Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "difficile que tout le monde avait laissée pour " (Frans → Nederlands) :
L'histoire a réellement commencée lorsque j'étais lycéen à Pittsburgh, en Pennsylvanie, dans une banlieue difficile que tout le monde avait laissée pour morte.
Het hele verhaal begint toen ik op de middelbare school zat in Pittsburgh, Pennsylvania, in een harde buurt die iedereen al had opgegeven.
Alors, Louis XVI a répondu en envoyant des troupes à P
aris principalement pour faire taire les protestes sur la pénurie alimentaire, mais les révolutionnaires l'ont pris comme une provocation, et ils ont répondu par la prise de la Bastille, le 14 juillet, qui, par hasard, est aussi connu comme le jour de la Bastille. La Bastille a été envahie notamment pour libérer les prisonniers
- même si il n'y en avait que sept au moment - mais principalement, pour se procurer des armes. Mais alors, l'action la plus radicale de l'Assemb
lée Nation ...[+++]ale s'est passé le 4 août, quand ils ont aboli la plupart de l'ancien regime -des droits féodaux, des titres, des privilèges pour la noblesse, la fiscalité inégale, ils ont été tous abolis- au nom d'instaurer une nouvelle constitution. Et ensuite, le 26 août, l'Assemblée Nationale a adopté la Déclaration des Droits de l'Homme et du Citoyen, qui délimitait un système des droits qui s’appliquaient à tous et qui ont fait ces droits une pièce fondamentale de la nouvelle constitution. C'est très différent de la déclaration américaine, qui a été, genre, écrit à contre-cœur à la fin, et ne pouvait être appliqué pour ceux qui n'étaient pas des esclaves. La DoRoMaC, comme je l'ai appelé au lycée, a déclaré que tout le monde avait le droit à la liberté, à la propriété, et à la sécurité, des droits que la Révolution française ne protégerait guère, mais, comme on a dit la semaine dernière, la même chose peut être arguée pour beaucoup d'autres révolutions dites réussites. D'accord, allons au Thought Bubble (La Bulle des Pensées). Pendant ce temps, à Versailles, Louis XVI était encore le Roi des Français, et il paraissait que la France pourrait être une monarchie constitutionnelle. Ce qui voulait dire que peut être, la famille royale pourrait demeurer dans son palais magnifique, mais, en octobre de 1789, une rumeur courait que Marie Antoinette avait un stock de céréales quelque part dans le palais. Et, dans ce qui a été plus tard connu comme la Marche ...
Lodewijk de 16e stuurde troepen naar Parijs, eigenlijk om rellen over voedseltekorten te sussen maar de revolutionairen zagen dit als een uitdaging, en bestormden de Bastille gevangenis op 14 juli, wat, toevallig Bastille dag is. De Bastille werd kennelijk bestormd om gevangenen te bevrijd
en, ook al waren er toen maar 7 gevangenen, maar grotendeels om wapens te krijgen. Maar de ingrijpendste actie van de Nationale Vergadering kwam op 4 augustus, toen ze de meeste regels van het ancien regime afschafte
n. Feodale rechten, voordelen voor edelen, o ...[+++]neerlijke belasting, werden afgeschaft voor het opstellen van een nieuwe grondwet. Op 26 Augustus riep de Nationale Vergadering de Verklaring van de Rechten van de Mens uit. - die rechten voorlegden die golden voor iedereen, en integreerden deze rechten in de nieuwe grondwet. Dat is verschillend van de Amerikaanse grondwet, die, met tegenzin werd omgebogen en alleen van toepassing was op niet-slaven. - verklaarde dat iedereen recht had op vrijheid, bezit en veiligheid - rechten die de Franse Revolutie zeer slecht beschermde. - - Oké, naar de denktank. Ondertussen in Versailles, was Lodewijk