Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «gens qui peuvent se souvenir de tout » (Français → Néerlandais) :
Vous avez aussi des gens qui sont extraordinairement intelligents, des gens qui peuvent se souvenir de tout ce qu'ils ont vu dans leur vie, des gens qui ont la synesthésie, personnes qui ont la schizophrénie.
Er zijn ook mensen die extreem slim zijn, die zich alles herinneren wat ze in hun leven hebben gezien, die synesthesie hebben, die schizofrenie hebben.
Les gens peuvent écrire sur le site toute sorte d'histoires sur ces animaux, et on peuvent m'aider à obtenir des échantillons pour des analyses génétiques.
Maar mensen schreven naar de site met alle mogelijke verhalen over deze dieren en wilden me helpen om monsters te krijgen voor genetische analyse.
Les gens atteints de TAG s'inquiètent tout le temps sont fréquemment agités et à fleur de pot, mais au contraire de certains types d'anxiété, les patients ne peuvent souvent pas identifier ce qui cause l'anxiété, ils ne savent donc pas quoi éviter.
Mensen met GAD maken zich constant zorgen en zijn regelmatig geïrriteerd en gespannen, maar in tegenstelling tot andere angststoornissen kunnen patiënten vaak niet bepalen waar de nervositeit vandaan komt, dus weten ze niet wat ze moeten vermijden.
Le remplacement du travail humain par ces muscles mécanique libère les gens qui peuvent se spécialiser et tout le monde en profite, même ceux qui ont encore des professions manuelles.
Het vervangen van menselijke arbeid door mechanische spieren houdt mensen vrij om zich te specialiseren en daardoor is iedereen beter af, zelfs diegenen die fysieke arbeid doen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et
...[+++], bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze
praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Comment décrivez-vous ça ? MR : Eh bien Chris, nous travaillons sur la création d'u
ne situation où les gens peuvent créer un fichier intelligence. Un fichier intelligence est la collection de leurs maniérismes, de leur
personnalité, leurs souvenirs, leurs sentiments, croyances, at
titudes et valeurs, tout ce que nous avons aujourd'hui déversé sur Google, sur Amazon, sur Facebook. Toute cette
...[+++] information sauvegardée pourra, dans les prochaines décennies, une fois que les logiciels sont capables de récapituler l'état de conscience, pourra faire revivre l'état de conscience, qui est imminent dans notre fichier intelligence.
Hoe beschrijf je dat? MR: Nou, Chris, we werken aan het creëren van een situatie waar mensen een ‘geestbestand’ kunnen maken. Een geestbestand is de collectie van hun eigenaardigheden, persoonlijkheid, herinnering, gevoelens, overtuigingen, attitudes en waarden, alles wat we vandaag in Google, Amazon, Facebook gieten. Al die informatie daarin opgeslagen zal in de komende paar decennia, zodra software bewustzijn kan recapituleren, in staat zijn om het bewustzijn, immanent in ons geestbestand, te laten herleven.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hi
j zei: “We kunnen er ...[+++]over praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Lorsqu'on l'évoque au s
ein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de survei
llance qui contrôle tout le monde à tout instant, mais un état où les gens on
t conscien ...[+++]ce qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het ve
rmeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors
in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston
...[+++] Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten of je op een bepaald moment bekeken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.Que peuvent faire les directeurs -- les directeurs éclairés, je l'espère -- que
peuvent-ils faire pour que leur bureau soit un meilleur lieu
de travail pour les gens, pour que ce ne soit pas le dernier recours, mais le premier recours ? C'est que les gens commencent à dire, « Quand je veux vraiment accomplir une tâche, je vais au bureau. » Parce que les bureaux
sont bien équipés, tout devrait y être pour qu'ils
...[+++] fassent leur travail, mais là tout de suite ils ne veulent pas y aller, alors comment changer ça ? J'ai trois suggestions que je vais partager avec vous. J'ai environ trois minutes, donc ça va le faire. Nous avons tous entendu parler de cette tendance du vendredi décontracté.
Wat kunnen managers doen -- verlichte managers, hopelijk -- wat kunnen ze doen om een kantoor een betere plaats te maken om te werken, niet als laatste toevluchtsoord, maar als het eerste toevluchtsoord? Zodat mensen voortaan zeggen, Als ik echt wat wil afwerken, ga ik naar kantoor. Want kantoren zijn goed uitgerust, alles is aanwezig om het werk te kunnen doen. Nu willen werknemers daar niet naartoe. Hoe kunnen we dat veranderen? Ik heb drie suggesties voor jullie. Ik heb nog ongeveer drie minuten, dat lukt net. We hebben allemaal wel eens gehoord van 'informele vrijdag'.
Un jeu dans lequel vous don
nez de l'argent aux gens, et à chaque tour, ils
peuvent mettre de l'argent dans un pot commun, puis l'expérimentateur double la somme du pot commun qui est ensuite divisée parmi les joueurs. C'est une
belle analogie pour toute sorte de problèmes environnementaux où l'on demande aux gens de faire un sacrifice alors qu'ils ne bénéficient pas entièrement du fruit de leur sacrifice. Vous voulez vraiment que les autres se sacrifie
...[+++]nt mais chacun est tenté d'adopter le comportement du passager clandestin. Ce qu'il se passe, c'est qu'au début, les gens coopèrent raisonnablement -- Tout est joué anonymement -- au premier tour, les gens donnent la moitié de l'argent qu'ils ont. Mais ils se disent rapidement, Vous savez quoi, les autres ne donnent pas tant que ça.
Een spel waarbij je mensen geld geeft. Bij elke ronde van het spel kunnen ze geld in een gemeenschappelijke pot steken. Dan verdubbelt de onderzoeker wat erin zit en wordt het onder de spelers verdeeld. Dit is een mooie analogie voor allerlei milieukwesties waarbij we mensen vragen iets op te offeren en zijzelf niet echt baat hebben bij hun offer. Je wil dat alle anderen opofferen, maar zwartrijden is verleidelijk voor iedereen. Eerst beginnen mensen redelijk coöperatief -- het
spel wordt anoniem gespeeld --
in de eerste ronde ...[+++]geven mensen ongeveer de helft van wat ze kunnen. Ze zien snel: Weet je, de anderen doen niet zoveel. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
gens qui peuvent se souvenir de tout ->
Date index: 2023-11-19