Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «temps quand ma » (Français → Néerlandais) :
Je me souvenais du temps quand ma mère s'amusait à m'habiller en petite fille -- c'est moi ici -- parce qu'elle voulait une fille, et qu'elle n'a eu que des garçons.
Ik herinnerde me de tijd dat mijn moeder mij verkleedde als een klein meisje -- dat ben ik daar -- omdat ze een meisje wilde, en ze heeft alleen jongens.
(Musique) ♪ Tu vois ces bottes de travail dans mes mains ♪ ♪ Elles vont probablement t'aller, mon fils ♪ ♪ Prends-les comme un cadeau de ma part ♪ ♪ Pourquoi ne les essayerais-tu pas ? ♪ ♪ Ça ferait du bien à ton vieux père de voir ça ♪ ♪ de te voir un jour marcher dans ces bottes ♪ ♪ Et prendre ta place parmi les hommes ♪ ♪ Qui travaillent autour de le cale ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieille
s et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le
monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusq
...[+++]u'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ Et il ajouta : je meurs, fils, et je te le demande ♪ ♪ Fais une dernière chose pour moi ♪ ♪ Tu es une jeune pousse et tu te prends pour un chêne ♪ ♪ Un graine pour grandir ♪ ♪ doit faire pousser ses racines ♪ ♪ Alors mets un pied après l'autre ♪ ♪ dans les bottes du mort ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ J'ai répondu : « Pourquoi diable ferais-je ça ? ♪ ♪ Pourquoi devrais-je accepter ? » ♪ ♪ Des gifles, c'est tout ce que je n'ai jamais reçu de lui ♪ ♪ Aussi loin qu'il m'en souvienne ♪ ♪ C'est pas comme s'il m'avait pourri gâté avec sa gentillesse ♪ ♪ jusqu’à présent, tu vois ♪ ♪ j'ai un plan pour quitter cet endroit ♪ ♪ Quand je serai majeur en septembre ♪ ♪ Les bottes du mort connaissent le chemin vers le bas de la colline ♪ ♪ Elles pourraient faire la route seules et c'est sûrement ce qui va arriver ♪ ♪ Il y a plein d’opportunités, plein de routes différentes ♪ Tu ne me verras jamais porter ces bottes du mort ♪ ♪ Comment a-t-il pu croire ♪ ♪ Que je pourrais être heureux à finir comme lui ♪ ♪ Qui n'a même pas deux sous dans sa poche ♪ ♪ Et un pot fêlé pour pisser ? ♪ ♪ Souhaitait-il vraiment la même chose pour moi ♪ ♪ Était-ce sa dernière volonté ? ♪ ♪ Il dit : « Bon dieu mais que vas-tu faire? » ...
(Muziek) ♪ Zie deze
werklaarzen in mijn handen ♪ ♪ Ze passen je nu waarschijnlijk wel, zoon ♪ ♪ Neem ze, je krijgt ze cadeau van mij ♪ ♪ Waarom pas je ze niet? ♪ ♪ Het zal je oude vader goed doen ♪ ♪ Je op een dag met deze laarzen te zien rondlopen. ♪ ♪ En neem plaats tussen de mannen ♪ ♪ Die werken op de scheepshelling ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Hij zei: Ik ga dood zoon, en ik vraag je ♪ ♪ of je nog één ding voor mij wilt d
oen ♪ ♪ Je ...[+++] bent nog maar net een jong boompje, en je denkt dat je een boom bent ♪ ♪ Voor je kunt bloeien ♪ ♪ moet je eerst wortels ontwikkelen ♪ ♪ Eerst de ene voet en dan de andere ♪ ♪ In deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Ik zei: Waarom zou ik dat in godsnaam doen? ♪ ♪ Waarom zou ik instemmen? ♪ ♪ Als ik alleen zijn hand kreeg ♪ ♪ Voor zover ik me herinner ♪ ♪ Hij heeft me niet bepaald met zijn vriendelijkheid overladen ♪ ♪ Tot dan, zie je ♪ ♪ Had ik mijn eigen plan en ik verlaat deze plaats ♪ ♪ Als ik oud genoeg ben ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar zelf heen lopen en doen dat waarschijnlijk ook ♪ ♪ Ik heb veel andere keuzes en veel andere routes ♪ ♪ En je zult me nooit zien lopen in deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Waardoor dacht hij ♪ ♪ Dat ik zoals hij wilde eindigen ♪ ♪ Want hij heeft amper een paar centen over ♪ ♪ Of een kapotte pot om in te pissen? ♪ ♪ Hij wilde hetzelfde voor mij ♪ ♪ Was dat zijn laatste wens? ♪ ♪ Hij zei: Wat wil jij gaan doen? ♪ ♪ Ik zei: Alles beter dan dit ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar z ...Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie,
...[+++] nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardi
gheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit lev
