Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «qui avaient abandonné » (Français → Néerlandais) :
Ceux qui étaient dans le coin, à l'école, en plus de ceux qui avaient abandonné.
Degenen die nog op school waren, naast de mensen die hadden afgehaakt.
Ils avaient abandonné la langue et la culture des Vikings en faveur d'un mode de vie français, mais ils se battaient toujours comme des Vikings.
Zij hadden hun Vikingtaal en -cultuur omgeruild voor een Franse levensstijl, maar ze vochten nog steeds als Vikingen.
Stephen Ritz, tourbillon d'énergie et d'idées, est un prof dans le quetier difficile du sud du Bronx de New York, où lui et ses élèves font pousser de luxuriants jardins pour avoir de la nourriture, de la verdure — et des emplois. Essayeez donc de suivre ce trésor de New York alors qu'il raconte les multiples façons de faire pousser l'espoir dans un quartier que beaucoup avaient abandonné, ou dans le vôtre.
Een wervelwind van energie en ideeën. Stephen Ritz is leraar in de moeilijke South Bronx in New York, waar hij en zijn leerlingen weelderige tuinen aanlegden om groenten te kweken - en voor werkgelegenheid zorgden. Probeer deze New-Yorkse schat maar eens bij te houden terwijl hij de talloze manieren overloopt om hoop te laten groeien in een buurt die velen al hadden afgeschreven, of in je eigen buurt.
Je sentais que ma passion, mon coeur et mon âme avaient abandonné mon corps.
Het voelde alsof mijn passie, hart en ziel mijn lichaam hadden verlaten.
La plus grande, à peu près comme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose une question. Tu y es pour quelque chose dans tout ce 'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (
Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dans une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir
...[+++]écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schre
ef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie, om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat
...[+++] iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.Eh bien, personne n’a abandonné ses revendications sur l'Antarctique car la seule façon d'obtenir les signatures de tout le monde était d'inclure cette clause, qui élude la question, et dit en gros que les pays agiront comme si l'Antarctique était le patrimoine commun de l'humanité et comme s'ils n'avaient pas de revendications, mais ils n'abandonnent rien. c'est pourquoi les cartes de l'Antarctique montrent souvent l'état actuel des revendications.
wel, niemand gaf zijn eis op Antarctica op omdat de enige manier om iedereen te laten tekenen was door deze clausule toe te voegen, die het probleem ontwijkt, dat zegt dat landen zullen handelen alsof Antarctica het gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid is en alsof ze geen aanspraak hebben, maar ze zijn legaal betekenisloos om iets op te geven, wat de reden is waarom kaarten van Antarctica vaak de huidige staat van opgeëiste delen toevoegen.
Rendez-vous compte, ces gens n'avaient rien, et ils avaient tellement peur, ils voulaient abandonner mais la femme au centre les a rassemblés pour qu'ils persévèrent, et les abolitionnistes sur le terrain les ont aidés à obtenir leur propre bail pour une carrière, afin qu'ils fassent, à présent, le même travail éreintant, mais c'est pour eux qu'ils le font et ils sont payés pour ça, et ils le font en toute liberté.
Deze mensen hadden niets, ze waren als versteend, ze wilden opgeven, maar de vrouw daar in het midden drong aan om te volharden, en de abolitionisten hielpen hen om een eigen steengroeve te huren. Ze doen nu hetzelfde afmattende werk, maar ze doen het voor zichzelf en worden er voor betaald in alle vrijheid.
Ces parents ne pouvaient pas envisager d'abandonner le choix, parce que cela aurait été contraire à tout ce qu'ils avaient appris et tout ce en quoi ils croyaient sur le pouvoir et le but du choix.
Deze ouders konden zich niet voorstellen dat ze de keuze zouden opgeven omdat dat zou zijn ingegaan tegen alles wat ze hadden geleerd en alles waarin ze hadden leren geloven, over de macht en het doel van keuze.
