Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «sommes pas du tout certaines que tu vas y arriver » (Français → Néerlandais) :
Maintenant, ce qu'on va te proposer comme flèche, c'est une flèche quand même extrêmement difficile, nous ne sommes pas du tout certaines que tu vas y arriver. » Comme c'était une enfant rebelle, elle nous dit : « Dites toujours. » On lui a dit : « Voilà. Ce qui serait intéressant, c'est que tu attendes que Kévin soit entouré de toute sa cour, de tous ses copains, que tu t'approches de lui et que tu lui dises : 'J'ai entendu un truc que disent les grands. Ils disent que lorsqu'un garçon tape une fille, c'est parce qu'il n'arrive pas à lui dire qu'il l'aime.
De pijl die we je gaan voorstellen zou wel eens erg moeilijk kunnen zijn. We zijn helemaal niet zeker of het lukt.” Omdat ze een nogal eigenzinnig kind was, zei ze: “Zeg het toch maar.” ”Je moet afwachten tot Kevin omringd is door zijn hele hofhouding, al zijn vrienden. Dan ga je op hem af en je zegt: De groten zeggen dat als een jongen een meisje slaat, hij eigenlijk wil zeggen dat hij van haar houdt.
Les deux partis doivent abso
lument la résoudre, mais aucun des deux ne veut être le premier à le faire. Aucun des partis n'a de raison de la résoudre une seco
nde avant qu'elle n'arrive. Donc il m'a dit, en Décembre, tu vas voir un tas de négociations féroces, de négociations échouées, des rapports de conférences téléphoniques qui n'aboutissent pas, des gens qui disent que
rien du tout ne se passe, et soudain, aux environs de Noël o
...[+++]u du jour de l'An, on va entendre: « Ok, ils ont tout résolu. » Il m'a dit cela il y a quelques mois. Il disait qu'il était sur à 98% qu'ils arriveraient à résoudre le problème. Et aujourd'hui, j'ai reçu un email de lui disant, d'accord, nous sommes sur la bonne voie, mais maintenant je suis sûr à 80% qu'ils arriveront à résoudre le problème. Et du coup, ça m'a fait réfléchir. J'adore étudier ces moments de l'histoire américaine quand il y a ces folies de colère partisane, que l'économie est sur le bord de l'effondrement total.
Beide partijen moeten eruit zien te komen maar geen van beiden wil gezien worden als de eerste die het oplost. Geen van beide partijen heeft er voordeel bij om het één seconde vroeger op te lossen dan nodig. In december ga je boze onderhandelingen zien, onderhandelingen die afbreken, telefoongesprekken die niet goed verlopen, mensen die zeggen dat er helemaal niets gebeurt en ergens rond Kerstmis of Nieuwjaar gaan we horen dat ineens alles is op
gelost. Dat was een paar maanden geleden. Hi ...[+++]j zei dat hij er 98 % zeker van was dat ze het zouden oplossen. en vandaag kreeg ik een e-mail waarin hij zei dat hij nu voor 80 % zeker was dat ze het gingen oplossen. Dat zette me aan het denken. Ik hou van die momenten in de Amerikaanse geschiedenis van hevige partijdiscussies, waarbij de economie op de rand van de totale instorting staat. Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie
, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de
commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis allé chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa
...[+++]dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fais jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf,
zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote
wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen.
...[+++] Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.♫ Au fond de moi
j'ai essayé ♫ ♫ Je sais que j'ai des problèmes quand je
suis seul ♫ ♫ Mais chaque fois que ça me prend ♫ ♫ [confus] ♫ (Musique) ♫ et j'ai essayé d'être celui en qui tu crois ♫ ♫ Et tu es celle que je veux si aguichante ♫ ♫ Et tu es celle que je veux [confus] Chérie ♫
♫ Et tu peux faire tout ce que tu veux ♫ ♫ Tant que ça ne te fait pas de mal ♫ ♫ Si je survis, je te dirai ce qui ne va pas ♫ ♫ P
...[+++]arce que si tu étais [confus] ♫ ♫ Et je pense que tu as l'air d'une [confus] ♫ ♫ Je te donne ce que je veux être ♫ (Musique) Et en fait, on peut utiliser autant qu'on veut de ces trucs (Applaudissements) Et les modèles informatiques, peu importe combien on en a et combien de gens vous employez, ne seront jamais en mesure d'arriver aux mêmes conclusions.
