Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "maman me parle " (Frans → Nederlands) :
Pour moi , tout est intense pour moi, la manière dont je marche dans la rue, la manière dont ma maman me réveille, la manière dont c’est insupportable quand je perds, la manière dont j’apprends une mauvaise nouvelle.
Alles is intens voor mij, de manier waarop ik over de straat loop, de manier waarop mijn mama me wekt, de manier waarop het ondraaglijk is als ik verlies, de manier waarop ik slecht nieuws hoor.
(langue chinoise) Une réaction naturelle serait, oups, je ne comprends rien du tout ! J'entends que maman me parle et je sais par le ton de sa voix qu'elle m'aime bien.
(Chinese taal) Een natuurlijk reactie zou zijn: oeps, hier begrijp ik helemaal niets van! Ik hoor mama tegen me praten en ik weet door haar toon dat ze van me houdt.
L'anglais est une langue qui a plusieurs facettes susceptible de se transformer indéfiniment. Vous pensez peut-être qu'un anglais des banlieues est signe d'ignorance, mais je suis ici pour vous annoncer que même les Américains instruits ont l'air ridicules aux yeux des Anglais ! Alors, quand mon professeur vient dans le quartier et dit : « Salut », je l'interromps et dit : « Mais nooooon », vous ne faites pas preuve d'instruction... Un langage approprié requiert : « Ça roule ? » Vous pensez peut-être que cela fait trop banlieue, que ce n'est pas cool. Je vous annonce donc que même notre langue a s
es règles. Et quand Maman se moque de moi et ...[+++]dit : « Tu vas kiffer raide faire les boutiques et j'en prends pour mon rhume... » Je réponds : « Maman, non, il y a une faute de grammaire. Prendre pour son rhume ne peut jamais être un verbe pronominal réfléchi. C'est la grammaire de cet 'anglais' là. » Si j'avais un talent de chanteuse, je chanterais ceci du haut des montagnes, dans chaque banlieue, dans chaque quartier : « La seule langue divine est celle de la Genèse de ce monde qui dit : 'Ceci est bon' ». Et donc, lorsque je vous parle, mon langage n'est pas toujours châtié. Mais cela ne vous autorise pas à me juger et d'assumer que je suis trop peu cultivée pour enseigner, car je parle 3 langues : Une langue pour la maison, une pour l'école et une pour les amis. Je suis trilingue. Il m'arrive de rester consistante avec mon choix de langue, ou de changer en cours de route par facilité. Il m'arrive de réprimer deux langues quand j'utilise la troisième en classe. Et quand je me mélange les pinceaux, cela me met mal à l'aise, comme si je cuisinais dans la salle de bain. Je sais... mais j'ai dû emprunter votre langue parce que la mienne, on l'a volée ! Mais n'espérez pas que j'épouse pleinement votre histoire alors que la mienne est brisée. Ce sont les paroles d'une personne qui est simplement exaspérée, des idéaux eurocentriques qui ont cours. Et la raison pour laquelle je par ...
Want Engels heeft een veelzijdige oratie, onderhevig aan oneindige verandering. Misschien denk je dat het onwetend is om gebroken Engels te spreken. Maar ik zeg je dat zelfs 'welbespraakte' Amerikanen dwaas klinken volgens de Britten. Dus wanneer mijn docent in de wijk komt en Hallo zegt Houd ik hem tegen en zeg Neee..... . Jíj bent niet welbespraakt ... Juist is te zeggen: wat is goed Je denkt misschien dat is ghetto en niet cool. Maar ik zeg je dat ook onze taal regels heeft. Dus wanneer mammie mij belachelijk maakt en zegt: je bent gek dat jij gaat naar de winkel zeg ik Mammie, nee, die zin overtreedt de wet . Het woord 'gek' komt nooit voor een onvoltooid deelwoord. Dat is de regel van dit Engels. Had ik het stembereik dan schreeuwde ik
...[+++] dit van de daken. In elke buitenwijk en ghetto. Want de enige God van taal is die in de Genesis die zegt het is goed . Dus ik zal niet altijd uitmuntende spraak gebruiken. Maar oordeel mij niet om mijn taal en denk: zij is te dom om les te geven, want ik spreek drie talen. Eén voor elk: thuis, school en vrienden. Ik ben een drietalige orator. Soms ben ik consistent qua taal, en later mix ik ze uit verveling. Soms houd ik twee talen in terwijl ik de andere in de klas gebruik. En wanneer ik ze per ongeluk mix voel ik me gek. Net alsof ik in de badkamer kook. Ik weet dat ik je taal moest lenen want die van mij is gestolen. Maar je kan niet van mij verwachten dat ik jouw geschiedenis geheel spreek, terwijl die van mij gebroken is. Deze woorden zijn uitgesproken door iemand die genoeg heeft van de Eurocentrische idealen van dit seizoen. En ik spreek een samengestelde versie van jouw taal, omdat die van mij is wegverkracht samen met mijn geschiedenis. Ik spreek gebroken Engels zodat de overvloedige wonden ons herinneren dat onze huidige staat geen mysterie is. Ik ben zo moe van de negatieve beelden die mijn volk gek maken. Dus tenzij je het een bank zag beroven, zeg niet dat mijn haar 'slecht' is. Ik word ziek van deze onzinnige racial ...J'étais un enfant à problèmes en grandissant, et ma mère me disait toujours : « Tu sais, si tu n'arranges pas ça, je vais t'envoyer dans une école militaire. » Et je la regardais et lui disais : « Maman, je vais travailler plus dur. » Et quand j'ai eu neuf ans, elle a commencé à me donner des brochures, pour me montrer qu'elle ne plaisantait pas alors je regardais les brochures et je disais : « Maman, je vois que tu es sérieuse, et je vais travailler plus dur. » Et quand j'ai eu 10 ou 11 ans, mon comportement a continué à s'empirer.
