Traduction de «monde te refuse » (Français → Néerlandais) :

Nous pensons que notre monde te refuse des choses accessibles aux voyants. En fait, comment est ton monde ? Qu'est-ce que tu as, que nous n'avons pas ?
Wij denken dat wij meer in onze wereld hebben dan jij in die van jou. maar hoe ziet jouw wereld eruit? Wat heb jij dat wij niet hebben?

Il faut en conclure que nous continuons à vivre politiquement dans un monde de frontières, un monde de limites, un monde de murs, un monde dans lequel les états refusent d'agir ensemble.
Wat we onthouden is dat we nog altijd - op politiek vlak - leven in een wereld vol grenzen, een wereld vol beperkingen, een wereld vol muren, een wereld waarin staten weigeren om samen te werken.

Mais comment le monde s’est retrouvé avec ce tout petit pays? La réponse courte serait: à cause de Mussolini, et la réponse longue est diaboliquement compliquée, donc, voici une réponse moyenne simplifiée: Le pape était à la tête d’un pays appelé les Etats pontificaux, qui couvraient une bonne partie de l’actuelle Italie. C’est durant cette période de plus de mille ans que les papes ont fait construire la Basilique St-Pierre, la plus grosse église au monde, et a aussi fait ériger un mur autour d’une colline appelée Vatican, là où Saint Pierre a vécu. Mais le Royaume d’Italie voisin pensait que Rome ferait une capitale parfaite pour leur pays, et l’Italie a donc conquis les Etats Pontificaux. Son pays détruit, le Pape s’est réfugié derrière les murs du Vatican et a refusé de reconnaître l’existence du Royaume d’Italie, tout en se plaignant d’être un prisonnier de ce même Royaume d’Italie, qui, selon lui, n’existe pas. Plutôt que de risquer une guerre civile religieuse en se débarrassant du pape, le gouvernement italien a décidé de ne rien faire et d’attendre, en espérant qu’il abandonne éventuellement. Pourtant, la religion ne serait rien sans l’obstination, et 5 papes et 60 ans plus tard, rien n’a changé.
Maar hoe is dit kleine land op onze aarde terechtgekomen? Het korte antwoord is: Mussolini Het lange antwoord is ietsje ingewikkelder dus hier is de tusseninversie: Ooit regeerden de pausen over een land genaamd Kerkelijke Staat, dat een groot deel in beslag neemt van het hedendaagse Italië. Het was tijdens deze meer dan 1000-jarige regeerperiode dat de pausen de St-Pietersbasiliek bouwden, de grootste kerk ter wereld, en ook een wal bouwden rond een heuvel met de naam Vaticaan, op dewelke het St-Pieters staat. Maar buurkoninkrijk Italië vond dat Rome een goede hoofdstad zou zijn voor hun land en veroverde dus de Kerkelijke Staat. Zijn land vernietigd, besloot de paus om zich te verstoppen binnen de muren van het Vaticaan, weigerend het koninkrijk Italië te erkennen, ondertussen ook klagend een gevangene te zijn van het koninkrijk Italië - dat volgens hem niet bestond. In plaats van een godsdienstoorlog te riskeren en zich van de paus af te maken besloot Italië om de paus te laten zitten totdat hij ooit eens wel zou moeten opgeven - maar godsdienst is koppig - en 1, 2, 3, 4, 5 pausen en zestig jaar later was er nog steeds niets veranderd.

Est-ce que Mahomet aurait pu changer son monde d'une façon aussi radicale sans une telle foi, sans le refus de céder à l'arrogance d'une certitude bornée ?
Had Mohammed zijn wereld zo drastisch kunnen veranderen zonder dit soort geloof, zonder te weigeren toe te geven aan de arrogantie van zekerheid met oogkleppen?

Quelle est la couleur des ours au Pôle Nord ? Et la réponse a été : On ne peut le savoir que par un témoignage. Si une personne sage revenait du Pôle Nord, et me disait que les ours y sont blancs, il se pourrait que je la croie, mais tous les ours que j'ai vu ont toujours été bruns. Vous voyez, à nouveau, cette personne a refusé d'aller au delà du monde matériel, et l'a analysé au travers de son expérience quotidienne. La couleur des ours était importante pour ces personnes ; c'est à dire, ils devaient chasser l'ours. Ils n'avaient pas envie de prendre part à ça. L'un d'entre eux a dit à Luria : Comment pourrions nous résoudre des problèmes qui ne sont pas réels ?
Welke kleur hebben de beren op de Noordpool?' Het antwoord was: 'Zoiets moet bewezen worden. Het antwoord was: 'Zoiets moet bewezen worden. Als een wijze man die de Noordpool had bezocht mij zou vertellen dat de beren wit waren, zou ik hem misschien geloven, maar iedere beer die ik ooit zag, is bruin.' Ook bij deze man zie je de weigering om verder te gaan dan de concrete wereld. Hij maakt de analyse door middel van zijn eigen ervaring. De kleur van beren was belangrijk voor hem, De kleur van beren was belangrijk voor hem, aangezien erop gejaagd moest worden. Ze waren niet bereid om hierin mee te gaan. Een van hen zei tegen Luria: 'Hoe kunnen we dingen oplossen die geen echte problemen zijn?

