Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «nous fait découvrir trois projets dans lesquels » (Français → Néerlandais) :
Quand on lui a demandé de construire des maisons pour 100 familles au Chili il y a 10 ans, Alejandro Aravena a puisé son inspiration dans la sagesse des bidonvilles et des favelas. Au lieu de construire un grand immeuble avec de petits appartements, il a construit des demi-maisons flexibles pour que les familles puissent les agrandir. C'était un problème complexe, avec une solution simple - qu'il a trouvée en travaillant avec les familles elles-mêmes. Avec un tableau noir et ses beaux dessins, il nous fait découvrir trois projets dans lesquels ses idées ingénieuses ont permis d'obtenir de beaux plans ayant de grands avantages.
Toen Alejandro Aravena tien jaar geleden in Chili werd gevraagd voor honderd gezinnen huisvesting te realiseren, putte hij uit een ongebruikelijke inspiratiebron: de wijsheid van de favela's en sloppenwijken. Liever dan dat hij een groot gebouw met kleine flatjes neerzette, bouwde hij flexibele halve huizen, die de gezinnen zelf konden uitbouwen. Het was een complexe opgave, maar met een eenvoudige oplossing - die hij vond in samenwerking met de gezinnen zelf. Met een krijtbord en mooie foto's van zijn ontwerpen, loopt Arevana drie projecten met ons door, waar slim omdenken leidde tot prachtige ontwerpen met grote voordelen.
Ce qui est incroyable pour
moi, c'est que les projets pour lesquels j'ai eu le plus
de retour, ou avec lesquels j'ai eu le plus de succès, sont ceux où j'ai interagi avec les choses directement. Et c'est ce
que ces marques ont fait. ils ont éliminé les intermédiaires, ils ont supprimé leurs agences et dit, peut-être que ces agences ne se préoccupent pas
de mon intérêt. Je vais ...[+++] traiter directement avec l'artiste. Je vais travailler avec lui pour créer quelque chose de différent, quelque chose qui va faire réfléchir les gens, qui va remettre en question le regard que nous avons sur le monde. Et comment c'était pour eux? Est-ce que c'était un succès? Eh bien, puisque le film a été présenté au Festival du film de Sundance, jetons un coup d'oeil.
Ongelooflij
k voor mij, zijn de projecten waarop ik de meeste reacties gekregen heb, of waarin ik het meest succesvol was, waren diegenen waar er rechtstreekse interactie was. Dat is wat deze merken deden. Ze ontsloegen de tussenpersoon, hun agentschappen en zeiden, misschien hebben deze agentschappen niet mijn beste belang voor ogen. Ik ga rechtstreeks met de kunstenaar onderhandelen. Ik ga met hem werken om iets anders te maken, iets dat mensen doet nadenken, dat de manier waarop we naa
r de wereld kijken, gaat uitdagen. Hoe was dat v
...[+++]oor hen? Is het gelukt? De film ging in première op het Sundance Film Festival. Laten we een kijkje nemen.On entend dire que les abeilles disparaissent. Mais quelle est la cause de cette vulnérabilité des abeilles ? Le photographe Anand Varma a
élevé des abeilles dans son jardin, devant une caméra, pour en avoir une
vue rapprochée. Ce projet pour National Geographic jette un regard lyrique
dans une ruche, et nous fait découvrir l'une des plus grandes menaces pesant sur sa santé: un type d'acarien s'en prenant aux a
...[+++]beilles immatures durant les 21 premiers jours de leur vie. Avec ses incroyables images, mises en musique par Magik*Magik Orchestra, Varma montre le problème... et ce qui est fait pour y remédier.
(Cette conférence fait partie d'une session à TED2015, commisaire invité: Pop-Up Magazine: popupmagazine.com or @popupmag on Twitter.)
