Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous a pris pour arriver " (Frans → Nederlands) :
Maintenant, laissez moi vous rappeler combien de temps cela nous a pris pour arriver là où nous en sommes, sur le point d'être une réelle société mondialisée.
Laat ik er eerst aan herinneren hoeveel werk het kostte om ons te brengen waar we nu staan, aan de rand van de ware wereldwijde sociale organisatie.
Au Burundi je s
uis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et
quand je suis allée ...[+++]trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.”
Hij zei: “ ...[+++]We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Mais ça a pris longtemps pour y arriver. Mon groupe en collaboration avec un autre groupe à Toronto a découvert la cause moléculaire de la mucoviscidose en 1989, en découvrant la nature d'une mutation dans un gène particulier du chromosome 7. Cette photo que vous voyez là : Voilà. C'est le même enfant. C'est Danny Bessette, 23 ans plus tard, parce que c'est l'année, c'est aussi celle où Da
nny s'est marié, où nous avons eu , pour la première fois, l'approbation de la FDA [Agence du médicament]
pour ...[+++] un médicament qui cible précisément le défaut de la mucoviscidose en fonction de toute cette compréhension moléculaire. Ça, c'est la bonne nouvelle. La mauvaise nouvelle c'est que ce médicament ne traite pas vraiment tous les cas de mucoviscidose et il ne marchera pas pour Danny, nous attendons toujours la prochaine génération pour l'aider. Mais il a fallu 23 ans pour en arriver là. C'est trop long.
Het heeft lang geduurd om daar te komen. De moleculaire oorzaak van taaislijmziekte w
erd ontdekt in 1989 door mijn groep, in samenwerking met een andere groep uit Toronto. We ontdekten wat de mutatie was op een specifiek gen op chromosoom 7. Zie je deze afbeelding? Hier is diezelfde jongen. Dit is Danny Bessette, 23 jaar later, want dit is het jaar, ook het jaar dat Danny trouwde, waarin we voor het eerst goedkeuring van de FDA kregen vo
or een medicijn dat precies gericht is op het defect van taaislijmziekte, gebaseerd op al deze mole
...[+++]culaire inzichten. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws: dit medicijn bestrijdt niet alle gevallen van taaislijmziekte en het zal Danny niet helpen. We wachten nog altijd op die volgende generatie om hem te helpen. Maar het duurde 23 jaar om zover te komen. Dat is te lang.Je me suis retrouvé dans toutes les émissions de télévision. Quelqu'un m'a vu à la télévision, on m'a appelé, et on m'a demandé si j'aimerais être dans un film et jou
er un jeune docteur pour un groupe de stars du rock qui voyageaient en bus de San Francisco à l'Angleterre. Et j'ai dit oui, que je le ferais, et donc je suis devenu le médecin dans un film absolument épouvantable qui s'appellait Medecine Ball Caravan. Maintenant, vous savez que les années 60, soit vous êtes dans le bus ou vous êtes hors du bus. J'étais dans le bu
s. Ma femme et moi, nous sommes ma ...[+++]riés depuis 37 ans, nous avons pris le bus. Notre bus nous a emmenés de San Francisco à Londres. Nous avons changé de bus au niveau de l'Océan Atlantique. Nous avons ensuite pris deux bus de plus et nous avons traversé la Turquie et l'Iran, l'Afghanistan, traversé la Passe de Khyber, pour arriver au Pakistan, comme tout autre jeune docteur.
Ik kwam op elke tv-show. Iemand zag me op de televisie, ze belden me op en vroegen me of ik graag in
een film een jonge arts wilde spelen voor een stel van rock-en-rollsterren die een bustocht maakten van San Francisco naar Engeland. Ik stemde toe dus werd ik de dokter in een absoluut vreselijke film de Medicine Ball Caravan genoemd. In de jaren '60, zat je ofwel op de bus of niet. Ik zat op de bus. Mijn vrouw en ik, allebei 37 jaar oud, namen de bus. Onze bustocht bracht ons van San Francisco naar Londen. Onderweg verwisselden we van bus. Wij kwamen op nog eens twee bussen terecht, we reden door
...[+++] Turkije, Iran, Afghanistan, over de Khyberpas naar Pakistan, net als elke andere jonge dokter.Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waara
...[+++]an andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bo
n ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignan
ts m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous...
» et cela ...[+++] pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanv
ulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hie
...[+++]r even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Le fonds géant serait vide au départ, il émet quelques titres, et quelques actions, et c'est ce qui génère du capital. Cet argen
t est alors utilisé pour acheter le portefeuille de médicaments. Ils commencent le parcours à travers le processus d'approbation, et à chaque étape de passée, ils prennent de la v
aleur. La plupart n'arrivent pas au bout, mais un petit nombre oui. Vous pouvez
vendre ceux qui ont pris de la valeur, ce faisan
...[+++]t vous obtenez l'argent pour payer les intérêts des obligations, mais aussi pour financer le prochain tour d'essais cliniques. C'est presque de l'autofinancement. Vous faites ça au cours de l'opération, une fois le tout terminé vous liquidez le portefeuille, remboursez les obligations, et vous pouvez offrir un retour aux détenteurs d'actions. C'était notre théorie, nous en avons discuté, fait une série d'expériences, puis nous nous sommes dit : essayons !
