Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "leur mort représentent-elles un espoir " (Frans → Nederlands) :
Avec la croissance de la population mondiale et les effets du changement climatique, nous allons devoir nourrir plus de personnes en utilisant moins de terre arable. La biologiste moléculaire Jill Farrant étudie un phénomène rare qui pourrait nous y aider : « les plantes de résurrection », des plantes très résistantes qui revivent après leur mort. Représentent-elles un espoir de cultiver des plantes dans un monde de plus en plus chaud et sec ?
Naarmate de wereldbevolking groeit en de effecten van klimaatverandering beter zichtbaar worden, moeten we meer mensen voeden met minder bewerkbaar land. Moleculair biologe Jill Farrant bestudeert een zeldzaam fenomeen dat zou kunnen helpen: 'oprichtingsplanten' — enorm veerkrachtige planten die ogenschijnlijk uit de dood opstaan. Zouden zij oplossing kunnen bieden voor het verbouwen van voedsel op onze steeds warmere, drogere aarde?
Amanda Bennett et son mari étaient passionnés et pleins de vie tout au long de leur vie commune - et ce jusqu'aux derniers jours. Bennett fait un exposé tendre et puissant sur la raison pour laquelle on ne devrait pas appeler « déni » le fait d'avoir pour ses proches en fin de vie, l'espoir d'une fin heureuse. Elle appelle à un récit plus héroïque de la mort, pour correspondre à ceux que nous avons dans la vie.
Amanda Bennett en haar man waren gepassioneerd en vol levenslust in hun leven — tot en met de allerlaatste dagen. Bennett geeft een lieflijke maar toch krachtige toespraak over waarom het niet gerechtvaardigd is om de hoop op een goede afloop van de geliefden van de stervende te bestempelen als 'ontkenning'. Ze roept op tot een meer heroïsch verhaal voor de dood — dat gelijkwaardig is aan dat van het leven.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que le
s habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et
...[+++], bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven be
grijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je me demande si c'est vrai. Je ne crois pas, parce que cette sous-culture de gens utilise exactement les mêmes trucs que nous, les magiciens, exactement les mêmes, les mêmes méthodes physiques, les mêmes méthodes psychologiques. Et ils ont efficacement et profondément trompé des millions de personnes a
utour de la Terre à leur détriment. Ils trompent ces gens. Leur coûtent beaucoup d'argent. Leur causent des angoisses émotionnelles. Des milliards de dollars sont dépensés chaque année, tout autour du globe, chez ces charlatans. Maintenant j'ai deux questions que j'aimerais poser à ces gens si j'avais l'occasion de le faire. Première quest
...[+++]ion : je voudrais leur demander -- parce qu'ils les entendent avec leurs oreilles, Ils écoutent les esprits comme ça. Je vais leur demander d'appeler le fantôme de ma grand-mère parce que quand elle est morte, elle avait l'héritage familial et elle l'a caché quelque part. Nous ne savons pas où. Donc nous questionnons Granny : Ou est le trésor, Granny? Que dit Granny? Elle dit Je suis au Ciel, c'est merveilleux.
Ik vraag me af of dat waar is. Ik denk het niet, want deze subcultuur gebruikt exact de zelfde trucjes als wij goochelaars doen, exact dezelfde, dezelfde fysische methoden, dezelfde psychologische methoden. En ze hebben effectief en grondig miljoenen mensen over de hele wereld bedrogen in hun nadeel. Ze bedriegen deze mensen. En dat kost ze een hoop geld. Het kost ze een hoop emotionele pijn. Miljarden dollars worden uitgegeven elk jaar, over de hele wereld, aan deze charlatans. Nu heb ik twee vragen die ik graag wil stel
len aan deze mensen mocht ik in de gelegenheid zijn. Eerste vraag: Als ik ze wil vragen contact te maken met -- omdat
...[+++]ze ze horen met hun oor. Zo luisteren ze naar geesten. Ik ga ze vragen om de geest van mijn grootmoeder op te roepen omdat ze, toen ze dood ging, het testament van de familie had, en ze heeft het ergens verstopt. Wij weten niet waar het is. Dus vragen we oma, Waar is het testament, oma? Wat zegt oma nu? Ze zegt, Ik ben in de hemel en het is geweldig.Derrière ces millions d'enfants qui grandissent dans des institution
s, il y a souvent l'histoire de parents désespérés qui ont le sentiment d'
avoir épuisé toutes leurs possibilités, comme Natalia en Moldavie, qui n'avait assez d'argent que pour nourrir son nouveau-né. Elle a dû envoyer son fils aîné dans un orphelinat. Ou Desi, en Bulgarie, qui s'est occupée de ses 4 enfants à l
a maison jusqu'à la mort de son mari. Mais quand il a
...[+++]fallu qu'elle travaille à plein temps, sans aucune aide, elle a n'a pas eu d'autre choix que de se séparer de l'un de ses enfants, celui qui était handicapé, pour le placer en centre spécialisé. Ou ces nombreuses adolescentes qui, trop terrifiées de dire à leurs parents qu'elles sont enceintes, préfèrent laisser leur bébé à l'hôpital, ou de ces nouveaux parents, jeunes couples qui apprennent à la naissance de leur premier enfant que celui-ci souffre d'un handicap, et qui, au lieu d'être nourris de messages positifs sur le potentiel de leur enfant, sont souvent conseillés de cette manière par les médecins: Oubliez la, confiez la à une institution, rentrez à la maison, et faites-en un autre en bonne santé. Cet état des choses n'est ni nécessaire, ni inévitable.
