Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "nous a pris " (Frans → Nederlands) :
Au Burundi je s
uis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Ben Roche : Je suis Ben, au fait Homaro Cantu : Et je
suis Homaro. BR: Et nous sommes des chefs. Alors, quand Moto a ouvert en 2004, les gens ne savaient pas vraiment à quoi s'attendre. Beaucoup de gens pensaient qu'il s'agissait d'un restaurant japonais, et c'était peut-être le nom, c'était peut-être le logo, qui ressemblait à un caractère Japonais mais de toute façon, nous avions toutes ces demandes de nourriture japonaise, et ce n'était vraiment pas ce que nous faisions. Et après environ la 10000eme demande pour un rouleau de maki, nous avons décidé de donner aux gens ce qu'ils voulaient. Alors cette image est un exemple d'aliment imp
...[+++]rimé, et ce fut la première incursion dans ce que nous aimons appeler la transformation de la saveur. Donc voici tous les ingrédients, toute la saveur d'un rouleau classique de maki, imprimé sur un petit morceau de papier. HC: Alors, nos convives ont commencé à se lasser de cette idée, et nous avons décidé de leur donner le même plat deux fois, alors ici, nous avons en fait pris un élément du rouleau maki et et pris une photo d'un plat et ensuite nous avons essentiellement servi cette image avec le plat.
Ben Roche: Ik ben Ben. Homaro Cantu:
En ik ben Homaro. BR: We zijn chefs. Toen Moto opende in 2004, wisten mensen niet echt wat te verwachten. Velen dachten dat het een Japans restaurant was. Misschien was het de naam, misschien het logo dat leek op een Japans karakter. We kregen dus allemaal verzoeken voor Japans eten dat we niet hadden. Na ongeveer tienduizend verzoeken voor maki-rolletjes, besloten we mensen te geven wat ze wilden. Deze tekening is een voorbeeld van afgedrukt voedsel. Het was de eerste uitstap naar wat wij smaaktransformatie noemen. Dit zijn alle ingrediënten, alle smaken van een gewone maki-rol, afgedrukt op een klei
...[+++]n stukje papier. HC: Onze klanten raakten verveeld met dit idee en we besloten om ze tweemaal hetzelfde op te dienen. We namen een deeltje van de maki-rol en namen een foto van een gerecht en serveerden dan gewoon die foto bij het gerecht.E
t la troisième nuit nous sommes rentrés, nous venions de sortir dîner où vous avez vu les photos, et nous sommes arrivés à la réception et le gars à la réception a dit, Il n'y a pas d'autres chambres de libres à votre étage ce soir, donc, si vous voulez mettre les enfants cinq étages plus bas que vous, il y a une chambre. ' Et Gene et moi nous sommes regardés et avons dit: Non, nous ne voulons pas que deux enfants de 11 ans soient 5 étages plus bas. Alors, son fils dit: «Papa, j'ai un sac de couchage, je vais dormir par terre. Et j'ai dit, Ouais, j'en ai un aussi. Donc, Tim et et moi avons dormi p
ar terre, Natasha a ...[+++]pris un lit, Gene a pris l'autre, les enfants se sont endormis d'un coup, ça avait été très excitant pendant trois jours. Nous étions au lit, et Gene et moi discutons de combien nous sommes cool.
De derde nacht, na het eten, kwamen we terug bij de balie en de man zegt: Op jullie verdieping is vannacht geen kamer vrij. De kinderen kunnen wel 5 verdiepingen lager slapen. Gene en ik keken elkaar aan en zeiden: Nee, niet vijf verdiepingen verderop. Zijn zoon zei: Pap, ik heb een slaapzak, ik kan op de grond slapen. Ik zei: Ja, ik heb er ook een. Dus Tim en ik sliepen op de grond, Natasha kreeg één bed en Gene het andere -- de kinderen vielen als een blok in slaap. We liggen in bed en Gene en ik praten over hoe cool we zijn.
Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et e
lle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai ap
pris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous di
...[+++]tes que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik
zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen
...[+++]hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow, als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Je me suis retrouvé dans toutes les émissions de télévision. Quelqu'un m'a vu à la télévision, on m'a appelé, et on m'a demandé si j'aimerais être dans un film et jouer un jeune docteur pour un groupe de stars du rock qui voyageaient en bus de San Francisco à l'Angleterre. Et j'ai dit oui, que je le ferais, et donc je suis devenu le médecin dans un film absolument épouvantable qui s'appellait Medecine Ball Caravan. Maintenant, vous savez que les années 60, soit vous êtes dans le bus ou vous êtes hors du bus. J'étais dans le bu
s. Ma femme et moi, nous sommes mariés depuis
37 ans, nous avons pris ...[+++] le bus. Notre bus nous a emmenés de San Francisco à Londres. Nous avons changé de bus au niveau de l'Océan Atlantique. Nous avons ensuite pris deux bus de plus et nous avons traversé la Turquie et l'Iran, l'Afghanistan, traversé la Passe de Khyber, pour arriver au Pakistan, comme tout autre jeune docteur.
