Vertaling van "son grand-père qui erre souvent la nuit " (Frans → Nederlands) :

60% des personnes atteintes de démence s'enfuient et se perdent. Il s'agit d'un problème très angoissant, pour les patients et les aides soignants. Dans sa présentation, Kenneth Shinozuka, adolescent et inventeur, a développé une solution innovante pour aider son grand-père, qui erre souvent la nuit, et sa tante, qui prend soin de lui. Il espère que son invention sera utile à toutes les autres personnes atteintes par la maladie d'Alzheimer.
Zestig procent van mensen die aan dementie lijden, neemt de benen. Een stressvolle situatie voor patiënten en verzorgers. In deze gezellige voordracht vertelt tiener-uitvinder Kenneth Shinozuka hoe hij een eenvoudige oplossing heeft gevonden om zijn grootvader, die de neiging heeft om 's nachts aan de wandel te gaan, en zijn tante, die zijn grootvader verzorgt, te helpen. Hij hoopt hiermee ook anderen met de ziekte van Alzheimer te kunnen helpen.

Un de mes amis, un ami indien, est allé voir son grand-père quand il était jeune, et lui a dit : « Je veux qu'on parle de religion. » Grand-père : « Tu es trop jeune. Reviens quand tu seras adolescent. » Donc il est revenu, adolescent, et il a dit à son grand-père : « C'est trop tard car j'ai découvert que je ne crois pas aux Dieux. » Et son grand-père, un homme sage, a dit : « Oh, alors tu es sur la branche athéiste de la tradition Hindu. » (Rires) Et enfin, il y a cet homme, très connu, qui ne croit pas en Dieu. Son nom est le Dalaï Lama. Il plaisante souvent qu'il est un leader athéiste.
Een Indiase vriend van me ging als kind naar zijn opa en zei tegen hem: Ik wil met jou over religie praten. Opa zei: Je bent te jong, kom terug als je ouder bent. Toen hij ouder was, ging hij terug en zei tegen zijn opa: Het kan al te laat zijn, want ik heb ontdekt dat ik niet in de goden geloof. Zijn opa, een wijze man, antwoordde: Oh, je behoort dus tot de atheïstische tak van de hindoe traditie. (Gelach) Tenslotte is er deze man, beroemd omdat hij niet in God gelooft. Dat is de Dalai Lama. Hij grapt vaak dat hij een beroemde atheïst is.

Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.