Achter elk van die één miljoen kinderen in instellingen zit meestal een verhaal van ouders die wanhopig zijn en denken
dat ze geen opties meer hebben, zoals Natalia in Moldavië, die maar genoeg geld had om haar baby te voeden en haar oudere zoon dus
naar een instelling moest sturen. Of Desi in Bulgarije, die thuis voor haar 4 kinderen zorgde tot haar echtgenoot stierf. Toen moest ze voltijds gaan werken. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaatsen. Bij gebrek aan steun zag ze g
...[+++]een andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaatsen. Of de ontelbare jonge meisjes die te bang zijn om hun ouders te vertellen dat ze zwanger zijn, en die hun baby's in een ziekenhuis achterlaten. Of de jonge ouders die pas vernamen dat hun eerste kind gehandicapt is en die, in plaats van positieve berichten over het potentieel van hun kind, van de dokters te horen krijgen: Vergeet haar, laat haar in de instelling, ga naar huis en maak een gezond kind. Deze toestand is niet nodig en niet onvermijdelijk.E
t son enfant va recevoir un traitement de prévention de la transmission mère-enfant du VIH, ce qui signifie que le bébé pourra naître sans le virus. C’est de la prévention au tout début de la vie. C’est une des façons d'intervenir sur la pandémie du SIDA. Et j’aimerais terminer en vous racontant l’histoire d’Avelile. Voici Avelile. Elle me suis partout où je vais. Je raconte son histoire à tout le m
onde, parce qu’elle représente un des millions d’orphelins du SIDA. La mère d’Avelile avait le viru
s du SIDA. Elle est ...[+++]morte d’une maladie liée au SIDA. Avelile avait le virus. Elle est née avec. Et la voici à 7 ans, ne pesant pas plus qu’un bébé d’un an. A ce stade dans sa vie, le SIDA s’était pleinement déclaré et elle était atteinte de pneumonie. Nous l’avons rencontrée dans un hôpital de l’est de Cape et nous avons passé une après-midi entière avec elle – une enfant adorable.
Haar baby krijgt later PMTCT, wat b
etekent dat de baby wordt geboren zonder het virus. Dat is nu preventie aan het eerste begin van het leven. Het een manier om te kijken naar de aanpak van de AIDS-pandemie. Ik wil graag eindigen met korte verhaal over Avelile. Dit is Avelile. Ze volgt me waar ik ook ga. Ik vertel haar verhaal aan iedereen omdat zij symbool staat voor de miljoenen HIV/AIDS-wezen. De moeder van Avelile had het HIV-virus. Ze stierf aan een AIDS-gerelateerde ziekte. Avelile had het virus. Ze werd geboren met het virus. Hier is ze zeven jaar oud, nauwelijks zwaarder dan een 1-jaar oude baby. Op dit moment in haar leven lijdt
...[+++] ze aan volledig ontwikkelde AIDS en aan longontsteking. We ontmoetten haar in een ziekenhuis in Oost-Kaap en brachten de hele middag met haar door -- een heerlijk kind.A
près l'une de nos représentations à l'hôpital d'état de Patton à San Bernardino, une femme s'est approchée de nous et elle avait des larmes qui ruisselaient sur son visage, et elle souffrait d'une paralysie, elle tremblait, et elle avait ce sourire magnifique, et elle a dit qu'elle n'avait jamais entendu de musique classique auparavant, elle ne pensait pas qu'elle aimerait ça, elle n'avait jamais entendu un violon avant, mais que cette musique était comme le soleil, et que person
ne ne venait jamais leur rendre visite, et que,
pour ...[+++] la première fois en six ans, lorsqu'elle nous a entendu jouer, elle a cessé de trembler sans médicament.
