Vertaling van "dollars de plus " (Frans → Nederlands) :

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

Voici une liste de pays, rangés selon leur PIB. Notez que le PIB est mesuré en dollars, pas en quantité de choses produites. Si nous analysions juste une quantité, alors un pays qui produirait cinq millions de punaises serait au même point qu'un produit qui produirait cinq millions de voitures. Mais il y aussi un problème quand on utilise la valeur de la production en dollar : l'inflation. Si deux pays produisent le même nombre de voitures, mais que l'un d'entre eux a des prix plus haut, ce pays pays aura un plus haut PIB nominal, ou PIB non-corrigé des effets de l'inflation. Pour obtenir une idée plus précise de la santé d'une économie, les économistes regardent le PIB réel, qui est le PIB corrigé des effets de l'inflation. Ce que corrigé des effets de l'inflation signifie est très important, mais trop compliqué pour en discuter maintenant. On y reviendra. Donc, qu'est-ce que le PIB réel de la Grèce nous dit de son économie ? En 2013, le PIB réel de la Grèce était d'environ 242 milliards de dollars, mais ce nombre ne veut pas dire grand chose jusqu'à ce qu'on le compare aux années précédentes. En 2012, il était de 250 milliards de dollars, en 2011 de 288 milliards, et en 2010, c'était 300 milliards. En fait, depuis 2008, la Grèce a connu six ans de PIB diminuant, et les données montrent que cette récession est aussi profonde et prolongée que la Grande Dépression des Etats-Unis dans les années 30. Je viens d'utiliser le terme récession, que beaucoup de gens utilisent mal. Une récession n'est pas simplement quand une économie va mal, officiellement, c'est quand deux trimestres successifs ou six mois montrent une diminution du PIB réel. Même si l'économie grecque est encore en difficulté, elle sortit de la récession en 2014, avec une petite augmentation du PIB.
Hier is een lijst van landen gerangschikt op BBP. Merk op dat het BBP is gemeten in dollars, niet in het aantal dingen die geproduceerd zijn. Als we het aantal zouden bekijken, dan zou een land dat 5 miljoen punaises heeft geproduceerd eruit zien alsof ze het net zo goed doen als een land dat 5 miljoen auto's heeft geproduceerd, maar er is ook een probleem met de waarde in dollars gebruiken van geproduceerde dingen: inflatie. Als twee landen dezelfde hoeveelheid auto's produceren, maar één van beide heeft hogere prijzen, dan zal dat land een hoger nominaal BBP hebben, of BBP ongecorrigeerd voor inflatie. Om een nauwkeuriger idee te krijgen van de gezondheid van de economie kijken economen naar reëel BBP, dat is BBP gecorrigeerd voor inflatie. Wat gecorrigeerd voor inflatie betekent is heel belangrijk, maar een té groot onderwerp om het nu over te hebben. Daar komen we nog. Adriene: Dus wat vertelt het reële BBP in Griekenland ons over haar economie? In 2013 was het Griekse reële BBP ongeveer 242 miljard dollar, maar dat cijfer betekent niets totdat je het vergelijkt met voorgaande jaren. In 2012 was het 250 miljard dollar, in 2011 was het 288 miljard, en in 2010 was het 300 miljard. miljard. Sterker nog, vanaf 2008 heeft Griekenland zes jaar gehad met een dalend BBP, en de gegevens laten zien dat deze recessie met zo diepgaand en langdurig is als de Grote Depressie in de Verenigde Staten in de jaren '30. Ik gebruikte zojuist de term recessie, die heel veel mensen verkeerd gebruiken. Een recessie is niet zomaar als een economie slecht is, officieel is het wanneer twee opeenvolgende kwartalen of zes maanden een krimp laten zien in het reële BBP. Hoewel de economie van Griekenland het nog steeds moeilijk heeft, klom het uit de recessie in 2014, met een kleine groei van het BBP.