de 16e nog steeds koning van Frankrijk, en het leek erop dat Frankrijk een constitutionele monarchie was. Wat betekende dat de koninklijke familie kon blijven wonen in hun gigantische huis, maar in oktober 1789 begon de roddel dat Marie Antoinette graan verzamelde, ergens in het paleis. En wat bekend werd als de Vrouwenmars, een hoop gewapende arme vrouwen, bestormden het paleis en eisten dat Lodewijk en Marie Antoinette verhuisden van Versailles naar Parijs. Dat deden ze, want iedereen was natuurlijk bang voor gewapende arme vrouwen En dit is een teken voor velen dat de Franse Revolutie niet alleen ging om Verlichte ideeën, maar vooral over honger en een politiek systeem dat economisch gezien het ergste was voor de armen. Eigenlijk was deze eerste face van de revolutie helemaal niet zo revolutionair. De Nationale Vergadering wilde een cons ...Et puis j'ai pensé : « Non, ce ne serait pas très sympa. » (Rires) Cette attitude de ne pre
ndre que ce dont on avait besoin était
vraiment celle que tout le monde avait sur le réseau à l'époque, en fait, ce n'était pas que les gens sur le réseau, mais ça faisait en fait partie des protocoles d'Internet lui-même. L'idée de base de l'I.P. ou Internet Protocol, et la façon dont -- l'algorithme de routage qui l'utilisait était en gros « de chacun selon ses capacités, à chacun selon ses besoins.» Donc, si vous aviez d
e la bande passante ...[+++]disponible, vous envoyiez un message pour quelqu'un. Si il avait de la bande passante disponible, il envoyait un message pour vous.
Toen dacht ik: Nee, dat is niet erg aardig. (Gelach) De houding van alleen nemen wat je nodig hebt had iedereen op dat mom
ent, niet alleen de mensen op het net, maar het was ook ingebouwd in de protocollen van het internet zelf. Het basisidee van IP of Internet Protocol en de manier waarop de routeringsalgoritmes het gebruikten, waren fundamenteel van elk volgens hun mogelijkheden, naar elk volgens hun behoefte . Als je dan meer bandbreedte had, dan leverde je iemands bericht af. Als zij wat extra bandbreedte hadden, dan lever
den zij een bericht voor jou af. ...[+++]Tout le monde avait la réponse. On savait ce qui s'était passé. L'ancêtre des singes est resté dans les arbres. Nos ancêtres sont partis pour les plaines.
Iedereen wist het antwoord. Ze wisten wat er gebeurd was. De voorouder van de mensapen bleef in de bomen. Onze voorouders gingen de vlakte op.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant
. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Ab
uzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources
pour livrer, en 2005, « l'année
...[+++] décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie
, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... C'
est pas facile pour tout le monde. C'est pas évident. Notre niveau d'accès immédiat à la gratitude est un peu différent d'une personne à l'autre. Et notamment, pour Léon, le plus jeune,
c'était extrêmement difficile. Il était comprimé, il n'
avait pas envie, il n'avait pas envie de jouer. Une de mes grandes fiertés de maman, c'est qu'aujourd'hui Léon a 14 ans, il pourrait descendre cet escalier, venir devant v
...[+++]ous, vous dire voilà, moi mes 3 kifs c'est ça . J'ai appris ça à mes enfants. C'est une manière de faire. Quand on fait ça avec des gens qu'on connaît, des gens avec lesquels on vit, des gens avec lesquels on travaille, des gens que l'on ne connaît pas, que l'on vient de rencontrer, il se passe quelque chose de très particulier, parce que c'est pas un sujet de conversation extrêmement courant. Si ça vous touche, ça me touche.
