Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «mères qui avaient pris deux » (Français → Néerlandais) :
Et l'épuisement des mères qui avaient pris deux, trois, parfois quatre bus pour amener leur enfant chez le médecin était tout simplement palpable. Les médecins, apparemment, n'avaient jamais vraiment assez de temps pour tous les patients, malgré tous leurs efforts. Et au cours des six derniers mois, je les coinçais dans le couloir pour leur demander une question un peu naïve mais fondamentale : « Si vous aviez des ressources illimitées, quelle est la chose unique que vous accorderiez à vos patients? » Et j'ai entendu la même histoire, encore et encore, une histoire que nous avons entendu des centaines de fois depuis.
De voelbare uitputting van moeders, die soms wel 4 bussen hadden moeten nemen om hun kind naar de dokter te brengen. De dokters leken nooit genoeg tijd te hebben voor alle patiënten, hoe ze ook hun best deden. Gedurende 6 maanden hield ik ze staande in de hal. Ik stelde ze een naïeve maar fundamentele vraag: 'Als je onbeperkte middelen had, wat zou je je patiënten dan vooral geven?' Steeds weer kreeg ik een verhaal, dat we daarna nog honderden keren gehoord hebben.
Les Anglo-Américains, ont fait deux fois et demie plus d'anagrammes quand ils ont pu les choisir, que quand Mlle Smith ou leurs mères les avaient choisis pour eux.
Anglo-Amerikanen deden 2,5 keer meer anagrammen als ze ze mochten kiezen, in vergelijking met de situatie waarbij juf Smith of hun moeders ze gekozen hadden.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable.
Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé ...[+++]deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn
...[+++]gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et le gars m'a dit : Ce n'est pas po
ssible. Cette grand-mère ne voudra même pas - vous savez, elle ne te laissera jamais rencontrer cette fille
qu'elle élève. J'ai pris une traductr
ice avec moi, et je suis allé dans ce village trouver la grand-mère, je me suis assis avec elle. Et à mon grand étonnement, elle a accepté de me laisser photographier sa petite-fille. Et je payais de ma poche , alors j'ai demandé à la traductrice si c'était d'accord pour que je reste pour la sem
...[+++]aine. J'avais un sac de couchage. La famille avait une petite remise à côté de la maison, alors j'ai dit: Pourrais-je dormir dans mon sac de couchage le soir? Et j'ai dit à la petite fille, dont le nom était Hyun Sook Lee, que si jamais je faisais quelque chose qui la gênait - elle ne parlait pas un mot d'anglais, même si elle avait l'air très américaine - elle pouvait simplement lever la main et dire: Stop. Et j'arrêterais de prendre des photos. Et puis ma traductrice est partie. J'étais donc là, je ne parlais pas un mot de coréen, et c'était la première nuit que je voyais Hyun Sook. Sa mère était encore en vie. Sa mère ne l'élevait pas, sa grand-mère l'élevait. Et ce qui m'a frappé immédiatement c'était combien ces deux personnes s'aimaient.
De man verzekerde me: Dat gaat je nooit lukken. De oma zal nooit toelaten dat je dit meisje ook maar ziet. Ik nam een tolk mee en ging naar het dorp, vond de grootmoeder, ging bij haar zitten. Tot mijn verbijstering kreeg ik toestemming van haar om haar kleindochter te fotograferen. Ik betaalde dit zelf, dus ik vroeg aan de tolk of ik een week ter plekke mocht logeren. Ik had een slaapzak. De familie had een klein
schuurtje naast het huis, dus ik vroeg: Kan ik daar 's nachts in mijn slaapzak slapen? Ik vertelde het meisje, dat Hyun-Soek Lie heette, dat als ik haar ooit in verlegenheid bracht -- ze sprak geen woord En
...[+++]gels, hoewel ze er Amerikaans uitzag -- ze haar hand kon opsteken en zeggen: Stop . Dan zou ik stoppen met het nemen van foto's. Toen vertrok mijn tolk. Daar zat ik dan, ik sprak geen woord Koreaans. Dit is op de avond dat ik Hyun-Soek ontmoette. Haar moeder leefde nog. Haar moeder voedde haar niet op, dat deed haar oma. Wat me onmiddellijk opviel, was hoezeer deze twee mensen van elkaar hielden.Mais retournons aux îles Phoenix, qui sont le sujet de cette pré
sentation. Quand je suis rentré, je me suis dit que ce que nous avions trouvé était incroyable. Je voulais retourner partager cela avec le gouvernement de Kiribati, situé à Tarawa, le groupe le plus à l'ouest. Alors je les ai contacté
s -- parce qu'ils m'avaient donné la permission de le faire -- et je leur ai dit: Je voudrais venir vous dire ce que nous avons trouvé . Pour une raison que j'ignore ils ne voulaient pas que je vienne, ou c'était difficile de trouver un moment et
un lieu, ...[+++]et cela a pris du temps, mais finalement ils ont dit: OK, vous pouvez venir. Mais si vous venez, vous devez inviter à déjeuner toutes les personnes présentes au séminaire . Alors j'ai dit: OK, je suis content de payer le déjeuner. Prenez ce que vous voulez . David Obura, un biologiste spécialiste des récifs coralliens, et moi-même sommes partis pour Tarawa, et pendant deux heures nous avons présenté les merveilleuses découvertes des îles Phoenix. Le pays n'en savait rien. Ils n'avaient aucune donnée sur cette région.
