Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "ont été menacés par leurs " (Frans → Nederlands) :
78 pour cent des enseignants des écoles intermédiaires et secondaires aux Etats-Unis ont été menacés par leurs élèves Pour avoir violé leurs droits, par un procès, par leurs étudiants.
78% van de leraren in Amerika werden bedreigd door hun leerlingen met een rechtszaak wegens het schenden van rechten van die leerlingen.
Eh bien, très vite ils ont été submergés de lettres enragées, de menaces de mort, interdits d'intervention sur ce sujet dans certains journaux scientifiques, et ce à cause de gauchers en colère et leurs défenseurs, et ils étaient littéralement effrayés d'ouvrir leur courrier à cause du venin et des vitupérations qu'ils avaient suscité involontairement.
Heel snel werden ze gebombardeerd met woeste brieven, doodsbedreigingen, uitsluiting van het onderwerp in wetenschappelijke tijdschriften, afkomstig van woedende linkshandigen en hun medestanders. Ze waren letterlijk bang om hun post open te maken vanwege de giftige kritieken die ze onbedoeld hadden teweeggebracht.
Les Indiens Sioux n'ont pas cessé d'être des Sioux lorsqu'ils abandonnèrent l'arc et la flèche pas plus que les Américains n'étaient plus Américains dès lors qu'ils abandonnèrent le cheval et la charrette. Ce n'est pas le changement ou bien
la technologie qui menace l'intégrité de l'ethnosphère. C'est le pouvoir. Le visage rustre de la domination. Et lorsque vous regardez dans le monde, vous
découvrez que ce ne sont pas des cultures vouées à disparaître. Ce sont des peuples vivants et dynamiqu
es emportés hors de ...[+++]leur existence par des courants qui dépassent leur faculté d'adaptation. Que ce soit le fameux déboisement au pays des Penan -- un peuple de nomades du sud-est de l'Asie, de Sarawak -- un peuple qui vivait librement dans la forêt jusqu'à la génération précédente, et qui sont désormais réduits à l'esclavage et la prostitution aux bords des rivières, où l'on peut voir que la rivière est souillée de vase donnant l'impression d'emporter avec elle la moitié de Bornéo vers la mer au sud de la Chine, où les cargos japonais voguent à l'horizon prêts à charger le bois arraché de la forêt. Ou bien dans le cas des Yanomami, c'est la maladie qui a fait éruption, sur les traces de la découverte de l'or. Par contre, si nous allons dans les montagnes du Tibet, où je fais actuellement beaucoup de recherches, vous verrez un aspect de la domination politique à l'état brut.
De Sioux-indianen stopten niet Sioux te zijn, toen zij hun pijl en boog opgaven, net zo min als dat Amerikanen stopten Amerikanen te
zijn, toen zij hun paard en wagen opgaven. Het is niet verandering of technologie die de integriteit van de etnosfeer bedreigt. Het is macht. Het wrede gezicht van de overheersing. Waar je ook ter wereld kijkt, je zult merken dat het niet het lot is van deze culturen om te verdwijnen. Dit zijn dynamische levende volken, wier bestaan ontnomen wordt door identificeerbare krachten die voorbij hun aanpassingsmogelijkheden reiken. Of dit nu gaat om de enorme ontbossing in het thuisland van de Penan, een nomadisc
...[+++]h Zuidoost-Aziatisch volk dat tot en met de vorige generatie in het woud leefde en nu gereduceerd is tot dienstbaarheid en prostitutie aan de rivieroevers, waar je kunt zien dat de rivier zelf is bezoedeld met het slib dat de helft van Borneo lijkt af te voeren naar de Zuid-Chinese Zee, waar Japanse vrachtvaarders wachten om hun schepen te vullen met boomstammen uit het bos. In het geval van de Yanomami zijn het ziektes die zijn binnengedrongen als gevolg van de ontdekking van goud. Of als we naar de Tibetaanse bergen gaan, waar ik veel onderzoek doe, dan zie je het wrede gezicht van politieke overheersing.Le changement climatique est injuste. Alors que de riches
pays peuvent lutter contre la montée des océans et l'appauvrissement des terres cultivables, les plus pauvres de par l
e monde voient déjà leurs vies bouleversées — et leurs
droits fondamentaux menacés — par des tempêtes meurtrières, la famine et la perte de leurs propres cultures. Mary Robinson nous invite à rejoindre le mouvement en
...[+++] faveur d'une justice climatique à l'échelle mondiale.
Klimaatverandering is oneerlijk. Terwijl rijke landen kunnen vechten tegen stijgende zeeën en stervende akkers wordt het leven van arme mensen over de hele wereld nu al overhoop gegooid - en hun mensenrechten bedreigd - door dodelijke stormen, honger en het verlies van hun eigen land. Mary Robinson vraagt ons om aan te sluiten bij de beweging voor wereldwijde klimaatgerechtigheid.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'opti
misme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé
en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendi
ge situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et
pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous d
evons en g ...[+++]arder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze c
amera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.A
force de parler autant de mon vagin, plusieurs femmes ont comme
ncé à me parler des leurs -- leurs histoires de leurs corps. En fait, ces histoires m’ont obligée à voyager dans le monde, j’ai voyagé dans plus de 60 pays. J’ai entendu des milliers d’histoires. Et je dois vous dire, il y avait toujours ces moment où une femme partageait avec moi cet instant particulier où elle s’était séparée de son corps -- en quittant son foyer. J’ai appris de femmes qui ont été agressées dans leurs lits, fouettées dans leurs burqas, laissées pour mortes dans des parking
...[+++]s, brûlées à l’acide dans leurs cuisines. Certaines femmes se sont tues et ont disparu.
