Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «pourtant allé au-delà de toutes les espérances » (Français → Néerlandais) :
Le succès de Singapour est pourtant allé au-delà de toutes les espérances !
Maar het werd een onvoorstelbaar succes!
Après un accident de voiture catastrophique qui l'a laissé dans le coma, Simon Lewis a trouvé des moyens pour se rétablir physiquement et mentalement, au-delà de toutes les espérances. Lors de la Conférence INK, il raconte comment cette histoire remarquable l'a amené à s'intéresser à toutes les menaces pesant sur la conscience, et comment les surmonter.
Nadat Simon Lewis in een rampzalig auto-ongeluk terecht was gekomen waardoor hij in coma raakte, ontdekte hij manieren om fysiek en mentaal te genezen - boven alle verwachtingen. Op de INK-conferentie vertelt hij hoe deze opmerkelijke gebeurtenis ertoe leidde dat hij zich zorgen ging maken over alles wat het bewustzijn bedreigt, en hoe dit het hoofd te bieden.
Mais comment le monde s’e
st retrouvé avec ce tout petit pays? La réponse courte serait: à cause de Mussolini, et la réponse longue est diaboliquement compliquée, donc, voici une réponse moyenne simplifiée: Le pape était
à la tête d’un pays appelé les Etats pontificaux, qui couvraient une bonne partie de l’actuelle Italie. C’est durant cette période de plus de mille ans que les papes ont fait construire la Basilique St-Pierre, la plus grosse église au monde, et a aussi fait ériger un mur autour d’une colline appelée Vatican, là où Sain
...[+++]t Pierre a vécu. Mais le Royaume d’Italie voisin pensait que Rome ferait une capitale parfaite pour leur pays, et l’Italie a donc conquis les Etats Pontificaux. Son pays détruit, le Pape s’est réfugié derrière les murs du Vatican et a refusé de reconnaître l’existence du Royaume d’Italie, tout en se plaignant d’être un prisonnier de ce même Royaume d’Italie, qui, selon lui, n’existe pas. Plutôt que de risquer une guerre civile religieuse en se débarrassant du pape, le gouvernement italien a décidé de ne rien faire et d’attendre, en espérant qu’il abandonne éventuellement. Pourtant, la religion ne serait rien sans l’obstination, et 5 papes et 60 ans plus tard, rien n’a changé.
Maar hoe is dit kleine land op onze aarde
terechtgekomen? Het korte antwoord is: Mussolini Het lange antwoord is ietsje ingewikkelder dus hier is de tusseninversie: Ooit regeerden de pausen over een land genaamd Kerkelijke Staat, dat een groot deel in beslag neemt van het hedendaagse Italië. Het was tijdens deze meer dan 1000-jarige regeerperiode dat de pausen de St-Pietersbasiliek bouwden, de grootste kerk ter wereld, en ook een wal bouwden rond een heuvel met de naam Vaticaan, op dewelke het St-Pieters staat. Maar buurkoninkrijk Italië vond dat Rome een goede hoofdstad zou zijn voor hun land en veroverde dus de Kerkelijke Staat. Zijn l
...[+++]and vernietigd, besloot de paus om zich te verstoppen binnen de muren van het Vaticaan, weigerend het koninkrijk Italië te erkennen, ondertussen ook klagend een gevangene te zijn van het koninkrijk Italië - dat volgens hem niet bestond. In plaats van een godsdienstoorlog te riskeren en zich van de paus af te maken besloot Italië om de paus te laten zitten totdat hij ooit eens wel zou moeten opgeven - maar godsdienst is koppig - en 1, 2, 3, 4, 5 pausen en zestig jaar later was er nog steeds niets veranderd.Et pourtant, on nous a appris à plisser les yeux devant ce microscope juridique, en espérant que nous pourrons juger n'importe quel différend par rapport au standard d'une société parfaite, où tout le monde serait d'accord sur ce qui est juste, et où il n'y aurait plus d'accidents, Où le risque n'existerait plus.
We zijn getraind om door deze microscoop te staren met de hoop dat we elk dispuut kunnen beoordelen ten opzichte van een perfecte samenleving, waar iedereen het eens is over wat redelijk is, en waar ongelukken niet meer voorkomen en risico's niet meer zullen bestaan.
Et ce qui finit par arriver -- vous avez parfois des jours comme ça où vous vous réveillez à huit heures du matin, ou sept heures du matin, ou quelle que soit l'heure, et vous vous dites, je n'ai pas très bien dormi. J'
ai dormi -- je suis allé au lit, je me suis allongé -- mais je n'ai pas vraiment dormi. Les gens disent que vous vous endormez, mais vous ne vous vous endormez pas vraiment, vous allez vers le sommeil. Ça prend un moment ; vous devez passer par ces phases. Et si vous êtes interrompu, vous ne dormez pas
bien. Alors comment espérer -- est-ce que quelq ...[+++]u'un ici s'attend à ce que quelqu'un dorme bien si on l'interrompt toute la nuit ? Je pense que personne ne dirait oui. Pourquoi espérons-nous que les gens travaillent bien si on les interrompt toute la journée au bureau ? Comment pouvons nous espérer que les gens fassent leur travail s'ils vont au bureau pour être interrompus ? Pour moi, ça n'a pas beaucoup de sens.
Waar het uiteindelijk op uitdraait -- soms heb je van die dagen dat je wakker wordt om acht uur 's ochtends, of zeven uur 's ochtends
, of wanneer je ook opstaat, en je denkt: ik heb echt niet goed geslapen. Ik deed het juist: ik ging naar bed en ging liggen -- maar ik heb niet echt geslapen. Je zegt dat je gaat slapen, maar je gaat niet echt slapen, je gaat richti
ng slaap. Het duurt alleen even; je moet eerst door fasen heen. Als je gestoord wordt, slaap je niet goed. Verwacht je dat iemand goed slaapt als zij de hele nacht gestoord
...[+++]wordt? Ik denk niet dat iemand ja zal zeggen. Waarom verwachten we dat mensen goed werken als ze de hele dag gestoord worden op kantoor? Hoe kunnen we van mensen verwachten dat ze hun werk doen als ze naar kantoor gaan om gestoord te worden? Dat lijkt me niet erg zinnig.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pou
r son bébé et avait pourtant été en prison. Et qu
and je suis allée trouver le directeu ...[+++]r de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Alors au delà de la mémoire spatiale, si nous cherchons ce modèle de décharge en forme de grille dans tout le cerveau, nous le voyons dans toute une série d'endroits qui sont toujours actifs quand nous exécutons toutes sortes de taches de mémoire autobiographique, comme de vous rappeler la dernière fois que vous êtes allés à un mariage, par exemple.
Maar ook verder dan het ruimtelijk geheugen, als we zoeken naar dit rasterachtige vuurpatroon doorheen de gehele hersenen, zien we het op een hele reeks locaties die altijd actief zijn als we autobiografische geheugentaken uitvoeren, zoals je bijvoorbeeld herinneren wanneer je laatst naar een bruiloft ging.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pourtant allé au-delà de toutes les espérances ->
Date index: 2024-09-01