Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "ensuite comment leurs cerveaux apprennent " (Frans → Nederlands) :
Pawan Sinha expose en détail sa recherche innovante sur la façon dont le système visuel se développe dans le cerveau. Sinha et son équipe offrent gratuitement à des enfants aveugles de naissance, un traitement de restauration de la vue, et étudient ensuite comment leurs cerveaux apprennent à interpréter les données visuelles. Ce travail donne un aperçu des neurosciences, de l'ingénierie et même de l'autisme.
Pawan Sinha vertelt over baanbrekend onderzoek naar de ontwikkeling van het vermogen te zien in de hersenen. Sinha en zijn team verzorgen gratis behandelingen waarin blind geboren kinderen het vermogen te zien terugkrijgen, en bestuderen vervolgens hoe hun hersenen leren interpreteren wat de ogen zien. Het werk biedt inzicht in de neurowetenschap, techniek en zelfs autisme.
Dans mon travail de chercheur, j'étudie comment les bébés apprennent leur langue maternelle.
In mijn werk als onderzoeker, bestudeer ik hoe baby's hun moedertaal leren.
Comment l'identifier, et identifier les gens passionnés, et ensuite, comment faire pour que des gens qui se sont battus, qui ont trimé pendant 20 ans, soient re-stimulés par leur lieu de vie ?
Hoe vind je de hartslag op die plek -- de mensen met passie -- en hoe krijg je dan mensen die al twintig jaar vechten, ploeteren, weer vol energie over hun woonplek?
Observez : vous pouvez voir plein de machines différentes émerger. Elles se déplacent toutes, elles bougent de plein de façons, et vous pouvez voir à droite, que nous en avons créé un certain nombre, qui fonctionnent vraiment. Ce ne sont pas des robots extraordinaires, mais ils évoluent pour faire ce pour quoi nous les récompensons : pour avancer. Tout cela a été fait sur ordinateur, mais on peut aussi le faire dans le monde réel. Voici un vrai robot à qui nous avo
ns en fait donné un ensemble de cerveaux, qui s'affrontent, ou évoluent, sur la machine. C'est comme un rodéo, ils sont tous sur la machine, et ils son
t récompen ...[+++]sés selon leur vitesse ou leur capacité à faire évoluer la machine. Vous voyez que ces robots ne sont pas prêts à dominer le monde, mais ils apprennent peu à peu comment évoluer, et ce, de manière autonome.
Dus als je kijkt, kan je een heleboel verschillende machines zien die hieruit voortkomen. Ze bewegen allemaal, ze kruipen allemaal op een andere manier, en je kan rechts zien dat we inderdaad een paar van deze dingen hebben gemaakt, en ze werken in de realiteit. Het zijn niet erg fantastische robots, maar ze evolueren om exact datgene te doen waarvoor we ze belonen: zich vooruitbewegen. Dus dat was allemaal gesimuleerd, maar we kunnen dat ook doen met een echte machine. Hier is een fysieke robot die we hebben uit
gerust met een bevolking hersenen, die de machine laten concurreren of evolueren. Het is zoals een rodeoshow: ze mogen allemaal
...[+++] een ritje doen met de machine, en ze worden beloond voor hoe snel en hoe ver ze de machine vooruit kunnen laten bewegen. En je kan zien dat deze robots nog niet klaar zijn om de wereld te veroveren, maar ze leren langzamerhand om vooruit te bewegen, en ze doen dit autonoom.et avons ens
eigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et
pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils v
oulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils
...[+++]ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's
de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Le neuro-ingénieur Ed
Boyden veut savoir comment les minuscules biomolécules de nos
cerveaux génèrent des pensées et des émotions, et il veut percer le mystère des changements moléculaires qui provoquent des maladies telles que l'épilepsie et l'Alzheimer. Au lieu de regarder ces structures invisibles à l’œil nu sous un microscope, si nous les agrandissions physiquement po
ur mieux les voir ? Apprenez comment on pourrait se servir des mêmes polymères qui se trouvent dans les
...[+++] couches pour bébé — celles qui leur font gonfler — pour mieux comprendre nos cerveaux.
Neuro-ingenieur Ed Boyden wil weten hoe de kleine biomoleculen in onze hersenen emoties, gedachten en gevoelens genereren — en hij wil de moleculaire veranderingen vinden die leiden tot aandoeningen als epilepsie en de ziekte van Alzheimer. In plaats van deze onzichtbare structuren met een microscoop te vergroten, vroeg hij zich af: wat als we ze fysiek vergroten en makkelijker te zien maken? Dezelfde polymeren die worden gebruikt om luiers te doen zwellen, zouden een sleutel tot een beter begrip van onze hersenen kunnen zijn.
J'ai ensuite mis les enfants au défi d'identifier quelqu'un dans leur propre vie, ou leur propre histoire, ou leur propre monde, qu'ils pouvaient identifier comme ayant fait une chose similaire. Je leur ai demandé de produire un petit film sur le sujet. C'est la première fois qu'on faisait ça. Personne ne savait comment faire ces petits films sur l'ordinateur. Mais on était à fond dedans. Et je leur ai demandé de mettre leur propre voix dessus.
Ik spoorde de kinderen vervolgens aan om iemand in hun eigen leven te noemen, in hun verhaal, in hun leven, die ook iets dergelijks had gedaan. Ik vroeg hun om er een filmpje over te maken. Het was de eerste keer dat we dit deden. Niemand wist hoe je die filmpjes op de computer moest maken. Maar ze gingen ervoor. Ik vroeg hun om hun eigen stem te gebruiken.
Ensuite, nous pouvons collecter l'information sur leur usage de l'espace, comment ils se déplacent dans leur milieu, quels sont leurs principaux habitats, et bien plus encore.
Daarmee kunnen we informatie verzamelen over de manier waarop ze ruimte gebruiken, hoe ze door het landschap bewegen, welke habitats ze verkiezen, en nog veel meer.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. E
t, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-ê
tre aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle d
e classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. V
...[+++]ous donnez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wan
...[+++]neer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau? datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ensuite comment leurs cerveaux apprennent ->
Date index: 2021-05-06