Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "connait jamais quand aura lieu " (Frans → Nederlands) :
On ne connait jamais quand aura lieu leur prochaine attaque, qui sera la cible ou quelle seront les conséquences.
Je weet nooit wanneer ze weer toeslaan, of wat de gevolgen zullen zijn.
Nous pensons que la question n'est pas de savoir si mais quand cela aura lieu.
Volgens ons is het geen kwestie van of, maar van wanneer.
Faisant son apparition grâce à un robot de télé présence, Edward Snowden nous parle de surveillance et de liberté d'Internet, à TED2014. Le droit au secret des données, suggère-t-il, n'est pas une question partisane, mais réclame de repenser fondamentalement le rôle
d'Internet dans nos vies — et les lois qui le protège. « Nos droits comptent », dit-i
l, « car on ne sait jamais quand on en aura besoin. » Chris Anderson l'interroge, avec un invité spécial
...[+++], Tim Berners-Lee.
Via een telepresentierobot spreekt Edward Snowden op TED2014 over toezicht en vrijheid op het internet. Het recht op dataprivacy is volgens hem geen partijgebonden kwestie, maar vraagt om een fundamenteel herdenken van de rol van het internet in ons leven — en de wetten die het beschermen. Je rechten doen ertoe, zegt hij, omdat je nooit weet wanneer je ze nodig zal hebben. Chris Anderson is de interviewer, met als speciale gast Tim Berners-Lee.
On ne sait jamais quand on en aura besoin.
Misschien heb je het ooit nog eens nodig.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie e
t on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar ee ...[+++]n weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...9) Craquer les doigts cause l'arthrite. Énervant? Oui. Cause l'arthrite plus tard dans la vie comme une punition karmique? Non. 8) On n'utilise que 10% du cerv
eau. Si vous n'avez jamais vu un drame médicale depuis 30 ans, vous ne savez peut-être pas que les médecins ont des machines qui peuvent voir à l'intérieur du cerveau et, contrairement à la légende urbaine, 90% des neurones ne font pas rien de leurs jours. Mê
me si la science ne connaît pas exactement le rôle de chaque pièce, ils savent que toutes les pièces sont importantes.. Do
...[+++]nc si tu crois que quelqu'un peut retirer 90% de ton cerveau et tu serais tout aussi bien, peut-être que tu n'en utilise que 10%. 7) Les inuits ont plus de 100 mots pour la neige. Ceci est techniquement correct, mais induit en erreur. Quelques langues, comme l'allemand, aiment faire des mots composés en collant pluseurs petits mots ensemble ce qui explique pourquoi les mots allemands sont parfois ridiculement longs. Les langues Inuites utilisent aussi des mots composés donc au lieu de dire neige jaune comme un francophone le dit un inuit combine les deux mots ensemble, mais ce n'est pas vraiment un nouveau mot, juste une particularité grammaticale.
9) Je knokkels kraken veroorzaakt reuma. Sociaal afstotelijk? Ja. Veroorzaakt reuma later in je leven als een straf van karma? Nee. 8) Mensen gebruiken enkel 10% van hun hersenen. Als je nog nooit medisch drama hebt gezien in
de afgelopen oh, 30 jaar, zou je gezien hebben dat doctoren nu machines machines hebben die in mensen in hersenen kunnen kijken en, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, 90% van neuronen zitten niet de hele dag niets te doen. Ondanks dat wetenschappens nog niet precies weten wat ieder deel doet, weten ze wel dat alle kleine delen belangrijk zijn. Dus als je denkt dat je 90% van je hersenen uit kan lepelen en
...[+++]nog steeds in orde zou zijn, dan gebruik je misschien toch maar 10% ervan. 7) Eskimos hebben honderden woorden voor sneeuw. Deze is technisch gezien correct, but misleidend. Sommige talen, zoals Duits, houden ervan woorden samen te stellen door meerdere kleinere aan elkaar woorden te rijgen, waardoor Duitse woorden soms absurd lang zijn. De talen van de Inuit gebruiken ook samengestelde woorden dus in plaats van te zeggen ‘gele sneeuw’ zoals je zeggen in het Engels, als Inuit spreker combineerd de twee worden in een, maar het is niet echt een nieuw woord, maar eerder een streek van grammatica.A
u lieu d'utiliser nos perceptions et de faire des choix, nous nous reposons sur la catégorie « inconnu ». J'ai
un enfant de 4 ans. Quand je dis bonjour à des gens dans la rue, elle me demande
pourquoi. « On les connaît ? » me demande-t-elle. Je dis : « Non, ce sont nos voisi
ns. » « Ce sont nos amis ? » « Non mais il est bon d'être amical. » Je réfl
...[+++]échis à deux fois avant de lui dire cela car, bien que je le pense, en tant que femme, en particulier, je sais que tous les inconnus dans la rue n'ont pas de bonnes intentions.