Et ce qui est tellement frustrant, c'est que ce n'est pas un cas unique ; ça se produit dans tout le monde en développement. 35 millions d'opérations sont tentées chaque année sans anesthésie sûre. Mon collègue, le docteur Paul Fenton, vivait cette réalité. Il était le responsable de l'anesthésiologie dans un hôpital au Malawi, un CHU. Il allait travailler tous les jours dans une salle d'opération comme celle-ci, et essayait d'administrer une anesthésie et d'enseigner à d'autres comment le faire en employant le même équipement qui devenait si peu fiable, et absolument pas sûr, dans son hôpital. Et après une énième opération, et vous pouvez imaginer, une tragédie vraiment indicible, il a dit simplem
ent, « C'est bon, j' ...[+++]abandonne. Ça suffit. Il doit y avoir mieux que ça. » Alors il s'est rendu au bout du couloir jusqu'à l'endroit où on jetait toutes ces machines qui les avaient lâchés, je pense que c'est le terme scientifique exact, et il s'est mis à bricoler. Il a pris une pièce d'ici et une autre de là, et il a essayé de fabriquer une machine qui travaillerait dans la réalité à laquelle il était confronté.
Wat zo frustrerend is: dit is geen unieke gebeurtenis. In de ontwikkelingslanden gebeuren elk jaar 35 miljoen operaties zonder veilige anesthesie. Mijn collega, Dr Paul Fenton, maakte dat mee. Hij was hoofdanesthesioloog in een ziekenhuis in Malawi, een academisch ziekenhuis. Hij werkte elke dag in een operatiekamer als deze. Hij probeerde anesthesie te leveren, en anderen te leren dit te doen met diezelfde machine die in dit ziekenhuis zo onbetrouwbaar en, eerlijk gezegd, onveilig was. Na talloze operaties en zoals je je kan voorstellen, onuitsprekelijke tragedies, zei hij: Genoeg geweest. Ik ben het zat. Er moet iets beters komen. Hij ging kijken tussen al die
machines die er de brui ...[+++] aan hadden gegeven - ik denk dat dat de wetenschappelijke term is - en hij begon daar wat te knutselen. Hij verzamelde wat onderdelen en probeerde een machine te bedenken die zou werken in de realiteit waarmee hij werd geconfronteerd.J'ai été photographe pendant de nombreuses années. En 1978, je travaillais pour le magazine Time, et on m'a donné une mission de trois jours pour photographier des enfants amérasien
s - des enfants qui avaient été engendrés par les GI américains dans toute
l'Asie du Sud-Est, puis abandonnés. 40.000 enfants dans toute l'Asie. Je n'avais jamais entendu le mot amérasiens avant. J'ai passé quelques jours à photographier des enfants dans différents pays, et comme beaucoup de photographes et de nombreux journalistes, j'ai toujours espoir que
...[+++], une fois mes photos publiées elles puissent effectivement avoir un effet sur une situation au lieu de simplement la documenter. Donc, j'étais tellement troublé par ce que j'ai vu, et j'ai été si malheureux de l'article qui a été publié après, que j'ai décidé de prendre six mois de congés. J'avais 28 ans. J'ai décidé de trouver six enfants de différents pays, et d'aller en fait vivre quelque temps avec ces enfants pour essayer de raconter leur histoire un peu mieux que je ne pensais l'avoir fait pour Time Magazine.
Ik ben vele jaren fotograaf geweest. In 1978 werkte ik voor het tijdschrift Time. Ik kreeg een driedaagse opdracht om Ameraziatische kinderen te fotograferen. Kinderen die verwekt waren door Amerikaanse soldaten, ov
eral in Zuidoost-Azië, en dan achtergelaten -- 40.000 kinderen door heel Azië. Ik had het woord 'Ameraziatisch' nog nooit gehoord. Ik fotografeerde enkele dagen kinderen in verschillende landen. Zoals vele fotografen en journalisten hoop ik altijd dat als mijn foto's gepubliceerd worden, ze daadwerkelijk invloed hebben op de situatie, in plaats van slechts te documenteren. Ik werd zo geraakt door wat ik zag, en ik was zo ontev
...[+++]reden met het artikel dat volgde, dat ik besloot om 6 maanden vrijaf te nemen. Ik was 28 jaar. Ik besloot om met 6 kinderen in verschillende landen wat tijd door te brengen om te proberen hun verhaal wat beter te vertellen dan ik dacht voor Time te hebben gedaan. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
qui avaient abandonné ->
Date index: 2023-10-18