Men hoort over het verdwijnen van bijen. Wat maakt bijenvolken dan zo kwetsbaar? Fotograaf Anand Varma teelde bijen in zijn achtertuin - voor zijn camera - om ze van dichtbij
te kunnen zien. Dit project voor National Geographic geeft een gepassioneerd kijkje in een bijenvolk en onthult een van zijn grootste gezondheidsbedreigingen, een mijt die het gemunt heeft op de babybij in zijn eerste 21 dagen. Met zijn prachtige beelden - met muziek eronder van Magik*Magik Orchestra - toont Varma het probleem... en wat er aan wordt gedaan. (Deze Talk was onderdeel van een sessie op TED2015 met gast-curator Pop-Up Magazine: popupmagazine.com of @pop
...[+++]upmag op Twitter.)L'architecte danois Bjarke Ingels nous fait voyager à travers ses histoires illustrées par des photos et des vidéos pour nous faire découvrir ses projets écologiques hauts en couleur. Non seulement ses bâtiments ressemblent à la nature, mais ils agissent aussi comme des éléments de la nature, récupérant l'énergie solaire. Et offrant des vues sidérantes.
De Deense architect Bjarke Ingels zoeft door een mix van foto/video en verhalen van zijn flitsende eco-ontwerpen. Niet alleen zien zijn gebouwen er uit als de natuur — ze gedragen zich als de natuur: ze breken de wind, vangen zonne-energie op — en ze zorgen voor fantastische uitzichten.
L'auteur de livre pour enfant
s Jarrett Krosoczka nous fait découvrir les origines de la série de bandes dessinées « La serveu
se de la Cantine », dans laquelle des héros infiltrés à l'école servent le déjeuner... et la ju
stice ! Son nouveau projet, « la Journée des héros du déjeuner », montre à quel point le personnel des cafétérias fournit plus que de la nourriture et illustre le pouvoir d'
...[+++]un simple merci.
Kinderboekschrijver Jarrett Krosoczka deelt de oorsprong van de 'Lunch Lady' beeldromanserie, waar helden onder een dekmantel de school ingaan om te zorgen voor lunchmaaltijden... en gerechtigheid! Zijn nieuwe project 'School Lunch Hero Day' onthult dat kantinepersoneel voor meer zorgt dan alleen eten. Een illustratie van de kracht van 'dank je wel'.
Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas
un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn
gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...E
t donc, ce que je faisais à Esperance cette première année était tout simple
ment de me promener dans les rues, et après trois jours j'ai eu mon premier client, et j'ai aidé cet homme qui fumait du poisson dans un garage, c'était un Maori, et je l'ai aidé à vendre au restaurant à Perth, à s'organiser, et puis les pêcheurs sont venu me dire, « C'est vous qui avez aidé le
Maori ? Pouvez-vous nous aider ? » ...[+++] Et j’ai aidé ces cinq pêcheurs à travailler ensemble et à faire parvenir ces thons superbes non pas à la conserverie d’Albany à 60 centimes le kilo, mais nous avons trouvé une façon d’emmener le poisson au Japon pour en faire du sushi à 15 dollars le kilo, et les fermiers ont venu me parler, ils m’ont dit, « Hé, vous les avez aidés. Pouvez-vous nous aider ? » En un an, j’avais 27 projets en cours, et le gouvernement est venu me voir pour me dire, « Comment faites-vous ça ? « Comment faites-vous ... ?Et j’ai répondu, « Je fais quelque chose de très, très, très difficile.
In dat eerste jaar in Esperance liep ik gewoon wat rond en binnen drie dagen had ik mijn eerste klant. Hij was een Maori die vis rookte in een garage. Ik hielp hem zijn vis te verkopen aan een restaurant in Perth. Daarna vroegen een paar vissers me: Heb jij die Maori geholpen? Kun jij ons ook helpen? Ik heb deze vijf vissers geholpen om hun mooie tonijn niet te verkopen aan de conservenfabriek in Albany voor 60 cent per kilo. Wij stuurden die vis naar Japan voor 15 dollar per kilo, om sushi van te maken. Daarna kwamen boeren met mij praten: Je hebt hen geholpen. Kun je ons ook helpen? Binnen een
jaar had ik wel 27 projecten, en de overheid kwa ...[+++]m naar me toe, en zei: Hoe doe je dat? Ik zei: Ik doe iets heel, heel, heel moeilijks.Ils pensaient vraiment y aller. Ils allaient en fait y aller. Ted Taylor, qui dirigeait le projet, allait prendre ses enfants avec lui. Mon père n'allait pas prendre les siens. C'est l'une des raisons pour lesquelles nous avons eu une sorte d'éloignement pendant quelques années.
