Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «rapide qu’elle montre le monde » (Français → Néerlandais) :
Ramesh Raskar présente la femto-photographie, un nouveau genre d’imagerie tellement rapide qu’elle montre le monde à 1 trillion d'mages par seconde, tellement détaillée qu’elle montre la lumière en mouvement. Cette technologie pourrait un jour être utilisée pour des appareils photo qui peuvent regarder « dans» les coins ou voir à l’intérieur du corps sans rayons X.
Ramesh Raskar presenteert femto-fotografie, een nieuw type beeldvorming, zo snel dat het de wereld toont in een biljoen frames per seconde. Het geeft de beweging van het licht zelf weer. Deze technologie kan ooit worden gebruikt om camera's te bouwen die 'rond' hoeken kunnen kijken of in het lichaam kunnen kijken zonder gebruik te maken van X-stralen.
Elle avait exactement l'esprit de TED, et elle nous a montré -- elle a montré au monde comment faire de l'ordinateur un bel objet.
Ze was een TEDster, precies. Ze liet de wereld zien hoe we de computer weer mooi konden maken.
Du coup, le bento, c'est idéal. Ça correspond à son besoin : manger sainement, rapidement, en transportant son repas sans que ce soit un sandwich tous les jours. Super. Et puis elle me dit : « mais ça, c'est génial ! moi ça me va tout à fait. » Elle montre ça à ses copines et ses copines, elles confortent cette idée.
Dat is waarom de bentobox ideaal was. Het kwam overeen met haar behoefte: gezond en snel eten, terwijl ze haar maaltijd vervoerde zonder elke dag een sandwich te moeten eten. Leuk. Toen zei ze mij: Dit is geweldig, het komt overeen met wat ik nodig heb Ze toonde het haar vrienden, die bevestigden dat het een leuk idee was.
Bien, ici nous avons vu beaucoup de cartes magnifiques du monde dans les derniers jours. En voici une, pas aussi jolie que les autres. Elle montre simplement les religions du monde.
Nu hebben we hier veel prachtige kaarten van de wereld gezien in de laatste paar dagen. Hier is er een, niet zo mooi als de anderen. Deze toont eenvoudig de religies van de wereld.
Lorsque des centaines de milliers de Tweets sont envoyés chaque seconde, une chance sur un million - dont ceux qui pourraient nuire à des utilisateurs - se passe environ 500 fois par jour. Pour Del Harvey, qui dirige l'équipe « Confiance et sécurité » de Twitter, ces probabilités ne so
nt pas rassurantes. Elle passe donc ses journées à réfléchir sur la façon d'en éviter, tout en donnant la parole aux per
sonnes à travers le monde. Avec un humour pi
nce-sans-rire, elle montre sa façon de garder ...[+++]240 millions d'utilisateurs en sécurité.
Als honderdduizenden Tweets per seconde worden verstuurd, komt een geval van 1 op een miljoen — bijvoorbeeld een onwaarschijnlijk klinkend scenario dat gebruikers kan schaden — 500 keer per dag voor. Voor Del Harvey, hoofd van het beveiligingsteam bij Twitter, betekent dit werk aan de winkel. De veiligheidsexpert vraagt zich dagelijks af hoe doemscenario's kunnen worden voorkomen, terwijl mensen wereldwijd zich onbelemmerd kunnen uiten. Met een dosis droge humor beschrijft ze haar taak als hoeder van 240 miljoen gebruikers.
Les films ont le pouvoir de créer une expérience narrative commune et former des souvenirs et des visions du monde. La réalisatrice britannique Beeban Kidron évoque des scènes emblématiques de films, de Miracle à Milan à La loi de la rue — au fur et à mesure qu'elle montre comment son groupe FILMCLUB partage de grands films avec des enfants.
Films kunnen een gedeelde vertelervaring creëren en herinneringen en wereldbeelden vormen. De Britse filmregisseur Beeban Kidron roept iconische filmscènes op — van Mirakel in Milaan tot Boyz n the Hood — terwijl ze vertelt hoe haar groep FILMCLUB grote films met kinderen deelt.
Puis la sphère emporte le carré dans la troisième dimension, vers la hauteur, inconnue des Flatlandiens. Et elle lui montre son monde. De là-haut, le carré peut tout voir : la forme des bâtiments, les pierres précieuses cachées sous terre, et même l'intérieur de ses amis, ce qui n'est pas forcément une bonne idée.
Dan tilt de bol het vierkant op naar de derde dimensie: de hoogte in, waar niemand uit Flatland ooit was. Hij toont hem zijn wereld. Van daarboven kan het vierkant alles zien: de vorm van gebouwen, alle schatten verborgen in de aarde, en zelfs de binnenkant van zijn vrienden, wat nogal vreemd is.
Taryn Simon capture l'essence des histoires vastes, étendues sur des générations, en photographiant les descendants de leurs personnages principaux. Dans cette intervention poignante, elle montre une partie de ces histoires de partout dans le monde, enquêtant sur la nature de la généalogie et la façon dont nos vies sont influencées par le jeu de nombreuses forces.
Taryn Simon legt de essentie vast van grootse, generaties omspannende verhalen door de afstammelingen te fotograferen van de mensen die centraal staan in het verhaal. In dit klinkende verhaal toont ze een stroom van verhalen uit de hele wereld. Ze onderzoekt de aard van de genealogie en de manier waarop onze levens vorm krijgen door het samenspel van vele verschillende krachten.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserai
...[+++]t sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle
que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement
aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la thé
...[+++]orie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheo
rie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die ove ...[+++]r slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
rapide qu’elle montre le monde ->
Date index: 2021-02-03