Ik had wat problemen toen ik opgroeide en mijn moeder waarschuwde me altijd: Als je je niet herpakt, ga je naar die school. Dan keek ik haar aan en zei: Mam, ik zal beter mijn best doen. Toen ik 9 jaar was, gaf ze me brochures als waarschuwing. Ik keek er dan naar en zei: Oké mam, ik zal beter mijn best doen. Als 10- en 11-jarige bleef mijn gedrag steeds slechter worden.
« Les hommes et les femmes, développent un lien particulier, et quand ils sont plus grands, beaucoup, beaucoup plus grands que toi, et ils ressentent un sentiment très particulier, alors ils peuvent se voir nus.
» Et elle me dit, « Maman, l’a tu déjà fait ? » Et je lui dis, « Oui » Et elle me dit, « Mais maman, tu ne peux pas
avoir d’enfants. » Parce qu’elle sait que je l’ai adoptée et que je ne peux pas avoir d’enfants. Et je lui dis, « Oui » Et elle me dit, « Donc, tu n’es pas obligée de le refaire » Et alors je lui dis, « … » Et en
...[+++]suite elle dit, « Mais comment ça se passe quand un homme et une femme sont ensemble ?
Mensenmannen en -vrouwen ontwikkelen een speciale band als ze veel, veel, veel ouder zijn dan jij en ze een heel speciaal gevoel krijgen, kunnen ze wel samen naakt zijn. Waarop zij zei: Mama, heb jij dit weleens gedaan? Ik beken: Ja. Mama, jij kunt geen kinderen krijgen. Ze is geadopteerd en weet dat ik geen kinderen kan krijgen. Ja, antwoord ik. Nou, dan hoef jij dat niet meer te doen. En ik zei: ... Zegt zij: Hoe gaat het als een man en een vrouw samen zijn?
Eh bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectivement vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'était tout simplement incroyable, et vous, ici, saurez bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pou
r moi incroyable ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène, et a dansé avec ses enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'ét
...[+++]ais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoeding. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweldig. Je zult er snel g
enoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later
...[+++], eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Et donc, je me suis mis à penser à la maman éternelle, la maman éternelle, qui se demande toujours: Est ce que tous les enfants sont là?
En dus begon ik te denken dat de eeuwige moeder, de ‘Eeuwige Moeder’, zich altijd afvraagt: Zijn alle kinderen er?
C'est pas facile pour tout le monde. C'est pas évident. Notre niveau d'accès immédiat à la gratitude est un peu différent d'une personne à l'autre. Et notamment, pour Léon, le plus jeune, c'était extrêmement difficile. Il était comprimé, il n'avait pas envie, il n'avait pas envie de jouer. Une de mes
grandes fiertés de maman, c'est qu'aujourd'hui Léon a 14 ans, il pourrait descendre cet escalier, venir devant vous, vous dire voilà, moi mes 3 kifs c'est ça . J'ai appris ça à mes enfants. C'est une manière de faire. Quand on fait ça avec des gens qu'on connaît, des gens avec lesquels on vit, des gens avec lesquels on travaille, des gens qu
...[+++]e l'on ne connaît pas, que l'on vient de rencontrer, il se passe quelque chose de très particulier, parce que c'est pas un sujet de conversation extrêmement courant. Si ça vous touche, ça me touche.
mensen die je niet kent, die je pas hebt ontmoet, dan gebeurt iets heel bijzonders. Want het is een nogal ongebruikelijk gespreksonderwerp. Als het jou raakt, raakt het mij. Als ik je hoor vertellen wat jou vandaag gelukkig maakte, dan is er één regel: op een top die openlijk wordt gedeeld, geef je geen commentaar, geen kritiek. Je
luistert naar de top van anderen, je neemt hem in je op en vaak stel je vast dat jij dat ook hebt ervaren. Je voegt hem aan je lijst toe. Dat is één manier van doen, het niveau 0. Dan is er niveau 1. Als je niet veel zin hebt om erover te praten, kan je beginnen door op je nachttafel wat ik een 'topboekje' noe
...[+++]m te leggen, wat onderzoekers een 'dankbaarheidsdagboek' noemen, waarin je gewoon kan noteren, voor je gaat slapen, het laatste wat je doet voor je gaat slapen, als je je iPad uitschakelt, vul je je boekje in. Dokter Emmons stelde vast dat als dat het laatste is wat je doet op een dag,Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessus comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attrapé ces famille
s, et elle me dit : Maman, tu as oublié le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de développeuse de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi
...[+++]qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt hierop neer: ik nam enkele famil
ies en ze zei: Maar mama, je vergeet de roze baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit is de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, d
us ze vraagt wat ze ...[+++]moet doen. Ik zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --Et ma mère me demandait : « Pourquoi tu portes toujours ce T-shirt sur ta tête ? » J'ai dit : « Maman, ce sont mes cheveux. Je suis une fille. » Je savais déjà comment m'identifier.
En dat m'n moeder vroeg: Waarom heb je altijd een T-shirt op je hoofd? Waarop ik zei: Dat is m'n haar, ik ben een meisje. Ik kon toen al mijn eigen identiteit bepalen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
maman me parle ->
Date index: 2021-10-12