Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "demandé comment arrives-tu " (Frans → Nederlands) :
Et après environ 45 minutes, vous obtenez des projets vraiment complexes comme des feuilles triées par teinte, pour obtenir un fondu de couleurs et le mettre en cercle comme une couronne. Et celui qui a créé ça a dit, « C'est un feu. J'appelle ça un feu. »
Et quelqu'un lui a demandé : « Comment arrives-tu à faire tenir ces bâtons accrochés à cet arbre ? » Et il a répondu, « Je ne sais pas, mais je peux te montrer. » Et je dis, « Ouah, c'est vraiment étonnant. Il ne sait pas, mais il peut vous montrer. » Donc ses mains et son intuition savent, mais parfois ce que nous savons bloque l'accès à ce qui pourrait être, en particulier quand il s
...[+++]'agit de ce qui est fabriqué par l'homme, le monde créé par l'homme.
Na 3 kwartier ontstaan ingewikkelder projecten, zoals een krans van bladeren, die op tint gesorteerd zijn, zodat je een kleurverloop krijgt. Degene die dit maakte, zei: 'Dit noem ik vuur.' Iemand vroeg hem: 'Hoe zorg je ervoor, dat die stokjes op de boom blijven zitten?' Hij zei: 'Geen idee, maar ik kan het je wel laten zien.' Ik dacht: wauw, dat is niet te geloven. Hij weet het niet, maar hij kan het je wel laten zien. Zijn handen en zijn intuïtie weten het, maar soms staat onze kennis in de weg van de mogelijkheden. Vooral waar het gaat om dingen die de mens maakt of bouwt.
Alors, je suis allé voir un ami do
cteur, et je lui ai demandé comment je pouvais y
arriver. Je veux retenir mon souffle pendant vraiment très longtemps. Comment pourrait-on y arriver ? Et il m'a répondu : David, tu es un magicien, crée l'illusion de ne pas respirer, ce sera bien plus facile. (Rires) Alors, il a eu l'idée de créer un re-respirateur avec un éliminateur de CO2, en fait un tube acheté dans un magasin de bricolage avec un ballon gonflable scotché dessus, qu'il pensait qu'on pourrait introduire à l'intérieur de mon corps, e
...[+++]t qui pourrait me permettre de faire circuler l'air et de le re-respirer avec cette chose à l'intérieur de moi. C'est un peu dur à regarder.
Dus ging ik naar een bevriende arts, en vroeg hem hoe ik dit moest doen. Ik wil mijn adem heel lang inhouden. Hoe pak ik dat aan? Hij zei: David, je bent magiër. Creëer de illusie dat je niet ademt, dat gaat veel makkelijker. (Gelach) Dus hij verzon een ademververser met een CO2-schrobber. Dit was feitelijk een slang van de bouwmarkt, met een ballon eraan geplakt, die we volgens hem in mij konden stoppen, om de lucht te circuleren en herademen, met dit ding in me. Dit ziet er niet zo leuk uit.
et avons ens
eigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus
à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes- ...[+++]tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons
geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje weggeven? Oh ...[+++], ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Si vous les mettez côte à côte, il y en a des jaunes et des bruns. Les leurs sont parfumés au miso et à la pâte de sésame, ils ne sont pas aussi sucrés
que notre version. Comment sont-ils arrivés aux Etats-Unis ? Pour faire court : les immigrés japonais sont venus, et parmi eux des boulangers les ont introduits -- dont au moins un à Los Angeles et un ici à San Francisco qui s'appelle Benkyo-do et qui est à l'intersection de Sutter et Buchanan. A l'époque ils faisaient des biscuits chinois avec le même genre de moules que ce qu'on a vu à Kyoto. Il es
t intéressant de se demander ...[+++], comment passe-t-on d'un biscuit japonais à un biscuit chinois ? Pour faire court : on a enfermé tous les Japonais pendant la deuxième guerre mondiale, y compris ceux qui faisaient des biscuits, et c'est à ce moment-là que les Chinois sont arrivés : il ont vu une opportunité commerciale et ont pris la place.