Maar nu terug naar de Phoenix Eilandengroep, welke het
onderwerp zijn van deze speech. Toen ik terug kwam zei ik: OK, dit is verbazingwekkend, wat we gevonden hebben. Ik wil graag terug gaan en dit delen met de regering van Kiribati, die nu in Tarawa zijn, De meest westelijk gelegen groep. Dus ik begon contact te leggen -- omdat ze me uiteindelijk een vergunning hadden gegeven om dit te doen -- en ik zei, Ik wil langs komen en vertellen wat we hebben gevonden. en om een of andere reden wilde ze niet dat ik zou komen, of het was lastig om een tijd en plaats te vinden, dus het duurde even, maar uiteindelijk zeiden ze, OK, kom maar. Maar al
...[+++]s je komt, moet je lunch betalen voor iedereen die naar het seminar komt. Dus is zei, OK, ik betaal de lunches. neem gewoon wat iedereen graag wil. En dus gingen David Obura, een koraalrifbioloog, en ikzelf naar Tarawa, en we presenteerden twee uur lang over de verbazingwekkende ontdekkingen over de Phoenix Eilandengroep. Het land heeft dit nooit geweten. Ze hadden nooit enige data op dit gebied.Je voulais me replier sur les routines et le confort de la vie dans une banlieue méconnue - une grand-mère, une mère et ses deux filles qui terminaient chaque jour comme elles l'avaient fait depuis près de 20 ans, en se racontant mutuellement leur journée et en s'endormant, toutes les trois toujours dans le même lit.
Ik wilde terug naar de routines en het comfort van een onopvallend leven in de voorstad -- een grootmoeder, moeder en twee dochters die al bijna 20 jaar elke dag afsloten door elkaar hun dag te vertellen en in slaap te vallen; nog steeds gedrieën in hetzelfde bed.
Et c'est à ce moment qu'éclata la Seconde Guerre Mondiale, qui fut relativement pacifique en Palestine. Mais dès qu'elle prit fin, les tensions reprirent, et les Britanniques se rendirent compte que les colonies comme la Palestine leur apportaient plus d'ennuis que de bénéfices, donc ils ont transmis le problème de la Palestine aux nouvellement créées Nations Unies. En mode Oh, hé là, ONU, pour ton premier casse-tête... Donc en novembre 1947, l'ONU a voté la partition
de la Palestine en deux Etats séparés, un Etat Juif et un Etat Palestinien. Le plan de p
...[+++]artage proposait deux Etats à peu près égaux en superficie, mais dont les frontières ressemblaient à un puzzle.Je veux dire, on ne peut pas regarder cette carte et se dire Oui, ça va marcher ! Bien évidemment, ça ne marcha pas, et peu après l'annonce du plan, la bien-nommée guerre israélo-arabe de 1948 éclata avec Israël d'un côté et les Palestiniens et plusieurs Etats arabes de l'autre. Les israéliens ont gagné, et quand un armistice a été signé en 1949, Israël occupait un tiers de plus que ce qu'elle aurait eu avec le plan de partage. A côté, la Transjordanie a contrôlé puis annexé la Cisjordanie et la vieille ville de Jérusalem, et l'Egypte a pris le contrôle de la bande de Gaza. Plus de 700 000 Palestiniens ont fui leurs maisons et sont devenus des réfugiés dans les Etats arabes voisins. Pour les Israéliens, cette guerre a été la naissance de leur nation, mais pour les Palestiniens, c'était la Naqba , la catastrophe, puisqu'ils n'avaient plus d'Etat.
