Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "encore fait nous devons trouver les gens qui ont " (Frans → Nederlands) :
C
e qu'il nous faut c'est une application de la loi internatio
nale, mondiale pour trouver les bandes cybercriminelles -- ces gr
oupes organisés qui font des millions avec leurs attaques. C'est bien plus important que de faire tourner des anti-virus ou des firewall. Ce qui compte vraiment c'est de t
rouver vraiment les gens qui sont derrière ces attaques
. Et plus ...[+++]important encore, nous devons trouver les gens qui sont sur le point d'entrer dans ce monde du cybercrime, mais ne l'ont pas encore fait. Nous devons trouver les gens qui ont les compétences, mais sans les opportunités et leur donner les opportunités d'utiliser leurs compétences pour faire le bien.
Wat we nodig hebben, is meer wereldwijd, internationaal politiewerk om internetcriminelen te vinden -
- de georganiseerde bendes die miljoenen buitmaken met hun aanvallen. Dat is veel belangrijker dan anti-virussoftware of firewalls. Wat werkelijk belangrijk is, is het vinden van de mensen achter deze aanvallen. Nog belangrijker: we moeten de mense
n vinden die op het punt staan om te gaan deelnemen in deze criminele wereld, maar het nog niet hebben gedaan. We moeten de mensen vinden met de vaardigheden, maar zonder de mogelijkheden, en h
en de moge ...[+++]lijkheden geven hun vaardigheden goed aan te wenden.Vous ressentez une profonde culpabilité. Vous amplifiez vos peurs. Vous êtes terrifié par l'humiliation de la défaite. Quelle est la solution ? La solutio
n à cela, c'est que nous devons trouver un moyen pour que les
gens comme Michael Semple, ou ces autres personnes, qui disent la vérité, qui connaissent le pays, qui ont passé 30 ans sur le terrain
, et plus important encore, l'élément manquant dans
tout cela, les ...[+++] Afghans eux-mêmes, qui comprennent ce qui se passe.
Je voelt een diepe, diepe schuld. Je overdrijft je angsten. Je bent doodsbang voor de vernedering van een nederlaag. Wat is hiervoor de oplossing? De oplossing hiervoor is dat we een manier vinden waardoor mensen als Michael Semple, of die andere mensen, die de waarheid vertellen, die het land kennen, die er 30 jaar gewoond hebben -- en het belangrijkste van al, het ontbrekende element hierin -- De Afghanen zelf, die begrijpen wat er zich afspeelt;
« Nous n'allons pas mettre un terme à la vio
lence en disant aux gens que c'est amoral », dit Jamila Raqib, directrice générale de l'Institution Albert Einstein. Au
lieu de cela, nous devons trouver d'autres façons de cond
uire le conflit qui sont tout aussi puissantes et efficaces. Elle promeut la résistance
...[+++]non-violente pour les gens vivant sous une tyrannie — et cela n'est pas seulement les manifestations dans les rues. Elle partage des exemples encourageant de stratégies créatives qui ont mené à des changements à travers le monde et un message d'espoir pour un futur sans conflit armé. « Le plus grand espoir de l'humanité réside non pas dans la condamnation de la violence mais dans l'obsolescence de la violence. »
We kunnen geen eind maken aan geweld door tegen iedereen te zeggen dat het immoreel is, zegt Jamila Raqib, directeur van het Albert Einstein Instituut. In plaat
s daarvan moeten we andere manieren zoeken om met conflicten om te
gaan, manieren die even krachtig en effectief zijn. Raqib pleit bij mensen die onder tirannie leven voor geweldloos verzet – en dat houdt veel meer in dan alleen demonstraties. Ze noemt voorbeelden van creatieve strategieën die o
...[+++]veral ter wereld verandering hebben gebracht en een boodschap van hoop inhouden op een toekomst zonder gewapende conflicten. Hoop voor de mensheid is niet gelegen in het veroordelen van geweld maar in een situatie waarin geweld heeft afgedaan, zegt Raqib. Les gens voyageront encore, les populations seront déplacées et nous devons trouver des façons rationnelles et réalistes de le gérer, non pas basées sur les vieilles logiques de l'aide humanitaire, de la charité, mais bâties sur les opportunités offertes par la mondialisation, les marchés et la mobilité.
Mensen zullen blijven reizen, uit hun land worden verjaagd. We moeten rationele, realistische manieren vinden om hiermee om te gaan -- niet op basis van de oude logica van humanitaire hulp, niet op basis van liefdadigheid, maar op basis van de kansen van globalisering, markten en mobiliteit.
