Traduction de «décidé de lire » (Français → Néerlandais) :

Chaucer a dit L'amour est aveugle. Pour comprendre le sentiment amoureux, j'ai décidé de lire des poèmes du monde entier et je voudrais vous lire un très court poème chinois du huitième siècle car c'est un exemple quasi-parfait d'un homme totalement envoûté par une femme.
Zoals Chaucer zei, Liefde is blind. In de poging romantische liefde te begrijpen, besloot ik poëzie van over de hele wereld te gaan lezen, en ik wil jullie een heel kort gedicht voorlezen uit achttiende-eeuws China, een bijna perfect voorbeeld van een man die totaal gefocust is op een bepaalde vrouw.

Je ne sais pas combien vous en lisez. Mais ce n'est pas amusant à lire et souvent pas amusant à écrire. En fait, c'est encore pire à écrire. Donc, j'avais décidé d'essayer d'écrire quelque chose de plus amusant.
Ik weet niet hoeveel u er leest... maar ze zijn geen pretje om te lezen en vaak ook niet om te schrijven. Nog minder zelfs, om te schrijven. Dus besloot ik te proberen iets leukers te schrijven.

Alors, j'ai décidé de profiter de cette occasion pour essayer de lire un roman, une nouvelle, ou un mémoire de chaque pays du monde.
Dus ik besloot dat dat mijn tijdsbestek zou zijn, waarin ik een roman, een verhalenbundel of een memoire zou lezen uit ieder land van de wereld.

Chaque article sur Wikipedia a une page de discussion correspondante. Sur la page de discussion il y avait de longs débats entre les Wikipediens, quant à savoir si son vrai nom devait apparaître dans l'article. Vous pouvez lire les arguments de chaque camp. Voici juste un extrait de quelques-uns. Ils ont finalement décidé, pas à l'unanimité bien sûr, de ne pas inclure son vrai nom, bien que la plupart des reportages l'aient fait.
Ieder artikel op Wikipedia heeft een overeenkomstige discussiepagina. En op die discussiepagina hadden de Wikipedianen een uitgebreide woordenwisseling over de vraag of er in het artikel wel of niet zijn echte naam genoemd moest worden. Je vond er argumenten voor beide kanten. Hier is zomaar een plaatje van een paar ervan. Uiteindelijk besloten ze allesbehalve unaniem om zijn echte naam niet te vermelden, ondanks het feit dat bijna alle mediaverslagen dat wel deden.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...