Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous laissons les garçons dire " (Frans → Nederlands) :
Nous laissons les garçons dire aux femmes ce qu'elles doivent faire.
We staan toe dat mannen vrouwen commanderen.
Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut
que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est c
e que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée
...[+++]internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel
ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis, denk ik, voor een aantal weken. Wa
...[+++]t moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.Au Burundi je suis entrée dans une prison e
t ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je su
is allée trouver le directeur de la prison, ...[+++]j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le
général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar
. Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...C'est le long
d'un continuum que nous essayons d'avoir des hommes pour s'interrompre mutuellement. Donc, par exemple, si vous êtes un gars et que vous êtes dans un groupe de gars jouant au poker, parlant, sortant, sans femme présente et qu'un autre gars dit quelque chose de sexiste ou dégradant ou qui harcèle les femmes; au lieu de rire avec eux ou prétendre que vous n'avez
rien entendu, nous avons besoin d'hommes pour
dire, « Hey, ce n'est pas drôle. Tu sais, tu pourrais
...[+++] être en train de parler de ma soeur et tu ne pourrais pas faire des blagues sur autre chose ? Ou pourrais-tu parler d'autre chose ? Je n'apprécie pas ce genre de discussion. » Comme si vous étiez une personne blanche et qu'une autre personne blanche fait un commentaire raciste, vous espérez, j'espère, que les gens blancs interrompraient cette représentation raciste par une personne blanche. Tout comme l’hétéro-sexisme, si vous êtes une personne hétérosexuelle et que vous même n'édicter pas de comportement harcelant ou abusif envers les personnes d'orientations sexuelles variées, si vous ne dites pas quelque chose en face des autres hétérosexuels, alors, dans un sens, votre silence n'est-il pas une forme de consentement et de complicité ? Et bien, l'approche du curieux essaye de donner au gens les moyens d'interrompre ce processus et de s'exprimer en créant un climat de culture des pairs où les comportements abusifs sont vus comme inacceptables, pas seulement parce que c'est illégal, mais parce que c'est mauvais et inacceptable dans la culture des pairs. Si nous pouvons atteindre le moment où les hommes qui agissent comme des misogynes perdent leur statut, les jeunes hommes et les garçons qui agissent de façon sexiste et qui harcèlent les filles et les femmes, aussi bien envers les autres garçons et hommes, perdront ainsi leur statut, devinez quoi ?
We willen dat mannen elkaar doorlopend ter verantwoording roepen. Bijvoorbeeld, als je al
s man met een groep andere mannen pokert, praat en met elkaar uitgaat zonder vrouwen erbij, en iemand zegt iets seksistisch, neerbuigends of intimiderends over vrouwen, dan moet je niet meelachen of doen alsof je het niet gehoord hebt. Je moet zeggen: 'Hé, dat is niet grappig. Weet jij veel, misschien heb je het wel over mijn zus. Kun je een grap over iets anders verzinnen?' Of: 'Kun je het ergens anders over hebben? Ik hou niet van dat soort praat.' Net zoals je mag hopen dat een blank persoon die een racistische opmerking maakt, daarop wordt aanges
...[+++]proken door een ander blank persoon. Zo is het ook met heteroseksisme. Als je als heteroseksueel niet optreedt tegen intimiderend of beledigend gedrag tegen mensen van een andere seksuele gerichtheid, als je niets zegt wanneer andere heteroseksuelen dat doen, is jouw stilzwijgen dan geen vorm van toestemming en medeplichtigheid? De omstander-benadering geeft mensen gereedschap om in te grijpen in dat proces. Om zich uit te spreken en een cultuur van gelijkgestemden te scheppen, waarin mishandeling onacceptabel is. Niet alleen omdat het strafbaar is, maar omdat het verkeerd is en onacceptabel binnen de eigen cultuur. We moeten toe naar een situatie, waarin mannen die zich seksistisch gedragen, status verliezen. Wat gebeurt er als jonge mannen en jongens zich tegenover wie dan ook seksistisch en intimiderend uitlaten zich tegenover wie dan ook seksistisch en intimiderend uitlaten en als gevolg daarvan status verliezen?On éclair la nuit avec des lumièr
es artificielles et plaçons les gens dans des petites boîtes vers l'espace Certains ont même marché sur la Lune On envoie des robots sur d'autres planètes On a regardé à travers le passé de l'univers avec des yeux méchaniques Nos moyens d'acquérir et d'emmagasiner les connaissance ce sont multipliés Un lycéen moyen en connait plus sur l'univers aujourd'hui qu'il y a plusieurs siècles L'Homme domine cette planète, même si nos lois
sont très fragiles Nous ne sommes pas tellement différent que nos ancêtre
...[+++]s il y a 70 000 ans Mais le train de vie que l'on connait existe depuis moins de 0.001% de notre histoire Aujourd'hui, nous ne pouvons pas dire ce que nous réserve l'avenir Nous bâtissons des gratte-ciel, mais nous ne sommes pas sûr si leur fondations sont solides ou si nous construisons sur des sables mouvants Laissons ça pour l'instant.. La prochaine fous que vous ratez votre train, que votre burger n'est plus assez chaud ou que quelque qu'un vous passe devant Souvenez-vous à quel point ce monde inventé par l'homme est spécial Il n'est peut-être pas trop tard pour en prendre conscience
We verlichten de nacht met kunstmatige sterren en sturen me
nsen in een metalen doos de lucht in. Sommigen hebben zelfs op onze maan gewandeld.