Comme quand votre
téléphone bourdonne dans le milieu travail de prod
uction. Ou attendre encore fait ... bourdonner? Syndrome des vibrations Phantom est relativement nouveau phénomène psychologique où vous pensez vous avez senti votre téléphone se déclenche, mais il n'a pas. Dans une étude, 89% des sujets du test dit qu'ils connu au moins une fois toutes les deux semaines. Il semblerait que notre cerveau perçoivent maintenant une démangeaison comme une vibration réelle de notre téléphone. Aussi fou que cela paraiss
...[+++]e, la technologie a commencé recâbler nos systèmes nerveux - et nos cerveaux sont déclenchées d'une manière qu'ils ont jamais été auparavant dans l'histoire. Social Media déclenche également une libération de dopamine - La sensation bon état chimique. En utilisant l'IRM, scientifique a constaté que la récompense dans les centres le cerveau des gens sont beaucoup plus actifs lorsque ils parlent de leurs propres points de vue, comme opposition à l'écoute des autres. Pas si surprenant - Nous aimons tous parler de nous droit? Mais il se trouve que, bien que 30-40% des face-à-face conversations impliquent communiquer notre propre expériences, autour de 80% de la communication sur les médias sociaux auto est impliqué. La même partie de votre cerveau liée à l'orgasme, la motivation et l'amour sont stimulée par votre utilisation des médias sociaux - et encore plus quand vous savez que vous avez un public.
Zoals wanneer uw telefoon trilt in het midden van productief werk. Of wacht ... trilde het wel? Phantom Vibration Syndrome is een relatief nieuw psychologische verschijnsel waarbij je denkt je telefoon af te voelen gaan, maar dat gebeurde niet. In één studie ervaarde 89% van de proefpersonen dit ten minste eenmaal elke twee weken.
Het lijkt erop dat onze hersenen nu jeuk waarnemen als een trilling van onze telefoon. Zo gek als het lijkt, technologie is begonnen om ons zenuwstelsel opnieuw te bedraden - en onze hersenen worden geactiveerd op een manier dat ze nooit eerder zijn geweest in de geschiedenis. Social Media triggert ook een afgi
...[+++]fte van dopamine - Het gelukshormoon. Met behulp van MRI-scans, vonden wetenschapper dat de beloning centra in de hersenen van mensen veel meer actief zijn als ze praten over hun eigen opvattingen, in tegenstelling tot luisteren naar anderen. Niet zo verwonderlijk - We houden allemaal van praten over onszelf toch? Maar het blijkt dat, terwijl 30-40% van face-to-face gesprekken bestaan uit het melden van onze eigen ervaringen, dat ongeveer 80% van de social media communicatie over onszelf gaat. Hetzelfde deel van je hersenen dat gerelateerd is aan orgasmes, motivatie en liefde worden gestimuleerd door je sociale media gebruiken - en nog meer als je weet dat je een publiek hebt.Ho
mme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous
avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Parad
is! Ca n'existe que ...[+++]dans votre tête! Homme: Dieu vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtv
aardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's
...[+++]dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne co
...[+++]mprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze
praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et
quand je suis allée trouver le directeur de la ...[+++]prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.”
Hij zei: “We kunnen ...[+++]erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Si vous pouviez obtenir un accord à Copenhague, où les gens auraient accepté, A, un objectif à long terme de réduction des émissions de carbone, B, des objectifs à court terme pour que ce ne soit pas juste abstrait ; ce sont des gens prenant réellement des décisions qui pourraient faire la différence maintenant, et si vous pouviez ensuite trouver un mécanisme financier, qui signifierait que les pays les plus pauvres, qui ont souffert de notre incapacité à traiter la question du changement climatique pendant des années et des décennies, recevraient une aide spéciale pour leur permettre d'accéder à des technologies énergétiques efficaces, et qu'ils seraient dans une position financière qui leur permettraient de soutenir un investissement à l
...[+++]ong terme associé à une réduction des émissions de carbone, alors, vous traiterez le monde de manière égale en prenant en considération chaque partie de la planète et leurs besoins. Cela ne veut pas dire que chacun fait exactement la même chose, parce que nous avons en fait plus d'efforts à faire financièrement pour aider les pays les plus pauvres, mais cela veut dire que l'on traite les besoins des citoyens de cette planète de manière égale. CA : Oui, et il y a encore une théorie selon laquelle les négociations entre les différents pays sont en concurrence avec leurs propres intérêts. GB : Oui, mais je pense que la position de l'Europe correspond déjà à une position que 27 pays ont en commun.
Als we er in Kopenhagen in slagen om te zeggen dat a) er een langetermijndoel voor CO2-beperking is, en b) dat er kortetermijndoelen moeten worden gehaald zodat het niet alleen maar abstract is maar mensen echt beslissingen nemen, dan zou dat een verschil maken. Als je dan een financieringsmechanisme kunt vinden zodat de armste landen, die slachtoffer zijn van ons onvermogen om klimaatverandering aan te pakken in de afgelopen jaren en decennia, speciale hulp krijgen om over te schakelen naar energiezuinige technologieën en in een financiële positie komen waarbij ze langetermijninvesteringen kunnen doen die voor CO2-reductie nodig zijn, dan behandel je de hele wereld gelijk, dan heb je aandacht voor elk deel van de wereld en voor zijn behoef
...[+++]ten. Het betekent niet dat iedereen precies hetzelfde doet, want we moeten meer geld uittrekken voor hulp aan de armste landen, maar wel dat we belang hechten aan de behoeften van alle burgers op een enkele planeet. CA: Ja. Maar de theorie blijft natuurlijk dat er tussen de landen tweespalt ontstaat omdat ze voor hun eigen belangen opkomen. GB: Dat is waar, maar we zien dat in Europa 27 landen zich al verenigd hebben.Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et
...[+++] j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
encore fait nous devons trouver les gens qui ont ->
Date index: 2025-01-20