En toen kwam de Tweede Wereldoorlog, het was eigenlijk een best vredige tijd in Palestina. Maar toen kwam het tot een eind en de spanningen kwamen terug, de Britten realiseerden dat kolonies zoals Palestina meer problemen opleverden dan dat ze van waard waren, daarom hebben zij 'de kwestie' van Palestina overgedragen aan de nieuw opgerichte Verenigde Naties. Zo ongeveer als Oh hey daar, Verenigde Naties! Als eerste probleem krijgen jullie..... In november 1947 hebben de Verenigde Naties gestemd voor een opdeling van Palestina in een Palestijnse staat en een Joodse staat. Het opdelingsplan omvatte twee staten die ongeveer gelijk waren in omvang maar de grenzen leken op puzzelstukjes. Ik
bedoel, als je naar ...[+++]deze kaart kijkt denk je niet Ja, dat gaat goed werken En inderdaad, het werkte niet. Kort nadat het plan aangekondigd werd brak in 1948 (let op de naam) de: 'Arabisch- Israëlische' oorlog uit. Met Israël aan de ene kant en de Palestijnen met vele Arabische staten aan de andere kant. De Israëliërs wonnen en toen de wapenstilstand werd getekend in 1949 had Israël één-derde méér land bezet dan dat ze zouden hebben volgens het VN-plan. Ondertussen bezette, en later annexeerde, Jordanië de Westelijke Jordaanoever en de Oude stad van Jeruzalem en Egypte had de zeggenschap over de Gazastrook. Meer dan 700.000 Palestijnen vluchtte en werden vluchtelingen in de omliggende Arabische landen. Voor de Israëliërs was dit het begin van hun staat, voor de Palestijnen was het de 'nakba', de catastrofe, aangezien zij staatloos werden.Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants
de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous l
es deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que
le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait
...[+++] transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetische variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een molec
...[+++]ulaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.Constante humaine universelle -- donc vous dépensez de l'argent pour les autres personnes, vous êtes gentils avec eux. Peut-être que vous ave
z quelque chose à l'esprit, peut-être pas. Mais ensuite, nous voyons les différences extraordinaires. Regardez donc ces deux-là. C'est une femme du Canada. Nous disons, « Citez une fois où vous avez dépensé de l'argent pour quelqu'un d'autre. » Elle dit: « J'ai acheté un cadea
u pour ma maman. Je suis allée au centre commercial dans ma voiture, ai acheté un cadeau,
je l'ai donné à ma ...[+++]mère. » Une très belle chose à faire. C'est bien de faire des cadeaux aux personnes que vous connaissez. Comparez cela à cette femme de l'Ouganda. « Je marchais et j'ai rencontré une amie de longue date dont le fils avait le paludisme. Ils n'avaient pas d'argent, ils sont allés à une clinique et je lui ai donné cet argent. » Ce n'est pas 10 000 $, c'est la monnaie locale.
Universeel menselijk -- je geeft geld uit aan anderen. Misschien heb je iets in gedachten, misschien niet. Maar dan zien we buitengewone ver
schillen. Kijk naar deze twee. Dit is een vrouw uit Canada. Wij: Hoe heb je geld aan iemand anders besteed? Zij: Ik kocht een cadeau voor mijn moeder. Ik reed naar het winkelcentrum en kocht een cadeautje. Perfect aardig om te doen. Het is goed om cadeautjes te kopen voor mensen die je kent. Vergelijk dat met deze vrouw uit Oeganda. Tijdens het wandelen ontmoette ik een oude vriendin wiens zoon leed aan malaria. Ze hadden geen geld, ze gingen naar een kliniek en ik gaf haar het geld. Dit is geen $10.
...[+++]000, het is de lokale valuta. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
mères qui avaient pris deux ->
Date index: 2022-01-21