Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous sommes allé droit dans le mur quand " (Frans → Nederlands) :
Thomas Friedman est l'un de mes journalistes préférés au New York Times et il a fait un commentaire poignant comme quoi en 2008 nous sommes allé droit dans le mur quand Mère Nature et le marché ont dit tous les deux, Terminé. Maintenant on sait de façon rationnelle qu'une économie basée sur l'hyper-consommation est une chaîne de Ponzi ; c'est un château de cartes.
Thomas Friedman is één van mijn favoriete columnisten in de New York Times, en hij merkte scherp op dat 2008 het jaar was waar we tegen een muur op botsten waar moeder natuur en de markt beiden zeiden, tot hier en niet verder. Rationeel weten we dat een economie gebouwd op hyper-consumptie een Ponzi concept is, een kaartenhuis.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen nat
uurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de
...[+++]schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Là c'est ouvert, ici c'est fermé; ceci est nouveau, cela est traditionnel. Et bien, la première chose que vous pouvez dire, je pense avec certitude, c'est ce que Yochai a déj
à dit -- il y a une grande lutte entre ces deux formes
d'organisation. Ces gens ici vont faire tout ce qu'ils peuvent pour empêcher la réussite de ces organisations, parce qu'elles les menacent. Ainsi, le
débat à propos des ...[+++]droits d'auteur, des droits électroniques, et ainsi de suite -- tout ceci a pour but d'essayer d'étouffer, de mon point de vue, ce genre d'organisations. Ce que nous sommes en train de voir est une corruption complète de l'idée de brevet et de droit d'auteur. Destinés à servir de prime à l'inventivité, censés être un moyen d'orchestrer la propagation de connaissance, ils sont de plus en plus utilisés par de grandes sociétés pour créer un mur de brevets pour empêcher l'innovation. Laissez-moi vous donner juste deux exemples.
Dit is open, dit is gesloten; dit is nieuw, dit is traditioneel. Nu, het eerste wat je kunt zeggen, volgens mij met zekerheid, is wat Yochai al eerder zei -- is dat er een grote strijd is tussen deze twee organisatievormen. Deze me
nsen hier zullen er alles aan doen om deze soort
en organisaties van succes te weerhouden, omdat ze zich erdoor bedreigd voelen. En dus gaat de discussie over copyright, digitale rechten, enzovoort -- deze proberen naar mijn mening allemaal deze soorten organisaties te onderdrukken. Wat we zien, is een compl
...[+++]ete verwording van het idee van patenten en copyright. Ze waren bedoeld als een manier om uitvindingen te stimuleren, om de verspreiding van kennis te orkestreren, maar ze worden steeds meer gebruikt door grote bedrijven om bosjes patenten te creëren om innovatie te voorkomen. Ik geef u twee voorbeelden.(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bo
n ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrera
it en quelque sorte dans la salle de classe
. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignan
ts m'écrivaient : « ...[+++]Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 grad
en te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hie
...[+++]r even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Si un astéroïde se dirigeait vers la terre, o
n s'unirait tous et nous trouverions une solution pou
r le stopper, comme dans les films n'est-ce pas ? Et p
ourtant, quand nous sommes en face de problèmes majeurs et documentés, dans la vraie vie, nous nous retrouvons encore trop souvent coincés dans des discussions partisanes et restons dans l'impasse. Jonathan Haidt nous montre quelques-uns des vrais astéroïdes qui nous foncent dessus
...[+++]– certains depuis longtemps repérés par la gauche et d'autres par la droite – et nous suggère comment les deux partis pourraient travailler ensemble de manière plus productive au bénéfice de l'humanité toute entière.
Als een meteoriet de aarde bedreigde, zouden we allemaal samenwerken om het gevaar af te wenden, niet? Toch zinken we terug in gepolariseerd getwist en impasse, wanneer we in werkelijkheid staan tegenover grote, met data onderbouwde, wereldbedreigende problemen. Jonathan Haidt toont enkele zeer reële 'meteorieten' die op ons afkomen — een paar troetelkindjes van zowel de Amerikaanse linkervleugel als de rechtervleugel — en stelt voor hoe deze beide vleugels zouden kunnen samenwerken om de mensheid tot nut te zijn.
Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas
un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches
...[+++]et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevange
nis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...J'ai passé beaucoup de temps en Inde, là-bas, tu es élevé avec ce sentiment qu'on est un être spirituel se trouvant être
un corps physique. Nous, les Occidentaux sommes plus centrés sur le corps physique, puis, à parti
r d'un certain âge, quand on a de la bouteille, on commence à s'intéresser à l'esprit. Mai
s si vous êtes déjà allés au musée de Gandhi, à Delhi, vous avez vu ce qui est écrit au-dessus de la porte, et ce fut d'ailleur
...[+++]s une réponse de Gandhi à la question d'un journaliste. Gandhi montait dans un train quand le journaliste l'a interpelé : «Gandhi, Gandhi, quel est votre message au monde ? » Gandhi se retourna et dit : « Ma vie. Ma vie est mon message. » Et votre vie aussi est un message. Peut-être pas aussi grand que celui de Gandhi - en tout cas pas le mien - mais votre vie doit être votre message. Sinon, pourquoi sommes-nous ici ?