Als je ze naast elkaar legt, zie je dat het ene geel is en het andere bruin. Hun gelukskoekjes worden op smaak gebracht met miso- en sesamzaadpasta. Daarom zijn ze niet zo zoet als de Amerikaanse variant. Dus, hoe zijn ze in de Verenigde Staten beland? Het korte antwoord is dat Japanse immigranten naar de VS kwamen. Enkele bakkers introduceerden ze, waaronder minsten één in Los Angeles en één hiér in San Francisco met de naam Benkyo-do, op de hoek van Sutter en Buchanan. In die tijd maakten ze gelukskoekjes met het kookgerei dat we ook in Kyoto zagen. Dus is de hamvraag hoe gelukskoekjes zijn veranderd van een Japans iets in een Chinees iets. Het korte antwoord is dat we tijdens WOII alle Japanners opsloten, inclusief diegenen die gelukskoek
jes maakte ...[+++]n. Op dat moment verschenen de Chinezen, die een markt zagen en deze overnamen.Et je n'avais pas la patienc
e d'attendre d'être arrivé à la maison. Je l'ai donc allumé dans le train, assez fort. Si vous voyagez dans les trains indiens, vous pouvez voir des gens écouter la radio même depuis leurs portables, vous savez. Donc, à l'époque, je devais avoir 13 ans et j'écoutais juste la radio, et quelqu'un s'est a
ssis à côté de moi, comme ces trois personnes assises là. Vous savez, juste à cô
té de moi et il m'a demandé: Où as-tu acheté la ...[+++]radio? Combien coûte-t-elle? J'ai répondu: C'est le prix que j'ai reçu à un concours d'art. Et il a dit: Oh, j'enseigne dans un collège d'arts.
Ik had het geduld niet om te wachten tot ik thuis was. Ik zette de radio aan in de trein, hard. Als je in India met de trein reist zie je mensen luisteren naar de radio, ook uit hun mobiele telefoons. Op dat moment -- ik was 13 -- luisterde ik naar de radio. Iemand zat naast me, zoals deze drie mensen hier. Precies naast me. Hij vroeg: Waar heb je die radio gekocht? Hoeveel kost hij? Ik zei: Het is een prijs van een kunstwedstrijd. Hij zei: Ik geef les op een kunstacademie.
Quel défi de se lever chaque matin en se demandant : « Comment faire pour mieux ressentir le monde aujourd'hui ? » Et quand on y arrive, alors, peut-être pourra-t-on se débarrasser de ces vilaines petites étiquettes.
Het is onze uitdaging om elke dag wakker te worden en te zeggen: Hoe kan ik de wereld beter beleven? En als we dat doen dan, komen we heel misschien van die stomme stickertjes af.
La plupart des hommes politiques choisissent soigneusement leurs mots pour façonner la réalité qu’ils espèrent créer. Mais cela fonctionne-t-il ? L’étymologiste Mark Forsyth partage quelques anecdotes amusantes sur l’origine de certains mots dans l’histoire britannique et américaine (par exemple, vous êtes-vous déjà demandé comment George Washington est devenu « président » ?) et arrive à une surprenante conclusion. (Depuis le TEDxHouseofParliament à Londres)
De meeste politici wikken hun woorden zorgvuldig, om vorm te geven aan de realiteit die ze hopen te scheppen. Maar lukt dat? Etymoloog Mark Forsyth deelt een paar grappige verhalen over de oorsprong van woorden uit de Britse en Amerikaanse geschiedenis (heb je je bijvoorbeeld ooit afgevraagd hoe George Washington 'president' werd?) en trekt een verrassende conclusie. (Uit TEDxHousesofParliament in Londen)
Je me demande comment ce genre de choses arrivent.
Ik dacht: hoe heeft dát kunnen gebeuren?
Vous savez, beaucoup de gens se demandent comment ils arrivent à faire de l'argent avec cela? . La réponse se trouve dans la dernière ligne.
Vele mensen vragen zich af: Hoe gaan ze hier ooit geld mee verdienen? Het antwoord is: kijk naar de laatste regel.
J'étais stupéfaite, car on ne savait pas qu'il savait épeler, et encore moins lire. Donc je lui ai demandé : « Isaac, comment as-tu fait ça ? » Il m'a regardé très sérieusement et dit : « Écrit dans le cadre. » Il s'apprenait lui-même à communiquer, mais nous cherchions au mauvais endroit, et c'est ce qui se passe quand les évaluations et les analyses donnent plus d'importance à une mesure -- dans ce cas, la communication verbale -- et en sous-estiment d'autres, comme la résolution créative de problèmes.
Ik was verbijsterd, want we wisten niet dat hij kon spellen, laat staan lezen, dus ik vroeg hem: Isaac, hoe heb je dat gedaan? Hij keek me heel serieus aan en zei: Ik heb het ingetypt. Hij leerde zichzelf communiceren, maar wij zochten op de verkeerde plek, en dit gebeurt er wanneer testen en analyses één aspect overwaarderen -- in dit geval verbale communicatie -- en andere aspecten onderwaarderen, zoals creatieve probleemoplossing.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
demandé comment arrives-tu ->
Date index: 2021-08-07