Na een optreden in het Patton State Hospital in San Bernardino, kwam een vrouw op ons af. De tranen stroomden langs haar gezicht. Ze had een hersenverlamming, ze schudde, en ze had een prachtige glimlach. Ze zei dat ze nog nooit klassieke muziek had gehoord, dat ze geen hoge verwachting had, maar dat muziek horen was als de zon horen schijnen, dat niemand haar ooit bezocht, en dat voor het eerst in 6 jaar, toen ze ons hoorde spelen, ze zonder medicijnen stopte met schudden.
Leur répertoire comprend l'hymne national croate, une chanson d'amour bosniaque et des duos serbes. Et, Leah ajoute avec un sourire, Kavita, nous sommes particulièrement fières de notre musique de Noël puisqu'elle indique que nous sommes ouvertes à des pratiques religieuses même si l'Eglise catholique nous haït, nous les lesbiennes, homosexuels, bisexuels et transexuels. Leurs concerts attirent des gens de leur communauté, certes, mais aussi des personnes d'une génération plus âgée, une génération qui est peut-être suspicieuse de l'homosexualité, mais qui est nostalgique de sa propre musique
et du passé qu'elle représente ...[+++].
Hun repertoire omvat het Kroatische volkslied, een Bosnisch liefdeslied en Servische duetten. En, voegt Leah eraan toe met een grijns, Kavita, we zijn vooral trots op onze kerstmuziek omdat het laat zien dat wij openstaan voor religieuze praktijken, ook al heeft de Katholieke Kerk een hekel aan ons L.G.B.T. Hun concerten putten uit hun eigen gemeenschappen, ja, maar ook uit een oudere generatie, een generatie die wantrouwig is ten opzichte van homoseksualiteit, maar nostalgisch is naar zijn eigen muziek en het verleden dat het vertegenwoordigt.
Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions,
nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soy
ons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu
...[+++] vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtv
aardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is
dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's
...[+++]dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...J'y suis allé en hiver. Ces animaux n'avaient jamais vu d'humains auparavant. J'étais un des premiers humains qu'elles aient jamais vu. Je suis allé dans l'eau avec elles, et
j'ai été étonné de leur curiosité. Cette photo montre mon assistant debout à environ 20m et une de ces incroyablement belle baleines de 15 mètres et 70 tonnes, comme un bus qui nagerait. Elles étaient en parfaite condition, bien grasses et saines, robustes, pas de cicatrices, juste comme elles sont censées être. Vous savez, j'ai lu que les pèlerins, quand ils ont débarqué à Plymouth Rock dans le Massachusetts en 1620, ont écrit qu'on pouvait traverser la baie de Cap
...[+++]e Cod sur le dos des baleines franches. On ne peut plus voir ça aujourd'hui, mais peut-être qu'on peut préserver ce qui reste. Je voulais terminer avec une histoire d'espoir, une histoire que j'ai faite sur les réserves marines une sorte de solution au problème de surpêche, la crise global du poisson.
Ik ben er in de winter heen gegaan. En deze dieren hadden nog nooit mensen gezien. En ik was de eerste mens die ze waarschijnlijk ooit gezien hebben. Ik ging in het water met ze, en was verbaasd hoe nieuwsgierig ze waren. Op deze foto staat mijn assistent op de bodem op 21 meter diepte en een van deze bijzonder mooie, 14 meter, 70 ton walvissen kwam net als een stadsbus voorbij gezwommen. Ze waren in perfecte conditie, erg dik en gezond, robust, zonder littekens van visgerei, precies zoals ze eruit behoren te zien. Ik heb gelezen dat de pelgrims, toen ze aan land kwamen bij Plymouth Rock in Massachusetts in 1620, schreven dat je over Cape Cod baai kon lopen over de ruggen van de echte walvissen. En we kunnen niet terug gaan om dat nu te zie
...[+++]n, maar misschien kunnen we behouden wat er nog over is. En ik wil deze presentatie met een hoopvol verhaal eindigen, een stuk dat ik geschreven heb over mariene reservaten een soort van oplossing voor het overbevissingsprobleem, het globale visserijcrisisverhaal. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
leur mort représentent-elles un espoir ->
Date index: 2025-05-06