Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "amis mais quand " (Frans → Nederlands) :
Bizarrement, j'avais cru que le temps s’était arrêté pour moi, alors qu'il continuait à s'écouler pour ma famille et mes amis. Mais quand j'ai abaissé le regard, j'ai réalisé que le temps avait passé pour moi aussi, et que j'avais beaucoup de choses à rattraper, alors je m'y suis mise.
Om de één of andere reden dacht ik dat de tijd had stilgestaan maar was blijven doorlopen voor familie en vrienden. Maar wanneer ik naar beneden keek, realiseerde ik mij dat de tijd ook voor mij was blijven doorlopen en dat ik heel wat had in te halen, dus ging ik er voor.
L'anglais est une langue qui a plusieurs facettes susceptible de se transformer indéfiniment. Vous pensez peut-être qu'un anglais des banlieues est
signe d'ignorance, mais je suis ici pour vous annoncer que même les Américains instruits ont l'air ridicules aux yeux d
es Anglais ! Alors, quand mon professeur vient dans le quartier et dit : « Salut », je l'interromps et dit : « Mais nooooon », vous ne faites pas preuve d'instruction... Un langage approprié requiert : « Ça roule ? » Vous pensez peut-être que cela fait trop banlieue, que c
...[+++]e n'est pas cool. Je vous annonce donc que même notre langue a ses règles. Et quand Maman se moque de moi et dit : « Tu vas kiffer raide faire les boutiques et j'en prends pour mon rhume... » Je réponds : « Maman, non, il y a une faute de grammaire. Prendre pour son rhume ne peut jamais être un verbe pronominal réfléchi. C'est la grammaire de cet 'anglais' là. » Si j'avais un talent de chanteuse, je chanterais ceci du haut des montagnes, dans chaque banlieue, dans chaque quartier : « La seule langue divine est celle de la Genèse de ce monde qui dit : 'Ceci est bon' ». Et donc, lorsque je vous parle, mon langage n'est pas toujours châtié. Mais cela ne vous autorise pas à me juger et d'assumer que je suis trop peu cultivée pour enseigner, car je parle 3 langues : Une langue pour la maison, une pour l'école et une pour les amis. Je suis trilingue. Il m'arrive de rester consistante avec mon choix de langue, ou de changer en cours de route par facilité. Il m'arrive de réprimer deux langues quand j'utilise la troisième en classe. Et quand je me mélange les pinceaux, cela me met mal à l'aise, comme si je cuisinais dans la salle de bain. Je sais... mais j'ai dû emprunter votre langue parce que la mienne, on l'a volée ! Mais n'espérez pas que j'épouse pleinement votre histoire alors que la mienne est brisée. Ce sont les paroles d'une personne qui est simplement exaspérée, des idéaux eurocentriques qui ont cours. Et la raison pour laquelle je par ...
Want Engels heeft een veelzijdige oratie, onderhevig aan oneindige verandering. Misschien denk je dat het onwetend is om gebroken Engels te spreken. Maar ik zeg je dat zelfs 'welbespraakte' Amerikanen dwaas klinken volgens de Britten. Dus wanneer mijn docent in de wijk komt en Hallo zegt Houd ik hem tegen en zeg Neee..... . Jíj bent niet welbespraakt ... Juist is te zeggen: wat is goed Je denkt misschien dat is ghetto en niet cool. Maar ik zeg je dat ook onze taal regels
heeft. Dus wanneer mammie mij belachelijk maakt en zegt: je bent gek dat jij gaat naar de winkel zeg ik
Mammie, nee, die zin ov
...[+++]ertreedt de wet . Het woord 'gek' komt nooit voor een onvoltooid deelwoord. Dat is de regel van dit Engels. Had ik het stembereik dan schreeuwde ik dit van de daken. In elke buitenwijk en ghetto. Want de enige God van taal is die in de Genesis die zegt het is goed . Dus ik zal niet altijd uitmuntende spraak gebruiken. Maar oordeel mij niet om mijn taal en denk: zij is te dom om les te geven, want ik spreek drie talen. Eén voor elk: thuis, school en vrienden. Ik ben een drietalige orator. Soms ben ik consistent qua taal, en later mix ik ze uit verveling. Soms houd ik twee talen in terwijl ik de andere in de klas gebruik. En wanneer ik ze per ongeluk mix voel ik me gek. Net alsof ik in de badkamer kook. Ik weet dat ik je taal moest lenen want die van mij is gestolen. Maar je kan niet van mij verwachten dat ik jouw geschiedenis geheel spreek, terwijl die van mij gebroken is. Deze woorden zijn uitgesproken door iemand die genoeg heeft van de Eurocentrische idealen van dit seizoen. En ik spreek een samengestelde versie van jouw taal, omdat die van mij is wegverkracht samen met mijn geschiedenis. Ik spreek gebroken Engels zodat de overvloedige wonden ons herinneren dat onze huidige staat geen mysterie is. Ik ben zo moe van de negatieve beelden die mijn volk gek maken. Dus tenzij je het een bank zag beroven, zeg niet dat mijn haar 'slecht' is. Ik word ziek van deze onzinnige racial ...Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurli
jk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar ee ...[+++]n weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je parle de moi. C'est ce que je suis : une blogueuse. J'ai toujours décidé que j'allais être une experte en une seule chose, et je suis experte sur cette personne, donc j'écris sur elle. Et -- pour résumer l'histoire de mon blog : il a commencé en 2001. J'avais 23 ans. Mon travail ne me plaisait pas, parce qu
e j'étais designer, mais ça ne me stimulait pas. J'avais fait des études de lettres à la fac. Elles ne me servaient pas, mais l'écriture me manquait. Donc, j'ai commencé à tenir un blog et à inventer des choses comme ces petites histoires. Ceci est une illustration sur mon
expérience en colo ...[+++]quand j'avais 11 ans, et comment je suis allée à une colo YMCA -- chrétienne -- et en fait à la fin, j'avais fait en sorte que mes amis me détestent tellement que je me suis cachée dans une couchette. Ils ne pouvaient pas me trouver. Ils ont commencé à faire des recherches, et j'ai entendu des gens dire qu'ils auraient aimé que je me sois suicidée, que j'aie sauté de Bible Peak. Donc -- vous pouvez rire, ça va. C'est ce qui m'a faite -- c'est moi. C'est ce qui m'est arrivé. Quand j'ai commencé mon blog j'avais vraiment cet unique objectif, je voulais -- j'avais compris, je disais que je ne serais jamais célèbre mondialement mais que je pourrais être célèbre sur Internet. Je me suis fixé un objectif. Je me suis dit que j'allais gagner un prix, parce que je n'avais jamais gagné de prix.
Ik praat over mezelf. Dat is wie ik ben. Ik ben een blogger. Ik besloot ooit dat ik een deskundige zou worden in één ding. Ik ben expert in deze persoon en schrijf dus over mezelf. En -- in het kort over mijn blog: ik begon in 2001 op mijn 23e. Ik was niet blij met mijn baan, ik ben ontwerpster werd niet echt gestimuleerd. Ik studeerde Engels en dacht dat i
k er niets mee kon, maar ik miste het schrijven. Dus begon ik te bloggen door korte verhaaltjes te schrijven. Dit was een illustratie van mijn ervaringen op kamp toen ik 11 jaar was. Ik ging op kamp met de YMCA -- een christelijk kamp -- Uiteindelijk had ik het zo bont gemaakt dat mijn
...[+++] vrienden mij haatten en ik mij in een bed verstopte. Ze vonden me niet en startten een zoekactie. Ik hoorde hen zeggen dat ze hoopten dat ik zelfmoord had gepleegd, of van de Bible Peak was afgesprongen. Lachen mag, dat is oké. Dit ben ik. Dit overkwam mij. Toen ik startte met mijn blog, had ik echt maar één doel. Ik zei: “Ik word niet beroemd over de hele wereld, maar ik kan beroemd worden op het internet.” Ik stelde mezelf tot doel een award te winnen omdat ik er nog nooit in mijn hele leven één won.Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le
...[+++]temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare
adolescent ...[+++]en op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.[ « Quand doit-on être mystérieux ? » ] Pendant la Seconde Guerre mondiale, les Allemands vo
ulaient décoder ça, mais ils n'y arrivaient pas, en dépit de leurs efforts. Voici un exemple d’un graphisme que j’ai réalisé récemment pour la couverture d'un roman de Haruki Murakami. Je fais du graphisme pour lui depuis plus de 20 ans. C'est un roman dont le héros est un jeune homm
e qui a quatre bons amis. Tout d'un coup, après leur première année à la fac, se
...[+++]s amis l'excluent de leur groupe sans aucune explication. Ce qui anéantit notre héros. Les noms de famille des amis incluent une couleur, en japonais.
[ Wanneer mysterieus zijn? ] In de Tweede Wereldoorlog wilden de Duitsers dit met alle macht decoderen, maar dat lukte niet. Hier is een voorbeeld van een ontwerp dat ik onlangs heb gemaakt voor een roman van Haruki Murakami, voor wie ik al ruim twintig jaar ontwerp. Deze roman gaat over een jonge man met vier dierbare vrienden die plots, na hun eerste studiejaar, zonder uitleg, al het contact compleet verbreken en hij is er kapot van. De namen hebben in het Japans allemaal een associatie met een kleur.
Le langage du corps affecte la façon dont les autres nous voient, mais cela peut aussi changer la façon dont nous nous voyons nous-mêmes. La psychologue sociale Amy Cuddy montre comment les poses de pouvoir — se tenir dans des posture confiantes, même quand nous ne nous sentons pas confiants — peuvent changer les niveaux de testostérone et le cortisol dans le cerveau, et pourraient même avoir un impact sur nos chances de succès.
