Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "personnes avec lesquelles je veux travailler " (Frans → Nederlands) :
Pour moi, ce qui marque les personnes avec lesquelles je veux travailler c'est leur bon goût, leur façon de...
Het kenmerk van mensen met wie ik echt graag samenwerk, is dat ze goede smaak hebben, en dus ...
Et il y avait donc beaucoup de projets sur lesquels je pouvais travailler.
Dus waren er veel projecten waar ik aan kon werken.
Je ne sais pas si vous avez jamais rêvé de rencontrer Harriet Tubman? [NdT: Ancienne esclave évadée qui monta des filières d'évasion] Cela ferait quoi de rencontrer Frederick Douglass? Je dois le dire, une des parties les plus excitantes de mon travail c'est qu'il me met en conta
ct avec ce genre de personnes. Et je veux vous en présenter un. Son nom est James Kofi Annan. C'était un enfant esclave au Ghana, esclave dans l'industrie de la pêche. Et maintenant, après s'être évadé et avoir refait sa vie il a fondé une organisation avec laquelle nous sommes en partenariat étroit pour revenir sortir le
...[+++]s gens de l'esclavage. Ce n'est pas James. C'est un des enfants avec lesquels il travaille.
Ik weet niet of je er ooit van droomde om Harriet Tubman te ontmoeten? Hoe zou het zijn om Frederick Douglass te ontmoeten? Een van de meest opwindende delen van mijn baan is dat ik die mogelijkheid heb. Ik wil jullie aan een van hen voorstellen. Zijn naam is James Kofi Annan. Hij was een kindslaaf in Ghana, tot slaaf gemaakt in de visserij-industrie. Hij is na zijn ontsnapping aan een nieuw leven begonnen. Hij startte een organisatie waarmee we nauw samenwerken om mensen uit de slavernij te halen. Dit is James niet. Het is een van de kinderen waar hij mee werkt.
Et c'est pourquoi les
gens ont choisi de travailler chez eux, ou alors ils peuvent peut-être aller au bureau, mais ils peuvent peut-être aller au bureau très tôt le matin, ou tard le
soir quand il n'y a personne, ou ils restent après que tout le monde soit parti, ou ils y vont le weekend, ou ils font le travail dans l'avion, ou ils font le travail dans la voiture ou dans le train parce qu'il n'y a rien pour les distraire. Vous pouvez être distrait par différentes choses, mais il n'y pas rien d'aussi mauvais pour vous distraire que ce
...[+++]dont je vous parlerai dans une minute. Et tout ce phénomène qui consiste à avoir de courtes périodes intensives pour travailler me rappelle autre chose qui ne marche pas quand vous êtes interrompu, et il s'agit du sommeil. Je pense que le sommeil et le travail sont très liés. Et ce n'est pas seulement que vous pouvez travailler quand vous dormez et que vous pouvez dormir quand vous travaillez. Ce n'est pas vraiment ce que je veux dire. Je parle précisément du fait que le sommeil et le travail sont basés sur des phases, ou sont des évènements qui se basent sur des stades. Donc le sommeil fonctionne en phases ou stades de sommeil -- certains les appellent autrement. Il y en a cinq, et pour atteindre les phases profondes, celles qui sont importantes, vous devez passer par les phases précédentes. Et si on vous interrompt pendant que vous passez par les premières phases -- si quelqu'un se cogne dans votre lit, ou s'il y a un bruit, ou quoi que ce soit -- vous ne reprenez pas là où vous vous êtes arrêté. Si on vous interrompt et qu'on vous réveille, vous devez recommencer. Vous devez donc revenir quelques phases en arrière et recommencer.
