Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "quand nos enfants sont malades " (Frans → Nederlands) :
Il a écouté les chefs locaux, et ils lui ont dit : « quand nos enfants sont malades, quand ils sont mourants, on ne peut pas les toucher, alors qu'on veut les étreindre.
Hij luisterde naar de lokale leiders en wat zij hem vertelden: Als onze kinderen ziek zijn en sterven, kunnen we ze niet vasthouden wanneer we juist dicht bij ze willen zijn.
nous sommes de plus en plus malades et nos enfants tombent malade.
wij worden ziek en onze kinderen worden ziek.
Nous faisions nos courses avec les bons de réduction, dans les magasins d'occasions et de dépôt-vente, et quand elle est tombée malade, cancer du sein, au stade 4, et ne pouvait plus travailler, nous sommes passé aux bons alimentaires.
We zochten naar koopjes en kochten in tweedehandswinkels. Toen ze ziek viel met vierdegraadsborstkanker en niet meer kon werken, hebben we zelfs voedselbonnen aangevraagd.
Eh bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectiveme
nt vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et qu
e lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'était tout simplement incroyable, et vous, ici, saurez bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyable ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène,
et a dansé ...[+++] avec ses enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'étais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoeding. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweldig. Je zult er snel genoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later, eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik
...[+++]een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Et qu'est-ce que je fais moi ? Alors quand je pense à ça, je me demande ce que nos petits-enfants et nos arrière-petits-enfants quand ils se poseront cette question je me demande ce qu'ils répondront.
Wat doe ik? ' Als ik daaraan denk, vraag ik me af wat onze kleinkinderen en onze achterkleinkinderen, als ze zich die vraag stellen, zullen antwoorden.
Je pense que le meilleur moyen de finir ceci c'est avec deux citations. Marshall
McLuhan a dit, Les enfants so
nt les messages que nous envoyons au future. Mais, en fait, quand on y pense, les enfa
nts sont le futur que nous envoyons dans le
futur. Oubliez les messages. Les enfants sont le
...[+++] futur. Et les enfants du premier monde et du second monde, et plus spécialement du tiers monde, ont besoin de mentors. Et cet été, nous allons construire 5 millions de ces ordinateurs à 100 dollars et peut être 50 millions l'année prochaine. Mais nous ne pouvons pas créer un milliers de nouveaux instructeurs cet été, pour sauver nos vies.
Volgens mij kan ik best besluiten met twee citaten. Marshall McLuhan zei: Kinderen zijn de berichten die wij naar de toekomst sturen. Maar eigenlijk, als je er over nadenkt, zijn kinderen de toekomst die wij naar de toekomst sturen. Vergeet die berichten maar. Kinderen zijn de toekomst. Kinderen in de eerste en de tweede wereld, maar in het bijzonder in de derde wereld, hebben mentors nodig. Deze zomer gaan wij 5 miljoen van deze laptops van 100 dollar maken en volgend jaar misschien 50 miljoen. Maar we kunnen met geen mogelijkheid deze zomer 1000 nieuwe leraars maken.
La peinture sur les murs n'a pas nourri les enfants, ni soigné les malades ou éduqué les ignorants, mais elle a apporté espoir et lumière, et aidé les gens à réaliser qu'il y avait une autre voie possible, un esprit différent, une façon différente de vivre nos vies, et que si nous apportions la même énergie et espoir à notre politique, nous pourrions construire une vie meilleure pour chacun d'entre nous et pour notre pays.
Verf op de muren gaf de kinderen geen eten, evenmin zorgde het voor zieken of onderwees het onwetenden, maar het gaf hoop en licht, en liet mensen inzien dat het anders kan, een andere geest, een ander gevoel van leven. Als wij datzelfde elan en diezelfde hoop in onze politiek konden brengen, konden we een beter leven bouwen voor elkaar en voor ons land.
Et donc nous avons besoin de ce type de structure et de respect dans les vies de nos enfants. Je passe beaucoup de temps avec des groupes de jeunes, et je demande aux gens: Quand est-ce que le processus d'éducation commence ? Nous entendons toujours : Réparons les écoles. Faisons plus pour nos enseignants. Ajoutons des ordinateurs dans nos écoles.
Dit soort structuur en respect hebben we nodig in de levens van onze kinderen. Ik besteedde veel tijd met jongeren en vraag mensen: Wanneer begint onderwijs? We praten over: Laten we de scholen beter maken, meer voor onze leraren doen, meer computers plaatsen.
Quand sa mère est tombée malade, elle m'a dit Sunitha, tu connais tellement de gens, est-ce que tu pourrais trouver quelqu'un pour travailler chez moi, et s'occuper de ma mère ? Là, il y a eu un long silence. Et elle a ajouté Pas une de nos filles. C'est très tendance de parler du trafic d'êtres humains, dans cette splendide salle de conférences.
Toen haar moeder ziek werd zei ze: “Sunitha, jij hebt zo veel contacten. Weet je iemand die in mijn huis kan komen werken, zodat zij voor mijn moeder kan zorgen? Dan is ze een tijd stil. En dan zegt ze: Niet één van onze meisjes. Het is erg trendy om over mensenhandel te praten, in deze mooie zaal met airconditioning.
Papi, où étais-tu quand ils tabassaient nos voisins Africano-Américains juste parce qu'il étaient en train d'essayer de s'inscrire pour voter ? »
Nos petits-enfants nous mettront aussi devant nos responsabilités : « Mamie, Papi, où étiez-vous quand les 2 milliards de personnes les plus pauvres au monde se noyaient dans le chaos anarchique de violences journalières ? » J'espère que nous pourrons affirmer que nous avons agi avec compassion, et que notre génératio
n a été affectée au point ...[+++] de faire arrêter la violence.
En opa, waar was je toen ze onze Afro-Amerikaanse buren in elkaar sloegen alleen maar omdat ze zich probeerden te registreren om te stemmen? Ook wanneer onze kleinkinderen ons vragen, Oma, opa, waar was je toen twee miljard 's werelds armsten ten onder gingen in een wetteloze chaos van dagelijks geweld? hoop ik dat we kunnen zeggen dat we medelijden hadden, dat we onze stem verhieven, en dat onze generatie ertoe werd bewogen om het geweld te doen stoppen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
quand nos enfants sont malades ->
Date index: 2022-06-20