Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "mes grandes fiertés de maman " (Frans → Nederlands) :
C'est pas facile pour tout le monde. C'est pas évident. Notre niveau d'accès immédiat à la gratitude est un peu différent d'une personne à l'autre. Et notamment, pour Léon, le plus jeune, c'était extrêmement difficile. Il était comprimé, il n'avait pas envie, il n'avait pas env
ie de jouer. Une de mes grandes fiertés de maman, c'est qu'aujourd'hui Léon a 14 ans, il pourrait descendre cet escalier, venir devant vous, vous dire voilà, moi mes 3 kifs c'est ça . J'ai appris ça à mes enfants. C'est une manière de faire. Quand on fait ça avec des gens qu'on connaît, des gens avec lesquels on vit, des gens avec lesquels on travaille, des gens qu
...[+++]e l'on ne connaît pas, que l'on vient de rencontrer, il se passe quelque chose de très particulier, parce que c'est pas un sujet de conversation extrêmement courant. Si ça vous touche, ça me touche.
mensen die je niet kent, die je pas hebt ontmoet, dan gebeurt iets heel bijzonders. Want het is een nogal ongebruikelijk gespreksonderwerp. Als het jou raakt, raakt het mij. Als ik je hoor vertellen wat jou vandaag gelukkig maakte, dan is er één regel: op een top die openlijk wordt gedeeld, geef je geen commentaar, geen kritiek. Je luistert naar de top van anderen, je neemt hem in je op en vaak stel je vast dat jij dat ook hebt ervaren. Je voegt hem aan je lijst toe. Dat is één manier van doen, het niveau 0. Dan is er niveau 1. Als je niet veel zin hebt om erover te praten, kan je beginnen door op je nachttafel wat ik een 'topboekje' noem te leggen, wat onderzoekers een 'dankbaa
...[+++]rheidsdagboek' noemen, waarin je gewoon kan noteren, voor je gaat slapen, het laatste wat je doet voor je gaat slapen, als je je iPad uitschakelt, vul je je boekje in. Dokter Emmons stelde vast dat als dat het laatste is wat je doet op een dag, « Les hommes et les femmes, développent un lien particulier, et
quand ils sont plus grands, beaucoup, beaucoup plus grands que toi, et ils ressentent un sentiment très particulier, alors ils peuvent se voir nus.
» Et elle me dit, « Maman, l’a tu déjà fait ? » Et je lui dis, « Oui » Et elle me dit, « Mais maman, tu ne peux pas avoir d’enfants. » Parce qu’elle sait que je l’ai adoptée et que je ne peux pas avoir d’enfants. Et je lui dis, « Oui » Et elle
...[+++]me dit, « Donc, tu n’es pas obligée de le refaire » Et alors je lui dis, « … » Et ensuite elle dit, « Mais comment ça se passe quand un homme et une femme sont ensemble ?
Mensenmannen en -vrouwen ontwikkelen een speciale band als ze veel, veel, veel ouder zijn dan jij en ze een heel speciaal gevoel krijgen, kunnen ze wel samen naakt zijn. Waarop zij zei: Mama, heb jij dit weleens gedaan? Ik beken: Ja. Mama, jij kunt geen kinderen krijgen. Ze is geadopteerd en weet dat ik geen kinderen kan krijgen. Ja, antwoord ik. Nou, dan hoef jij dat niet meer te doen. En ik zei: ... Zegt zij: Hoe gaat het als een man en een vrouw samen zijn?
L'une de mes citations favorites de la littérature a été écrite p
ar Tillie Olsen, la grande écrivain du sud des États-Unis. Dans une nouvelle intitulée « Oh Yes », elle parle d'une femme blanche dans les années 1950 qui a une fille qui est amie avec une petite fille afro-américaine. Elle regarde sa fille avec un s
entiment de fierté, mais elle se demande également, quelle prix devra-t-elle payer ? « L'immersion est préférable à une vie sans contact. » Mais la vraie question est : Qu'est-ce que
...[+++]cela coûte de ne pas oser ? Qu'est-ce que cela coûte de ne pas essayer ?
Een van mijn favoriete citaten uit de literatuur werd geschreven door Tillie Olsen, de grote Amerikaanse schrijfster uit het Zuiden. In een kortverhaal genaamd Oh Yes , vertelt ze over een blanke vrouw in de jaren '50 die een dochter heeft die bevriend raakt met een klein A
frikaans-Amerikaans meisje. Ze kijkt naar haar kind met ee
n gevoel van trots, maar ze vraagt zich ook af: welke prijs zal ze daarvoor betalen? Diepgang is beter dan onaangeroerd te leven. Maar de echte vraag is: wat zijn de kosten van het niet-durven? Wat zijn de k
...[+++]osten van het niet-proberen?Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non
. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, al
...[+++]ors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Ho
e dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis, denk ik, voor een aantal weken. Wa
...[+++]t moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
mes grandes fiertés de maman ->
Date index: 2021-12-11