Daarom verkiezen mensen om thuis te werken, of ze gaan wel naar kantoor, maar dan erg vroeg op de dag, of laat op de avond als er niemand is, of ze blijven achter nadat iedereen is vertrokken, of ze gaan in het weekend of ze maken het werk af in het vliegtuig, of ze doen het werk in de auto of in de trein omdat er geen afleiding is. Daar zijn wel andere soorten afleidingen, maar niet de echt storende afleidinge
n. Ik zal het er zo over hebben. Dit hele fenomeen van korte brokjes tijd om werk te doen, herinnert me aan iets anders waarbij je niet gestoord wilt worden: slaap. Ik den
k dat slaap en werk ...[+++]veel overeenkomsten hebben. Niet alleen omdat je kunt werken tijdens je slaap en kunt slapen tijdens je werk. Dat bedoel ik niet echt. Ik heb het specifiek over het feit dat slaap en werk gebeurtenissen zijn die bestaan uit fasen, of stadia. Slaap gebeurt dus in fasen of stadia -- mensen gebruiken verschillende namen. Er bestaan er vijf, en om de echte, betekenisvolle, diepe slaap te krijgen. moet je eerst door de vroege stadia heen. Als je gestoord wordt tijdens een van de vroege stadia -- als iemand tegen je aanstoot in bed, of door een geluid, of wat er ook gebeurt -- dan ga je niet door waar je gebleven was. Als je slaap onderbroken wordt, moet je opnieuw beginnen. Je moet een paar fasen terug en opnieuw beginnen.Imaginez quand vous rencontrez une autre personne, toutes les fois que vous rencontrez votre personne, votre pensée instinctive habituelle est: Je veux que tu sois heureux. je veux que tu sois heureux. Imaginez que vous puissiez faire cela. Avoir cette habitude, cette habitude mentale, ça change tout au travail.
dat wanneer je iemand ontmoet, elke keer dat je iemand ontmoet, je instinctieve, eerste gedachte is: Ik wil dat jij gelukkig bent. Ik wil dat jij gelukkig bent. Stel je voor dat je dat kunt. Deze mentale gewoonte verandert alles op het werk.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour
cent des d ...[+++]eux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hi
j zei: “We kunnen erover praten, m ...[+++]aar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Mais en même temps, le gouvernement a laissé entendre qu'il veut une sorte d'accord, qu'il veut que je compromette les journalistes avec lesquels je travaille, pour revenir, et je veux dire clairement que je n'ai pas fait tout ça pour être en sécurité.
Tegelijk heeft de overheid een signaal gegeven dat ze een soort deal willen, dat ze willen dat ik de journalisten met wie ik werk, in gevaar breng om terug te komen. Ik wil heel duidelijk zeggen dat ik dit niet deed om mijn hachje te redden.
C'était un bureau qui a pris quelques 40 années
à construire. Vous savez -- tout ce qu'il y avait. C'est ma fille, Jean. Elle est venue. Elle est infirmière à San Francisco. Piochez, J'ai di
t. Des morceaux. Je veux des morceaux. Des petits bouts. J'ai eu cette idée : une vie de p
etits morceaux, sur lesquels je commence tout juste à
travailler - mon prochain projet. C'es
...[+++]t ma soeur. Elle s'est chargée des photos, parce que j'étais un grand collectionneur de photos instantannées dont je pensais qu'elles disaient beaucoup. Et là, ce sont des photos qui -- il y avait quelque chose de bien dans les photos brûlées. Je ne savais pas. J'ai regardé ça -- J'ai dit, Wouah, est-ce que c'est mieux que le -- Voilà ma proposition sur Jimmy Doolittle. J'ai fait ce film pour la télévision. C'est la seule copie que j'avais -- des morceaux.
Het kostte 40 jaar om dat bureau te mak
en. Weet je -- alle spullen. Dat is mijn dochter Jean. Ze kwam. Ze is verpleegkundige in San Francisco. Graaf 't op, zei ik. Stukjes. Ik wil stukjes, stukjes en beetjes. Ik had een idee: een leven uit stukjes en beetjes, waar ik nu net aan begin -- mijn volgende project. Dat is m'n zus
. Ze ontfermde zich over de foto's, ik was namelijk een groot verzamelaar van foto's die ik veelzeggend vond. Dit zijn wat foto's die -- er was iets goeds aan de verbrande foto's. Ik weet niet. Ik keek naar die -- I
...[+++]k zei: Wow, dat is beter dan de -- Mijn voorstel voor Jimmy Doolittle. Ik heb die film voor TV gemaakt. Het was mijn enige kopie -- delen ervan.Et ce sont eux qui font du bénéfice ou se retrouvent en déficit, selon leur habileté à gérer le commerce. Maintenant,
le groupe auquel je veux que vous réfléchissiez, cependant, c’est la base, l'infanterie. Le plus souvent, ce sont des jeunes qui passent leur journée debout au coin des rues à vendre de la drogue. Tâche extrêmement dangereuse. Il est important de noter que la masse, la majorité des gens dans cette organisation, sont à la base. Oui, comme dans un McDonald’s. D’une certaine manière, ces fantassi
ns, c’est comme les personnes qui prennent votre ...[+++]commande dans un McDonald’s. Et même, ce n’est pas un hasard s’ils se ressemblent tant. En fait, dans ces quartiers, ce sont les mêmes. Les gamins qui travaillent dans un gang sont en fait en même temps, souvent à temps partiel, aussi employés chez McDonald’s. Ce qui, je pense, confirme les conclusions dont j’ai parlé, à savoir que c’est un travail pourri que d’être dans un gang. Parce que, évidemment, si appartenir à un gang était un boulot si merveilleux, si lucratif, pourquoi donc ces gars iraient-ils travailler au noir chez McDonald’s ?