♫ Ik heb geprobeerd... ♫ ♫ [..onduidelijk...] ♫ ♫ ... maar ik zit diep in de problemen ... ♫ ♫ [..onduidelijk...] ♫ ♫ Maar elke keer val ik ervoor ... ♫ ♫ [onduidelijk] ♫ (Beatbox-geluiden) ♫ Ik heb geprobeerd degene te zijn waarin je gel
oofde ♫ (Beatbox en bas) (Beatbox, bas en hi-hats) ♫ En elk moment dat ik zo sauzig wil zijn ♫ ♫ Jij bent degene die ik wil [onduidelijk] ♫ ♫ ... en je kan alles doen ♫ ♫ zolang je je niet bezeert op je weg ♫ ♫ Als ik het overleef, ga ik je vertellen wat eraan scheelt ♫ ♫ Want als je ... [onduidelijk] ♫ ♫ En ik denk dat je er uitziet als een [onduidelijk] ♫ ♫ Ik geef je al wat ik wil
...[+++] zijn ♫ (Vervormde geluiden) ...en je kan zo veel van die dingen gebruiken als je wilt. (Applaus) Nietwaar? De computermodellen, hoeveel je er ook hebt en hoeveel mensen je ook gebruikt, zullen nooit tot dezelfde conclusies kunnen komen.♫ Ça, c'est pour Emma McCune ♫ ♫ Un ange à la rescousse est venu un après-midi ♫ ♫ Je suis ici parce que tu m'as sauvé ♫ ♫ Je suis fier de porter ton héritage ♫ ♫ Je te remercie. So
is bénie. Repose en paix. ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Que serais-je devenu ?♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Ouais ! ♫ ♫ Ouais
! Ouais ! ♫ ♫ Vous auriez vu ma tête à la télé ♫ ♫ Le gros ventre af
...[+++]famé ♫ ♫ Des mouches autour des yeux, la tête trop grosse pour ma taille ♫ ♫ Juste un autre enfant africain affamé ♫ ♫ Qui court dans tous les sens, né pour être sauvage ♫ ♫ Grâce à Dieu, louez le Tout-puissant ♫ ♫ de m'avoir envoyé un ange pour me sauver ♫ ♫ j'ai une raison d'être sur cette terre ♫ ♫ Parce que je connais mieux que personne la valeur de la vie♫ ♫ Maintenant que je peux me tenir debout ♫ ♫ Je vais escalader des montagnes, par sauts et par bonds ♫ ♫ Ch'uis pas un ange, j'espère en être un bientôt ♫ ♫ Et si je le suis, je veux être comme Emma McCune ♫ ♫ Moi ! Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ?♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Je serais probablement mort de faim ♫ ♫ Ou d'une autre maladie sordide ♫ ♫ J'aurais grandi sans éducation ♫ ♫ Juste un autre réfugié ♫ ♫ Je suis là parce que quelqu'un a fait attention♫ ♫ Je suis là parce que quelqu'un a osé ♫ ♫ Je sais qu'il y a beaucoup d'autres Emma♫ ♫ Qui veulent et essayent de sauver la vie d'un enfant ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Je me rappelle quand j'étais petit ♫ ♫ Quand je ne savais pas du tout lire ou écrire ♫ ♫ Maintenant j'ai grandi, j ...
