Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pourtant nous voyons peu de débat " (Frans → Nederlands) :
Et pourtant nous voyons peu de débat à propos de la façon dont la prochaine forme peut émerger.
En toch wordt er heel weinig gesproken over hoe de volgende vorm kan ontstaan.
Et pourtant, nous voyons des niveaux impensables de morts, d'handicapes, qui pourraient être évités.
Toch zien we buitensporige niveaus van overlijdens en handicaps die konden worden vermeden.
Mais pourtant nous voyons encore les résultats de cette technologie.
Maar we zien de resultaten van deze technologie nog altijd.
E
t nous découvrons en faisant ça, que nous pouvons en fait, avoir quelques endroits qui sont vraiment hyper-denses à l'i
ntérieur d'un tissu plus large d'endroits qui sont peut-être un peu plus confortables et parviennent aux mêmes résultats. Et nous pouvons nous apercevoir qu'il y a des endroits très,
très denses et qui pourtant gardent leurs voitures, mais la réalité est que globa
lement, ce que nous voyons ...[+++] quand nous réunissons beaucoup de gens dans les bonnes conditions c'est un effet de seuil, où les gens conduisent moins, et de plus en plus de gens, s'ils sont entourés d'endroits où ils se sentent bien, abandonnent totalement leurs voitures. Et cela représente une économie d'énergie énorme. Parce que ce qui sort de nos tuyaux d'échappements n'est vraiment que le début de l'histoire avec les émissions des voitures. Nous avons la fabrication de la voiture, la destruction de la voiture, tous les parkings et les autoroutes etc.
We zien dat wanneer we dat doen, we genoeg hebben aan enkele zeer dichte lokaties in een wijder netwerk van plekken die wellicht wat meer comfortabel zijn, om hetzelfde te bereiken. Nu zijn er wel plekken met een zeer hoge dichtheid, waar men aan
autogebruik blijft kleven, maar de realiteit is dat, globaal gezien, daar waar veel mensen samenleven in de juiste omstandigheden, er een drempeleffect ontstaat. Mensen gebruiken de auto eenvoudig minder, en steeds meer mensen, wanneer omringd door plekken waarin ze zich thuis voelen, doen afstand van hun auto. Dat is een enorme energiebesparing. Want wat uit onze uitlaten komt is slechts het be
...[+++]gin van het verhaal van onze auto-emissies. We hebben de productie van de auto, de sloop ervan, alle parkeren en autowegen enzovoort.Je vais vous montrer ce qu
e je veux dire. Ici nous avons l'exacte même illusion. Nous avons deux carreaux identiques, à gauche, un entouré de sombre, un entouré de clair. Et la même chose là bas à droite. Maintenant, je vais réviser ces deux scènes. Mais je ne vais rien changer dans ces boîtes, à part leu
r signification. Et voyons ce qui arrive à votre perception. Remarquez que sur la gauche les deux carreaux ont l'air quasiment opposés: un très blanc et un très foncé. D'accord? Par contre, à
...[+++]droite, les deux carreaux ont l'air presque identiques. Et pourtant il y en a toujours un entouré de sombre, et un entouré de clair.
Ik zal jullie laten zien wat ik bedoel. Hier hebben we precies dezelfde illusie. Twee identieke tegels, links één met een donkere omgeving en één met een lichte omgeving En aan de rechterkant hetzelfde. Wat ik nu ga doen is deze twee beelden inspecteren. Maar ik ga niets veranderen binnen deze vakken, behalve hun betekenis. En laten we kijken wat er met jullie perceptie gebeurt. Je ziet dat aan de linkerkant de twee tegels bijna tegenovergesteld lijken: één heel erg wit en de ander heel erg donker. Ja? Terwijl, aan de rechterkant, de tegels er bijna
hetzelfde uitzien. Terwijl er nog steeds één een donkere, en de ander een lichte omgeving
...[+++] heeft.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pou
r son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...E
n fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de poin
ts que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonctio
n du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Enc
...[+++]ore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van d
e badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Z
...[+++]ij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.C'est un peu surprenant dans la mesure où quand nous pensons à notre vision, nous la voyons comme un appareil photo.
Nu is dit een beetje verrassend, omdat we over zien denken als over een camera.
Réfléchissez à ce cas. Êtes-vous déjà entré dans un débat en pensant « Voyons voir si nous ne pouvons pas en tirer quelque chose plutôt que de se battre. Que pouvons-nous réaliser ensemble ? » Je pense que la métaphore du débat comme combat inhibe les autres types de résolutions du débat.
Denk daar eens over na. Ben je ooit een discussie begonnen met de gedachte: Eens kijken of we ergens kunnen overeenkomen in plaats van het uit te vechten. Wat kunnen we samen uitwerken? Ik denk dat de metafoor discussie-als-oorlog die andere soorten oplossingen bij discussie tegenwerkt.
Un jour un responsable de la NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-v
ous s'il-vous-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ? Et ça m'a surpris, parce que j'avais
été en fait engagé pour travailler sur l'info
rmatique quantique. Pourtant, j'avais une très bonne réponse. J'ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signature
s biologiques, nous ...[+++]devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurable qui nous permet d'indiquer la présence de vie . Et j'ai dit : Vraiment ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan naar leven buiten de aarde?' Dat kwam
als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. Ik zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat?' Hij zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in staat stelt om de aanwezigheid van leven vast te stellen.' Ik zei: 'Echt waar? Is dat dan niet makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar gee
...[+++]n definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er een beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pourtant nous voyons peu de débat ->
Date index: 2024-06-24