Omdat ik zoveel over mijn vagina praatte, begonnen veel vrouwen me over die van hen te vertellen -- hun verhalen over hun lichamen. Die verhalen dwongen mij de wereld over, en ik ben in meer dan 60 landen geweest. Ik heb duizenden verhalen gehoord. En ik moet zeggen, er was altijd zo'n moment waarop vrouwen precies konden uitleggen op welk moment ze niet verenigd waren met hun lichaam -- wanneer ze niet thuis waren. Ik hoorde over vrouwen die in hun bed zijn aangerand, gegeseld in hun burka's, voor dood zijn achtergelaten in parkeerplaatsen, met zuur verbrand in hun keukens. Sommige vrouwen werden stil en verdwenen.
Voilà une exposition de camions gigantesques. Je vais vous montrer maintenant le dernier projet. Ce client-ci est également peu usuel. Ils ont complètement inversé les principes de la promotion immobilière. Lorsqu'ils nous ont rencontrés ils ont dit - à la différence des promoteurs communs - ils ont dit, Nous voulons commencer par l'idée d'offrir un musée d'art contemporain à Louisville. C'est notre objectif principal. Ainsi, au lieu d'agir comme
un promoteur qui ne voit que l'occasion de faire de l'argent, ils
ont compris qu'ils pourraient jouer le rôle ...[+++] de catalyseur dans leur centre-ville. Et le fait qu'ils voulaient soutenir le musée d'art contemporain a effectivement construit leur pro forma détaillé. Ils ont donc procédé à l'envers. Ce même pro forma nous a menés à construire un bâtiment hybride de taille importante afin de satisfaire leurs aspirations concernant l'art, mais il a aussi créé des occasions pour l'art lui-même de collaborer, interagir, avec des espaces commerciaux; un cadre dans lequel les artistes désirent de plus en plus fréquemment travailler.
Dit is een monstertruck-show. Ik laat nu het laatste project zien. Dit is ook een ongewone klant. Ze hebben het hele idee van ontwikkeling omgekeerd. Ze benaderden ons en zeiden -- in tegenstelling tot normale projectontwikkelaars: We willen van start gaan door een museum voor hedendaagse kunst in Louisville (Kentucky) aa
n te bieden. Dat is onze hoofddoelstelling. In plaats van projectontwikkelaars die een kans zien om geld te verdienen, zagen ze kans om een katalysator te worden in hun stadscentrum. Het feit dat ze het museum voor hedendaagse kunst wilden steunen, was de basis voor hun pro forma dossier, dus werkten ze in tegengestelde
...[+++]richting. Die pro forma heeft ons geleid tot een gebouw voor gemengd gebruik dat heel groot was om hun aspiraties voor de kunst te kunnen steunen. Maar het creëerde ook kansen voor de kunst zelf om samen te werken, tot interactie over te gaan met commerciële ruimten waardoor kunstenaars meer en meer van binnenuit wilden werken.E
t c'est peut-être parce que ces femmes ukrainiennes ont été formées par les Soviétiques et nourries par les poètes russes, que des aphorismes sur ces sujets leur sortent de la bouche tout le temps. « Partir, c'est m
ourir. » « Ceux qui sont partis sont moins bien lotis aujourd'hui. Ils meurent de tristesse. » « La Mère-patrie est la Mère-patrie. Je l'abandonnerai jamais. » Ce qui ressemble à une croyance, une douce croyance, pourrait bien être un fait, parce
que la surprenante vérité ...[+++] -- il n'y a aucune étude, mais la vérité semble être que ces femmes qui sont retournées dans leurs foyers et ont vécu sur les sols les plus radioactifs sur Terre, depuis 27 ans, ont effectivement survécu à leurs homologues qui ont accepté de déménager, jusqu'à 10 ans de plus selon certaines estimations.
Doordat deze Oekraïense vrouwen geschoold werden onder de Sovjets, en Russische dichters kennen, laten ze hier voortdurend spreuken over los. laten ze hier voortdurend spreuken over los. Als je vertrekt, sterf je. Degenen die vertrokken zijn slechter af. Ze sterven van verdriet. Moederland is moederland. Ik zal nooit vertrekken. Wat klinkt als geloof, mild geloof, kan
toch een feit zijn, want de verrassende waarheid --
er is geen bewijs, maar het lijkt wel zo dat de vrouwen die teruggingen naar hun huizen en leefden op het meest radio
...[+++]actieve land in de afgelopen 27 jaar, langer hebben geleefd dan hun tegenhangers die instemden met verhuizing, volgens schattingen tot wel 10 jaar.Beverly + Dereck Joubert vivent dans la brousse, filmant et photographiant les lions et les léopards dans leur habitat naturel. Images impressionnantes à l'appui (dont certaines inédites), ils débattent de leur relation personnelle avec ces animaux majestueux — et de leur quête pour sauver les grands félins de la menace humaine.
Beverly en Dereck Joubert leven in de wildernis, waar ze leeuwen en luipaarden filmen en fotograferen in hun natuurlijke omgeving. Met fantastische opnamen (sommige nooit eerder vertoond), bediscussiëren zij hun persoonlijke relatie met deze majestueuze dieren - en hun missie om deze grote katachtigen te redden van de bedreigingen van de mensheid.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ont été menacés par leurs ->
Date index: 2022-10-26