Dus in plaats van gewoon keuzes te maken op basis van onze waarnemingen krijgen ze onze standaard 'vreemde'-behandeling. Ik heb een kind van vier. Als ik mensen begroet op straat vraagt ze me waarom. Ze zegt: Kennen wij hen? Ik zeg: Nee, het zijn onze buren. Zijn het onze vrienden? Nee, ik wil gewoon aardig zijn. Ik denk steeds twee keer na als ik dat tegen haar zeg, omdat ik het meen, maar zeker als vrouw weet ik dat niet elke vreemde op straat de beste bedoelingen heeft.
Layla, qui parle couramment Twi, connaît Accra par cœur, mais quand nous nous sommes rencontrées il y a quelques années, j'ai pensé : « Elle ne vient pas du Ghana. » Pour moi, elle venait du Liban, malgré le fait que tout son expérience formatrice ait eu lieu dans la banlieue d'Accra.
Layla, die vloeiend Twi spreekt, kent Accra zoals haar broekzak, maar bij onze eerste ontmoeting, jaren terug, dacht ik: Ze komt niet uit Ghana. In mijn gedachten kwam ze uit Libanon, hoewel het zonneklaar was dat ze al haar vormende ervaring had opgedaan in een buitenwijk van Accra.
La dernière question qu'on me pose est donc : Ça fait quoi d'être mannequin? Je pense que ce qu'ils aimeraient entendre c'est : Si tu maigris un peu et que tes cheveux sont plus brillants,
tu seras heureux et auras un
e vie fabuleuse. Et quand nous sommes en coulisses, nous donnons une réponse qui ressemble un peu plus à ça : C'est vraiment génial de voyager, de travailler avec des personnes créatives, inspirées et passionnées. Et tout ça est vrai, mais ce n'est que la moitié de l'histoire parce que ce
que nous ne disons jamais ...[+++] face à la caméra, que je n'ai jamais dite face à la caméra, c'est que je n'ai pas confiance en moi. Parce que je dois penser à mon image tous les jours.
De laatste vraag is: hoe is het om model te zijn? Ze verwachten als antwoord: als je een beetje magerder en glanzender haar hebt, zal je gelukkig en geweldig zijn. In de coulissen geven we een antwoord waardoor het misschien zo lijkt. We zeggen: Het is geweldig om te reizen. Het is geweldig om met creatieve, geïnspireerde, gepassioneerde mensen te werken. Dat is maar de helft van het verhaal. Wat we nooit voor de camera zeggen, wat ik nooit voor de camera zeg: Ik voel mij onzeker. Ik ben onzeker omdat ik er elke dag aan moet denken hoe ik eruit zie.
Tout ce que vous devez savoir, de toutes les mathématiques que vous n'ayez jamais apprises, désapprises, entassées, oubliées, jamais comprises en premier lieu, tout ce que vous devez savoir, c'est ceci : Quand je dis « 2 puissance 5 », Je parle de cinq petits nombres 2, côte à côte, tous multipliés ensemble, 2 x 2 x 2 x 2 x 2 .
Het enige dat je moet weten van alle wiskunde, die je ooit aanleerde, afleerde, instampte , vergat of nooit begreep, die je ooit aanleerde, afleerde, instampte , vergat of nooit begreep, het enige wat je moet weten, is dit: als ik zeg twee tot de vijfde macht, dan heb ik het over vijf tweetjes op een rij, met elkaar vermenigvuldigd, 2 x 2 x 2 x 2 x 2.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
connait jamais quand aura lieu ->
Date index: 2024-12-24