Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "juste une minute pour vous dire pourquoi nous sommes ici " (Frans → Nederlands) :
Nous y sommes allés. Nous nous sommes installés devant l'une des barricades, et un peu après, une colonne de chars est arrivée. Le soldat dans le char de devant a dit : « Nous avons ordre strict de détruire cette barricade. Si vous partez, nous ne vous ferons pas de mal mais si vous ne bougez pas, nous n'aurons d'autre choix que de vous écraser. » Les artistes avec qui j'étais ont dit : « Donnez-nous juste une
minute. Donnez-nous juste une minute pour vous dire pourquoi nous sommes ici. » Le soldat a croisé les bras, et l'artiste s'est lancé dans un panégyrique jeffersonnien de la démocratie, un éloge que ceux d'entre nous qui vivent dan
...[+++]s une démocratie jeffersonnienne auraient bien du mal à présenter.
We gingen ernaarto
e en stelden ons op voor een van de barricades. Een tijdje later kwam een kolonne tanks aangerold. De soldaat op de eerste tank zei: We hebben onvoorwaa
rdelijke bevelen om deze barricade op te ruimen. Als jullie weggaan, hoeven we jullie geen pijn te doen, maar als je niet weggaat, hebben we geen ande
re keuze dan jullie omver te rijden.” De kunstenaars z
eiden: Geef ons één ...[+++]minuut. Geef ons één minuut om je te vertellen waarom we hier zijn.” De soldaat kruiste zijn armen, en de kunstenaar stak een Jeffersoniaanse lofrede op de democratie af zoals wij, die in een Jeffersoniaanse democratie leven, er moeilijk een zouden kunnen afsteken.Je vais donc vous parler de cela, utiliser mes 18 minutes pour vous dire pourquoi je fais ça, comment nous nous y prenons, et ce que nous faisons.
In de volgende 18 minuten ga ik jullie vertellen waarom ik het doe, hoe we het doen en wat we doen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het en
ige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door da
...[+++]t ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Comme tous les autres, ils ont dit: «Merci docteur! C'est génial! J'avais besoin d'un nouveau tableau. Je pren
drai le troisième.» Nous leur avons expliqué que nous le leur ferions parvenir. Nous avons ramassé n
otre matériel, nous sommes sortis et avons attendu une demi-heure. De retour à la chambre : « Bonjour, nous revoici. » Les patients nous répondent : «Désolé docteur, j'ai un problèm
e de mémoire, c'est pourquoi ...[+++] je suis ici. Si je vous ai déjà rencontré, je ne m'en souviens pas.» «Vraiment, Jim, tu ne t'en souviens pas? J'étais ici plus tôt avec les Monet? » «Désolé docteur, je n'en ai aucun souvenir.» Pas de soucis, Jim. J’aimerais simplement que tu classes ces reproductions par ordre inverse de préférence.» Que font alors les patients? Assurons-nous d'abord qu'ils soient réellement amnésiques. Nous demandons à ces patients de nous dire laquelle ils avaient choisie au départ. Résultat: les amnésiques répondent au hasard.
Net zoals alle anderen zeiden ze Hé, bedankt dokter! Dat is fantastisch! Ik kan wel een nieuw plaatje gebrui
ken. Ik neem nummer drie. We legden ze uit dat
nummer drie met de post zou worden toe
gestuurd. We pakten onze biezen en verlieten de kamer, en telden tot een half uur. Terug in de kamer zeiden we: Hoi, we zijn terug. De patiënten, alle goeds voor hen, zeiden, Oh dokter, het spijt me, ik heb een geheugenprobleem, daarom ben ik
...[+++] hier ook. Als ik je al eerder hebt ontmoet, kan ik het me niet herinneren. Echt waar Jim, weet je het niet meer? Ik was hier zojuist met de Monet posters? Sorry dokter, ik heb echt geen idee. Geen probleem Jim. Het enige dat ik van je vraag is dat je deze rangschikt van degene die je het meest waardeert, tot degene die je het minst waardeert. Wat doen ze? Nou, laat me eerst controleren en bevestigen dat ze echt geheugenverlies hebben. We vroegen deze patiënten met geheugenverlies om ons te vertellen welke in hun bezit is, welke ze de afgelopen keer hadden gekozen, welke van hen is. Het bleek dat patiënten met geheugenverlies gewoon gokken.Pourrions-nous faire quelque chose pour ces 93 pays ? Et j'ai fondé International Bridges to Justice, qui a la mission spécifique de mett
re fin à la torture comme outil d'enquête et de mettre en œuvre les droits à une procédure régulière dans les 93 pays en plaçant des avocats formés à un stade précoce dans les postes de police et dans les salles d'audience. Mes premières expériences, cependant, sont venues du Cambodge, et à l'époque je me souviens d'abord être arrivée au Cambodge et il y avait, en 1994, encore moins de 10 avocats dan
...[+++]s le pays, car les Khmers rouges les avaient tous tués. Et même 20 ans plus tard, il y avait seulement 10 avocats dans le pays, donc par conséquent vous entriez dans une prison et non seulement vous y trouviez des garçons de 12 ans, vous rencontriez des femmes et vous disiez : « Pourquoi êtes-vous ici ? ». Les femmes disaient : « Eh bien, je suis ici depuis 10 ans parce que mon mari a commis un crime, mais ils ne le trouvent pas. » Donc, c'est juste un endroit où il n'y avait aucune règle de droit.