Imagions que John dirige une boulangerie. Chaque travailleur produit une douzaine de donuts par heure, et chaque donut est vendu pour 1 dollar. Si John veut continuer son business, il ne peut pas payer ses employés plus que 12 dollars de l'heure. Il doit forcément payer les ingrédients et le four, mais même s'il voulait être généreux, il ne pourrait pas les payer 20 dollars de l'heure. Ils ne produisent simplement pas assez pour couvrir les coûts. Mais si John trouve un moyen pour que chaque travailleur produise quatre douzaines de donuts par heure, il pourra les payer 20 dollars de l'heure. Tout simplement, plus un employé produit, plus il peut gagner d'argent. Les économistes soutiennent que la principale raison pour laquelle certains pays sont riches est la productivité.
Meneer Clifford: Stel je voor, John heeft een bakkerij. Elke werknemer produceert een dozijn donuts per uur, en elke donut wordt verkocht voor €1. Als John niet failliet wil gaan, kan hij zijn werknemers niet meer dan €12 per uur betalen. Natuurlijk moet hij betalen voor de ingrediënten en de oven, maar zelfs als hij gul zou willen zijn, zou hij ze niet €20 per uur kunnen betalen. Ze produceren simpelweg niet genoeg donuts om de kosten te dekken. Maar als John een manier kan vinden dat elke werknemer vier dozijn donuts per uur kan produceren, dan kan hij ze €20 per uur betalen. Simpel gezegd, des te meer elke werknemer kan produceren, des te meer geld hij/zij kan verdienen. Economen beweren dat de belangrijkste reden dat sommige landen rijk zijn hun productiviteit is.

En seulement cinq ans, on a multiplié ce montant par 554, et obtenu 194 millions de dollars après déduction de toutes les dépenses pour la recherche sur le cancer du sein Si vous étiez un philanthrope réellement intéressé par le cancer du sein, qu'est-ce qui ferait plus de sens : aller à la recherche du chercheur le plus innovant dans le monde et lui donner 350 000 dollars pour sa recherche ou donner les 350 000 dollars à son département de collecte de fonds afin de multiplier ce montant et obtenir 194 millions de dollars pour la recherche sur le cancer du sein ?
Binnen 5 jaar vermenigvuldigden we dat bedrag met 554 naar 194 miljoen dollar, na aftrek van kosten, voor borstkankeronderzoek. Als je een filantroop was en werkelijk geïnteresseerd in borstkanker, wat is dan zinvoller: zoek en vind de meest innovatieve onderzoeker van de wereld en geef haar 350.000 dollar voor onderzoek. Of, geef haar afdeling voor fondsenwerving 350.000 dollar om het te vermenigvuldigen tot 194 miljoen voor borstkankeronderzoek?

C'est pas mal jusqu'à ce que vous considériez que si, au lieu, vous aviez investi ce même dollar dans un portefeuille de sociétés qui mettent l'accent sur la croissance de leur entreprise et sur les plus importantes questions environnementales et sociales, ce dollar aurait grossi à 28 dollars et 36 cents. Presque deux fois plus de douce bouillie.
Dat is niet slecht, totdat je je realiseert dat als je in de plaats daarvan diezelfde dollar had geïnvesteerd in een portfolio van bedrijven gefocust op ondernemingsgroei en op de belangrijkste milieukwesties en sociale problemen, die dollar zou zijn gegroeid tot 28 dollar en 36 cent. Bijna dubbel zo veel zoete pap.

Vous ne connaissez pas Moreese Bickham. Il a dit ces mots lorsqu'il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait passé 37 ans dans une prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement. » C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences religieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait vous être familier mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deux frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Moreese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevangenis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harry S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.

Non seulement le plastique est pas seulement directement responsable de plus d'un milliard de dollars de dommages aux navires par an, non, ce qui m'a surpris et impressionné, c'était que si nous vendons le plastique extrait des 5 gyres, nous gagnerions plus de 500 millions de dollars, soit plus que ce que le plan coûterait à exécuter, en fait.
Plastic is de rechtstreekse oorzaak van meer dan een miljard dollar scheepsaverij per jaar. Maar de echte verrassing voor mij was dat als we het plastic uit de 5 gyren verkopen, we meer dan 500 miljoen dollar zouden verdienen. Dat is meer dan het kost om het plan uit te voeren.