Ik vertoef vaak in India en in India wordt je grootgebracht vanuit het perspectief dat je een spiritueel wezen bent dat te gast is in een fysiek lichaam, terwijl we
in het Westen veel meer uitgaan van ons fysieke lichaam en pas als we oud en rijp genoeg worden, krijgen we interesse voor de
ziel. Maar, als je ooit in het Gandhi-museum in Delhi bent geweest, zul je weten dat er deze uitspraak boven de deur hangt, een uitspraak die feitelijk een antwoord was van Gandhi op de vraag van een journalist. Gandhi stapte op de trein en een jour
...[+++]nalist riep hem na: Gandhiji, Gandhiji, wat heb je de wereld te zeggen? waarop Gandhi zich omdraaide en zei: Mijn leven, mijn leven is alles wat ik heb te zeggen. Datzelfde geldt voor jouw leven. Misschien met niet zoveel impact als dat van Gandhi -- het mijne zeker niet -- maar je leven moet je statement zijn. Waarom zou je anders hier zijn?Elle est venue en Californie, à Los Angeles
me rendre visite et nous sommes allés à Malibu, cet
endroit l'a beaucoup déçue. (Rire) Puis nous
sommes allés dans un restaurant de poisson, Chad le surfer était notre serveur, lorsqu'il est venu à notre table ma mère lui a demandé : Proposez-vous des spécialités, jeune homme ? Et Chad a répondu : Ouai, genre ... ça, du saumon, qui est genre roulé
dans ce truc, genre une de croûte de wasa
...[+++]bi. C'est une vraie tuerie. Et ma mère s'est tournée vers moi et m'a dit : Mais quelle langue parle t-il ? (Rire) J'ai répondu Anglais maman . Et elle a secoué la tête et dit : Oh ces américains ! Nous leur avons donné une langue. Pourquoi ne l'utilisent ils pas ? (Rire) Alors cette femme, une anglicane qui s'est convertie au catholicisme quand elle a épousé mon père -- il n'y a pas plus religieux qu'un converti catholique -- a décidé d'enseigner dans des régions rurales au Nigeria en particulier aux femmes Igbo la méthode d'ovulation Billings le seul moyen de contraception autorisé par l'Eglise Catholique.
Ze kwam naar Los Angeles om me te bezoeken, en we gingen naar Malibu, dat haar erg teleurstelde. (Gelach) Toen gingen we naar een visrestaurant, en Chad de surfer was onze ober. Hij kwam aan tafel en mijn moeder vroeg: Heb je nog bijzondere gerechten, jongeman? Chad zegt: Zeker weten, we hebben totaal gave zalm gerold in een soort korst van wasabi, we
et je wel. Helemaal waus... Mijn moeder draaide zich naar mij en zei: Welke taal spreekt hij? (Gelach) Ik zei: Engels, mam. Ze schudde haar hoofd en zei: O, die Amerikanen... we gaven hen een taal. Waarom gebruiken ze die niet? (Gelach) Dus deze vrouw, die overstapte van
...[+++] de kerk van Engeland naar het katholicisme toen ze mijn vader trouwde -- en niemand is doller dan een katholieke bekeerling -- besloot in de landelijke gebieden van Nigeria, vooral aan Igbovrouwen de Billings-ovulatiemethode te onderwijzen. Dit was het enige voorbehoedmiddel met katholieke goedkeuring.vous choisissez. C'est votre boulangerie, votre rue, votre pays, pas les miens . Mais elles ne me répondaient pas. Une semaine, deux semaines, trois semaines ont passé, et finalement j'ai dit Bon, et en bleu? Et elles ont dit Bleu, bleu, on aime le bleu. Allons-y pour du bleu . Donc je suis allé au magasin, j'ai emmené Gaudence, la plus récalcitrante, et nous avons rapporté toute la peinture et du tissu pour faire des rideaux, et le jour de peindre, nous nous sommes toutes réunies à Nyamarimbo, et l'idée, c'était de la peindre en blanc avec des ornements bleutés, comme une petite boulangerie française. Mais ça n'était clairement pas aussi satisfaisant que de peindre un mur bleu comme un ciel matinal.
Jullie kiezen. Het is jullie bakkerij, jullie straat, jullie land -- niet het mijne. Maar ze weigerden te antwoorden. Eén, twee, drie weken gingen voorbij, tot ik zei: Wat dachten jullie van blauw? Ze zeiden: Blauw, we zijn dol op blauw. Blauw is prima. Dus ging ik naar de winkel met Gaudence, het meest weerspannige meisje, en we sleepten verf en stof aan om gordijnen te maken. Op de verfdag bliezen we verzamelen in Nyamirambo. Het idee was dat we het wit zouden verven met een blauw randje, als een klein Frans bakkerijtje. Maar dat leek niet zo'n goed idee als een muur geverfd in ochtendblauw.
Sommes-nous coupables, comme nous l'a rappelé Chimamanda Adichie à la conférence TED d'Oxford, de supposer qu'il n'y a qu'une seule histoire de combats de femmes pour leurs droits, quand en fait, il y en a plusieurs.
Zijn we schuldig, zoals Chimamanda Adichie ons vertelde op een TED-conferentie in Oxford, aan de veronderstelling dat er maar één verhaal is van de strijd van vrouwen voor hun rechten, terwijl er in feite veel verhalen zijn.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous sommes allé droit dans le mur quand ->
Date index: 2023-04-20