...[+++]en zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Je donnais de mon temps et de mon argent. Je donnais
quand les solutions étaient en solde. Une tasse de café pour sauver la vie d’un enfant. Qui peut rétorquer à ça? Je donnais quand c’était difficile à éviter. et je donnais quand les émotions négatives devenaient si fortes que je donnais pour soulager ma propre souffrance, pas celle d’un autre. A dire vrai, je donnais avec une intention ni animée d’espoir, ni d’une envie d’aider, ni de générosité. C’était devenu une transaction pour moi, une sorte de marché. J’achetais quelquechose. J’achetais le droit de continuer ma journé
...[+++]e en toute tranquilité sans être dérangée par ces mauvaises nouvelles.
Ik gaf mijn tijd en mijn geld. Ik gaf als er oplossingen te koop waren. Voor de prijs van een kopje koffie kon ik een kind redden, toch. Wie geeft me daarin ongelijk? Ik gaf als ik voor het blok stond, als het moeilijk te vermijden was, en ik gaf als ik voldoende negatieve gevoelens had opgebouwd om mijn eigen lijden te verli
chten, niet dat van iemand anders. Om eerlijk te zijn, gaf ik daarom, niet uit een oorspronkelijk gevoel van hoop en opwinding om te helpen en uit gulheid. Het werd een transactie voor mij, werd een soort handel. Ik kocht iets. Ik kocht mijn recht om verder te gaan met mijn dag en niet meer geplaagd te worden door di
...[+++]t slechte nieuws.Et on m´a invité un jour à visiter le chancelier Adenauer qui était perçu comme un des fondateurs de l´Allemagne actuelle depuis la guerre. Et une fois -- et il m´a dit, il m'a dit, « Jeune homme, » il a dit, « Croyez-vous en la résurrection de Jésus Christ ? » Et j´ai dit, « Oui, Monsieur. » Il a dit, “Moi
aussi.” Il a dit, « Quand je quitterai ma foncti
on, je passerai mon temps à écrire un livre expliquant pourquoi Jésus Christ est ressuscité, et pourquoi il est tellement important d’y croire. » Dans une de ses pièces, Alexandre Sol
...[+++]zhenitsyn décrit un homme qui se meurt, qui dit à ceux rassemblés autour de son lit, « Le moment le plus terrible pour avoir des regrets est quand on meurt. » Comment devrait-on vivre pour éviter de sentir du regret quand on meurt ?
Ik was eens uitgenodigd bij Bondskanselier Adenauer die werd gezien als de stichter van het moderne Duitsland van na de oorlog. Hij zei eens -- hij zei tegen mij, Hij zei: Jongeman, geloof jij in de opstanding van Jezus Christus? En ik zei: Ja, meneer. Zeker. Hij zei: Ik ook. Hij zei: Als ik geen Bondskanselier meer ben, ga ik mijn tijd besteden aan het schrijven van een boek over de reden van Jezus Christus' opstanding en over het belang om dat te geloven. In een van zijn toneelstukken, beschrijft Alexander Solzjenitsyn een stervende man, die zegt tegen de mensen rond zijn bed: Het slechtste moment om spijt te hebben is het moment va
n je dood. Hoe moet iemand leven om ...[+++]geen spijt te hebben bij zijn dood?Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. E
t elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtan
t été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevange
nis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor h
aar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...J'a
i passé beaucoup de temps en Inde, là-bas, tu es élevé avec ce sentiment qu'on est un être spirituel se trouvant être un corps physique. Nous, les Occidentaux sommes plus centrés sur le corps physique, puis, à parti
r d'un certain âge, quand on a de la bouteille, on commence à s'int
éresser à l'esprit. Mais si vous êtes déjà allés au musée de Gandhi, à Delhi, vous avez vu ce qui est écrit au-dessus de la porte, et ce fut d'ailleur
...[+++]s une réponse de Gandhi à la question d'un journaliste. Gandhi montait dans un train quand le journaliste l'a interpelé : «Gandhi, Gandhi, quel est votre message au monde ? » Gandhi se retourna et dit : « Ma vie. Ma vie est mon message. » Et votre vie aussi est un message. Peut-être pas aussi grand que celui de Gandhi - en tout cas pas le mien - mais votre vie doit être votre message. Sinon, pourquoi sommes-nous ici ?
