kwamen heel, heel snel terug gedreven door een onzalige alliantie tussen de machtige elites van de landen daar, en de leveranciers van het Noorden. Welnu, deze leveranciers waren onze grote bedrijven. Zij waren de actoren van deze globale markt, waarover ik sprak in het begin. Zij waren de Siemensen van deze wereld, afkomstig van Frankrijk, van het VK, van Japan, van Canada, van Duitsland, en ze werden systematisch gedreven door systematische corruptie op grote schaal.Tout d'abord, elles nous nourrissent, elles nous apportent aussi l'oxygène que nous respirons, mais les plantes sont aussi les sources d'ingrédients actifs biologiquement importants que nous devrions étudier avec une grande attention, parce que les sociétés humaines, à travers les millénaires, ont développé des connaissances importantes, des us et coutumes, et d'importantes ressources médicinales basées sur les plantes.
Ze voeden ze ons, en ze produceren de zuurstof die we inademen. Maar planten zorgen ook voor belangrijke biologisch actieve ingrediënten die we goed zouden moeten bestuderen. Menselijke samenlevingen hebben immers duizenden jaren lang gezorgd voor belangrijke kennis, culturele tradities, en belangrijke medische bronnen die op planten zijn gebaseerd.
Alors nous avons pensé, si nous pouvons obtenir des médecins individuels qu'ils prescrivent ces ressources de base pour leurs patients, pourrions-nous faire changer sa présomption à tout un système de santé ?
Dus dachten we: als we individuele artsen zover kunnen krijgen dat ze deze basismiddelen voorschrijven, kunnen we het hele zorgsysteem dan ook overhalen over hun voorbehoud heen te stappen?
Bon, qu’avons-nous trouvé ? Q
u’avons-nous trouvé dans ce gang ? Laissez-moi vous dire que nous avons eu
un accès complet à tout le monde dans le gang. Nous avons pu le voir i
ntégralement, de la base au sommet. Ils ont eu confiance en Sudhir, une confiance que jusqu’ici aucun chercheur, qu’aucun étranger au gang, n’avait jamais réussi à obtenir de ces gangs. À tel point qu’ils nous ont laissé consulter ce qui ét
...[+++]ait le plus intéressant pour moi : leur comptabilité, les rapports financiers qu’ils tenaient. Et ils nous les ont fournis. Et pas seulement pour les étudier : nous pouvions aussi leur poser des questions sur leur contenu. Si je devais résumer rapidement, dans le peu de temps qu’il me reste, les conclusions qu’on peut tirer de ce gang, c’est que s’il fallait comparer le gang à une autre organisation, on pourrait dire qu’un gang, c’est comme McDonald’s. Malgré des différences évidentes, comme les restaurants McDonald’s D’abord, d’une manière qui n’est peut-être pas la plus intéressante, mais qui permet de poser des bonnes bases, dans son organisation. Dans la hiérarchie du gang, ce à quoi il ressemble. Voici donc à quoi ressemble l’organigramme du gang.
Wat waren on
ze bevindingen? Wat vonden we in de bende? Laat me één ding zeggen, we hadden toegang tot echt iedereen in de bende. We hebben een kijkje kunnen nemen in de bende, van de laagste ranken tot de top. Zij vertrouwden Sudhir, zoals gee
n enkele academicus ooit - of andere buitenstaander - ooit het vertrouwen heef
t kunnen winnen van deze bendes, tot aan het punt waar zij openstelden wat het meest i
nteressant ...[+++] voor mij was: hun boeken, de financiële verslagen die zij bijhielden. En uiteindelijk stelden zij die beschikbaar voor ons. We konden ze niet alleen bestuderen, maar we konden ook vragen stellen over wat er in stond. Dus als ik het allemaal heel snel samenvat in de korte tijd die ik heb, wat ik heb meegenomen uit de ervaringen met de bende, is dat als ik een parallel moet trekken tussen de bende en elke andere organisatie, dan zou het zijn dat de bende is als McDonald's. Op heel veel manieren, net als McDonald's. Ten eerste, is op een bepaalde manier, misschien niet de meest interessante, maar het is een goede manier om te beginnen, is de manier waarop het is georganiseerd. De hiërarchie van de bende, de manier waarop ze eruit ziet. Dus dit is hoe een organigram van hoe de bende eruit ziet. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
tout le monde dispose-t-il des ressources de base ->
Date index: 2023-04-15