Karima Bennoune partage quatre puissantes histoires vraies de personnes se battant contre l'intégrisme dans leurs communauté - refusant de laisser la croyance qu'ils adorent devenir un outil pour le crime, les attaques et les meurtres. Ces histoires personnelles humanisent une des luttes pour les droits de l'homme les plus oubliées du monde.
Karima Bennoune vertelt het krachtige verhaal van vier mensen die vechten tegen het fundamentalisme binnen hun gemeenschap. Zij staan niet toe dat het geloof dat zij koesteren, misbruikt wordt om criminaliteit, terreur en moord te rechtvaardigen. Deze persoonlijke verhalen geven een gezicht aan één van de meest onzichtbare gevechten voor mensenrechten die op dit moment gevoerd worden in de wereld.

Dans son ouvrage le plus célèbre, « Pédagogie des opprimés », il déclare que « personne ne peut être véritablement humain s'il refuse l'humanité aux autres. » J'ai beaucoup réfléchi à ça dernièrement, à cette idée de l'humanité, et surtout, à la question de savoir qui dans ce monde a le privilège d'être perçu comme un humain à part entière.
In zijn beroemdste boek, Pedagogie van de onderdrukten , stelt hij: Niemand kan echt menselijk zijn, als hij anderen ervan weerhoudt dat ook te zijn. Ik heb hier de laatste tijd veel over nagedacht, dit idee van menselijkheid, en in het bijzonder over wie in deze wereld het recht krijgt om als volledig menselijk beschouwd te worden.

C'est ce qu'on m'a dit quand j'ai grandis. Je ne savais pas quoi faire de ma vie, mais on m'a dit que si je suivais ma passion, ça marcherait. Je peux vous en donner 30 exemples, tout de suite... Bob Combs, l'éleveur de cochons à Las Vegas qui collecte les déchets alimentaires des casinos pour nourrir ses porcs. Pourquoi ? Parce qu'il y a tellement de protéines dans ce que nous ne mangeons pas que ses cochons grossissent deux fois plus vite, c'est un éleveur de cochon plein aux as, il fait un bon geste pour l'environnement, il passe ses jours à faire ce service incroyable, et mon dieu il pue, mais béni soit-il. Il gagne super bien sa vie. Vous lui demandez Avez-vous suivi votre passion ? Il vous rirait au nez. On lui a proposé 60 millions de dollars pour sa ferme et il a refusé, en dehors de Vegas. Il n'a pas suivi sa passion. Il a pris de la distance et a regardé où le monde allait et il est parti dans l'autre sens. J'entends cette histoire sans arrêt.
Dat is al wat ik te horen kreeg tijdens mijn jeugd. Ik wist niet wat ik moest doen met mijn leven. Ze zeiden me: Volg je passie en alles komt goed. Ik kan je nu 30 voorbeelden geven. Bob Combs, de varkensboer in Las Vegas. Hij verzamelt restanten van het voedsel van de casino's en voedt het aan zijn varkens. Waarom? Omdat er zoveel proteïne zit in het spul dat we niet eten. Zijn varkens groeien twee keer zo snel, hij is een rijke varkensboer en hij draagt zorg voor het milieu. Hij spendeert al zijn tijd aan deze ongelooflijke dienst. Hij ruikt verschrikkelijk, maar God zegene hem. Hij verdient goed de kost. Als je hem vraagt: Heb jij je passie gevolgd? , zal hij je uitlachen. Onlangs werd hem ongeveer 60 miljoen dollars aangeboden voor zijn boerderij buiten Vegas en hij sloeg het af. Hij heeft niet zijn passie gevolgd. Hij keek vanop een afstand waar iedereen naar toe ging en ging toen de andere kant op. Dat verhaal hoor ik steeds weer.

C'est ça le problème. C'est Camus qui a dit l'homme est la seule créature qui refuse d'être ce qu'elle est . Mais l'ironie est que sans doute, seul le fait de reconnaitre nos limites peut nous aider à les surmonter. L'espoir est que chacun de vous réfléchira à ses limites pas forcément comme insurmontables, mais juste les reconnaître et les accepter et enfin utiliser le monde du design pour les comprendre.
En hier zit hem de kneep. Het was Camus die ooit zei De mens is de enige soort is die weigert te zijn wat hij werkelijk is. Maar de ironie is dat we alleen in het erkennen van onze beperkingen we ze echt kunnen overwinnen. De hoop zit hierin dat jullie allemaal zullen nadenken over je beperkingen. Niet noodzakelijkerwijs als onoverkomelijk, maar om ze te herkennen, te accepteren en dan gebruik te maken van onze vaardigheden om ze op te lossen.

De façon embarrassante, nous ignorons à quel point nos sociétés sont divisées et le Brexit est issu d'une division profonde et ignorée entre ceux qui craignent la mondialisation et ceux qui l'embrassent, dit le spécialiste en sciences sociales, Alexander Betts. Comment pouvons-nous apaiser cette peur et cette désillusion en l'establishment politique tout en refusant de nous abandonner à la xénophobie et au nationalisme ? Rejoignez Betts alors qu'il évoque quatre étapes post-Brexit pour aller vers un monde plus inclusif.
We zijn ons er pijnlijk weinig van bewust hoe verdeeld onze samenlevingen zijn, en Brexit is het resultaat van een diepe, niet-onderzochte kloof tussen diegenen die bang zijn van globalisatie en diegenen die haar omarmen, zegt socioloog Alexander Betts. Welk antwoord bieden we nu op die vrees en de toenemende ontgoocheling over het politieke establishment, zonder toe te geven aan xenofobie en nationalisme? Betts stelt ons vier post-Brexit-stappen richting een inclusieve wereld voor.