Mais si votre source d'énergie est gratuite, alors la seule chose qui compte c'est le coût initial du moteur. Donc vous ne voulez pas optimiser son efficacité, vous voulez optimiser la puissance délivrée par dollar. Donc, en utilisant cela, ce nouveau critère, nous avons pensé que nous pouvions ré-étudier le moteur Stirling, à l'aide de quelques algorithmes génétiques. Typiquement, Robert Stirling n'avait pas eu Gordon Moore avant lui pour lui accorder la puissance d'un processeur de trois gigahertz. Donc nous avons utilisé le même algorithme génétique que nous avions utilisé pour faire le concentrateur, qui ne nous avait pas satisfait, et nous l'avons appliqué au moteur Stirling, pour rendre sa forme et ses dimensions optimales en vue d'obtenir le plus de puissance par dollar, sans souci du poids, sans souci de la taille, pour convertir le plus d'énergie solaire possible, parce que le soleil est gratuit. Et c'est donc le procédé que nous avons utilisé... laissez-moi vous montrer comment ce moteur fonctionne. Le moteur thermique, ou moteur à air chaud, le plus simple de tous les temps, serait celui-ci : prenez une boîte, un boîtier en acier, avec un piston.
Als de brandstof echter gratis is dan zijn alleen de aanschafkosten van belang. Het komt er dus niet op aan om de efficiëntie te optimaliseren, maar wel het vermogen per dollar. Vanuit deze invalshoek konden we de Stirlingmotor opnieuw bekijken en er ook onze genetische algoritmen op loslaten. Robert Stirling had Gordon Moore niet ter beschikking met drie gigahertz processor vermogen. We gebruikten opnieuw dat genetisch algoritme dat we eerder toepasten om onze concentrator te maken, die voor ons niet voldeed, om daarmee de Stirlingmotor te optimaliseren. We zochten voor zijn grootte en al zijn dimensies het exacte optimum om het meest vermogen per dollar te krijgen, ongeacht het gewicht en ongeacht de grootte, om de beste omzetting van zonne-energie te krijgen, omdat de zon voor niks is. Laat me jullie tonen hoe het werkt. De eenvoudigste warmtemachine, of hete-luchtmachine, aller tijden zou er zo uitzien -- neem een stalen cilinder met een zuiger.

Le logiciel est sujet à une autre force primaire: Le mandat de publier toujours plus de versions. Quand on achète un logiciel, ce n'est pas comme acheter un vase ou un bonbon, que l'on possède. C'est plus comme adhérer à un club où l'on paie la cotisation chaque année. Et chaque année, ils disent, Nous avons ajouté plus de fonctions et nous allons vous les vendre pour 99 dollars Je connais un gars qui a dépensé 4000 dollars rien que sur Photoshop au fil des ans.
Software lijdt onder een andere oerkracht: de drang om steeds meer versies uit te geven. Het kopen van een stuk software is niet als het kopen van een vaas, waarbij je eigenaar wordt. Het is meer als een club met jaarlijkse contributie. En elk jaar zeggen ze: We hebben functies toegevoegd en dat kost u 99 dollar. Ik ken iemand die in totaal 4000 dollar aan Photoshop heeft uitgegeven.

Et aujourd’hui, moins de 5 ans après, Kiva a facilité l’échange de plus de 150 millions de dollars découpés en unités de 25 dollars des prêteurs aux entrepreneurs -- plus d’un million de prêts, dans 200 pays.
En vandaag, in minder dan vijf jaar, heeft Kiva meer dan 150 miljoen dollar gefaciliteerd, in stukjes van $25, van uitleners en ondernemingen -- meer dan een miljoen, gezamenlijk uit 200 landen.