Kunnen we dan iets doen voo
r deze 93 landen?” Ik heb Internationale Bruggen naar Gerechtigheid opgericht met de specifieke taak om foltering als onderzoeksinstrument uit te
bannen en te zorgen voor een eerlijk proces in de 93 land
en, door geschoolde juristen in een vroeg stadium op politiebureaus en in de rechtszalen aanwezig te laten zijn. Mijn eerste ervaringen kwamen uit Cambodja. Ik her
...[+++]inner me dat er toen in 1994 in Cambodja nog altijd minder dan 10 advocaten in het land waren, omdat de Rode Khmer ze allemaal had gedood. Zelfs 20 jaar later waren er nog slechts 10 advocaten in het land. Daarom kon je toen in een gevangenis niet alleen 12-jarige jongens aan treffen, maar ook vrouwen. Als je hen vroeg waarom ze daar zaten, kon je als antwoord krijgen: Ik zit hier al 10 jaar, omdat mijn man een misdaad beging, maar ze kunnen hem niet vinden.” Je vindt daar eenvoudigweg geen rechtsstaat. Comme tout immigrant récent le sait, la question « D'où venez-vous ? » ou « D'où venez-vous vraiment ? »
est souvent un code pour « Pourquoi êtes-vous
ici ? » Puis nous avons les écrits savants de William Deresiewicz sur les universités américaines. « Les étudiants pensent que leur environnement est diversifié si un vient du Missouri et un autre du Pakistan -- peu importe que tous leurs parents soient docteurs ou banquiers. » Je suis
d'accord avec lui. ...[+++]Dire qu'un étudiant est Américain, un autre Pakistanais, puis prétendre triomphalement à la diversité du corps étudiant ignore le fait que ces étudiants sont des locaux du même milieu.
Zoals elke recent geïmmigreerde weet is de vraag Waar kom je vandaan? of Waar kom je echt vanda
an? vaak geheimtaal voor Waarom ben je hier? De academicus William Deresiewicz schrijft over Amerikaanse elite-universiteiten: Studenten denk
en dat hun omgeving divers is als de ene uit Missouri komt en de andere uit Pakistan -- maakt niet uit dat hun ouders allemaal dokter of bankier zijn. Ik geef hem gelijk. Je noemt één student Amerikaan, een andere Pakistaan en claimt triomfantelijk dat je studenten divers zijn, maar je gaat voorbij aan
...[+++]het feit dat ze 'locals' zijn in hetzelfde milieu.Donc je ne vais pas passer trop de temps -- juste pour vous montrer, rafraîchir vos souvenirs-- que nous sommes ici pour: l'Afrique: chapitre suivant parce que pour la première fois, il y a vraiment un socle sur lequel construire.
Ik ga hier niet teveel tijd aan besteden -- alleen om je geheugen wat op te frissen. We zijn hier voor het volgende hoofdstuk , omdat er voor het eerst een echt platform is om op te bouwen.
mais je suis ici pour vous dire combien nous sommes proches d'apporter une réponse à cette question.
Maar ik kom jullie vertellen hoe dicht we al bij het antwoord op deze vraag komen.
Je suis ici aujourd'hui pour vous dire que nous sommes à l'aube d'un énorme changement, et ce changement, étonnamment, va venir de l'industrie. Encore.
Ik ben hier vandaag om jullie te vertellen dat we aan de vooravond staan van een enorme verandering, en dat deze verandering, verrassend genoeg, opnieuw van de productie zal komen.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le
général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégi
e et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar
eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie
, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de midde
...[+++]len had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
juste une minute pour vous dire pourquoi nous sommes ici ->
Date index: 2020-12-20