Ik kwam op elke tv-show. Iemand zag me op de televisie, ze belden me op en vroegen me of ik graag in
een film een jonge arts wilde spelen voor een stel van rock-en-rollsterren die een bustocht maakten van San Francisco naar Engeland. Ik stemde toe dus werd ik de dokter in een absoluut vreselijke film de Medicine Ball Caravan genoemd. In de jaren '60, zat je ofwel op de bus of niet. Ik zat op de bus. Mijn vrouw en ik, allebei 37 jaar oud, namen de bus. Onze bustocht bracht ons van San Francisco naar Londen. Onderweg verwisselden we van bus. Wij kwamen op nog eens twee bussen terecht, we reden door Turkije, Iran, Afghanistan, over de Khybe
...[+++]rpas naar Pakistan, net als elke andere jonge dokter.En fait, à la Fondation Simon, nous avons pris 2 600 personnes n'ayant pas d'historique d'autisme dans la famille, et nous avons pris l'enfant, la mère et le père et nous avons essayé de comprendre quels étaient ces gènes qui sont cause d'autisme dans ces cas-là.
In de Simons Foundation onderzochten we 2.600 personen zonder familiegeschiedenis van autisme. Uitgaande van het kind en zijn ouders proberen we te begrijpen welke genen hun autisme veroorzaakten.
Il y avait un amour pour la ville que j'adorais, dans laquelle j'ai grandi, où j'ai été éduqué — une ville qui a replongé mon cœur dans le système. Nous n'avons donc pas pris notre retraite. Nous n'avons pas pris notre retraite et donc par la suite, pendant les — je dirais, 18, 19 prochains mois, j'ai eu cette envie de mettre en place une police radicale.
Er was de liefde voor de stad waar ik zo van hield, waar ik opgroeide, waar ik ben opgeleid -- een stad die me weer terugtrok in het systeem. We gingen dus niet met pensioen. We gingen niet met pensioen en wat er gebeurde was, dat ik gedurende de volgende 18 of 19 maanden een passie ontwikkelde om het politiewerk radicaal om te vormen.
Et ils ont compris le rôle de chaque cellule, et ils ont compris le réseau, et nous avons juste pris ce réseau et nous l'avons pris comme modèle pour le design d'une puce en silicone.
Ze hebben alle verschillende cellen en het netwerk geanalyseerd. Wij hebben dat netwerk gebruikt als blauwdruk voor het ontwerp van een siliciumchip.
Sept enfants par famille. Un taux de croissance énorme de 3,3%. Il n'y ava
it pas d'avenir. Il nous fallait réduire le taux de croissance de la population. On a donc dit, Allons-y. Les femmes ont dit, On est d'accord. On prendra la pilule, mais on a besoin d'un docteur pour prescrire la pilule. et nous avions très, très peu de d
octeurs. On n'a pas pris ce non comme une réponse on a pris ce non comme une question. On est allé voir les infirmières et les sage-femmes, qui sont aussi des femmes, et fait un travail fantastique pour explique
...[+++]r comment utiliser la pilule. C'était merveilleux mais cela ne couvrait que 20% du pays. Qu'est-ce que l'on fait pour les 80% restants -- on les laisse à leur sort et on dit, Et bien, ils ne sont pas du personnel médical ? Non, on a décidé de faire un peu plus. Donc on est allé voir les gens ordinaires que vous avez vus.
zeven kinderen per gezin. Een enorme groei van 3,3 procent. Maar zonder toekomst. We moesten de bevolkingsgroei terugdringen. Dus zeiden we: Laten we het doen. De vrouwen zeiden: We zijn het eens. We willen de pil gebruiken,
maar we moeten een arts hebben die ze voorschrijft. We hadden heel, heel weinig artsen. We hebben die nee niet als antwoord beschouwd. We zagen die nee als een vraag. We gingen naar de verpleegsters en de vroedvrouwen, allemaal ook vrouwen. Zij waren fenomenaal goed in het uitleggen hoe de pil te gebruiken. Dat was geweldig, maar het bereikte slechts 20 procent van het land. Wat konden we doen voor de overige 80 proc
...[+++]ent - ze met rust laten en zeggen: Nou, ze zijn geen medisch personeel ? Nee, we besloten om wat meer te doen. Dus gingen we naar de gewone mensen die je hier ziet.Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensation
ele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
nous a pris ->
Date index: 2021-01-27