Ze gingen dat echt doen. Echt waar. Ted Taylor, die het project leidde, zou zijn kinderen meenemen. Mijn vader zou zijn kinderen niet meenemen. Daarom hebben we een paar jaar in onmin geleefd.
Plutôt facile. Et puis les choses ont changé, et fin 2009,
ils ont annoncé que nous allions avoir une nouvelle politique, et cette nouvelle politique exigeait des mots de passe d'au moins huit caractères, avec une majuscule, une minuscule, un chiffre, un symbole, vous ne pouviez pas utiliser le mêm
e caractère plus de trois fois, et ce ne pouvait pas être un mot du dictionnaire. Quand ils ont mis en place cette nouvelle pol
itique, beaucoup de gens, mes coll ...[+++]ègues et amis, sont venus me voir et ont dit : « C'est vraiment inutilisable. Pourquoi nous font-ils ça, et pourquoi ne les en as-tu pas empêchés ? » Et j'ai dit : « Vous savez quoi ? On ne m'a rien demandé. » Mais ça a éveillé ma curiosité, et j'ai décidé d'aller parler aux personnes en charge des systèmes informatiques et de découvrir ce qui les a amenés à introduire cette nouvelle politique, et ils ont dit que l'université avait rejoint un consortium d'universités, et que l'une des exigences pour devenir membre était que nous devions avoir des mots de passe plus compliqués qui respectaient de nouvelles exigences, et ces exigences étaient que nos mots de passe devaient avoir beaucoup d'entropie. L'entropie est un terme compliqué, mais en fait ça mesure la sécurité des mots de passe.
Nogal simpel. Maar toen veranderden ze dat. Tegen het einde van 2009 verkondigden ze dat we een nieuw beleid kregen. Dit beleid eiste dat wachtwoorden minimaal 8 tekens moesten hebben, met een hoofdletter, kleine letter, een cijfer, een teken, je mocht niet 3 dezelfde tekens hebben en het mocht niet in het woordenboek staan. Toen ze dat nieuwe beleid toepasten, zeiden veel mensen, collega's en vrienden me: Poeh, dit is echt niet te doen. Waarom doen ze on
s dat aan en waarom houd je ze niet tegen? Ik zei: Weet je? Ze hebben mij niets gevraagd. Maar ik werd nieuwsgierig en ging praten met onze systeembeheerders en ontdekte waarom ze dit be
...[+++]leid hadden bedacht. Ze zeiden dat de universiteit was gaan samenwerken met andere universiteiten en dat een van de voorwaarden was dat we veiligere wachtwoorden kregen die voldeden aan nieuwe voorwaarden. Die vereisten dat onze wachtwoorden niet voorspelbaar mochten zijn. Onvoorspelbaarheid is een ingewikkelde term. Ze geeft de sterkte van het wachtwoord weer,I
l y a dans l'air une tension menaçante, semeu
se de discorde, qui risque de rendre impossible toute politique moderne. Elizabeth Lesser explore les deux faces de la nature humaine qui créent cette tension ( appelons-les le mystique e
t le guerrier ), et nous fait part d'un moyen simple et individuel d'entamer un vrai dialogue — en allant déjeuner avec quelqu'un qui ne partage pas vos opinions et en lui posant t
rois quest ...[+++]ions pour découvrir ce qu'il a vraiment au fond de lui.
Er hangt een boze, verdeelheid zaaiende spanning in de lucht die dreigt de moderne politiek onmogelijk te maken. Elizabeth Lesser onderzoekt de twee kanten van de menselijke natuur die deze spanning oproept (noem ze de mysticus en de krijger ) en doet ons een eenvoudige, persoonlijke manier aan de hand om tot een echte dialoog te komen - door iemand waarmee je het niet eens bent mee uit eten te nemen en hen vragen te stellen naar wat er werkelijk in hun harten omgaat.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous fait découvrir trois projets dans lesquels ->
Date index: 2025-01-08