En zij zijn degenen d
ie winst of verlies draaien, afhangende van hoe goed zij zijn in het runnen van hun zaken. De groep waarvan i
k echt wil dat u er over nadenkt, zijn die aan de onderkant van de ladder, het voetvolk. Dit zijn normaal gesproken de tieners, die op de hoek van de straat de drugs staan te verkopen. Extreem gevaarlijk werk. Het is belangrijk op te merken dat al het gewicht, alle mensen in deze organisatie aan de onderkant zitten, net als bij McDonald's. Dus op een bepaalde manier is het voetvolk net als de mensen die jou
...[+++]w bestelling opnemen bij McDonald's. Het is niet toevallig dat zij op elkaar lijken. Het is zelfs zo dat in deze buurten, zij dezelfde mensen zijn. Dezelfde tieners die in de bende werken zijn ook, tegelijkertijd, part-time aan het werk op plekken als McDonald's. Ik denk dat dit wel aangeeft wat het voornaamste resultaat is waar ik het over heb gehad, over wat voor een naar baantje het is, in een bende te zitten. Want, als het in een bende zitten zo'n fantastische, lucratieve baan zou zijn, waarom zouden deze jongens dan een tweede baantje hebben bij McDonald's?Qui décide que Soho devrait avoir cette personnalité et que le Quartier Latin devrait avoir cette personnalité? Eh bien, il y a des décisions exécutives, mais surtout la réponse est
- tout le monde et personne. Tout le monde contribue un peu. Aucune personne seule n'est vraiment l'ultime acteur derrière la personnalité d'un quartier. Même chose pour la question de qui faisait vivre les rues après le 11 septembre dans mon quartier? Eh bien, c'était toute la ville. L'en
semble du système y travaille en quelque sorte, et tout le monde con
...[+++]tribue un petit peu. Et c'est de plus en plus ce que nous commençons à voir sur le Web d'un tas de façons intéressantes. Ce n'était en fait pas encore vraiment le cas, sauf avec des choses très expérimentales, lorsque j'ai écrit Emergence et quand le livre est sorti. Donc ça a été un moment très optimiste, je crois, et je veux seulement parler de quelques-unes de ces choses. Je pense qu'il y a effectivement un nouveau genre de modèle d'interactivité qui commence à émerger en ligne dès maintenant. Et l'ancien modèle ressemblait à ça -
Wie bepaalt dat Soho deze uitstraling heeft en dat de Latino-wijk dat karakter heeft? Er zijn een soort van uitvoer
ingsbesluiten, maar over het algemeen is het antwoord -- iedereen en niemand. Iedereen draagt een b
eetje bij. Niet één persoon heeft de doorslaggevende invloed over het karakter van een wijk. Hetzelfde geldt voor de vraag wie de straat levendig hield in mijn wijk gedurende de periode na 11 september. Dat was de hele stad. Het hele systeem werkte eraan mee en iedereen droeg zijn steentje bij. Dat zien we meer en meer op he
...[+++]t internet op verschillende interessante manieren -- waarvan de meeste voordien niet bestonden, behalve in heel experimentele activiteiten, toen ik Emergence aan het schrijven was en het boek uitkwam. Het is dus een erg optimistische tijd geweest. Ik wil een paar zaken daarvan bespreken. Ik denk dat er een nieuw model van interactiviteit in opkomst is op dit moment. Het oude zag er zo uit. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
personnes avec lesquelles je veux travailler ->
Date index: 2024-06-02