♫ Deze gaat naar Emma McCune♫ ♫ Reddingsengel kwam op een middag ♫ ♫ Ik ben hier omdat jij me gered hebt ♫ ♫ Ik ben trots op je nalatenschap ♫ ♫ Dank je. Wees gezegend. Rust in vrede. ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ De zoveelste hongerige vluchteling ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? Jaah! ♫ ♫ Jaah! Jaah! ♫ ♫ Je had mijn gezicht op tv gezien ♫ ♫ Dikke hongerige buik ♫ ♫ Vliegen in mijn ogen, hoofd te groot voor mijn lijf ♫ ♫ Het zoveelste verhongerende kleine kind ♫ ♫ Rondrennend in Afrika, wild en gevaarlijk ♫ ♫ Geloofd zij God, de Almachtige ♫ ♫ dat hij me door een engel liet redden ♫ ♫ Ik heb een reden om op aarde te zijn
...[+++]♫ ♫ Want ik weet beter dan velen wat een leven waard is ♫ ♫ Nu ik de kans heb mijn plaats in te nemen ♫ ♫ Ren ik over bergen heen met grote sprongen ♫ ♫ Ik ben geen engel, hoop het snel te zijn ♫ ♫ Als ik het ben, wil ik zijn als Emma McCune ♫ ♫ Ik! Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ De zoveelste verhongerende vluchteling ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit gered had? Jaah! Jaah! ♫ ♫ Jaah! Jaah! ♫ ♫ Ik zou waarschijnlijk zijn verhongerd ♫ ♫ Of een andere ellendige ziekte ♫ ♫ Ik zou zijn opgegroeid zonder onderwijs ♫ ♫ De zoveelste vluchteling ♫ ♫ Ik sta hier omdat iemand om me gaf ♫ ♫ Ik sta hier omdat iemand de moed had ♫ ♫ Ik weet dat er een hoop Emma's zijn ♫ ♫ Met de wil en de moed om een kind te redden ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit gered had? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ De zoveelste vluchteling ♫ ♫ Ik herinner me toen ik klein was ♫ ♫ Toen ik niet kon lezen en schrijven ♫ ♫ Nu ben ik volwassen, ik kreeg een opleiding ♫ ♫ Niets gaat te ver en ik ben niet te stoppen ♫ ♫ Ik bad zo hard voor deze dag ♫ ♫ Ik bad dat de wereld wijsheid zou vinden ♫ ♫ Om de armen te helpen ♫ ♫ In plaats van te onder ...(
Musique) ♪ Tu vois ce
s bottes de travail dans mes mains ♪ ♪ Elles vont probablement t'aller, mon fils ♪ ♪ Prends-les comme un cadeau de ma part ♪ ♪ Pourquoi ne les essayerais-tu pas ? ♪ ♪ Ça ferait du bien à ton vieux père de voir ça ♪ ♪ de te voir un jour marcher dans ces bottes ♪ ♪ Et prendre
ta place parmi les hommes ♪ ♪ Qui travaillent autour de le cale ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪
...[+++] ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ Et il ajouta : je meurs, fils, et je te le demande ♪ ♪ Fais une dernière chose pour moi ♪ ♪ Tu es une jeune pousse et tu te prends pour un chêne ♪ ♪ Un graine pour grandir ♪ ♪ doit faire pousser ses racines ♪ ♪ Alors mets un pied après l'autre ♪ ♪ dans les bottes du mort ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ J'ai répondu : « Pourquoi diable ferais-je ça ? ♪ ♪ Pourquoi devrais-je accepter ? » ♪ ♪ Des gifles, c'est tout ce que je n'ai jamais reçu de lui ♪ ♪ Aussi loin qu'il m'en souvienne ♪ ♪ C'est pas comme s'il m'avait pourri gâté avec sa gentillesse ♪ ♪ jusqu’à présent, tu vois ♪ ♪ j'ai un plan pour quitter cet endroit ♪ ♪ Quand je serai majeur en septembre ♪ ♪ Les bottes du mort connaissent le chemin vers le bas de la colline ♪ ♪ Elles pourraient faire la route seules et c'est sûrement ce qui va arriver ♪ ♪ Il y a plein d’opportunités, plein de routes différentes ♪ Tu ne me verras jamais porter ces bottes du mort ♪ ♪ Comment a-t-il pu croire ♪ ♪ Que je pourrais être heureux à finir comme lui ♪ ♪ Qui n'a même pas deux sous dans sa poche ♪ ♪ Et un pot fêlé pour pisser ? ♪ ♪ Souhaitait-il vraiment la même chose pour moi ♪ ♪ Était-ce sa dernière volonté ? ♪ ♪ Il dit : « Bon dieu mais que vas-tu faire? » ...