We hebben robots op andere planeten gezet, we hebben diep in de geschiedenis van het universum gekeken met mechanische ogen. Onze kennis en onze manieren om deze te verkrijgen en op te slaan zijn geëxplodeerd. Een doorsnee scholier weet vandaag meer van het universum dan een geleerde van een paar eeuwen geleden. Mensen domineren deze planeet, ook al is onze heerschappij erg breekbaar. We versch
...[+++]illen nog steeds niet erg van onze voorouders van 70.000 jaar geleden, maar jouw levensstijl heeft pas bestaan voor minder dan 0,001% van de menselijke geschiedenis. We kunnen niet zeggen wat de toekomst voor ons in petto heeft. We zijn een wolkenkrabber aan het bouwen, maar we weten niet zeker of hij op een stevige ondergrond staat, of dat we hem op drijfzand bouwen. Laten we het daar maar bij laten. De volgende keer dat je je trein mist, je hamburger niet warm genoeg is of iemand voordringt, vergeet dan niet hoe bijzonder deze gemaakte menselijke wereld eigenlijk is. Misschien is het het niet waard om overstuur te zijn om al deze kleine dingen.Je ne connais rien à la crise fiscale mais je sais qu'il existe une crise éducative que nous traversons en cette seconde-même, et si nous laissons les gens continuer à dire cette bêtise « nous ne pouvons pas nous permettre cela » - Voilà Bill Gates dit que cela va coûter 5 milliards de dollars.
Over de fiscale afgrond weet ik niets, maar er is een afgrond in het onderwijs en we staat op dit moment op de rand, en als we mensen toestaan door te gaan met deze onzin over dat we het niet kunnen betalen -- Bill Gates zegt dat het vijf miljard dollar gaat kosten.
Ceux qui s'opposent à la guerre devraient comprendre que si une guerre a lieu, ce ne peut pas être la bonne stratégie, que ce soit d'un point de vue pratique, ou spirituel, ou moral, que de dire après la guerre : Bon, laissons ça se finir, et se dérouler comme ça veut se dérouler, parce que nous nous sommes opposés à la guerre au départ. Ce n'est pas ainsi que les circonstances humaines opèrent.
Deze mensen moeten beseffen, dat in het geval van oorlog, het niet goed kan zijn, zij het pragmatisch, spiritueel of moreel, om na de oorlog te zeggen: We laten de dingen nu op hun beloop want we waren toch tegen de oorlog. Zo werkt de wereld niet.
Me voilà ici pour vous dire que nous avons un problème avec les garçons, et c'est un sérieux problème. Leur culture ne marche pas à l'école. Et je suis le point de partager avec vous des façons qui me viennent à l'esprit pour résoudre ce problème.
Ik kom jullie hier vertellen dat we een probleem met jongens hebben, en het is een serieus probleem met jongens. Het is hun cultuur niet om op school te zitten. En ik vertel jullie over manieren waar we aan kunnen denken om dat probleem te verhelpen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous laissons les garçons dire ->
Date index: 2025-06-10