Stel dat je met een leeg megafonds begint, het geeft wat obligaties en wat aandelen uit en dat genereert cashflow. Die wordt gebruikt om die grote portefeuille aan stoffen aan te leggen. Deze stoffen doorlopen dan dat goedkeuringsproces. Na elke fase van goedkeuring neemt hun waarde toe. De meeste zullen het niet halen, maar enkele wel. Van degenen die in waarde stijgen, kan je er enkele verkopen. Met dat geld kan je de rente op deze obligaties inlossen, maar ook de volgende reeks proeven financieren. Het is bijna zelfbedruipend. Je doet dat tijdens de loop van de transactie, en aan het einde liquideer je de portefeuille, betaalt de obligaties terug en keert de aandeelhouders hun winst uit. Dat was de
theorie. We praatten ...[+++] er een tijdje over en deden wat experimenten. Daarna gingen we het echt uittesten.C'est splendide. Je veux dire, combien
de temps ça leur a pris pour le construire ? C'est juste... Eh bien, hum, waouh
! (Rires) Ensuite, nous avons une sorte de règle d'or, c'est qu'on ne me dit jamais vraiment où on en est, parce qu'on ne sais pas où on
en est. Que va-t-il arriver entre ce point-ci et ce point-là ? Que va donner la météo, et les courants, et que Dieu me garde, vous êtes piquée, alors que vous
...[+++] ne pensiez pas pouvoir être piquée, avec toute cette armure. Et Bonnie a pris une décision, au matin du troisième jour, parce que je souffrais, et que je ne tenais qu'à un fil, elle m'a dit : «Viens là», Je me suis rapprochée du bateau, et elle m'a dit : « Regarde, regarde là-bas », et j'ai vu de la lumière, et comme c'est plus facile le jour que la nuit, j'ai pensé que le jour arrivait, et j'ai vu une ligne de lumière blanche sur l'horizon, et j'ai dit : « Ça va bientôt être le matin. » Elle m'a répondu : « Non, ce sont les lumières de Key West ». Il restait encore 15 heures, ce qui, pour la plupart des nageurs, serait très long. (Rires) (Applaudissements) Vous n'avez pas idée du nombre d'entraînements de 15 heures que j'ai fait.
Hij is prachtig! Ik bedoel, hoe lang hebben ze daar niet aan moeten bouwen? Het is gewoon -- Nou ja, kierewiet. (Gelach) We hebben een soort hoofdregel dat mij echt nooit verteld wordt hoe ver het is, omdat we niet weten hoe ver het is. Wat gaat er met je gebeuren tussen hier en daar? Wat gaat er gebeuren met het weer en de stromingen en, God verhoede, als je gestoken wordt wanneer je niet denkt dat je gestoken zou kunnen worden in al die bescherming Bonnie nam een besluit toen we die derde morgen ingingen dat ik leed en dat ik aan mijn laatste draadje hing en ze zei: Kom hier , en ik kwam dicht naar de boot en ze zei: Kijk, kijk daar eens en ik zag licht, want de dag is makkelijker dan de nacht en ik dacht dat we de dag ingingen en zag een
...[+++] strook wit licht langs de horizon. Ik zei: Het zal snel ochtend worden. En zij zei: Nee, dat zijn de lichten van Key West. Het was nog 15 uur, wat voor de meeste zwemmers lang zou zijn. (Gelach) (Applaus) Je hebt geen idee hoe veel trainingen van 15 uur ik had gezwommen.Une question de base lors d'un premier rendez-vous devrait simplement être : Quelle est ta folie ? Mais c'est si diffi
cile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, avant de prendre une décision. D'ici 2100, cela ne sonnera plus comme une blague – les gens se demander
ont pourquoi cela a ...[+++]pris si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. We begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houd
en zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te beantwoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal dit niet langer als een grap klinken, mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat
...[+++]de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk willen, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.Il y a un mois aujourd'hui j'étais là-bas. 90 degrés Sud, le sommet du fin fond du monde, le Pôle Sud Géographique. Et j'y étais avec deux très bons amis, Richard Weber et Kevin Vallely. Ensemble nous venions de battre le record mondial de vitesse pour un trek vers le Pôle Sud. Cela nous a pris 33 jours, 23 heures et 55 minutes pour arriver là.
Vandaag precies 1 maand geleden stond ik hier. 90 graden zuid, de top van de onderkant van de aarde, de geografische zuidpool. En ik stond daar met mijn twee beste vrienden aan mijn zijde, Richard Weber en Kevin Vallely. Samen hadden we het wereldrecord gebroken voor een tocht naar de zuidpool. Het duurde 33 dagen, 23 uur en 55 minuten om er te geraken.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous a pris pour arriver ->
Date index: 2023-10-12