(Muziek) ♪ Zie deze werklaarzen in
mijn handen ♪ ♪ Ze passen je nu waarschijnlijk wel, zoon ♪ ♪ Neem ze, je krijgt ze cadeau van mij ♪ ♪ Waarom pas je ze n
iet? ♪ ♪ Het zal je oude vader goed doen ♪ ♪ Je op een dag met deze laarzen te zien rondlopen. ♪ ♪ En neem plaats tussen de mannen ♪ ♪ Die werken op de scheepshelling ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te wo
rden ♪ ♪ En naar de ...[+++]rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Hij zei: Ik ga dood zoon, en ik vraag je ♪ ♪ of je nog één ding voor mij wilt doen ♪ ♪ Je bent nog maar net een jong boompje, en je denkt dat je een boom bent ♪ ♪ Voor je kunt bloeien ♪ ♪ moet je eerst wortels ontwikkelen ♪ ♪ Eerst de ene voet en dan de andere ♪ ♪ In deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Ik zei: Waarom zou ik dat in godsnaam doen? ♪ ♪ Waarom zou ik instemmen? ♪ ♪ Als ik alleen zijn hand kreeg ♪ ♪ Voor zover ik me herinner ♪ ♪ Hij heeft me niet bepaald met zijn vriendelijkheid overladen ♪ ♪ Tot dan, zie je ♪ ♪ Had ik mijn eigen plan en ik verlaat deze plaats ♪ ♪ Als ik oud genoeg ben ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar zelf heen lopen en doen dat waarschijnlijk ook ♪ ♪ Ik heb veel andere keuzes en veel andere routes ♪ ♪ En je zult me nooit zien lopen in deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Waardoor dacht hij ♪ ♪ Dat ik zoals hij wilde eindigen ♪ ♪ Want hij heeft amper een paar centen over ♪ ♪ Of een kapotte pot om in te pissen? ♪ ♪ Hij wilde hetzelfde voor mij ♪ ♪ Was dat zijn laatste wens? ♪ ♪ Hij zei: Wat wil jij gaan doen? ♪ ♪ Ik zei: Alles beter dan dit ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar z ...♫ Te souviens-tu quand nous allions ♫ ♫ sur la colline aux cerf-volants ♫ ♫ Ces nuits d'été si
tranquilles♫ ♫ avec toute la ville
à nos pieds ♫ ♫ et toutes nos vies devant nous ♫ ♫ avant que les mots cruels et stupides ♫ ♫ne soient cruellement et stupid
ement prononcés ♫ ♫ Certaines nuits je pense à toi ♫ ♫ et je monte ♫ ♫ sur la colline aux cerf-volants ♫ ♫ emmitouflée pour me protéger de l'h
iver ♫ ♫ et quelque ...[+++]part dans la ville qui s'étend à mes pieds ♫ ♫ tu dors dans ton lit ♫ ♫ et je me demande s'il arrive que pour un bref instant ♫ ♫ je m'immisce dans tes rêves de temps en temps ♫ ♫ Où es-tu à présent? ♫ ♫ Mon amour fou d'été ♫ ♫ Où es-tu à présent? ♫ ♫ Les années qui passent ont-elles été clémentes? ♫ ♫ Et penses-tu à moi de temps en temps ♫ ♫ sur la colline aux cerf-volants? ♫ ♫ Oh, je prie pour qu'un jour ça t'arrive... ♫ ♫ Nous ne dirons pas un mot ♫ ♫ Ce sera inutile ♫ ♫ Parfois il vaut mieux le silence ♫ ♫ Nous resterons là dans le soir tranquille ♫ ♫ et murmurerons nos