Traduction de «quantités infimes environ une molécule par million » (Français → Néerlandais) :

Même les vapeurs responsables de la formation de particules aérosol ne sont pas bien connues parce qu'elles sont présentes seulement en quantités infimes, environ une molécule par million de million de molécules d'air.
Zelfs de dampen die aërosoldeeltjes vormen zijn niet goed begrepen, omdat ze in slechts minieme hoeveelheden aanwezig zijn, ongeveer één molecuul per biljoen moleculen lucht.

Voici une liste de pays, rangés selon leur PIB. Notez que le PIB est mesuré en dollars, pas en quantité de choses produites. Si nous analysions juste une quantité, alors un pays qui produirait cinq millions de punaises serait au même point qu'un produit qui produirait cinq millions de voitures. Mais il y aussi un problème quand on utilise la valeur de la production en dollar : l'inflation. Si deux pays produisent le même nombre de voitures, mais que l'un d'entre eux a des prix plus haut, ce pays pays aura un plus haut PIB nominal, ou PIB non-corrigé des effets de l'inflation. Pour obtenir une idée plus précise de la santé d'une économie, les économistes regardent le PIB réel, qui est le PIB corrigé des effets de l'inflation. Ce que corrigé des effets de l'inflation signifie est très important, mais trop compliqué pour en discuter maintenant. On y reviendra. Donc, qu'est-ce que le PIB réel de la Grèce nous dit de son économie ? En 2013, le PIB réel de la Grèce était d'environ 242 milliards de dollars, mais ce nombre ne veut pas dire grand chose jusqu'à ce qu'on le compare aux années précédentes. En 2012, il était de 250 milliards de dollars, en 2011 de 288 milliards, et en 2010, c'était 300 milliards. En fait, depuis 2008, la Grèce a connu six ans de PIB diminuant, et les données montrent que cette récession est aussi profonde et prolongée que la Grande Dépression des Etats-Unis dans les années 30. Je viens d'utiliser le terme récession, que beaucoup de gens utilisent mal. Une récession n'est pas simplement quand une économie va mal, officiellement, c'est quand deux trimestres successifs ou six mois montrent une diminution du PIB réel. Même si l'économie grecque est encore en difficulté, elle sortit de la récession en 2014, avec une petite augmentation du PIB.
Hier is een lijst van landen gerangschikt op BBP. Merk op dat het BBP is gemeten in dollars, niet in het aantal dingen die geproduceerd zijn. Als we het aantal zouden bekijken, dan zou een land dat 5 miljoen punaises heeft geproduceerd eruit zien alsof ze het net zo goed doen als een land dat 5 miljoen auto's heeft geproduceerd, maar er is ook een probleem met de waarde in dollars gebruiken van geproduceerde dingen: inflatie. Als twee landen dezelfde hoeveelheid auto's produceren, maar één van beide heeft hogere prijzen, dan zal dat land een hoger nominaal BBP hebben, of BBP ongecorrigeerd voor inflatie. Om een nauwkeuriger idee te krijgen van de gezondheid van de economie kijken economen naar reëel BBP, dat is BBP gecorrigeerd voor inflatie. Wat gecorrigeerd voor inflatie betekent is heel belangrijk, maar een té groot onderwerp om het nu over te hebben. Daar komen we nog. Adriene: Dus wat vertelt het reële BBP in Griekenland ons over haar economie? In 2013 was het Griekse reële BBP ongeveer 242 miljard dollar, maar dat cijfer betekent niets totdat je het vergelijkt met voorgaande jaren. In 2012 was het 250 miljard dollar, in 2011 was het 288 miljard, en in 2010 was het 300 miljard. miljard. Sterker nog, vanaf 2008 heeft Griekenland zes jaar gehad met een dalend BBP, en de gegevens laten zien dat deze recessie met zo diepgaand en langdurig is als de Grote Depressie in de Verenigde Staten in de jaren '30. Ik gebruikte zojuist de term recessie, die heel veel mensen verkeerd gebruiken. Een recessie is niet zomaar als een economie slecht is, officieel is het wanneer twee opeenvolgende kwartalen of zes maanden een krimp laten zien in het reële BBP. Hoewel de economie van Griekenland het nog steeds moeilijk heeft, klom het uit de recessie in 2014, met een kleine groei van het BBP.

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

Mais en réalité ces molécules tournent à une vitesse d'environ un million de tours par secondes. Elles remuent de tous les cotés toutes les deux nanosecondes. Elles sont complètement serrées les unes sur les autres. Elles sont empilées, elles se rentrent dedans.
In feite roteren deze moleculen met een snelheid van ongeveer een miljoen omwentelingen per seconde. Ze schudden heen en weer om de twee nanoseconden. Ze zitten als sardienen in een doosje, geblokkeerd, ze slaan tegen elkaar aan.