Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "ses parent maintenant " (Frans → Nederlands) :
Taylor Wilson avait 14 ans quand il a construit un réacteur à fusion nucléaire dans le garage de ses parent. Maintenant il a 19 ans, il revient sur la scène de TED pour présenter une nouvelle idée sur un vieux sujet : la fission. Wilson qui a obtenu un financement pour créer une entreprise pour réaliser sa vision, explique pourquoi il est si enthousiaste de sa création innovante d'un petit réacteur à fission modulaire — et pourquoi ça pourrait être la prochaine étape dans la résolution des problèmes mondiaux de la crise énergétique.
Taylor Wilson was 14 toen hij een kernfusiereactor in de garage van zijn ouders bouwde. Nu is hij 19 en komt hij terug naar het TED-podium voor een nieuwe kijk op een oud thema: kernsplijting. Wilson, die steun heeft gekregen om een bedrijf op te richten om zijn visie te realiseren, legt uit waarom hij zo enthousiast is over zijn innovatief ontwerp voor kleine modulaire kernreactoren - en waarom het de volgende grote stap bij het oplossen van de wereldwijde energiecrisis zou kunnen zijn.
Taylor Wilson croit que la fusion nucléaire est une solution pour nos futurs besoins énergétiques, et que les enfants peuvent changer le monde. Et il en sait quelque chose : quand il avait 14 ans, il a construit un réacteur à fusion fonctionnel dans le garage de ses parents. Maintenant, à 17 ans, il vient sur la scène de TED au pied levé pour raconter (la version courte de) son histoire.
Taylor Wilson gelooft dat kernfusie een oplossing is voor onze toekomstige energienoden, en dat kinderen de wereld kunnen veranderen. Hij weet van beide dingen één en ander af. Toen hij 14 was, bouwde hij een werkende fusiereactor in de garage van zijn ouders. Hij is nu 17 en verovert prompt het TED-podium met (de korte versie van) zijn verhaal.
Mais une réponse que l'on peut faire à cela, et je l'ai donnée moi-même lors de conférences,
c'est que les gens parlent des avantages de ces programmes pour la réduction des aides spécialisées et des cours de soutien éducatif, les maternelles sont intéressantes pour les parents, peut-être aurons-nous des effets de migration par des parents qui recherchent de bonnes maternelles. Et je pense que tout cela est exact, Ma
is, dans un certain sens, on passe à côté de l'essentiel. En fin de compte, c'est une chose dans laquell
e nous inv ...[+++]estissons maintenant, pour l'avenir.
Een mogelijke reactie hierop die ik zelf soms aanvoerde in lezingen, is dat je wijst op de voordelen van deze programma's, zoals het drukken van de kosten voor speciaal onderwijs en bijlessen, ouders die om kleuteronderwijs geven. Misschien zien we migratie van ouders op zoek naar goed kleuteronderwijs. Ik denk dat dit waar is, maar in zekere zin slaan ze de plank mis. Uiteindelijk is dit investeren in de toekomst.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le
...[+++]temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
I
s het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tij
d zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij
...[+++]vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Mais heureusement, il y a un retournement chez les parents aussi, et vous trouverez que, vous savez, des villes aux États-Unis d'Amérique sont maintenant en train de se réunir et de bannir les activités parascolaires pour un jour précis du mois, pour que les gens puissent, vous savez, décompresser et avoir un peu de temps en famille, et ralentir.
Maar gelukkig, er is ook een terugslag gaande in de opvoeding, en je ziet dat steden in de Verenigde Staten nu samenwerken en extra-curricula verbannen op een bepaalde dag van de maand, zodat mensen kunnen, u weet wel, decompresseren en wat tijd aan hun gezin besteden, en vertragen.
Maintenant, beaucoup de parents, quand ils adoptent, veulent en fait effacer l'histoire de leur enfant.
Veel ouders die adopteren, willen het verleden van hun kind uitvlakken.
Je reviens maintenant à l'histoire de mon séjour en prison : Je me sentais heureux d'avoir sauvé une douzaine d'enfants de l'esclavage, et de les avoir remis à leurs parents.
Daarmee kom ik terug bij het verhaal van toen ik in de gevangenis zat: ik was dolblij dat ik een tiental kinderen van slavernij had bevrijd en ze bij hun ouders had teruggebracht.