adieux à la solitude ♫ ♫ Où es-tu à présent? ♫ ♫ Mon amour fou d'été ♫ ♫ Où es-tu à présent? ♫ ♫ Penses-tu à moi de temps en temps? ♫ ♫ Et t'arrive-t-il de monter sur la colline ♫ ♫ Où es-tu à présent? ♫ ♫ Mon amour fou d'été ♫ ♫ Où es-tu à présent? ♫ ♫ Les années qui passent ont-elles été clémentes? ♫ ♫ Et t'arrive-t-il de monter sur la colline ♫ ♫ aux cerf-volants? ♫ ♫ Aux cerf-volants ... ♫ ♫ Où es-tu à présent? Où es-tu à présent? ♫ ♫ Où es-tu à présent? ♫ ♫ Aux cerf-volants ... ♫ (Applaudissements) Merci. Merci beaucoup.
♫
Weet je nog, toen we ♫ ♫ naar Kiteflyer's Hill trokken? ♫ ♫ Die zomernachten, zo stil. ♫ ♫ Onder ons de hele stad ♫ ♫ en voor ons ons hele leven, ♫ ♫ voor wrede en dwaze woorden ♫ ♫ wreed en dwaas gezegd werden. ♫ ♫ Er zijn nachten dat ik aan je denk. ♫ ♫ Dan trek ik ♫ ♫ naar Kiteflyer's Hill, ♫ ♫ goed ingepakt tegen de winterkou. ♫ ♫ En ergens in de stad, beneden, ♫ ♫ lig jij in je bed te slapen. ♫ ♫ I
k vraag me af of ik soms even ♫ ♫ in je dromen kom geslopen, af en toe. ♫ ♫ Waar ben je nu? ♫ ♫ Mijn wilde zomerliefde, ♫ ♫ waar ben
...[+++] je nu? ♫ ♫ Zijn de jaren mild voor je geweest? ♫ ♫ En denk je soms aan mij, ♫ ♫ boven op Kiteflyer's Hill? ♫ ♫ Ik bid dat je dat ooit zal doen. ♫ ♫ We zullen geen woord zeggen. ♫ ♫ Dat zal niet nodig zijn. ♫ ♫ Soms is stilte het beste. ♫ ♫ We zullen gewoon stil de avond ingaan ♫ ♫ en de eenzaamheid vaarwel toefluisteren. ♫ ♫ Waar ben je nu? ♫ ♫ Mijn wilde zomerliefde, ♫ ♫ waar ben je nu? ♫ ♫ Denk je soms aan mij? ♫ ♫ En waag je ooit die klim? ♫ ♫ Waar ben je nu? ♫ ♫ Mijn wilde zomerliefde, ♫ ♫waar ben je nu? ♫ ♫ Zijn de jaren mild geweest? ♫ ♫ En waag je ooit die klim ♫ ♫ naar Kiteflyer's Hill? ♫ ♫ Kiteflyer's ... ♫ ♫ Waar ben je nu? Waar ben je nu? ♫ ♫ Waar ben je nu? ♫ ♫ Kiteflyer's ... ♫ (Applaus) Gracias. Zeer hartelijk dank.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simple
...[+++]s ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...J'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux directeurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job. J'écris et j'illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et je répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent
...[+++]tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarvoor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseiz
...[+++]oenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être ré
...[+++]duites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of
...[+++] zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden). datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sommes pas du tout certaines que tu vas y arriver ->
Date index: 2025-05-16