mensen die je niet kent, die je pas hebt ontmoet, dan gebeurt iets heel bijzonders. Want het is een nogal ongebruikelijk gespreksonderwerp. Als het jou raakt, raakt
het mij. Als ik je hoor vertellen wat jou vandaag gelukkig maakte, dan is er één regel: op een top die openlijk wordt gedeeld, geef je geen commentaar, geen kritiek. Je luistert naar de top van anderen, je neemt hem in je
op en vaak stel je vast dat jij dat ook hebt ervaren. Je voegt hem aan je lijst toe. Dat i
...[+++]s één manier van doen, het niveau 0. Dan is er niveau 1. Als je niet veel zin hebt om erover te praten, kan je beginnen door op je nachttafel wat ik een 'topboekje' noem te leggen, wat onderzoekers een 'dankbaarheidsdagboek' noemen, waarin je gewoon kan noteren, voor je gaat slapen, het laatste wat je doet voor je gaat slapen, als je je iPad uitschakelt, vul je je boekje in. Dokter Emmons stelde vast dat als dat het laatste is wat je doet op een dag, Il a dit que l'une des raisons
pour lesquelles il avait inventé le be-bop c'est qu'il était quasiment sûr que les musiciens blancs ne sauraient pas reproduire la sonorité. Il
voulait que ça soit difficile à copier. C'est ce que les cré
ateurs de mode font tout le temps. Ils essayent de construire un look caractéristique, une esthétique, qui reflète leur identité. Quand d'autres
le copient, tout le ...[+++]monde le sait parce qu'ils ont fait défiler ce look sur le podium, et que c'est une esthétique cohérente.
Hij zei dat hij bebop heeft bedacht omdat hij er zeker van was dat blanke musici de klanken niet zouden kunnen nabootsen. Hij wilde het te moeilijk maken om na te spelen. En dat is wat modeontwerpers ook constant doen. Ze proberen iets te creëren waar ze hun eigen stempel op kunnen drukken, een esthetiek die laat zien wie ze zijn. Wanneer het dan wordt nagemaakt, weet iedereen dat omdat zij die look op de catwalk hebben geïntroduceerd en het een esthetisch geheel vormt.
certaines sortes d'universités. Je ne veux pas dire qu'il ne fau
t pas y aller, mais tout le monde n'en a pas besoin, et tout le
monde n'a pas besoin d'y aller maintenant. Peut-être qu'ils y iront plus tard, pas tout de suite. Et j'étais à San Francisco il y a un certain temps à une séance
de dédicaces. Il y avait ce type qui achetait un livre, la trentaine. Et je lui
ai dit, Vous faites quoi? Et il a répondu, J ...[+++]e suis pompier. Et j'ai dit, Depuis combien de temps êtes-vous pompier? Il dit, Toujours, j'ai toujours été pompier. Et j'ai dit, Eh bien, quand avez vous choisi? Il a dit, Tout gamin , et ajouta, En fait, c'était un problème pour moi à l'école, parce qu'à l'école, tout le monde voulait être pompier. Il a dit, Mais je voulais être pompier. Et il a dit, Quand je suis arrivé en Terminale, mes profs ne m'ont pas pris au sérieux.
bepaalde soorten universiteiten. Ik zeg niet dat je niet n
aar de universiteit moet gaan, maar niet iedereen hoeft er heen te gaan. en niet iedereen hoeft er nu heen te gaan. Misschien gaan ze later, niet meteen. Ik was een tijd geled
en in San Fransisco voor een signeersessie. Daar was deze jongen die een boek kocht, hij was een dertiger. En ik zei, Wat doe je voor werk? En hij zei, Ik ben brandweerman. En ik zei, Hoe lang ben je al
...[+++] brandweerman? Hij zei, Altijd, ik ben altijd al een brandweerman geweest. En ik zei, Wel, wanneer besloot je het te worden? Hij zei: Toen ik een kind was. Hij zei, Eigenlijk was het een probleem voor me op school, omdat iedereen op school brandweerman wilde worden. Hij zei, Maar ik wilde écht brandweerman worden. En hij zei, Toen ik in het laatste schooljaar zat, namen mijn docenten het niet serieus. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
difficile que tout le monde avait laissée pour ->
Date index: 2025-01-24