J’ai essayé de vous montrer cela, même si la couleur ne ressort pas. Et ce qui m'inquiète c'est cette petite bulle de 50 ans dans laquelle vous êtes. Vous avez tendance à être intéressés par une génération passée, une génération future; vos parent
s, vos enfants, les choses que vous pouvez changer dans les prochaines décennies, et cette bulle de 50 ans dans laquelle vous vivez. Et pendant ces 50 ans, si vous regardez la courbe démographique, vous découvrez que la population sur la Terre fait plus que dou
bler et nous sommes maintenant trois fois et demie ...[+++] plus nombreux que lorsque je suis né. Et quand un bébé naît, le temps qu’il sorte du lycée il s'ajoutera plus de personnes sur Terre qu'il n'y en avait lorsque je suis né --
Ik probeer het hier te laten zien - hoewel de kleur niet goed te zien is. Waar het mij over gaat, is dit korte tijdsbestek van 50 jaar waarin je je nu bevindt. Je interesse gaat vooral uit naar de vorige en de volgende generatie - je ouders, je kinderen, dingen die je in de komende decennia kan veranderen – in deze 50 jaar speelt je leven zich af. In die 50 jaar zie je dat
de populatie van de mens op de aarde meer dan verdubbeld is en we nu met 3,5 keer meer zijn dan toen ik geboren werd. Tegen de tijd dat een nu geboren kind de middelbare school verlaat, zullen er meer mensen zijn bijgeko
men dan er op aarde ...[+++]waren toen ik geboren werd.et maintenant on arrive au plus difficile : on doit aller parler à ses parents. » A ce moment-là, il vous vient mille questions à l'esprit. De « Comment un bébé d'un mois peut-il avoir si peu de chance ? » à « Aurions-nous pu faire quelque chose pour éviter ça ? » Avant que les vaccins n'existent, beaucoup de maladies infectieuses tuaient des millions de gens chaque année.
nu komt het moeilijkste: we moeten het de ouders vertellen. Er kwamen gelijk duizend vragen in me op, van: hoe kan een baby'tje van één maand zo'n vreselijk lot treffen, tot: hadden we iets kunnen doen ter voorkoming? Voordat inentingen bestonden, stierven jaarlijks miljoenen mensen aan infectieziekten.
Je voulais aussi quelqu'un qui non seulement voulait deux enfants, mais qui aurait aussi la même attitude
que moi en tant que parent, c'est à dire quelqu'un qui serait totalement d'accord avec le fait de forcer notre enfant à prendre des cours de piano dès l'âge de trois ans, et peut-être aussi des cours d'informatique si on pouvait s
'arranger pour. Des choses comme ça, mais je voulais aussi quelqu'un qui apprécierait s'aventurer, dans des endroits exotiques, comme Petra en Jordanie. Je voulais aussi quelqu'un qui pèserait toujours un
...[+++]e dizaine de kilos de plus que moi, et ce quel que soit mon poids. (Rires) Donc j'avais maintenant ces 72 données, ce qui pour être honnête, est beaucoup. Ce que j'ai fait, c'est que je j'ai continué sur ma lancée et j'ai créé un ordre de priorités dans ma liste. Je l'ai scindée et classée en deux niveaux, et j'ai noté chaque point en allant de 100 jusqu'à 91, et j'ai listé toutes ces choses, par exemple le fait de chercher quelqu'un de très intelligent, qui me donnerait des défis intellectuels et qui me stimulerait. Et j'ai comparé tout cela à un second niveau constitué d'un second ensemble de points. Ces choses étaient tout aussi importantes pour moi mais pas nécessairement un tue-l'amour. Une fois que j'ai fini tout ça, j'ai créé un système de notation, car ce que je voulais faire, c'était en quelque sorte calculer mathématiquement si le prétendant que je trouverais en ligne me conviendrait. J'imaginais qu'il faudrait un minimum de 700 points pour que j'accepte d'envoyer un mail à quelqu'un ou que je réponde à un email. Pour un total de 900 points, j'accepterais d'aller à un rendez-vous, et je n'envisagerais aucune une relation avant que quelqu'un ait dépassé le seuil des 1500 points.
Ik wilde ook iemand die niet alleen twee kinderen wilde, maar ook iemand met dezelfde houding tegenover ouderschap. Iemand die het prima vond om ons kind van drie naar pianoles te sturen, en misschien ook computerles als dat mogelijk zou zijn. Dat soort dingen dus. Maar ik wilde ook iemand die naar verre exotische oorden wilde, zoals Petra in Jordanië. Ik wilde ook iemand die altijd 9 kilo meer weegt dan ik, wat ik ook weeg. (Gelach) Dus toen had ik deze 72 verschillende punten, wat een hoop is. Dus ik ging weer door de lijst, en stelde prioriteiten. Ik verdeelde de lijst in een bovenste en onderste helft van punten en ik scoorde ze beginnend bij 100 terug naar 91 en ik maakte een lijst van kenmerken zoals: iemand die heel erg slim is, die
...[+++]me zou uitdagen en stimuleren, en balanceerde dat met een tweede blok en een tweede puntentelling. Dingen die ik ook belangrijk vond, maar die niet verplicht waren. Toen ik dit allemaal gedaan had, maakte ik een scoringssysteem, omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen of ik dacht dat een man die ik online vond ook een match kon zijn. Ik stelde een minimum van 700 punten voordat ik iemand wilde mailen of een mail wilde beantwoorden. Met 900 punten zou ik een afspraak willen maken en ik wilde onder geen beding een relatie of zo met iemand voordat hij 1500 punten had gescoord. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ses parent maintenant ->
Date index: 2024-09-04