Ik vertoef vaak in India en in India wordt je grootgebracht vanuit het perspectief dat je een spiritueel wezen bent dat te gast is in een fysiek lichaam, terwijl we in het Westen veel meer uitgaan van ons fysieke lichaam en pas als we oud en rijp genoeg worden, krijgen we inte
resse voor de ziel. Maar, als je ooit in het Gandhi-museum in Delhi bent geweest, zul je weten dat er deze uitspraak boven de deur hangt, een uitspraak die feitelijk een antwoord was van Gandhi op de vraag van een journalist. Gandhi stapte op de trein en een journalist riep hem na: Gandhiji, Gandhiji, wat heb je de wereld te zeggen? waarop Gandhi zich omdraaide en z
...[+++]ei: Mijn leven, mijn leven is alles wat ik heb te zeggen. Datzelfde geldt voor jouw leven. Misschien met niet zoveel impact als dat van Gandhi -- het mijne zeker niet -- maar je leven moet je statement zijn. Waarom zou je anders hier zijn?J'étais aussi un é
crivain précoce. Et quand j'ai commencé à écrire, vers l'âge de sept ans, des his
toires écrites à la main et illustrées aux crayons de couleur que ma pauvre mère était obligée de lire, j'écrivais des histoires exactement du même type que celles que je lisais. Tous mes personnages étaient des Blancs aux yeux bleus. Ils jouaient dans la neige Ils mangeaient des pommes. (Rires) Et ils pa
rlaient beaucoup du temps qu'il faisait, se r ...[+++]éjouissaient du retour du beau temps. (Rires) Et tout cela malgré le fait que j'habitais au Nigéria.
Ik was ook een vroege schrijver. Toen ik begon met schrijven, op ongeveer zevenjarige leeftijd, verhalen in potlood met illustraties in wasco die mijn arme moeder moest lezen, schreef ik precies de soort verhalen die ik ook las. Al mijn personages waren blank met blauwe ogen. Ze speelden in de sneeuw. En aten appels. (Gelach) En ze spraken vaak over het weer. hoe fijn het was dat de zon scheen. (Gelach) Dit ondanks het feit dat ik in Nigeria woonde.
Bizarrement, j'avais cru que le temps s’était arrêté pour moi, alors qu'il continuait à s'écouler pour ma famille et mes amis. Mais quand j'ai abaissé le regard, j'ai réalisé que le temps avait passé pour moi aussi, et que j'avais beaucoup de choses à rattraper, alors je m'y suis mise.
Om de één of andere reden dacht ik dat de tijd had stilgestaan maar was blijven doorlopen voor familie en vrienden. Maar wanneer ik naar beneden keek, realiseerde ik mij dat de tijd ook voor mij was blijven doorlopen en dat ik heel wat had in te halen, dus ging ik er voor.
Je venais d'avoir ma propre période de temps perdu , quand je me suis réveillé et que j'ai réalisé qu'il était très tard, presque l'heure de dîner, et elle n'était pas de retour.
Ik had mijn eigen 'verloren tijd'-moment, toen ik wakker werd en me plotseling realiseerde dat het reeds laat was -- bijna etenstijd -- en ze nog niet terug was.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
temps quand ma ->
Date index: 2022-03-22