Lichaamstaal is van invloed op hoe anderen ons zien, maar het kan ook veranderen hoe we onszelf zien. Sociaal psycholoog Amy Cuddy toont hoe 'krachtposes', een houding van zelfvertrouwen, zelfs wanneer wij ons onzeker voelen de testosteron- en cortisolniveau's in de hersenen kan beïnvloeden, en misschien zelfs een impact hebben op onze kans op succes.
Mais ce n’est pas seulement les trous noirs, mais n’importe quelle grosse perturbation dans l’univers -- et la plus grosse
c’est le Big Bang. Quand cette expression a été créée, elle était moqueuse -- comme dans, “Oh, qui peut croire à un Big Bang?” Mais maintenant elle pourrait être techniquement plus précise, parce que le Big Bang pourrait détonner; il pourrait faire un bruit. Cet
te animation de mes amis des Proton Studios montre une vision du Big Bang de l’extérieur. N
...[+++]ous ne voulons jamais faire cela. Nous voulons être à l’intérieur de l’univers, parce qu'être en dehors de l’univers, ça n’existe pas.
En het zijn niet alleen zwarte gaten, maar het kan ook met elke grote verstoring in het heelal -- en de grootste van allemaal is de oerknal. Toen die uitdrukking, de Big Bang werd bedacht, was het schertsend bedoeld -- Och, wie zou in een Big Bang geloven? Maar nu zou het best een technisch nauwkeurige term kunnen zijn, omdat het misschien wel knalt; het zou een geluid kunnen maken. Deze animatie van mijn vrienden bij Proton Studios laat ons van de buitenkant naar de Oerknal kijken. We zouden dat nooit in het echt willen doen; we willen binnen het universum blijven, want buiten het heelal gaan staan is nu eenmaal onmogelijk.
Mais un objet fascinant est apparu, un ouvrage de Douglas Coupland, notre ami et artiste en résidence, intitulé « Mon cerveau d’avant Internet me manque ». J'ignore pourquoi la machine dit que son cerveau d'avant Internet lui manque tel qu'identifié ici, mais c'est une pensée intéressante. Parfois mon cerveau d'avant Internet me manque, mais pas quand il s'agit d'explorer l'art et la culture.
maar er was één bijzonder fascinerend plaatje: dit werk van Douglas Coupland, onze vriend en 'artist in residence', getiteld 'Ik mis mijn pre-internetbrein'. Ik weet niet waarom de machine haar pre-internetbrein mist en dit hier getagd heeft, maar het is een interessante gedachte. Ik mis soms ook mijn pre-internetbrein maar niet bij het ontdekken van kunst en cultuur online.
A quel point êtes-vous triste maintenant ? A quel point êtes-vous frustré maintenant ? -- pour avoir une idée des genres d'émotions qu'ils avaient dans leurs vies quotidiennes. Et en utilisant cette étude intense d'individus, nous trouvons que ce n'est pas une génération particulière qui s'en tire mi
eux que les autres, mais les mêmes individus au fil du temps en viennent à rapporter une expérience relativement plus positive. Vous voyez maintenant cette baisse à des âges très avancés. Et il y a une baisse légère.
Mais à aucun point la courbe ne revient aux niveaux que nous voyons au début de l'âge
...[+++] adulte. C'est vraiment trop simpliste de dire que les gens âgés sont heureux . Dans notre étude, ils sont plus positifs, mais ils sont aussi plus susceptibles que les plus jeunes de vivre des émotions mitigées -- de la tristesse en même temps que du bonheur ; vous savez, cette larme à l'oeil quand vous souriez à une ami.
Hoe verdrietig ben je? Hoe gefrustreerd ben je? -- om een idee te kunnen krijgen van het soort emoties en gevoelens dat ze hadden in hun d
agelijkse leven. Op basis van dit intens onderzoek van individuen ontdekken we dat het niet een specifieke generatie is die het beter doet dan de andere, maar dat dezelfde individuen doorheen de tijd relatief grotere positieve ervaring/beleving gaan melden. Je ziet hier deze lichte daling op erg gevorderde leeftijden. Er is een lichte daling. Maar er is geen punt waarop het terugkeert naar de niveaus die we in de vroege volwassenheid zien. Het is echt te simplistisch om te zeggen d
...[+++]at oudere mensen gelukkig zijn. In ons onderzoek zijn ze positiever, maar ze hebben ook meer de neiging dan jongere mensen om gemengde gevoelens te ervaren -- verdriet en geluk op hetzelfde moment; je weet wel, die traan in je ooghoek wanneer je naar een vriend lacht. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
amis mais quand ->
Date index: 2022-08-04